Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.325.2017.1.SS
z 19 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2017 r. (data wpływu 31 lipca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2017 r. (data wpływu 6 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu naliczonego podatku VAT zawartego w wydatkach kwalifikowalnych ponoszonych w związku z realizacją projektu pn.: „Dzienny Dom Seniora (...) i gabinety rehabilitacyjne (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu naliczonego podatku VAT zawartego w wydatkach kwalifikowalnych ponoszonych w związku z realizacją projektu pn.: „Dzienny Dom Seniora (...) i gabinety rehabilitacyjne (…)”. Wniosek uzupełniono w dniu 6 września 2017 r. poprzez przeformułowanie pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Caritas został powołany dekretem (...) przez Biskupa (…). Caritas działa w oparciu o przepisy Prawa Kanonicznego, zgodnie z zatwierdzonym statutem. Działalność Caritas w ośrodkach parafialnych określa Instrukcja Komisji Episkopatu Polski o pracy charytatywnej w parafiach, jak również regulamin parafialnych zespołów Caritas.

Caritas posiada kościelną i państwową osobowość prawną w oparciu o dekret z dnia 9 listopada 1989 r. oraz ustawę z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP (Dz. U. Nr 29, poz. 154/1989, z późn. zm.). Celem statutowym Caritas jest spełnianie w sposób zbiorowy i uporządkowany, posługi miłości i bliźniego, należącej obok głoszenia Słowa Bożego i sprawowania sakramentów, do istotnych zadań Kościoła partykularnego.

Do zadań Caritas należy między innymi: kierowanie działalnością charytatywną na terenie diecezji; tworzenie własnych struktur i jednostek organizacyjnych w diecezji, rejonach, dekanatach, parafiach i innych środowiskach; prowadzenie działalności z zakresu ochrony i promocji zdrowia, opieki, wychowania i edukacji, pomocy społecznej i przeciwdziałania problemom socjalnym.

Caritas, w odpowiedzi na ogłoszony przez Urząd Marszałkowski Województwa konkurs w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Oś priorytetowa X – Inwestycje w infrastrukturę społeczną, działanie 10.2 Inwestycje wynikające z Lokalnych Planów Rewitalizacji), złożył wniosek o dofinansowanie projektu pn.: „Dzienny Dom Seniora (...) i gabinety rehabilitacyjne (…)”. Projekt będzie realizowany w partnerstwie z Parafią Rzymsko-Katolicką. W przedmiotowym projekcie Caritas pełni rolę Partnera Wiodącego/Lidera Projektu. Przedmiotem projektu jest przedsięwzięcie inwestycyjne (projekt rewitalizacyjny), wynikający z Lokalnego Programu Rewitalizacji Gminy na lata 2016-2020. Zakres robót budowlanych obejmuje przebudowę, rozbudowę i nadbudowę budynku dawnego klasztoru. Po zakończeniu prac budowlanych, obiekt zostanie zaopatrzony w wyposażenie pozwalające na podjęcie działalności (…) Caritas i zespołu gabinetów rehabilitacyjnych (w kondygnacji parteru) oraz Dziennego Domu Seniora, świadczącego usługi na rzecz osób w podeszłym wieku. W ramach projektu, Caritas odpowiedzialny jest za całość robót budowlanych (poniesienie wszystkich wydatków związanych z pracami budowlanymi) oraz zakup wyposażenia dla (...) i gabinetów rehabilitacyjnych, natomiast Partner za zakup wyposażenia dla Dziennego Domu Seniora.

Wszelkie świadczenia udzielane będą nieodpłatnie, a działalność Ośrodka finansowana będzie ze środków własnych partnerów, dotacji celowych, uzyskiwanych np. od jednostek samorządowych, w ramach kontraktu z NFZ, w ramach odrębnych projektów finansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego itp.

Refundację kosztów można uzyskać wyłącznie na wydatki kwalifikowalne. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, z uwzględnieniem „Wytycznych Ministra Rozwoju w zakresie kwalifikowalności wydatków…”, podatek VAT może stanowić wydatek kwalifikowany wyłącznie wówczas, jeżeli Wnioskodawca, w tym wypadku Caritas, nie ma prawnej ani formalnej możliwości uzyskania zwrotu podatku naliczonego, związanego z realizacją projektu.

Caritas nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a efekty realizacji podlegającego refundacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 4 września 2017 r.).

Czy Caritas ma możliwość ubiegania się o zwrot naliczonego podatku VAT zawartego w wydatkach kwalifikowalnych ponoszonych w związku z realizacją projektu pn.: „Dzienny Dom Seniora (...) i gabinety rehabilitacyjne (…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Caritas, nie będąc czynnym podatnikiem podatku VAT, nie może odliczyć naliczonego podatku VAT oraz ubiegać się o zwrot naliczonego podatku VAT związanego z realizacją opisanego wyżej projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, w odpowiedzi na ogłoszony przez Urząd Marszałkowski Województwa konkurs w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (Oś priorytetowa X – Inwestycje w infrastrukturę społeczną, działanie 10.2 Inwestycje wynikające z Lokalnych Planów Rewitalizacji), złożył wniosek o dofinansowanie projektu pn.: „Dzienny Dom Seniora (...) i gabinety rehabilitacyjne (…)”. Projekt będzie realizowany w partnerstwie z Parafią Rzymsko-Katolicką. W przedmiotowym projekcie Caritas pełni rolę Partnera Wiodącego/Lidera Projektu. Przedmiotem projektu jest przedsięwzięcie inwestycyjne (projekt rewitalizacyjny), wynikający z Lokalnego Programu Rewitalizacji Gminy na lata 2016-2020. Zakres robót budowlanych obejmuje przebudowę, rozbudowę i nadbudowę budynku dawnego klasztoru. Po zakończeniu prac budowlanych, obiekt zostanie zaopatrzony w wyposażenie pozwalające na podjęcie działalności (...) Caritas i zespołu gabinetów rehabilitacyjnych (w kondygnacji parteru) oraz Dziennego Domu Seniora, świadczącego usługi na rzecz osób w podeszłym wieku. W ramach projektu, Caritas odpowiedzialny jest za całość robót budowlanych (poniesienie wszystkich wydatków związanych z pracami budowlanymi) oraz zakup wyposażenia dla Stacji Opieki i gabinetów rehabilitacyjnych, natomiast Partner za zakup wyposażenia dla Dziennego Domu Seniora. Wszelkie świadczenia udzielane będą nieodpłatnie, a działalność Ośrodka finansowana będzie ze środków własnych partnerów, dotacji celowych, uzyskiwanych np. od jednostek samorządowych, w ramach kontraktu z NFZ, w ramach odrębnych projektów finansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego itp. Refundację kosztów można uzyskać wyłącznie na wydatki kwalifikowalne. Caritas nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a efekty realizacji podlegającego refundacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Caritas ma możliwość ubiegania się o zwrot naliczonego podatku VAT zawartego w wydatkach kwalifikowalnych ponoszonych w związku z realizacją projektu pn.: „Dzienny Dom Seniora (...) i gabinety rehabilitacyjne (…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi, bowiem – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. projektu nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku naliczonego związanego z planowanym projektem, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany nie spełnia tych warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „Dzienny Dom Seniora (...) i gabinety rehabilitacyjne (…)”, ponieważ, jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy tut. Organ uznał za prawidłowe.

Należy wskazać, że pojęcie „kosztu kwalifikowanego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym. W związku z powyższym, nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się także, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.