Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.300.2017.1.KB
z 19 września 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2017 r. (data wpływu 27 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia otrzymanej noty uznaniowej lub obciążeniowej z tytułu korekty rentowności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia otrzymanej noty uznaniowej lub obciążeniowej z tytułu korekty rentowności.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się produkcją materiałów skóropodobnych, które stosowane są w branży samochodowej i w branży meblarskiej. Właścicielem Spółki jest X., spółka prawa holenderskiego z siedzibą w Holandii. X jest powiązany kapitałowo z międzynarodową Grupą Y (zwana dalej Grupą). W ramach Grupy świadczone są na rzecz Spółki usługi (m.in.: usługi doradztwa w zakresie IT, finansów, marketingu, księgowości, controllingu, zarządzania zasobami ludzkimi, produkcji, logistyki) (zwane dalej: Usługi), dostarczane są rzeczowe składniki majątku trwałego oraz materiały zużywane w procesie produkcji (zwane dalej: Towary). W ramach Grupy Spółka sprzedaje swoje produkty. W ramach Grupy, Spółka dokonuje zakupów, które rozliczane są dla celów VAT jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) lub import, jeżeli zakupy są dokonywane spoza terytorium Unii Europejskiej. W ramach Grupy, Spółka dokonuje sprzedaży, która dla celów VAT rozliczana jest jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (WDT) lub eksport, jeżeli dostawa następuje poza terytorium Unii Europejskiej.

W przyjętym w ramach Grupy modelu cen transferowych, Spółka jako podmiot zależny dokonuje zakupu Usług i Towarów, których cena co do zasady jest ustalana zgodnie z formułą „koszt plus”. Przyjęte zasady podziału kosztów powodują, że w przypadku gdy Spółka nie osiągnie na zrealizowanych transakcjach w ramach Grupy założonego progu rentowności stosowany jest mechanizm wyrównawczy. Zgodnie z założeniami tego mechanizmu, po zakończonym roku podatkowym, rentowność na zrealizowanych transakcjach podlega weryfikacji, a następnie ewentualnej korekcie. Jeżeli rentowność przeprowadzonych transakcji mieści się w przewidzianym zakresie, nie jest dokonywana korekta. Jeżeli rentowność jest poniżej lub powyżej przyjętego dla Grupy poziomu, wystawiana jest nota uznaniowa lub obciążeniowa na taką kwotę, aby skorygować zrealizowaną na transakcjach rentowność i sprowadzić ją do poziomu założonego w ramach Grupy. W omawianym przypadku istotnym jest to, że przy analizie rentowności bierze się pod uwagę wszystkie transakcje prowadzone przez Spółkę z kontrahentami w ramach Grupy. Mechanizm wyrównawczy nie jest związany z żadnym błędem popełnianym przez podmioty Grupy na realizowanych transakcjach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy otrzymana nota uznaniowa lub obciążeniowa jest objęta regulacjami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), a w konsekwencji, czy Spółka była zobowiązana do wykazania jej w ewidencjach i deklaracjach podatku VAT? Jeśli tak, to w jaki sposób (WNT, import usług, korekta WNT, korekta importu usług)?
  2. Czy w przyszłości otrzymanie noty obciążeniowej lub otrzymanie noty uznaniowej będzie wiązało się z koniecznością wykazania jej w rozliczeniach podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dotyczy pytania 1.

Przedstawione w stanie faktycznym otrzymanie noty obciążeniowej lub uznaniowej w wyniku zastosowania mechanizmu wyrównawczego nie jest objęte regulacjami ustawy o VAT, a tym samym nie wiąże się konieczność wykazania takich not w rozliczeniach podatku VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
  2. eksport towarów,
  3. import towarów na terytorium kraju,
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepisy ustawy o VAT zawierają definicję wskazanych powyżej czynności opodatkowanych VAT, jak również definicję pojęcia „towarów”.

Przez dostawę towarów, o której mowa w punkcie 1 powyżej, rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).

Towary w rozumieniu przepisów ustawy o VAT to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez:

  1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
  2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium Polski lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych
  • jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych (art. 2 pkt 8 ustawy o VAT).

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej: WDT) rozumie się wywóz towarów z terytorium Polski w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT (dostawy towarów) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski (art. 13 ust. 1 ustawy o VAT). Transakcja stanowi WDT pod warunkiem, że nabywca towarów jest (art. 13 ust. 2 ustawy o VAT):

  1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
  3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2 powyżej, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczenia wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
  4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2 powyżej, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej (art. 2 pkt 7 ustawy o VAT).

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy o VAT).

Transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że (art. 9 ust. 2 ustawy o VAT):

  1. nabywcą towarów jest:
    1. podatnik w rozumieniu przepisów ustawy o VAT lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
    2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a powyżej,
  2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a powyżej.

Biorąc pod uwagę powyższe definicje zawarte w ustawie o podatku VAT można stwierdzić, że nota uznaniowa lub obciążeniowa, będąca elementem mechanizmu wyrównawczego korygującego rentowność transakcji, nie wchodzi w zakres ustawy o podatku do towarów i usług VAT.

Nota uznaniowa lub obciążeniowa jako elementy mechanizmu wyrównawczego nie są w żaden sposób związane z konkretnymi transakcjami dokonanymi przez Spółkę.

Wartość noty ustalana jest po zakończeniu roku na podstawie wszystkich zrealizowanych transakcji.

Stosując mechanizm wyrównawczy intencją stron nie jest obniżanie czy podwyższanie cen, nie jest to dawanie rabatów lub upustów, ale wyrównanie dochodowości na transakcjach zgodnie z założonymi wewnątrz Grupy kryteriami.

Stanowisko Spółki jest zbieżne z:

  • interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 grudnia 2015 r. nr ILPP4/4512-1-330/15-2/BA,
  • interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 lutego 2016 r. nr IPPP3/4512-1048/15-2/JF,
  • interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 maja 2017 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.34.2017.1.IG.

Reasumując:

Otrzymane noty uznaniowe lub obciążeniowe nie wchodzą w zakres ustawy o podatku od towarów i usług VAT.

Dotyczy pytania 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, pytanie nr 2 odnosi się do analogicznej sytuacji jak pytanie nr 1, z tym, że do stanu przyszłego. W zakresie pytania nr 2 Spółka stoi na takim samym stanowisku jak zaprezentowane w stanowisku odnoszącym się do pytania nr 1. Spółka uważa, że otrzymanie w przyszłości w wyniku zastosowania mechanizmu wyrównawczego noty obciążeniowej lub uznaniowej nie spowoduje obowiązku ich ujęcia i wykazania w rejestrach VAT i deklaracjach VAT, i z punktu widzenia ustawy o VAT pozostanie neutralne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

  • w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  • świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Podkreślić należy, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Aby dana usługa podlegała opodatkowaniu, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy – przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

  1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
  2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

  • jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

    Jak stanowi art. 2 pkt 7 ustawy – przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

    Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz – art. 9 ust. 1 ustawy.

    Według art. 13 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

    Z art. 2 pkt 9 ustawy wynika, że przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

    W myśl art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

    1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
    2. usługobiorcą jest:
      • w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b – podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
      • w pozostałych przypadkach – podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4

    Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy – podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

    Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133 – art. 99 ust. 1 ustawy.

    Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka zajmuje się produkcją materiałów skóropodobnych, które stosowane są w branży samochodowej i w branży meblarskiej. Właścicielem Spółki jest X, spółka prawa holenderskiego z siedzibą w Holandii. X jest powiązany kapitałowo z międzynarodową Grupą. W ramach Grupy świadczone są na rzecz Spółki usługi (m.in.: usługi doradztwa w zakresie IT, finansów, marketingu, księgowości, controllingu, zarządzania zasobami ludzkimi, produkcji, logistyki) (zwane dalej: Usługi), dostarczane są rzeczowe składniki majątku trwałego oraz materiały zużywane w procesie produkcji (zwane dalej: Towary). W ramach Grupy Spółka sprzedaje swoje produkty oraz dokonuje zakupów, które rozliczane są dla celów VAT jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów lub import, jeżeli zakupy są dokonywane spoza terytorium Unii Europejskiej. W ramach Grupy Spółka dokonuje także sprzedaży, która dla celów VAT rozliczana jest jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów lub eksport, jeżeli dostawa następuje poza terytorium Unii Europejskiej.

    W przyjętym w ramach Grupy modelu cen transferowych, Spółka jako podmiot zależny dokonuje zakupu Usług i Towarów, których cena co do zasady jest ustalana zgodnie z formułą „koszt plus”. Przyjęte zasady podziału kosztów powodują, że w przypadku gdy Spółka nie osiągnie na zrealizowanych transakcjach w ramach Grupy założonego progu rentowności stosowany jest mechanizm wyrównawczy. Zgodnie z założeniami tego mechanizmu, po zakończonym roku podatkowym, rentowność na zrealizowanych transakcjach podlega weryfikacji, a następnie ewentualnej korekcie. Jeżeli rentowność przeprowadzonych transakcji mieści się w przewidzianym zakresie, nie jest dokonywana korekta. Jeżeli rentowność jest poniżej lub powyżej przyjętego dla Grupy poziomu, wystawiana jest nota uznaniowa lub obciążeniowa na taką kwotę, aby skorygować zrealizowaną na transakcjach rentowność i sprowadzić ją do poziomu założonego w ramach Grupy. W omawianym przypadku istotnym jest to, że przy analizie rentowności bierze się pod uwagę wszystkie transakcje prowadzone przez Spółkę z kontrahentami w ramach Grupy. Mechanizm wyrównawczy nie jest związany z żadnym błędem popełnianym przez podmioty Grupy na realizowanych transakcjach.

    Wątpliwości Spółki dotyczą określenia, czy otrzymana nota uznaniowa lub obciążeniowa jest objęta regulacjami ustawy, a w konsekwencji, czy była ona zobowiązana do wykazania jej w ewidencjach i deklaracjach podatku VAT oraz czy w przyszłości otrzymanie noty obciążeniowej lub otrzymanie noty uznaniowej będzie wiązało się z koniecznością wykazania jej w rozliczeniach podatku VAT.

    W związku z powyższym aby stwierdzić, że ww. czynność wyrównania rentowności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, należy ustalić, czy wyrównanie to powiązane będzie z dokonywanymi przez Spółkę nabyciami towarów i usług oraz sprzedażą towarów.

    Jak wynika z treści wniosku, nota uznaniowa lub obciążeniowa jako elementy mechanizmu wyrównawczego nie jest w żaden sposób związana z konkretnymi transakcjami dokonanymi przez Spółkę, a przy analizie rentowności bierze się pod uwagę wszystkie transakcje prowadzone przez Spółkę z kontrahentami w ramach Grupy. Wobec tego w sytuacji dokonania korekty rentowności dla Spółki nie dochodzi do dostawy czy nabycia towarów lub usług, ani też nie dochodzi do korekty wcześniej zrealizowanych transakcji. Zatem wyrównanie to, poprzez wystawienie noty uznaniowej lub obciążeniowej nie odnosi się do żadnych zdarzeń z przeszłości, a ogólnie dotyczy rentowności Spółki.

    Tym samym należy stwierdzić, że skoro wystawiona nota uznaniowa lub obciążeniowa dotycząca korekty rentowności jest związana z całokształtem działalności Spółki, czyli nie odnosi się do konkretnych faktur zakupowych czy sprzedażowych, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też cen pierwotnie stosowanych, to kwota wynikająca z takiej noty nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto należy wskazać, że przedmiotowy mechanizm wyrównawczy nie jest związany z żadnym błędem popełnianym przez podmioty Grupy na realizowanych transakcjach, a rentowność podlega weryfikacji po zakończonym roku podatkowym, zatem wartość ta nie jest i nie może być znana w okresach wcześniejszych, niż następuje korekta poziomu rentowności.

    Jednocześnie korekta rentowności nie stanowi wynagrodzenia za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, przez co działanie to pozostaje poza zakresem ustawy. Wyrównanie rentowności do poziomu założonego w ramach Grupy nie wiąże się z jakimkolwiek świadczeniem ze strony drugiego podmiotu. Zatem nie istnieje żadne określone działanie stanowiące wzajemne świadczenie usług w rozumieniu przepisów ustawy.

    W konsekwencji, biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że korekta rentowności za dany rok podatkowy do założonego poziomu, udokumentowana otrzymaną przez Spółkę notą uznaniową lub obciążeniową, nie stanowi zdarzenia podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w konsekwencji nie podlega wykazaniu zarówno w ewidencjach jak i deklaracjach dotyczących podatku VAT.

    Reasumując, otrzymana przez Spółkę nota uznaniowa lub obciążeniowa nie jest objęta regulacjami ustawy, a w konsekwencji Spółka nie była zobowiązana do wykazania ich w ewidencjach i deklaracjach podatku VAT. Również otrzymanie w przyszłości noty obciążeniowej lub otrzymanie noty uznaniowej nie będzie wiązało się z koniecznością wykazania ich w rozliczeniach podatku VAT.

    Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

    Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym oraz opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

    Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

    1. z zastosowaniem art. 119a;
    2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

    Interpretacja dotyczy:

    • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
    • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

    Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


    doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

  • Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
    Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

    Reklama

    Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

    czytaj

    O nas

    epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

    czytaj

    Regulamin

    Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

    czytaj