Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.229.2017.1.MK
z 4 października 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2017 r. (data wpływu 17 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym o nieograniczonym obowiązku podatkowym. Wnioskodawca posiada certyfikaty inwestycyjne w Funduszu Inwestycyjnym Zamkniętym („FIZ”), które obejmował w kilku różnych emisjach.

Zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 546 ze zmianami dalej: „Ustawa o funduszach inwestycyjnych”), uczestnikami funduszu inwestycyjnego są osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej na rzecz których w rejestrze uczestników funduszu są zapisane jednostki uczestnictwa lub ich ułamkowe części albo będące posiadaczami rachunku papierów wartościowych, na którym są zapisane certyfikaty inwestycyjne, albo będące osobami uprawnionymi z certyfikatów inwestycyjnych zapisanych na rachunku zbiorczym, albo uprawnione z certyfikatów inwestycyjnych w formie dokumentu, albo wskazane w ewidencji uczestników funduszu jako posiadacze certyfikatów inwestycyjnych, które nie mają formy dokumentu. Uczestnicy funduszu nie odpowiadają za zobowiązania funduszu. Fundusz inwestycyjny zamknięty emituje certyfikaty inwestycyjne, które w momencie złożenia zlecenia wykupu przez uczestnika są umarzane. Podmiotem zarządzającym działalnością FIZ jest Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych (dalej zwane „TFI”).

Największą inwestycją FIZ którego uczestnikiem jest Wnioskodawca są akcje w polskiej spółce akcyjnej notowanej na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych, jednak kilkanaście miesięcy temu TFI zarządzające FIZ rozważało kilka innych inwestycji w papiery wartościowe. Z uwagi na różnorodny charakter rozważanych inwestycji, ich wczesny etap i zmienność wycen, TFI nie było w stanie precyzyjnie określić poziomu potencjalnych inwestycji, a tym samym potrzeb finansowych związanych z tymi potencjalnymi inwestycjami. W związku z tym przeprowadzono nową emisję certyfikatów inwestycyjnych w trybie art. 137 Ustawy o funduszach inwestycyjnych. Zgodnie z tym przepisem osobie (podmiotowi), który jest już uczestnikiem funduszu może zostać wydany imienny certyfikat inwestycyjny, nawet jeśli uczestnik nie opłacił w całości ceny emisyjnej certyfikatu, o ile statut FIZ tak stanowi. W ten sposób FIZ gromadzi grono uczestników, którzy deklarują chęć dokonania pełnej wpłaty ceny emisyjnej certyfikatu, jednak na moment jego emisji certyfikat ten nie jest w pełni opłacony, a jedynie w jakiejś części. Ustawowym ograniczeniem wynikającym z art. 137 ust. 1 Ustawy o funduszach inwestycyjnych jest jednak to, że taki nie w pełni opłacony certyfikat musi być imienny, a możliwość jego wydania musi być przewidziana w statucie FIZ (zgodnie z art. 121 Ustawy o funduszach certyfikaty inwestycyjne funduszu inwestycyjnego zamkniętego są papierami wartościowymi i mogą stanowić papiery wartościowe imienne lub na okaziciela).

Korzystając z rozwiązania przewidzianego w art. 137 ust. 1 Ustawy o funduszach inwestycyjnych Wnioskodawca objął certyfikaty inwestycyjne nowej emisji, których jednak jeszcze do tej pory w pełni nie opłacił, tj. dokonał pierwszej wpłaty do FIZ, która umożliwiła emisję certyfikatów nowej serii, jednak wpłata ta nie pokryła całkowitej wartości nowoemitowanych certyfikatów. Nie jest wykluczone, że w najbliższym czasie Wnioskodawca, będzie zgodnie z art. 137 ust 3 zobowiązany do dokonania, w wyznaczonym przez FIZ terminie, wpłaty w wysokości zapewniającej całkowite opłacenie certyfikatu inwestycyjnego (dopłaty do jego pełnej wartości). Może się jednak tak zdarzyć, że Wnioskodawca nie będzie w stanie w terminie wyznaczonym przez FIZ na opłacenie certyfikatów inwestycyjnych zgromadzić środków finansowych na zapłatę pełnej ceny emisyjnej. W takim wypadku, Wnioskodawca zostanie wezwany do dokonania stosownej wpłaty, a po bezskutecznym upływie tego terminu zostanie dokonane automatycznie umorzenie nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych w trybie art. 137 ust 7 Ustawy o funduszach inwestycyjnych. W takim przypadku, po dokonaniu przez FIZ umorzenia nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych, dojdzie niejako do „zwrotu" pierwotnie wpłaconej przez Wnioskodawcę części ceny emisyjnej oraz unicestwienia certyfikatów inwestycyjnych.

FIZ dokonując umorzenia nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych dokona ich wyceny, która będzie zależała od Wartości Aktywów Netto przypadających na pojedynczy certyfikat. FIZ dokonując umorzenia tych certyfikatów dokona zwrotu środków finansowych do Wnioskodawcy jako uczestnika FIZ, a wartość wypłacanej kwoty będzie stanowiła różnicę pomiędzy Wartością Aktywów Netto przypadającą na certyfikat inwestycyjny z dnia umorzenia certyfikatu a sumą należności FIZ z tytułu nieopłacenia w pełni tych certyfikatów i należnego FIZ odszkodowania z tytułu nieobjęcia certyfikatów inwestycyjnych. Odszkodowanie zostanie ustalone w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy Wartością Aktywów Netto przypadająca na certyfikat inwestycyjny z dnia umorzenia a jego ceną emisyjną. Jeżeli w wyniku zastosowania zasady, o której mowa powyżej, otrzymana wartość będzie wartością ujemną to FIZ nie wypłaci Wnioskodawcy jakichkolwiek środków z tytułu umorzenia, ale i nie zażąda od Wnioskodawcy dodatkowych wpłat. Jednak na dzień składania niniejszego wniosku wszystko wskazuje, że Wnioskodawca otrzyma od FIZ wypłatę umorzeniową, co uzasadnia zadanie poniższych pytań.

Powyższe przewidziane Ustawą o funduszach inwestycyjnych mechanizmy związane z obejmowaniem nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych i ich unicestwianiem oraz zasady wykonywania praw wynikających z tych certyfikatów zostały szczegółowo opisane z Statucie FIZ. W szczególności Statut FIZ przewiduje, że wpłaty na certyfikaty inwestycyjne nie opłacone w całości powinny być dokonane jednorazowo, w kwocie całej pozostałej do opłacenia ceny emisyjnej, w terminie 6 miesięcy po otrzymaniu przez uczestnika wezwania na adres wskazany w ewidencji uczestników. Uczestnik który nie dokonał wpłaty w terminie, nie jest obowiązany do zapłacenia odsetek ustawowych za opóźnienie. Jeżeli uczestnik w terminie 6 miesięcy po upływie terminu płatności, nie uiścił zaległej wpłaty, FIZ umarza certyfikat inwestycyjny i zwraca uczestnikowi różnicę między Wartością Aktywów Netto przypadającą na certyfikat a sumą należności FIZ z tytułu nieopłacenia w pełni certyfikatu i odszkodowania w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy Wartością Aktywów Netto przypadającej na certyfikat a jego ceną emisyjną. Zgodnie z postanowieniami Statutu FIZ zwrot następuje w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia umorzenia certyfikatu inwestycyjnego. Jednocześnie, po upływie terminu płatności wskazanym w wezwaniu, uczestnik nie może wykonywać prawa głosu z nieopłaconych certyfikatów inwestycyjnych, chyba że w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy po upływie terminu płatności, uiścił zaległą wpłatę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy słusznym jest stanowisko Wnioskodawcy, że umorzenie nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych będzie skutkowało u niego powstaniem przychodu do opodatkowania w wysokości faktycznie otrzymanego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia umorzeniowego, a przychód ten jest przychodem z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust 1 pkt 5 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy, jeżeli odpowiedź na pierwsze pytanie jest pozytywna, kosztem uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy będzie cena emisyjna certyfikatów inwestycyjnych, ale wyłącznie w tej części w jakiej została ona faktycznie uiszczona przez Wnioskodawcę?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy umorzenie nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych będzie skutkowało powstaniem u niego przychodu do opodatkowania w wysokości faktycznie otrzymanego przez Wnioskodawcę (wypłaconego mu) wynagrodzenia umorzeniowego, a przychód ten stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, w rozumieniu art. 17 ust 1 pkt 5 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej „Ustawa o PIT”) jako przychód z tytułu udziału w funduszach.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o PIT kosztem uzyskania przychodu będą wyłącznie faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na nabycie nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych, w wysokości uiszczonej za nie faktycznie części ceny (tj. faktycznie poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek rozumiany jako częściowa wpłata ceny emisyjnej certyfikatów do FIZ).

Uzasadnienie

Ad. Pytanie nr 1

Zgodnie z art. 6 Ustawy o funduszach inwestycyjnych uczestnikami funduszu inwestycyjnego są osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej

• na rzecz których w rejestrze uczestników funduszu są zapisane jednostki uczestnictwa lub ich ułamkowe części albo
• będące posiadaczami rachunku papierów wartościowych, na którym są zapisane certyfikaty inwestycyjne, albo będące osobami uprawnionymi z certyfikatów inwestycyjnych zapisanych na rachunku zbiorczym, albo
• uprawnione z certyfikatów inwestycyjnych w formie dokumentu, albo
• wskazane w ewidencji uczestników funduszu jako posiadacze certyfikatów inwestycyjnych, które nie mają formy dokumentu.
  
  

Uczestnicy funduszu nie odpowiadają za zobowiązania funduszu.

Certyfikaty inwestycyjne reprezentują z kolei prawa majątkowe uczestników funduszu, określone ustawą i statutem funduszu inwestycyjnego. Zgodnie z art. 121 Ustawy o funduszach certyfikaty inwestycyjne funduszu inwestycyjnego zamkniętego są papierami wartościowymi i mogą stanowić papiery wartościowe imienne lub na okaziciela, przy czy w przypadku określonym w art. 137 Ustawy o funduszach inwestycyjnych w przypadku objęcia nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych mogą to być wyłącznie certyfikaty imienne. Certyfikaty inwestycyjne, również te nie w pełni opłacone, dają inwestorowi prawo głosu, z tym że w przypadku certyfikatów które nie zostały opłacone w terminie uczestnik funduszu nie może wykonywać praw głosu z nieopłaconych certyfikatów inwestycyjnych, chyba że w terminie określonym w statucie funduszu, nie dłuższym jednak niż 6 miesięcy po upływie terminu płatności, uiścił zaległą wpłatę wraz z odsetkami lub odszkodowaniem.

Co do zasady - zgodnie z art. 138 Ustawy o funduszach inwestycyjnych, Fundusz inwestycyjny zamknięty nie może nabywać certyfikatów inwestycyjnych, które wyemitował. Fundusz inwestycyjny zamknięty może wykupywać certyfikaty inwestycyjne, które wyemitował, w sytuacji gdy statut funduszu tak stanowi. TFI może wykupywać tylko certyfikaty w pełni opłacone. Cena wykupu certyfikatów jest równa wartości aktywów netto funduszu, przypadającej na certyfikat inwestycyjny, według wyceny aktywów z dnia wykupu. Fundusz inwestycyjny zamknięty niezwłocznie dokonuje wypłaty kwoty za wykup certyfikatów w sposób określony w statucie funduszu. Z chwilą wykupienia przez fundusz inwestycyjny zamknięty certyfikatów inwestycyjnych są one umarzane z mocy prawa. Przy wykupywaniu certyfikatów inwestycyjnych mogą być pobierane opłaty manipulacyjne, jeżeli statut funduszu tak stanowi i określa maksymalną wysokość i sposób pobierania tych opłat.

Odejście od zasady wykupywania wyłącznie certyfikatów, które zostały w pełni opłacone formułuje art. 137 Ustawy o funduszach inwestycyjnych. Ustęp 7 tego przepisu stanowi, że jeżeli uczestnik w terminie określonym w statucie funduszu, nie dłuższym jednak niż 6 miesięcy, po upływie terminu płatności nie uiścił zaległej wpłaty wraz z odsetkami lub odszkodowaniem przewidzianym przez statut, FIZ umarza certyfikat inwestycyjny i zwraca uczestnikowi różnicę między wartością aktywów netto funduszu przypadającą na certyfikat inwestycyjny z dnia umorzenia certyfikatu a sumą należności funduszu z tytułu nieopłacenia w pełni certyfikatu, odsetek lub odszkodowania, w terminie określonym w statucie funduszu, nie dłuższym jednak niż rok od dnia umorzenia certyfikatu inwestycyjnego. Fundusz inwestycyjny zawiadamia uczestnika oraz jego prawnych poprzedników, którzy w okresie ostatnich pięciu lat byli wpisani do księgi certyfikatów inwestycyjnych, o umorzeniu certyfikatów inwestycyjnych wraz ze wskazaniem serii i numerów tych certyfikatów. Zawiadomienia należy wysyłać listami poleconymi na adresy wskazane w księdze certyfikatów inwestycyjnych.

Powyższy przepis art. 137 Ustawy o funduszach inwestycyjnych wskazuje więc wyraźnie, że wydany uczestnikowi funduszu papier wartościowy, pomimo nie uiszczenia pełnej ceny emisyjnej, jest certyfikatem inwestycyjnym oraz że w przypadku jeśli w ustalonym terminie brakująca część ceny emisyjnej nie zostanie opłacona, fundusz dokona umorzenia takich certyfikatów. Do tego jednak czasu ten nie w pełni opłacony certyfikat inwestycyjny traktowany jest jak „zwykły" certyfikat. W praktyce, przenosząc powyższe na grunt podatkowy, oznacza to więc, że określone ustawowo zasady opodatkowania dochodów z umorzenia certyfikatów inwestycyjnych dotyczą również certyfikatów, które nie zostały w pełni opłacone.

Skoro nie w pełni opłacony certyfikat inwestycyjny jest papierem wartościowym emitowany przez zamknięty fundusz inwestycyjny reprezentującym określone prawa majątkowe, a realizacją tych praw może być otrzymanie wynagrodzenia umorzeniowego w przypadku przymusowego umorzenia certyfikatów, które nie zostały w wyznaczonym terminie w pełni opłacone, to zdaniem Wnioskodawcy , taki przychód z tytułu umorzenia stanowi przychód z kapitałów pieniężnych o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5) Ustawy o PIT. Fakt, że Ustawa o funduszach inwestycyjnych traktuje nie w pełni opłacony certyfikat inwestycyjny w taki sam sposób jak certyfikat „zwykły" w zakresie praw do otrzymania wynagrodzenia umorzeniowego, oznacza, że również i dla celów podatkowych traktowanie to powinno być takie samo. Konsekwentnie oznacza to, że w przypadku umorzenia nie w pełni opłaconego certyfikatu inwestycyjnego przychodem podatnika jest przyznane mu wynagrodzenie umorzeniowe.

Stanowisko takie zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji podatkowej z dnia 20 lipca 2015 sygn. IPPB2/4511-455/15-3/MK1.

Ad. pytanie Nr 2.

Art. 30a ust 1 pkt 5) Ustawy o PIT stanowi, iż opodatkowaniu w wysokości 19% podlega dochód uzyskany przez uczestnika funduszu z tytułu udziału w funduszu kapitałowym. Zdaniem Wnioskodawcy zasada ta odnosi się również do dochodu z umorzenia nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych. Dochód ten powinien być wyliczony jako przychód uczestnika uzyskany w związku z umorzeniem certyfikatów przez TFI, pomniejszany o wydatki poniesione przez uczestnika na nabycie wykupowanych następnie przez TFI certyfikatów inwestycyjnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 Ustawy o PIT „Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23”.

Na gruncie art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych. Wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułu uczestnictwa w funduszach kapitałowych.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku niejako przymusowego, obligatoryjnego umorzenia przez TFI nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych ów wydatek na nabycie tytułu uczestnictwa w funduszu kapitałowym należy rozumieć, jako tę część ceny emisyjnej, która została faktycznie uiszczona przez inwestora (Wnioskodawcę). Pomimo iż objęcie certyfikatu inwestycyjnego wiąże się z opłaceniem jego ceny emisyjnej w analizowanym przypadku należy uznać, że cena ta stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT tylko w takim zakresie, w jakim jest ona faktycznie opłacona, tzn. w zakresie w jakim Wnioskodawca dokonał faktycznego wydatku kosztem swojego majątku.

Stanowisko takie zostało potwierdzone przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji podatkowej z dnia 20 lipca 2015 r. sygn. IPPB2/4511-455/15-3/MK1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się przychody z tytułu udziału w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 1c.

Pojęcie „fundusze kapitałowe” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zdefiniowane zostało w art. 5a pkt 14 updof. Zgodnie z tym przepisem przez pojęcie „fundusze kapitałowe” należy rozumieć fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne o których mowa w przepisach o funduszach inwestycyjnych, oraz ubezpieczeniowe fundusze kapitałowe działające na podstawie przepisów ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej, z wyjątkiem funduszy emerytalnych, o których mowa w przepisach o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych;

Zgodnie z art. 121 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2016 r. 1896 z późn. zm.) certyfikaty inwestycyjne funduszu inwestycyjnego zamkniętego mogą być papierami wartościowymi imiennymi lub na okaziciela, z tym że certyfikaty inwestycyjne publicznego funduszu inwestycyjnego zamkniętego mogą być wyłącznie papierami wartościowymi na okaziciela.

Zgodnie z art. 137 ust. 1 ww. ustawy certyfikat inwestycyjny imienny funduszu inwestycyjnego zamkniętego może być wydany uczestnikowi, który nie opłacił w całości ceny emisyjnej certyfikatu, jeżeli statut funduszu tak stanowi.

Uczestnik funduszu jest obowiązany do całkowitego opłacenia certyfikatu inwestycyjnego, z wyjątkiem przypadku, w którym otwarcie likwidacji funduszu nastąpi przed dokonaniem wezwania, o którym mowa w ust. 5 (art. 137 ust. 3 ww. ustawy). Wpłaty na certyfikaty inwestycyjne nieopłacone w całości powinny być dokonywane równomiernie na wszystkie certyfikaty w terminach i w wysokości określonych w statucie funduszu lub uchwałach zgromadzenia inwestorów (art. 137 ust. 4 ww. ustawy).

Na podstawie art. 137 ust. 5 ustawy o funduszach inwestycyjnych uczestnik jest obowiązany wnieść wpłatę na certyfikaty nieopłacone w całości po otrzymaniu od funduszu, listem poleconym, wezwania do dokonania wpłaty. Statut funduszu może określić inny sposób doręczenia wezwania, w tym przesłanki uznania niedoręczonego wezwania za doręczone, w przypadku niemożności doręczenia wezwania w sposób określony w statucie funduszu. Wezwanie powinno być dokonane na miesiąc przed terminem wpłaty, jeżeli statut nie określi innego terminu.

Zgodnie z ust. 6 tego przepisu jeżeli uczestnik nie dokonał wpłaty w terminie, jest on obowiązany do zapłacenia odsetek ustawowych za opóźnienie lub odszkodowania, chyba że statut stanowi inaczej. Statut funduszu może określać wysokość odszkodowania lub sposób ustalenia wysokości odszkodowania.

Jak stanowi art, 137 ust. 7 ww. ustawy jeżeli uczestnik w terminie określonym w statucie funduszu, nie dłuższym jednak niż 6 miesięcy, po upływie terminu płatności nie uiścił zaległej wpłaty wraz z odsetkami lub odszkodowaniem przewidzianym przez statut, fundusz inwestycyjny zamknięty umarza certyfikat inwestycyjny i zwraca uczestnikowi różnicę między wartością aktywów netto funduszu przypadającą na certyfikat inwestycyjny z dnia umorzenia certyfikatu a sumą należności funduszu z tytułu nieopłacenia w pełni certyfikatu, odsetek lub odszkodowania, w terminie określonym w statucie funduszu, nie dłuższym jednak niż rok od dnia umorzenia certyfikatu inwestycyjnego. Fundusz inwestycyjny zawiadamia uczestnika oraz jego prawnych poprzedników, którzy w okresie ostatnich pięciu lat byli wpisani do księgi certyfikatów inwestycyjnych, o umorzeniu certyfikatów inwestycyjnych wraz ze wskazaniem serii i numerów tych certyfikatów. Zawiadomienia należy wysyłać listami poleconymi na adresy wskazane w księdze certyfikatów inwestycyjnych.

Po upływie terminu płatności uczestnik nie może wykonywać prawa głosu z nieopłaconych certyfikatów inwestycyjnych, chyba że w terminie określonym w statucie funduszu, nie dłuższym jednak niż 6 miesięcy po upływie terminu płatności, uiścił zaległą wpłatę wraz z odsetkami lub odszkodowaniem (art. 137 ust. 8 ww. ustawy).

Dochody uzyskane z tytułu udziału w funduszach kapitałowych podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W świetle ww. przepisu od uzyskanych dochodów (przychodów) pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy, z zastrzeżeniem art. 52a.

Dochodów (przychodów) z tytułu udziału w funduszach kapitałowych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 (art. 30a ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z generalną zasadą ustalania kosztów uzyskania przychodów, określoną w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy stanowi, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e;

Zastrzeżenie powyższe stanowi, że przepisu ust. 1 pkt 38 zdanie po średniku nie stosuje się przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami dokonanej na podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 – 16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Z przywołanych uregulowań prawnych wynika, że podstawą opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym dochodów (przychodów) z tytułu udziału w funduszach kapitałowych opodatkowanych zgodnie z art. 30a ust. 1 pkt 5 ww. ustawy jest dochód.

Dochód z tytułu udziału w funduszach inwestycyjnych w przypadku umorzenia certyfikatów inwestycyjnych przez fundusz – stanowi różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z tytułu umorzenia certyfikatów inwestycyjnych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie ww. art. 23 ust. 1 pkt 38 updof.

Przychód z tytułu umorzenia certyfikatów inwestycyjnych stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 jako przychód z tytułu udziału w funduszach kapitałowych.

Ustawodawca regulując zasady ustalania dochodu z umorzenia lub wykupu tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych w tym przypadku - certyfikatów inwestycyjnych - zezwala aby przychód do opodatkowania pomniejszały koszty uzyskania tego przychodu, jednocześnie uzależniając ich wysokość od sposobu nabycia (objęcia) tytułów uczestnictwa przez ich zbywcę.

Koszty uzyskania przychodów stanowić będą wydatki na objęcie (w przypadku certyfikatów inwestycyjnych od emitenta) lub nabycie (w przypadku certyfikatów inwestycyjnych na rynku wtórnym) certyfikatów inwestycyjnych. Koszty te określa się w momencie odkupienia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych.

Należy zwrócić uwagę, że użycie przez ustawodawcę w art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określenia „wydatki na nabycie” oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów – ale dopiero z chwilą umorzenia certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, zalicza się wydatki bezpośrednio warunkujące nabycie tych certyfikatów inwestycyjnych, tj. takie, bez których poniesienia skuteczne ich nabycie nie byłoby możliwe.

Do wydatków na nabycie zaliczyć zatem należy zapłaconą cenę certyfikatów inwestycyjnych oraz inne koszty bezpośrednio związane z tym zakupem (np. prowizję od transakcji zakupu itp.). Takie wydatki zalicza się do kosztów uzyskania przychodów, ale dopiero z chwilą odpłatnego zbycia certyfikatów (w tym umorzenia certyfikatów inwestycyjnych) pod warunkiem, że spełniają ogólne przesłanki zaliczenia do kosztów podatkowych wynikające z art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym w przypadku niejako obligatoryjnego umorzenia przez FIZ nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych ów wydatek na nabycie tytułu uczestnictwa w funduszu kapitałowym należy rozumieć, jako tę część ceny emisyjnej, która została faktycznie uiszczona przez Wnioskodawcę. Pomimo że objęcie certyfikatu inwestycyjnego wiąże się z opłaceniem jego ceny emisyjnej w analizowanym przypadku należy uznać, że cena ta stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tylko w takim zakresie, w jakim jest ona faktycznie opłacona, tzn. w zakresie w jakim Wnioskodawca dokonał faktycznego wydatku kosztem swojego majątku.

Zatem mając na uwadze wyżej przywołane uregulowania prawne oraz przedstawione zdarzenie przyszłe umorzenie przez Fundusz nie w pełni opłaconych certyfikatów inwestycyjnych będzie skutkować powstaniem przychodu z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów z tytułu udziału w funduszach kapitałowych jest dochód osiągnięty przez osobę fizyczną, który należy ustalić jako różnicę pomiędzy przychodem z umorzenia certyfikatów inwestycyjnych, a kosztami uzyskania przychodów określonymi na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy. Kosztem uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy będzie ta część ceny emisyjnej, która została faktycznie uiszczona przez Wnioskodawcę.

W odniesieniu do powołanej przez wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego - wskazać należy, że orzeczenie to nie jest wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 , 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach – (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.