Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.493.2017.1.AGW
z 3 października 2017 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2017 r. (data wpływu 3 sierpnia 2017 r.), uzupełnionym w dniach 22 i 27 września 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zastosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy w odniesieniu do wydatków, które Gmina będzie ponosiła w związku z planowaną realizacją inwestycji pn. „XXX” – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 3 sierpnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 22 i 27 września 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zastosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy w odniesieniu do wydatków, które Gmina będzie ponosiła w związku z planowaną realizacją inwestycji pn. „XXX”.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Gmina otrzymała dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 na zadanie jakim jest „XXX”. Zakres rzeczowy inwestycji polega na modernizacji oraz unowocześnieniu systemów związanych z odprowadzaniem i oczyszczaniem ścieków, co umożliwi w przyszłości przyjęcie większej ilości ścieków, co związane jest z wzrastającym zapotrzebowaniem mieszkańców na takiego rodzaju usługi. Samorząd wyłonił już wykonawców poszczególnych usług i robót budowlanych. W najbliższym czasie planowane są do poniesienia pierwsze wydatki z tym związane. Inwestycja jest i będzie realizowana w zakresie obowiązkowych zadań własnych Gminy. W ramach zadań nałożonych na gminy mieści się bowiem zaspokojenie zbiorowych potrzeb ludności takich jak odprowadzenie i oczyszczanie ścieków. Gmina jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, we własnym zakresie na podstawie zawartych z mieszkańcami umów cywilnoprawnych zajmuje się eksploatacją infrastruktury i sieci kanalizacyjnej, za co pobiera od mieszkańców Gminy opłaty. Wybudowana infrastruktura będzie stanowiła własność Gminy, która wykorzystywać ją będzie do prowadzenia działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług) – świadczenia usług odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz sprzedaży wody. Usługi w powyższym zakresie są w całości traktowane jako czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem stawką 8%. Gmina dokumentuje świadczenie wskazanych usług fakturami VAT, a podatek należny wynikający z wystawionych faktur jest wykazywany w rejestrach VAT i deklaracjach VAT. W zakresie tej działalności Gmina korzystała z prawa od obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych w całości. Wydatki Gminy związane z rozbudową i przebudową wskazanej infrastruktury zostaną udokumentowane przez wykonawców prac budowlanych fakturami VAT z właściwą stawką podatku VAT. Poza mieszkańcami z usług odprowadzania i oczyszczania ścieków oraz zaopatrzenia w wodę świadczonych przez Gminę w ramach wybudowanej infrastruktury korzystają również jej jednostki organizacyjne, do których Gmina zalicza (Urząd Gminy, Gminny Ośrodek Kultury, Zespoły Szkół, Gminne Przedszkole, Gminną Bibliotekę, GOPS, obiekty sportowe, świetlice wiejskie, remizy OSP, Cmentarz Parafialny oraz oczyszczalnie ścieków), które na podstawie Uchwały Nr XXX Rady Gminy z dnia XXX w sprawie: zatwierdzenia taryf opłat za zbiorowe zaopatrzenie w wodę oraz odprowadzanie ścieków na terenie Gminy są zwolnione z obowiązku uiszczania opłat za pobór wody i wprowadzanie ścieków do zbiorczych urządzeń kanalizacyjnych. Nabywane w ramach realizacji zadania inwestycyjnego towary i usługi związane z rozbudową i przebudową oczyszczalni ścieków W. stanowiącą infrastrukturę kanalizacyjną będą wykorzystywane do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) i do celów innych niż działalność gospodarcza (zadania publiczne wykonywane na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.). Gmina nie ma możliwości przyporządkowania w całości wydatków poniesionych do celów wykonywanej przez nią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Gmina w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „XXX” ma obowiązek rozliczania podatku VAT wynikającego z faktur VAT dokumentujących ponoszone wydatki związane z ww. inwestycją przy zastosowaniu proporcji (tj. „prewspółczynnika”) określonej w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług jest uprawniona do odliczenia podatku VAT z faktur VAT dokumentujących ponoszone wydatki związane z planowanym zadaniem inwestycyjnym, jakim jest „XXX” na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, iż ponoszone wydatki inwestycyjne związane są z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zdaniem Gminy, po tzw. centralizacji, tj. po dniu 1 stycznia 2017 r. jej obowiązkiem jest odliczanie podatku VAT wynikającego z faktur zakupowych związanych z prowadzoną działalnością i realizacją przedsięwzięcia inwestycyjnego – na podstawie proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, tj. „prewspółczynnika”. Gmina dokonuje sprzedaży usług polegających na odprowadzaniu ścieków na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z odbiorcami tych usług. W związku z powyższym, występuje sprzedaż opodatkowana 8% stawką VAT. Dlatego też w tym zakresie Gmina może być traktowana jako podatnik podatku VAT. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221) nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W myśl art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit a ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, którą stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu wykonanych prac budowlanych. Z treści art. 86 ust. 2a ustawy wynika, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie (a takimi będą faktury z tytułu przeprowadzonej inwestycji), gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. W związku z powyższym Gminie nie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia ani zwrotu podatku w pełnej wysokości w związku z realizacją przedmiotowego zadania. Wnioskodawca, zgodnie z art. 86 ust. 1, będzie miał prawo do odliczenia podatku w części, w jakiej zakupy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Gmina nie będzie miała możliwości wyodrębniania części podatku naliczonego przy wykonanych robotach budowlanych na zadania polegające na dostarczaniu, oczyszczaniu oraz odprowadzaniu ścieków związanych z działalnością gospodarczą, to kwotę podatku naliczonego powinna obliczyć zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina powinna dokonać powyższego wydzielenia w oparciu o rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj