2017.09.21 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.514.2017.1.RS
z 21 września 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2017 r. (data wpływu 26 lipca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanego majątku spółki za przedsiębiorstwo, braku opodatkowania przekazania ww. majątku na rzecz wspólnika spółki oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z ww. transakcją - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 lipca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania zbywanego majątku spółki za przedsiębiorstwo, braku opodatkowania przekazania ww. majątku na rzecz wspólnika spółki oraz braku obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w związku z ww. transakcją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka jawna (dalej: „Wnioskodawca”, „SPJ”, „Spółka”) posiada siedzibę na terenie Polski i prowadzi działalność gospodarczą w Polsce - głównie w zakresie produkcji oraz dystrybucji systemów osłonowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

W związku z planowaną reorganizacją, planowana jest likwidacja SPJ (w tym możliwe jest rozwiązanie Spółki bez dokonywania likwidacji - zarówno likwidacja oraz rozwiązanie bez dokonywania likwidacji będą dalej określane jako: „likwidacja”). W momencie likwidacji SPJ wspólnikami będą osoby fizyczne, pozostające w związku małżeńskim, w którym panuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, tj.:

Pan Z. H., który zamierza kontynuować działalność SPJ, przez co w tym celu dokona odpowiedniego zgłoszenia działalności gospodarczej w takim samym zakresie, w jakim prowadzona była działalność SPJ (celem kontynuacji), oraz dokona odpowiednio rejestracji na potrzeby VAT (dalej: „Wspólnik 1”)
Pani M. H. (dalej: „Wspólnik 2”).

Na moment likwidacji majątek Spółki będą stanowić elementy wchodzące wcześniej w skład przedsiębiorstwa SPJ, takie jak:

wszystkie aktywa trwałe Spółki funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością;
prawa własności intelektualnej lub przemysłowej;
kontakty z dostawcami;
zakład pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy w z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1666, z późn. zm.);
środki pieniężne;
prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów,

tj. istotne z perspektywy funkcjonowania przedsiębiorstwa składniki majątkowe konstytuujące przedsiębiorstwo SPJ.

W związku z likwidacją SPJ dojdzie do wydania majątku likwidacyjnego Spółki. Zgodnie z art. 55² ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.; dalej: „KC”), czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład funkcjonującego przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W konsekwencji likwidacji Wspólnik 1 otrzyma w ramach majątku likwidacyjnego SPJ ogół zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych składających się łącznie na ogół funkcjonującego dotychczas przedsiębiorstwa SPJ przeznaczonego do prowadzenia działalności gospodarczej, które było uprzednio wykorzystywane przez SPJ do prowadzenia tejże działalności (dalej: „Majątek”) zaś drugi ze wspólników (tj. Wspólnik 2) otrzyma środki pieniężne. Żaden inny podmiot nie będzie brał udziału w podziale majątku likwidacyjnego SPJ.

Jak wskazano wcześniej, Spółka jest (i na moment likwidacji będzie) czynnym podatnikiem VAT. Od elementów zespołu składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej składających się na ogół prowadzonego przed likwidacją SPJ przedsiębiorstwa, które zostaną przekazane Wspólnikowi 1 w ramach majątku likwidacyjnego, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego.

Wspólnik 1 będący osobą fizyczną, który otrzyma w ramach likwidacji wskazane powyżej składniki majątkowe likwidowanej SPJ, na moment dokonania likwidacji oraz wydania przedsiębiorstwa likwidowanej SPJ będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz będzie kontynuować działalność gospodarczą likwidowanej Spółki z wykorzystaniem wydanego Majątku.

Wnioskodawca pragnie zaznaczyć, że:

przekazanie Wspólnikowi 1 elementów wchodzących wcześniej w skład przedsiębiorstwa SPJ nastąpi w ramach/po jej likwidacji, rozumianej jako szereg czynności likwidacyjnych następujących przed ustaniem bytu prawnego SPJ;
na moment wykreślenia SPJ z Krajowego Rejestru Sądowego nie będzie ona już w posiadaniu składników Majątku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Majątek przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego (wykorzystywany uprzednio do prowadzenia przez SPJ działalności gospodarczej), który w ramach likwidacji SPJ zostanie przeniesiony na Wspólnika 1, będzie w momencie likwidacji stanowić przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przekazanie Majątku Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją SPJ nie spowoduje powstania obowiązków określonych w art. 14 ust. 1, 4 i 5 ustawy o VAT (tj. nie wystąpi po stronie SPJ konieczność opodatkowania VAT w odniesieniu do przekazanego Wspólnikowi 1 Majątku)?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym na mocy art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, przekazanie Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją SPJ Majątku stanowiącego przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 ustawy o VAT, w wykonaniu czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT, nie spowoduje dla SPJ powstania obowiązku dokonania korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego dotyczącego Majątku, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Majątek przedstawiony w opisie zdarzenia przyszłego (umożliwiający prowadzenie przez SPJ działalności gospodarczej), który w ramach likwidacji SPJ zostanie przeniesiony na Wspólnika 1, będzie w momencie likwidacji stanowić przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

przekazanie Majątku Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją SPJ nie spowoduje powstania po stronie Spółki obowiązków określonych w art. 14 ust. 1, 4 i 5 ustawy o VAT (tj. nie wystąpi po stronie SPJ konieczność opodatkowania VAT w odniesieniu do przekazanego Wspólnikowi 1 Majątku).

Ad. 3

na mocy art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, przekazanie Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją SPJ Majątku stanowiącego przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 ustawy o VAT, w wykonaniu czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT, nie spowoduje dla SPJ powstania obowiązku dokonania korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego dotyczącego Majątku, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przewiduje, że przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa. Jedynie art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zawiera definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa (ZCP), zgodnie z którą przez ZCP rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W związku z tym, że ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa, w ocenie Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie zastosowanie powinna znaleźć definicja zawarta w art. 55¹ KC. Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Wnioskodawca chciałby przy tym podkreślić, że przepis art. 55¹ KC wymienia jedynie przykładowe składniki majątku, które pozwalają na uznanie ich za przedsiębiorstwo.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę brzmienie cytowanego przepisu KC, w sytuacji gdy wszystkie wymienione w art. 55¹ KC elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym na dzień przeniesienia majątku spółki na jej wspólnika), stanowiące zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych, będą przedmiotem zbycia, należy mówić o zbyciu przedsiębiorstwa.

Argumentację tę potwierdza jednolita praktyka organów skarbowych, wyrażona m. in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 lutego 2017 r. (sygn. nr 3063-ILPP1-2.4512.224.2016.2.PG),
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 listopada 2014 r. (sygn. nr IPPP3/443-867/14-2/RD),
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 września 2014 r. (sygn. nr IPPP1/443-764/14-2/MPe).

Również orzecznictwo sądów administracyjnych wskazuje, że aby pewien zespół składników materialnych i niematerialnych można było uznać za przedsiębiorstwo, musi on umożliwiać realizację określonych zadań gospodarczych. Pojęcie „przedsiębiorstwo” należy więc analizować w ujęciu funkcjonalnym. Co więcej, zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych nawet transakcję zbycia nie wszystkich elementów dotychczasowej działalności zbywcy można klasyfikować jako zbycie przedsiębiorstwa pod warunkiem, że przenoszony majątek umożliwia kontynuowanie dotychczasowej działalność gospodarczej zbywcy. Podejście to potwierdzają m. in.: wyrok NSA z dnia 15 maja 2012 r. (sygn. akt I FSK 1223/11) w zw. z wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 1767/10), wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. akt I SA/Wr 1297/10) oraz wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 sierpnia 2009 r. (sygn. akt I SA/Ke 225/09).

Co istotne przedsiębiorstwo nie jest sumą poszczególnych/przypadkowych składników majątkowych. Stanowienie przedsiębiorstwa jest uzależnione od faktu, czy zespół składników materialnych i niematerialnych powinien charakteryzuje się odpowiednim stopniem zorganizowania, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa.

Istotne jest zatem, aby pomiędzy zespołem składników istniały takie powiązania i zależności, aby wspólnie (jako zorganizowany zespół) mogły służyć realizacji określonego celu gospodarczego.

W kontekście powyższego należy podkreślić, że składniki materialne i niematerialne składające się łącznie na elementy konstytuujące przedsiębiorstwo Wnioskodawcy (tj. istotne z perspektywy funkcjonowania przedsiębiorstwa składniki majątkowe) będą stanowiły zespół, w ramach którego wzajemne powiązania funkcjonalne i zależności umożliwią wykonywanie zadań, do których zostały przeznaczone. Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawcy, składniki materialne i niematerialne składające się łącznie na Majątek stanowić będą zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 55¹ KC.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w treści m. in. Komentarza pod red. Jerzego Ciszewskiego „Kodeks Cywilny” Wyd. II, LexisNexis 2014 do art. 55¹ KC gdzie wskazano, że „Przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. A zatem jedynie zorganizowany do spełnienia funkcji prowadzenia działalności gospodarczej zespół określonych składników może być potraktowany jako przedsiębiorstwo. Ustawodawca nie rezygnuje z funkcjonalnego pojmowania przedsiębiorstwa, a „przedsiębiorstwo” w znaczeniu przedmiotowym traktuje jako instrument realizacji funkcji gospodarczej. Obowiązująca treść art. 55¹ wskazuje jednoznacznie, że poza zakresem pojęcia przedsiębiorstwa pozostają zobowiązania i obciążenia związane z jego prowadzeniem. Ustawodawca nawiązał w ten sposób do tzw. wąskiego pojmowania majątku obejmującego jedynie aktywa.”

Dodatkowo zgodnie z treścią Komentarza pod. red. Andrzeja Kidyby „Kodeks cywilny, Komentarz, Tom I, Część Ogólna” Wyd. II, WKP 2012 wskazano, że „Okolicznością determinującą możliwość uznania określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych za przedsiębiorstwo jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Przyjąć należy, że działalność gospodarcza, o jakiej mowa w art. 55¹, powinna być tak postrzegana, jak została zdefiniowana w art. 2 u.s.d.g. W literaturze zwraca się uwagę, że działalnością gospodarczą jest każda działalność, o której w powołanej ustawie mowa, która wiąże się z osiągnięciem przychodów (A. Kidyba, Prawo handlowe, 2007, s. 22). Podkreślić przy tym trzeba, że dla uznania zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych za przedsiębiorstwo nie jest konieczne, aby ów zorganizowany zespól prowadził czynnie działalność gospodarczą, ale aby był jedynie zdolny do prowadzenia działalności tego typu. O przedsiębiorstwie można zatem mówić nie tylko wtedy, gdy jest ono czynne i aktywne gospodarczo, lecz także wtedy, gdy z różnych przyczyn zaniechano prowadzenia działalności gospodarczej, przy założeniu jednak, że pozostaje nadal w taki sposób zorganizowane, iż w każdym momencie istnieje możliwość jej podjęcia i prowadzenia bez konieczności dodatkowego organizacyjnego przygotowania (G. Bieniek, Komercjalizacja i prywatyzacja przedsiębiorstw państwowych według ustawy z 30 sierpnia 1996 r., PiZS 1997, nr 11, s. 20)” oraz „Zespół składników tworzących przedsiębiorstwo musi być swoiście zorganizowany, musi funkcjonować w określonym otoczeniu i musi być naznaczony pewnymi elementami, które zadecydują o tym, że będziemy mieli do czynienia z przedsiębiorstwem, a nie luźnym zbiorem składników niematerialnych i materialnych. Samo zebranie czy przestrzenne usytuowanie pewnych składników z reguły nie tworzy jeszcze przedsiębiorstwa. Z tego powodu przedsiębiorstwo nie jest jedynie sumą składników niematerialnych i materialnych wchodzących w jego skład, lecz samoistnym dobrem o wartości majątkowej (M. Poźniak-Niedzielska, Pojęcie przedsiębiorstwa a jego majątek, AUMCS XXIX 1982, nr 8, s. 130). Dopiero czynnik organizacyjny oparty na kryterium funkcjonalności i celowości zestawienia składników pozwala uznać ten zespół za przedsiębiorstwo.”

W opisywanym zdarzeniu przyszłym, ogół elementów konstytuujących całokształt przedsiębiorstwa SPJ (tj. ogół składników majątkowych przedsiębiorstwa) zostanie przekazanych w ramach planowanego podział majątku likwidacyjnego na rzecz Wspólnika 1.

W ocenie Wnioskodawcy, składniki Majątku (składające się na ogół przedsiębiorstwa SPJ) wskazane w zdarzeniu przyszłym są powiązane ze sobą funkcjonalnie i organizacyjnie jako zespół majątku SPJ służący do prowadzenia jej dotychczasowej działalności gospodarczej oraz stanowią istotne elementy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z art. 55¹ KC.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, Majątek, który w ramach likwidacji SPJ zostanie przekazany Wspólnikowi 1 jako majątek likwidacyjny, będzie stanowić przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej:
zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Jednocześnie, zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy o VAT, powyższe przepisy stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z kolei art. 14 ust. 5 ustawy o VAT wskazuje, że w powyższych przypadkach podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej „spisem z natury”. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać, że ustawa o VAT w pewnych przypadkach przewiduje wyłączenie określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o VAT. Dotyczy to czynności, które, co do zasady, należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu VAT.

W szczególności, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zapisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP.

Spółka pragnie wskazać, że powszechnie przyjęto, że pojęcie „zbycia” użyte w art. 6 ustawy o VAT obejmuje wszelkie transakcje, których skutkiem jest przeniesienie prawa własności przedsiębiorstwa [obejmować może więc np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu), itp.].

Co istotne przepis art. 6 pkt 1 ustawy nie wprowadza żadnych warunków, które mogłyby wpływać na stosowanie tego przepisu (w szczególności nie przewiduje wyłączeń z zastosowania tego przepisu np. w przypadku likwidacji spółki jawnej, do której odnoszą się przytoczone powyżej regulacje art. 14 ustawy o VAT). Oznacza to, że każda forma zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części będzie „obojętna” z punktu widzenia VAT z perspektywy podatnika dokonującego takiego zbycia, tj. będzie wyłączona spod opodatkowania VAT.

W konsekwencji, w ocenie SPJ, w przypadku kiedy Majątek wydawany Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją SPJ będzie stanowił przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, nie znajdą zastosowania przepisy art. 14 ust. 1, 4 i 5 ustawy o VAT (przekazanie Majątku Wspólnikowi 1 nie będzie podlegało VAT, a SPJ nie będzie miała obowiązku sporządzenia spisu z natury).

Podejście to potwierdza praktyka organów podatkowych wyrażona m. in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 lutego 2017 r. (sygn. nr 3063-ILPP1-2.4512.224.2016.2.PG),
interpretacji indywidualnej wydanej dnia 30 marca 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. nr IPPP3/4512-174/16-2/WH),
interpretacji indywidualnej wydanej dnia 21 stycznia 2016 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. nr IPPP2/4512-1074/15-4/MJ).

Ad. 3

Zgodnie z art. 91 ustawy o VAT:

Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania. 2a. Obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
7a. W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
7b. W przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.
7c. Jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje - korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.
7d. W przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.
Korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Artykuł 91 ust. 9 ustawy o VAT stanowi natomiast, że w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z powyższych regulacji wynika, że w związku ze zbyciem przedsiębiorstwa obowiązanym do ewentualnej korekty podatku naliczonego będzie nabywca przedsiębiorstwa będący następcą prawnym przejmującym, wynikające z art. 91 ust. 1-8 ustawy, obowiązki swojego poprzednika. Podobne do Wnioskodawcy stanowisko wyrażone zostało również w interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy, w tym m. in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 lutego 2017 r. (sygn. nr 3063-ILPP1-2.4512.224.2016.2.PG),
interpretacji indywidualnej wydanej dnia 13 listopada 2015 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. nr IPPP3/4512-809/15-2/WH),
interpretacji indywidualnej wydanej dnia 27 czerwca 2013 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. nr IPTPP1/443-329/13-3/MW).

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, nie będzie obowiązany do dokonania korekty, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT w związku z przekazaniem Majątku Wspólnikowi 1 w ramach likwidacji SPJ. Spółka wystąpi bowiem w roli zbywcy przedsiębiorstwa (na rzecz Wspólnika 1), a w związku z tym przepisy ustawy o VAT nie nakładają na Spółkę obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego.

Reasumując, w ocenie Spółki, na mocy art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, przekazanie Wspólnikowi 1 w związku z likwidacją SPJ Majątku stanowiącego przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 6 ustawy o VAT, w wykonaniu czynności niepodlegającej opodatkowaniu VAT, nie spowoduje dla SPJ powstania obowiązku dokonania korekty odliczonego wcześniej przez SPJ podatku naliczonego dotyczącego Majątku, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych z których wynika, że nabywca przedsiębiorstwa będzie kontynuować działalność gospodarczą przy wykorzystaniu majątku tego przedsiębiorstwa, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostaną określone odmienne stany faktyczne, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin