Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.124.2017.3.ŻR
z 26 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2017 r. (data wpływu 10 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismami z dnia 18 maja 2017 r. (data wpływu 26 maja 2017 r.) oraz z dnia 13 czerwca 2017 r. (data wpływu 21 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przekazanie wspólnikowi środków trwałych będzie stanowiło nieodpłatne przekazanie towaru i w związku z tym będzie podlegało opodatkowaniu, o ile spełnione zostaną warunki wskazane w art. 7 ust. 2 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy przekazanie wspólnikowi środków trwałych będzie stanowiło nieodpłatne przekazanie towaru i w związku z tym będzie podlegało opodatkowaniu, o ile spełnione zostaną warunki wskazane w art. 7 ust. 2 ustawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 18 maja 2017 r. (data wpływu 26 maja 2017 r.) oraz z dnia 13 czerwca 2017 r. (data wpływu 21 czerwca 2017 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego oraz uiszczenia opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 czerwca 2017r.).

Spółka Jawna (Spółka liczy 3 wspólników) od wielu lat prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego oraz transportu drogowego. Spółka jawna powstała z przekształcenia Spółki cywilnej. Wkłady wspólników Spółki jawnej zostały pokryte w całości z majątku Spółki cywilnej. Zyski Spółki cywilnej oraz jawnej były opodatkowane zgodnie z ogólnymi zasadami, na poziomie każdego ze wspólników, w każdym z lat podatkowych. Wspólnik występujący prowadzi, od marca 2016 roku dodatkowo odrębną działalność gospodarczą. W 2017 roku jeden ze wspólników zamierza „wyjść” ze Spółki i Spółka będzie musiała go spłacić. W ramach poprzednich lat w Spółce był wypracowany zysk. Część tego zysku była dzielona na rzecz wspólników, jednakże większa jego część była pozostawiona w Spółce na tkz. kapitał zapasowy. Spółka jawna nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, ani podatku dochodowego od osób prawnych. Zatem pozostawienie zysku w Spółce nie miało żadnego wpływu na opodatkowanie podatkiem dochodowym wspólników, gdyż wspólnicy płacili podatek liniowy od całego dochodu, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych. W chwili „wyjścia” wspólnika ze Spółki, Spółka będzie zobowiązana go spłacić. Wnioskodawca przewiduje, że Spółka nie będzie dysponowała wystarczającą ilością środków pieniężnych na dokonanie tej spłaty. Wobec powyższego, Spółka zamierza, w ramach tej spłaty, przekazać wychodzącemu wspólnikowi niektóre środki trwałe, wpisane do ewidencji środków trwałych i będące własnością Spółki, a pozostałą część wypłacić w postaci środków pieniężnych.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Dla celów VAT przekazanie wspólnikowi Spółki jawnej środków trwałych - w ramach wypłaty zysku - traktuje jak nieodpłatne przekazanie towaru na cele inne niż działalność gospodarcza.

W uzupełnieniu wniosku 18 maja 2017 r. Wnioskodawca wskazał, iż Spółka zamierza przekazać wychodzącemu wspólnikowi:

1. prawo użytkowania wieczystego działki (z zabudowaniami magazynowymi), zakupionej w grudniu 2010 roku, w stosunku do której nie przysługiwał zwrot VAT, ponieważ sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki było zwolnione z podatku. Jednak Spółka … poniosła nakłady inwestycyjne na ten obiekt, w wysokości przewyższającej 30% wartości początkowej obiektu, w stosunku do których, miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. prawo użytkowania wieczystego działki (z zabudowaniem magazynowym), zakupionej w 2011 roku, w stosunku do której nie przysługiwał zwrot VAT (sprzedaż była zwolniona). Spółka poniosła nakłady na obiekt poniżej 30% wartości początkowej obiektu,
3. dwa samochody osobowe, zakupione na umowę kupna-sprzedaży, od osób fizycznych.
   
   

Zatem Spółka przekazując ww. obiekty naliczy podatek należny od pozycji 1. W przypadku 2 i 3, Spółka potraktuje przekazania jako sprzedaż zwolnioną z podatku VAT.

Natomiast w uzupełnieniu wniosku z dnia 13 czerwca 2017 r. na pytanie organu „czy z tytułu nakładów ponoszonych na obiekt, o którym mowa w pkt 2 uzupełnienia wniosku (w postaci działki z zabudowaniem magazynowym zakupionej w 2011 r.) Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego” Wnioskodawca wskazał, iż „Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ nakłady ponoszone na nabycie obiektu to tylko opłaty notarialne”.

Spółka, do samochodów osobowych, nie poniosła nakładów na części składowe. Wnioskodawcą w niniejszej sprawie jest Spółka Jawna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dla celów VAT przekazanie wspólnikowi środków trwałych w ramach wypłaty z zysku należy traktować jako nieodpłatne przekazanie towaru na cele inne jak działalność gospodarcza?

Zdaniem Wnioskodawcy, dla celów VAT przekazanie wspólnikowi Spółki jawnej środków trwałych - w ramach wypłaty zysku - należy traktować analogicznie jak nieodpłatne przekazanie towaru na cele inne niż działalność gospodarcza. Czynność ta zatem podlega opodatkowaniu, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia VAT od nabycia, importu lub wytworzenia towaru (tu: środki trwałe) lub jego części składowych (art. 7 ust. 2 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
  

• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  
  

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Stosownie do art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Wskazać należy, że opodatkowaniu, co do zasady, podlegają czynności odpłatne, przy czym odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług nie musi mieć postaci pieniężnej. Odpłatność, jako świadczenie wzajemne, może również przybrać postać rzeczową, np. zapłata w innym towarze lub usłudze, albo mieszaną – zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council Trybunał stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Zatem pod pojęciem „odpłatności dostawy towarów” lub „odpłatności świadczenia usług” rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towaru lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej, zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów/świadczenie usług wykonywane nieodpłatnie z odpłatną dostawą towarów/odpłatnym świadczeniem usług, jako podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

I tak, na mocy art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z cyt. wyżej art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszelkie nieodpłatne przekazania towarów pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów, jako czynności wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały przekazane.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

Co należy rozumieć przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, ustawodawca sprecyzował w art. 7 ust. 4, natomiast definicję próbki zawarł w art. 7 ust. 7 ustawy.

Z powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie z zastrzeżeniem wypływającym z ust. 3 tego artykułu (wyłączenie zrównania z uwagi na przedmiot objęty czynnością nieodpłatną). W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, innych niż prezenty o małej wartości i próbki, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Należy wskazać, że omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którym, wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności darowizny, pod warunkiem jednak, że podatnikowi przysługiwało prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast – w myśl art. 8 ust. 2 ustawy – za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Nadto, aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki jawnej (Spółka liczy 3 wspólników), która od wielu lat prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej drewna, materiałów budowalnych i wyposażenia sanitarnego oraz transportu drogowego. W 2017 roku jeden ze wspólników zamierza „wyjść” ze Spółki i Spółka będzie musiała go spłacić. W chwili „wyjścia” wspólnika ze Spółki, Spółka będzie zobowiązana go spłacić. Wobec powyższego, spółka zamierza, w ramach tej spłaty, przekazać wychodzącemu wspólnikowi niektóre środki trwałe, wpisane do ewidencji środków trwałych i będące własnością Spółki, a pozostałą część wypłacić w postaci środków pieniężnych.

Spółka zamierza przekazać wychodzącemu wspólnikowi:

1. prawo użytkowania wieczystego działki (z zabudowaniami magazynowymi), zakupionej w grudniu 2010 roku, w stosunku do której nie przysługiwał zwrot VAT, ponieważ sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki było zwolnione z podatku. Jednak Spółka poniosła nakłady inwestycyjne na ten obiekt, w wysokości przewyższającej 30% wartości początkowej obiektu, w stosunku do których, miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. prawo użytkowania wieczystego działki (z zabudowaniem magazynowym), zakupionej w 2011 roku, w stosunku do której nie przysługiwał zwrot VAT (sprzedaż była zwolniona). Spółka poniosła nakłady na obiekt poniżej 30% wartości początkowej obiektu. Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, ponieważ nakłady ponoszone na nabycie obiektu to tylko opłaty notarialne.
3. dwa samochody osobowe, zakupione na umowę kupna-sprzedaży, od osób fizycznych. Spółka, do samochodów osobowych, nie poniosła nakładów na części składowe.
   
   

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy wypłata z zysku w formie niepieniężnej – poprzez przeniesienie na rzecz wspólnika środków trwałych – jest nieodpłatnym przeniesieniem towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578 z późn. zm.), zwanego dalej K.s.h. spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

Jak stanowi art. 50 § 1 K.s.h. udział kapitałowy wspólnika odpowiada wartości rzeczywiście wniesionego wkładu. W myśl art. 51 § 1 K.s.h. każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu.

Zgodnie z art. 52 § 1 Kodeksu spółek handlowych wspólnik może żądać podziału i wypłaty całości zysku z końcem każdego roku obrotowego. Cytowane powyżej przepisy nie przewidują możliwości wyłączenia wspólnika z udziału w zyskach spółki oraz nie precyzują formy wypłaty zysku.

Wskazać należy, iż w myśl przepisów art. 65 § 1-5 ustawy K.s.h, wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej powoduje obowiązek rozliczenia się z byłym wspólnikiem. Rozliczenie to następuje m.in. poprzez wypłatę udziału kapitałowego ustalonego na podstawie wartości wkładu wniesionego do spółki powiększonego o pozostawione w spółce zyski i ewentualnie pomniejszonego o kwotę partycypowania w stratach.

Wystąpienie wspólnika ze spółki jawnej jest sposobem zakończenia łączącego go z pozostałymi wspólnikami stosunku prawnego wynikającego z umowy spółki. Z dniem wystąpienia wspólnika ze spółki jawnej prawo własności wszystkich składników majątkowych wykorzystywanych w prowadzonej w formie spółki jawnej działalności, przechodzi na własność pozostających w spółce wspólników (z zastrzeżeniem formy przeniesienia własności dotyczącej nieruchomości). Natomiast udział w prawie własności składników majątkowych występującego ze spółki wspólnika przekształca się w należność pieniężną.

Zasadą jest, że udział powinien być wypłacony w pieniądzu. Jednak w przypadku zgodnego działania wszystkich wspólników spółki jawnej, wypłata udziału kapitałowego może nastąpić poprzez wydanie nabytych lub wytworzonych w trakcie trwania spółki środków trwałych i innych składników majątku w naturze.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że wypłata z zysku jest formą partycypowania przez udziałowca w zysku rocznym spółki. Wypłata ta jest jednostronnym świadczeniem spółki na rzecz udziałowca.

Mając na uwadze powyższe przepisy w zakresie podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że dostawę towarów stanowią – co do zasady – tylko czynności mające za przedmiot towar, natomiast usługę stanowią te wszystkie czynności podatnika wykonywane w ramach działalności gospodarczej, których nie można zaklasyfikować jako dostawy towarów. Wskazać należy, że zgodnie z ogólnymi regułami konstrukcyjnymi systemu VAT, usługą jest każde świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument (beneficjent), tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść (choćby potencjalną).

Natomiast opodatkowanie wypłaty z zysku w formie niepieniężnej jest zgodne z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT wyrażającej się tym, że określone transakcje podlegają temu podatkowi niezależnie od formy, w której zostały dokonane. Jeżeli w ramach wypłaty z zysku zamiast wypłaty pieniędzy Wnioskodawca będzie przekazywać prawo własności środków trwałych, mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu nieodpłatnego przekazania towaru – w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 7 ust. 2 ustawy.

Jak wskazano wyżej, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów, pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

W rozpatrywanej sprawie skoro wypłata z zysku przez Spółkę nastąpi w formie niepieniężnej poprzez przeniesienie na rzecz wspólnika prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych i własności dwóch samochodów osobowych, tj. przedmiotem wypłaty będzie towar, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, to w tej sytuacji mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z tytułu nieodpłatnego przekazania towaru w przypadku spełnienia warunków określonych w art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem koniecznym jest dokonanie analizy, czy w świetle art. 7 ust. 2 ustawy, zostaną spełnione warunki do uznania przedmiotowej czynności za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa we wskazanym przepisie.

Aby ustalić, czy wypłata zysku w formie rzeczowej w opisanym zdarzeniu, stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem VAT, należy zbadać czy spełnione są przesłanki z art. 7 ust. 2 ustawy dla uznania tej czynności za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów.

Z cyt. wcześniej art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
  

• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
  

• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
  
  

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wypłata z zysku przez Spółkę w postaci prawa użytkowania wieczystego działek zabudowanych i własności dwóch samochodów osobowych będzie stanowiła nieodpłatne przekazanie towarów, na cele inne niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy.

Zatem, w sytuacji gdy Wnioskodawcy w stosunku do towarów będących przedmiotem przekazania przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych, to dostawa ta zostanie zrównane z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na ogólnych zasadach.

Reasumując, czynność przekazania wspólnikowi Spółki środków trwałych będzie stanowić nieodpłatną dostawę towarów (w zakresie przeniesienia prawa do rozporządzania towarami), która będzie podlegała na mocy art. 7 ust. 2 ustawy opodatkowaniu podatkiem VAT, o ile zostaną spełnione warunki wskazane w ww. przepisie, tj. Wnioskodawcy w stosunku do towarów będących przedmiotem przekazania przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.