Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.62.2017.3.MS
z 3 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 29 marca 2017 r. (data wpływu 6 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 czerwca 2017 r. (data wpływu 22 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodu właściwego do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielania licencji na używanie znaku towarowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodu właściwego do opodatkowania przychodów uzyskiwanych z tytułu udzielania licencji na używanie znaku towarowego.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 8 czerwca 2017 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.62.2017.1.MS na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 9 czerwca 2017 r. (data doręczenia 13 czerwca 2017 r.). W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 22 czerwca 2017 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 19 czerwca 2017 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną podlegającą obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca wraz z pozostałymi członkami rodziny planuje założyć firmę rodzinną w formie spółki osobowej, tj. spółki niebędącej osobą prawną (dalej: ,,Spółkaˮ). Do głównych zadań Spółki będzie należało, m.in. wytworzenie nowego znaku towarowego (lub znaków towarowych) i zapewnienie ochrony prawnej. Zadaniem Spółki będzie również wprowadzenie na rynek nowego znaku towarowego (lub znaków towarowych) i umocnienie nowego znaku towarowego (lub znaków towarowych) na rynku m.in. poprzez podejmowanie działań marketingowych. Spółka planuje uzyskiwać przychody z udzielania innym podmiotom odpłatnych licencji na korzystanie ze znaku towarowego (lub znaków towarowych).

W piśmie z dnia 19 czerwca 2017 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że Spółka osobowa będzie miała siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w miejscowości, w której zamieszkuje Wnioskodawca (….). Działalność prowadzona będzie w formie spółki jawnej, Wnioskodawca będzie wspólnikiem tej spółki. Prowadzona działalność gospodarcza w formie spółki osobowej będzie opodatkowana na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych, według skali podatkowej. Przedmiotem działalności prowadzonej przez spółkę osobową, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem, będzie m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (kod PKD: 77.40.Z), a także badania naukowe i prace rozwojowe (kod PKD: 72.11.Z oraz 72.19.Z), pozostała działalność (kod PKD: 74.90.Z), wynajem i dzierżawa (kod PKD: 77.39.Z), pozostałe pozaszkolne formy edukacji (kod PKD 85.59.B).

W celu zapewnienia ochrony prawnej znaków towarowych Spółka zamierza m.in. składać wnioski o rejestrację znaków towarowych w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej w celu uzyskania ochrony dla tych znaków. Do głównych zadań Spółki będzie należało, m.in. wytworzenie nowego znaku towarowego (lub znaków towarowych) i zapewnienie im ochrony prawnej. Po zarejestrowaniu znaku towarowego w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej będzie on chroniony prawem ochronnym na znak towarowy (zgodnie z art. 121 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej). Znaki towarowe, które posiadają cechę oryginalności, będą mogły również korzystać z dodatkowej ochrony na gruncie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Ochrona może również wynikać z art. 10 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, w przypadku gdyby zaistniały ku temu przesłanki. Wytworzone znaki towarowe będą wykorzystywane przez spółkę osobową do wykonywania działalności gospodarczej. Zadaniem Spółki będzie wprowadzenie na rynek nowego znaku towarowego i umocnienie nowego znaku towarowego na rynku m.in. poprzez podejmowanie działań marketingowych. Spółka zamierza bowiem w przyszłości osiągać m.in. przychody z tytułu udzielania innym podmiotom odpłatnych licencji na korzystanie ze znaku towarowego (znaków towarowych).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przychód Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki osobowej z tytułu otrzymywanych przez spółkę opłat licencyjnych za udostępnianie podmiotom trzecim znaków towarowych, należy zakwalifikować u Wnioskodawcy jako przychód pochodzący ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki osobowej z tytułu otrzymywanych przez spółkę opłat licencyjnych za udostępnianie podmiotom trzecim znaków towarowych, należy zakwalifikować u Wnioskodawcy jako przychód pochodzący ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), tj. przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje źródła przychodów. Przy czym w przypadku źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy istnieją pewne wyjątki. Niemniej jednak w przypadku Wnioskodawcy zastosowanie znajdzie wprost art. 5b ust. 2 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Co więcej art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, to przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (tj. przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej).

Z powyższego wynika, że podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy, mówi się tu o przychodach z udziału w spółce, a nie o przychodach spółki. Dlatego też w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki osobowej, podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka, lecz jej wspólnicy.

Dodatkowo zwrócić należy uwagę na to, że mówi się tu o przychodach z udziału w spółce (czyli uzyskanym z tytułu uczestnictwa w spółce), a nie o przychodach spółki, której wspólnikiem jest podatnik.

Jeżeli zatem spółka niebędąca osobą prawną osiąga przychody, to przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się zawsze za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na co wskazuje jednoznaczne brzmienie art. 5b ust. 2 ww. ustawy.

Oznacza to, że do przychodów z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, osiąganych przez wspólnika, należy stosować przepisy odnoszące się do przychodów z działalności gospodarczej.

W uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 maja 2013 r., sygn. akt II FSP 6/12 wskazano, że przychody wspólnika, będącego osobą fizyczną, z udziału w każdej spółce nieposiadającej osobowości prawnej, bez względu na jej rodzaj, stosownie do art. 5b ust. 2, są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zasada ta nie jest przy tym w jakimkolwiek przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ograniczana ani modyfikowana.

Prezentowane stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w szeregu interpretacji podatkowych. Tytułem przykładu można wskazać wydaną w ostatnim czasie przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach interpretację indywidualną z dnia 11 stycznia 2017 r., sygn. IBPBI/1/415-608/13-1/AP, czy też inne, np.: interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 maja 2016 r., sygn. IPPB1/4511-330/16-2/RK i inne.

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy przychód Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki osobowej z tytułu pobieranych przez Spółkę opłat licencyjnych za udostępnianie podmiotom trzecim znaków towarowych, powinno się zakwalifikować u Wnioskodawcy do przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ustawy Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.