2017.06.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.91.2017.2.JK
z 26 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2017 r. (data wpływu 13 kwietnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2017 r. (data wpływu 13 czerwca 2017 r.) oraz pismem z dnia 22 czerwca 2017 r. (data wpływu 26 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Utworzenie lokali socjalnych w rewitalizowanych budynkach (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Utworzenie lokali socjalnych w rewitalizowanych budynkach (…)”. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 czerwca 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy i wskazanie adresu e-PUAP oraz pismem z dnia 22 czerwca 2017 r. o podpis Wnioskodawcy pod oświadczeniem, o którym mowa w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto (dalej jako: „Wnioskodawca”, „Gmina”) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W roku 2017 Gmina będzie realizować projekt pn. „Utworzenie lokali socjalnych w rewitalizowanych budynkach (…)”. Projektem jest objęty budynek, w którym przed realizacją projektu jest 6 lokali mieszkalnych o niskim standardzie. W wyniku planowanej adaptacji strychu i pomieszczeń gospodarczych zwiększy się liczba mieszkań do 8. Projekt przewiduje zmianę układu funkcjonalnego lokali poprzez wydzielenie aneksów kuchennych i łazienek. Piece na paliwo stałe zostaną zastąpione dla połowy budynku centralnym kotłem gazowym, a dla drugiej połowy budynku przewiduje się w każdym mieszkaniu piec gazowy dwu-obiegowy z zamkniętą komorą spalania, pełniący funkcje grzewcze i na potrzeby ciepłej wody użytkowej. Aneksy kuchenne zostaną wyposażone w kuchnie gazowe lub elektryczne.

Projekt będzie podzielony na etapy. W pierwszym etapie nastąpi przebudowa budynku mieszkalnego.

Nazwa projektu: Utworzenie lokali socjalnych w rewitalizowanych budynkach (…).
Przedmiot projektu: kompleksowy remont wielorodzinnego budynku mieszkalnego stanowiącego własność Gminy, z docelowym utworzeniem 8 lokali z przeznaczeniem na wynajem na cele socjalne, co zwiększy liczbę lokali socjalnych w budynku w stosunku do stanu sprzed remontu.
Zakres prac remontowych będzie obejmował roboty wewnętrzne w strukturze budynku, termomodernizacji (docieplenia ścian budynku, wykonanie izolacji budynku) i zewnętrzne, w tym, wykonanie izolacji przeciwwilgociowych, opaski wokół budynku, uzbrojenia terenu (kanalizacja sanitarna deszczowa, wodociągowa, drenaż – odwodnienie terenu) wykonanie dojść i dojazdów do budynku z dróg publicznych wraz z chodnikiem, utwardzenie terenu pod boksy na odpady stałe, urządzenie terenu zielonego.
Wnioskodawca/inwestor: Gmina.
Realizator projektu: samorządowy zakład budżetowy (Miejski Zespół Gospodarki Lokalowej i Administracji).
Zakres kompetencji realizatora projektu: MZGLiA odpowiedzialny będzie za przeprowadzenie procedury udzielenia zamówienia publicznego na roboty budowlane, zawarcie umowy z wykonawcą wyłonionym w oparciu o procedurę PZP, a także za odbiór wykonanych robót cząstkowych, w tym dokonywanie płatności z tyt. odebranych prac na podstawie faktury VAT wystawionej przez wykonawcę robót na rzecz MZGLiA.
Okres rzeczowej realizacji projektu (tj. prowadzenia robót budowlanych): III kw. 2017 r. (termin wszczęcia postępowania PZP) – III kw. 2018 r. (zakończenie robót).
Sposób finansowania kosztów realizacji projektu:
- 15% wkład własny Gminy– zabezpieczony w uchwale budżetowej i WPF,
- 85% dofinansowanie unijne – Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020 – Oś Priorytetowa X Rewitalizacja oraz infrastruktura społeczna i zdrowotna, Poddziałanie 10.2.1. Rozwój mieszkalnictwa socjalnego, wspomaganego i chronionego oraz infrastruktury usług społecznych – ZIT.
Zarządzanie budynkiem po zakończeniu realizacji projektu: wyremontowany budynek mieszkalny pozostanie własnością Gminy– w zarządzie samorządowego zakładu budżetowego, tj. MZGLiA.
Cel, na jaki wykorzystywany będzie budynek: budynek wchodzi w skład gminnego zasobu mieszkaniowego, lokale mieszkalne będą wynajmowane na cele mieszkaniowe jako lokale socjalne także na rzecz osób niepełnosprawnych. Remontowany budynek objęty ww. projektem ujęty jest w ewidencji środków trwałych samorządowego zakładu budżetowego.
Dochody generowane przez projekt: brak. Po zakończeniu remontu, Gmina nie przewiduje sprzedaży lokali mieszkalnych w ww. budynku ani wynajmu lokali w zwykłym trybie na czas nieoznaczony lub wydzielonych części budynku na cele inne niż socjalne lokale mieszkalne.

Koszty utrzymania i bieżącej eksploatacji budynku finansowane będą z czynszu za lokale socjalne i ze środków zabezpieczonych corocznie w budżecie Miasta i przekazywanych na rzecz samorządowego zakładu budżetowego, tj. MZGLiA w postaci dotacji przedmiotowej, jako dopłata do różnicy pomiędzy stawką czynszu, jaką MZGLiA mógłby uzyskać za najem lokalu w zwykłym trybie, a najmem lokalu socjalnego ze stawką obliczoną jako 50% najniższej stawki czynszu występującej w gminnym zasobie mieszkaniowym. Stawka za lokal socjalny jest stała, nie zależy od wyposażenia lokalu w urządzenia i instalacje (standardu). Czynsz najmu stanowi przychód samorządowego zakładu budżetowego, który zgodnie z art. 15 ustawy o finansach publicznych, odpłatnie wykonuje zadania pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych. Zapewnienie lokali socjalnych stanowi zadanie własne Gminy. Stąd utrzymanie lokali socjalnych podlega dodatkowemu finansowaniu z budżetu Gminy. Wynajmujący zawrze z przyszłymi najemcami umowy terminowe na okres do 5 lat. Oprócz czynszu za lokale socjalne w umowie najmu pojawią się media i opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Rodzaj mediów dostarczonych do poszczególnych lokali za pośrednictwem wynajmującego będzie uzależniony od rodzaju urządzeń dostarczających do lokalu energię cieplną na potrzeby centralnego ogrzewana i centralnej wody użytkowej. Opodatkowanie mediów nastąpi wg stawek dostawców.

Cztery lokale (połowa budynku) będą ogrzewane energią cielną z centralnego kotła gazowego. Na potrzeby najemców tych lokali wynajmujący zawrze z dostawcą gazu umowę i dokona rozliczenia kosztów energii cieplnej na najemców w zakresie centralnego ogrzewania proporcjonalnie do zajmowanej powierzchni użytkowej lokali, a w zakresie ciepłej wody wg wskazań wodomierzy lokalowych.

Dla kolejnych czterech lokali (druga połowa budynku) przewiduje się wyposażenie każdego lokalu w piec gazowy dwu-obiegowy z zamkniętą komorą spalania, pełniący funkcje grzewcze i na potrzeby ciepłej wody użytkowej. Najemca zawrze z dostawcą gazu odrębną umowę na dostarczenie gazu do indywidualnych pieców gazowych. Wynajmujący nie będzie pośredniczył w rozliczeniu energii cieplnej na potrzeby centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej. W tych lokalach, energia cieplna nie będzie stanowić elementu opłaty czynszowej.

Woda i ścieki będą stanowić odrębny element opłaty w każdym z ośmiu lokali w budynku. Wynajmujący zamontuje urządzenia pomiarowe na instalacji wodno-kanalizacyjnej, co ułatwi rozliczenie kosztów wody i ścieków.

Najemcy wszystkich lokali zawrą z dostawcami energii elektrycznej do lokali oraz gazu na potrzeby gotowania odrębne umowy. Wynajmujący nie będzie pośredniczył w dostawie tych mediów i nie będzie ich rozliczał.

Natomiast opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowić będzie nieodłączny element najmu i wraz z czynszem stanowić będzie jedną usługę opodatkowaną stawką „zwolnioną” zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług. Powołując się na wyrok NSA z dnia 10 lipca 2015 r. (I FSK 944/15) i wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 stycznia 2016 r. (I SA/Kr 1922/15), opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi jest stała na osobę i co do zasady nie podlega rozliczeniu.

Krótki opis projektu: Zakres projektu obejmuje utworzenie mieszkań socjalnych w komunalnym budynku mieszkalnym.

Zakłada się przebudowę pomieszczeń części mieszkalnej z wydzieleniem dodatkowego mieszkania na parterze poprzez zaadoptowanie pomieszczeń gospodarczych oraz powiększenie jednego z mieszkań na piętrze poprzez adaptację strychu. Projektuje się mieszkania jedno i dwupokojowe w parterze oraz dwu i trzypokojowe na piętrze budynku. Do części mieszkań przewidziano pomieszczenie przynależne – komórkę lokatorską dostępną z korytarza ogólnego.

Realizacja projektu pozwoli na powiększenie zasobu lokali socjalnych w mieście. Infrastruktura wspierała będzie prowadzoną pracę socjalną z najemcami mieszkań – osobami wykluczonymi społecznie, bądź zagrożonymi wykluczeniem.

Infrastruktura powstała na skutek realizacji projektu (8 nowych mieszkań socjalnych) wspierała będzie kompleksową pracę socjalną realizowaną przez MOPS. Projekt wpisuje się w realizację wiązki „Usługi społeczne”, w ramach Strategii ZIT Subregionu Centralnego Województwa zmniejszając niedobór lokali socjalnych/wspomaganych/chronionych.

W zakresie inwestycji są także roboty wykończeniowe zewnętrzne jak docieplenie ścian budynku i wykonanie izolacji budynku oraz zagospodarowanie terenu wokół budynku objętego programem obejmujące:
- utwardzenie terenu na działkach budowlanych,
- wydzielenie strefy komunikacji pieszej (chodnika wzdłuż budynków wraz ze strefą wejściową z ewentualnymi schodami),
- wykonanie placu wejściowego z ażurowych płyt betonowych przy każdym wejściu do budynku, pełniącego funkcję placu manewrowego,
- przebudowę istniejących wjazdów z drogi dojazdowej,
- remont chodnika w pasie drogowym,
- utwardzenie terenu i wykonanie boksów na odpady stałe,
- uzbrojenie terenu – wykonanie kanalizacji sanitarnej, deszczowej, wodociągowej oraz drenaż (odwodnienie terenu),
- urządzenie terenu zielonego.

Beneficjentem, który występuje o dofinansowanie, jest Gmina, tj. posiadająca osobowość prawną jednostka gminnego samorządu terytorialnego powołana do organizacji życia publicznego na swoim terytorium. Poza Gminą, beneficjentem projektu będą mieszkańcy Gminy – najemcy gminnych lokali socjalnych.

Budynek objęty projektem znajduje się w strefie B ochrony konserwatorskiej na mocy prawa miejscowego.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 czerwca 2017 r. o następujące informacje:

W ocenie Gminy, nabycie towarów i usług, związanych z przedmiotową inwestycją, będzie służyło czynnościom zwolnionym od podatku i czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług:

1. Czynnościom zwolnionym od podatku w części dotyczącej najmu lokali mieszkalnych.

Artykuł 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (zwaną dalej „dyrektywą o podatku VAT”) o podatku VAT definiuje „podatnika” w następujący sposób:

„Podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą ż wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W odniesieniu do działalności państwowej art. 13 ust. 1 dyrektywy o podatku VAT zawiera regulację stanowiącą odstępstwo:

Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Zasady gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy są uregulowane w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1610, z późn. zm.). Wskazana ustawa nie przewiduje załatwiana spraw przyznawania lokali komunalnych w formie jakiegokolwiek aktu administracyjnego. Dotyczy to także czynności poprzedzających nawiązanie stosunku najmu takiego lokalu. Zarówno odpłatne używanie lokalu wchodzącego w skład mieszkaniowego zasobu gminy, jak i najem wydzielonych z tego zasobu lokali regulowane są umowami cywilnoprawnymi i wszelkie spory w takim przypadku należą do kompetencji sądów powszechnych.

Mając na uwadze powyższe przepisy Gmina będzie działać w przypadku najmu tych lokali w charakterze podatnika.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe korzystają ze zwolnienia podatkowego.

Oddając lokale socjalne w najem w zamian za czynsz Gmina niewątpliwie działa w charakterze podatnika. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Sam najem jest więc umową dwustronnie, zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

2. Czynnościom Gminy jako organu realizującego zadania własne niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Część inwestycji realizowanej w ramach tego projektu, a mianowicie:

przebudowę wjazdów z drogi dojazdowej,
remont chodnika w pasie drogowym,
wydzielenie strefy komunikacji pieszej w ocenie Gminy, należy zaliczyć do realizacji zadań własnych.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r., poz. 1515, z późn. zm.) – gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy – do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy – zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne w szczególności obejmują sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Reasumując, Gmina dokonując przedmiotowej inwestycji nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego, gdyż wydatki związane z jej realizacją będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu, lecz zwolnionym od tego podatku oraz czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przy realizacji projektu pn. „Utworzenie lokali socjalnych w rewitalizowanych budynkach (…)” przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, towary i usługi nabyte w ramach realizowanego projektu nie będą służyły Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, z uwagi na przeznaczenie budynku wraz z infrastrukturą. Budynek, w którym będzie realizowana inwestycja będzie służył do:

czynności zwolnionych w zakresie najmu lokali socjalnych dla mieszkańców,
czynności poza ustawą o podatku od towarów i usług w za krasie wykonania chodników, wjazdów na posesję z drogi dojazdowej, boksów na odpady komunalne, urządzenie terenu zielonego (ogólnodostępnego).

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Z art. 86 ust. 2a ustawy VAT wynika natomiast, że w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują zadania wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1-20 ustawy o samorządzie gminnym.

Gmina, stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy o samorządzie gminnym, jest jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, wykonującą zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

Należy również wskazać, że o tym co jest działalnością gospodarczą Gminy, przesądza treść art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Wynika z niego, że działalnością gospodarczą Gminy jest działalność w zakresie wykraczającym poza zadania u charakterze użyteczności publicznej, na którą zezwala odrębna ustawa, a także działalność w zakresie zadań o charakterze użyteczności publicznej, prowadzona w ramach przewidzianych w odrębnej ustawie, tj. w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego (art. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej; Dz. U. z 1997 r., Nr 9, poz. 43, z późn. zm.).

Przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego regulują zasady i formy praw lokatorów oraz zasady gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy. Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej ustawy, gmina tworzy warunki do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej. Jest to jej zadanie własne. W celu realizacji tego zadania, na podstawie art. 20 ust 1 ustawy, gmina może tworzyć i posiadać zasób mieszkaniowy. W przypadku utworzenia gminnego zasobu mieszkaniowego powstaje potrzeba gospodarowania nim zgodnie z przeznaczeniem do jakiego został utworzony, a więc dla zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej. Decyzją ustawodawcy gospodarowanie gminnym zasobem mieszkaniowym ma się odbywać w oparciu o wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy o określonej minimalnej treści. Gmina ma obowiązek tworzenia warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej. W ramach wykonywania tego obowiązku, gmina, na zasadach i w wypadkach przewidzianych w ustawie, zapewnia lokale socjalne i lokale zamienne, a także zaspokaja potrzeby mieszkaniowe gospodarstw domowych o niskich dochodach (art. 4 ust. 2 cyt. ustawy) wykorzystując na ten cel mieszkaniowy zasób gminy. Jedną z form realizacji tego obowiązku jest oddawanie w najem, zgodnie z uchwalonymi przez organ stanowiący gminy na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy zasadami wynajmowania, lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu gminy. Zasady te winny określać m.in. wysokość dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą oddanie w najem lub w podnajem lokalu na czas nieoznaczony i lokalu socjalnego, oraz wysokość dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą zastosowanie obniżek czynszu (art. 21 ust. 3 pkt 1 omawianej ustawy).

Z zaprezentowanych przepisów należy wyprowadzić wniosek, że dokonując konkretnej czynności w ramach działalności Gminy należy rozróżnić wykonywanie działań publicznych i wykraczającą poza te działania działalność gospodarczą. Przez wykonywanie zadań publicznych należy rozumieć te działania, które mają na celu korzyść ogółu.

Niewątpliwie realizacja inwestycji mającej na celu zapewnienie zasobów lokalowych do celów realizacji zadań, nałożonych na gminę jako na organ władzy publicznej, wykracza poza sytuację, która dotyczyć może podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Okoliczności nabycia wskazują, że Gmina występuje w tej transakcji w charakterze podmiotu prawa publicznego, który w chwili nabycia dobra inwestycyjnego działa jako władza publiczna. Zatem należy przyjąć wniosek, że w przypadku, gdy Gmina nie będzie działała w charakterze podatnika, podobnie jak osoba prywatna dokonująca czynności do celów prywatnych, nie ma prawa do odliczenia podatku VAT, który zapłaci realizując tę transakcję. Jako potwierdzenie tego stanowiska można tutaj przytoczyć orzecznictwo TSUE, np.:

Orzeczenie C-359/97 (Komisja przeciwko Zjednoczonemu Królestwu), z którego wynika, że:

„Zastosowanie art. 13 Dyrektywy (art. 4 ust. 5 Szóstej Dyrektywy) może mieć miejsce w przypadku, gdy są spełnione dwa warunki:

czynność musi być wykonywana przez podmiot będący organem władzy publicznej;
przy dokonywaniu tej czynności podmiot musi działać w charakterze organu władzy publicznej. Aby ten warunek zastał spełniony, podmioty działające w charakterze organów władzy publicznej muszą działać w specjalnym reżimie prawnym przewidzianym tylko dla nich. Działanie w takim charakterze wyklucza funkcjonowanie na tych samych warunkach prawnych co podmioty prywatne”.

Orzeczenie C-378/02 (Waterschap Zeeuws Vlaanderen przeciwko Staatssecretaris van Financiën, gdzie w opinii Rzecznika Generalnego możemy poznać zaakceptowaną przez TSUE opinię:

„(…) właściwa analogia wydaje się istnieć pomiędzy podmiotem prawa publicznego działającym jako organ władzy publicznej a podatnikiem nabywającym towary dla użytku prywatnego. W przeciwieństwie do sytuacji podatnika dokonującego dostawy objętej zwolnieniem od podatku, w obu tych przypadkach działalność takich osób pozostaje całkowicie poza zakresem podatku VAT. Osoba dokonująca nabycia na użytek prywatny nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 ust. 1 dyrektywy. Podobnie art. 4 ust. 5 dyrektywy jasno stanowi, że podmioty prawa publicznego nie są co do zasady uważane za podatników w odniesieniu do transakcji, w których występują jako organy władzy publicznej. Z uwagi na to, że nie są one podatnikami, dokonywane przez nie transakcje nigdy nie będą rodzić prawa do odliczenia. Natomiast podatnik dokonujący transakcji objętej zwolnieniem, podlega podatkowi VAT. Prawo do odliczenia nie powstaje tylko dlatego i tylko w takim zakresie, w jakim dostawa objęta jest zwolnieniem (…).

(...) Podmiot prawa publicznego nabywający dobro inwestycyjne, które jest następnie przedmiotem odpłatnej dostawy na rzecz osoby trzeciej, działającej jako podatnik na podstawie art. 20 dyrektywy Rady 77/288/EWG ma prawo do dokonaniu korekty podatku VAT zapłaconego przy nabyciu tylko wtedy, gdy w chwili nabycia tego dobra działał w charakterze podatnika”.

Gmina dokonując zakupów towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji, będzie wykonywała określone czynności w celu realizacji zadania użyteczności publicznej, zatem nie będzie działała w tym przypadku w charakterze podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, dlatego też nie spełnia/nie spełni przesłanki z art. 86 ust. 1 tej ustawy i nie nabędzie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z daną czynnością. W ocenie Gminy, bez znaczenia pozostaje fakt, że utworzone lokale będą wynajmowane odpłatnie osobom spełniającym stosowne wymogi. Pobierane opłaty również nie mają charakteru rynkowego.

Niezależnie od powyższego stanowiska Gmina uważa, że nawet w przypadku uznania, że działa tu w charakterze podatnika również nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu zamierzonej inwestycji.

W świetle powyższego Gminie nie będzie przysługiwało prawo do dokonywania odliczenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie realizacji programu pn.: „Utworzenie lokali socjalnych w rewitalizowanych budynkach (…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapełnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego oraz gminnego budownictwa mieszkaniowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 i pkt 7 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z powyższego wynika także, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W roku 2017 Gmina będzie realizować projekt pn. „Utworzenie lokali socjalnych w rewitalizowanych budynkach (…)”. Projektem jest objęty budynek, w którym przed realizacją projektu jest 6 lokali mieszkalnych o niskim standardzie. W wyniku planowanej adaptacji strychu i pomieszczeń gospodarczych zwiększy się liczba mieszkań do 8.

Projekt będzie podzielony na etapy. W pierwszym etapie nastąpi przebudowa budynku mieszkalnego. Przedmiot projektu: kompleksowy remont wielorodzinnego budynku mieszkalnego stanowiącego własność Gminy, z docelowym utworzeniem 8 lokali z przeznaczeniem na wynajem na cele socjalne, co zwiększy liczbę lokali socjalnych w budynku w stosunku do stanu sprzed remontu. Zakres prac remontowych będzie obejmował roboty wewnętrzne w strukturze budynku, termomodernizacji (docieplenia ścian budynku, wykonanie izolacji budynku) i zewnętrzne, w tym, wykonanie izolacji przeciwwilgociowych, opaski wokół budynku, uzbrojenia terenu (kanalizacją sanitarną deszczowa, wodociągową, drenaż – odwodnienie terenu) wykonanie dojść i dojazdów do budynku z dróg publicznych wraz z chodnikiem, utwardzenie terenu pod boksy na odpady stałe, urządzenie terenu zielonego.

Cel, na jaki wykorzystywany będzie budynek: budynek wchodzi w skład gminnego zasobu mieszkaniowego, lokale mieszkalne będą wynajmowane na cele mieszkaniowe jako lokale socjalne także na rzecz osób niepełnosprawnych. Remontowany budynek objęty ww. projektem ujęty jest w ewidencji środków trwałych samorządowego zakładu budżetowego.

Dochody generowane przez projekt: brak. Po zakończeniu remontu, Gmina nie przewiduje sprzedaży lokali mieszkalnych w ww. budynku ani wynajmu lokali w zwykłym trybie na czas nieoznaczony lub wydzielonych części budynku na cele inne niż socjalne lokale mieszkalne.

W zakresie inwestycji są także roboty wykończeniowe zewnętrzne jak docieplenie ścian budynku i wykonanie izolacji budynku oraz zagospodarowanie terenu wokół budynku objętego programem obejmujące: utwardzenie terenu na działkach budowlanych, wydzielenie strefy komunikacji pieszej (chodnika wzdłuż budynków wraz ze strefą wejściową z ewentualnymi schodami), wykonanie placu wejściowego z ażurowych płyt betonowych przy każdym wejściu do budynku, pełniącego funkcję placu manewrowego, przebudowę istniejących wjazdów z drogi dojazdowej, remont chodnika w pasie drogowym, utwardzenie terenu i wykonanie boksów na odpady stałe, uzbrojenie terenu – wykonanie kanalizacji sanitarnej, deszczowej, wodociągowej oraz drenaż (odwodnienie terenu), urządzenie terenu zielonego.

Nabycie towarów i usług, związanych z przedmiotową inwestycją, będzie służyło czynnościom zwolnionym od podatku i czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług:

Czynnościom zwolnionym od podatku w części dotyczącej najmu lokali mieszkalnych.
Gmina będzie działać w przypadku najmu tych lokali w charakterze podatnika.
Oddając lokale socjalne w najem w zamian za czynsz Gmina niewątpliwie działa w charakterze podatnika. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Sam najem jest więc umową dwustronnie, zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.
Czynnościom Gminy jako organu realizującego zadania własne niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Część inwestycji realizowanej w ramach tego projektu, a mianowicie: przebudowę wjazdów z drogi dojazdowej, remont chodnika w pasie drogowym, wydzielenie strefy komunikacji pieszej, w ocenie Gminy, należy zaliczyć do realizacji zadań własnych.
Wydatki związane z jej realizacją będą służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu, lecz zwolnionym od tego podatku oraz czynnościom niepodlegającym opodatkowaniu.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Utworzenie lokali socjalnych w rewitalizowanych budynkach (…)”.

Rozpatrując kwestię prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnień do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej oraz zwolnionych od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego nie płacąc podatku należnego.

Analizując przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że nie wyczerpuje on znamion unormowania regulującego prawo do odliczenia podatku naliczonego przedstawionego w art. 86 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że efekty realizacji opisanej powyżej inwestycji Zainteresowany będzie wykorzystywał do:

czynności zwolnionych od podatku – w zakresie najmu lokali socjalnych na cele mieszkaniowe, które zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy korzystają ze zwolnienia;
realizacji zadań własnych, tj. przebudowa wjazdów z drogi dojazdowej, remont chodnika w pasie drogowym, wydzielenie strefy komunikacji pieszej realizacji, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Mając na uwadze opis sprawy i wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy, stwierdzić należy, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca – efekty projektu, w odniesieniu do których będzie realizowana ww. inwestycja wykorzystywane będą przez Gminę do czynności zwolnionych (wyremontowane mieszkania socjalne będą wynajmowanie wyłącznie na cele mieszkaniowe) oraz czynności będących poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług (realizacji zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym), to w rozpatrywanej sprawie nie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług – brak związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT.

Zatem mając na uwadze przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie nie zostaną spełnione przesłanki art. 86 ust. 1 ustawy. W konsekwencji Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy realizacji projektu pn. „Utworzenie lokali socjalnych w rewitalizowanych budynkach (…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ nadmienia, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności dotyczy to kwestii sposobu opodatkowania przez Wnioskodawcę dostawy tzw. mediów, tj. czy stanowi jedną usługę/dostawę wraz z najmem, czy też są to odrębne usługi/dostawy podlegające odrębnemu opodatkowaniu.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na informacji, że efekty realizacji opisanej powyżej inwestycji Wnioskodawca będzie wykorzystywał do czynności zwolnionych od podatku oraz realizacji zadań własnych. Powyższe stwierdzenie przyjęto jako element opisanego zdarzenia przyszłego i nie było ono przedmiotem analizy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin