Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.196.2017.1.MD
z 28 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2017 r. (data wpływu 8 maja 2017 r.), uzupełnionym w dniu 12 czerwca 2017 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2017 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 czerwca 2017 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (zarejestrowany podatnik VAT) wykonywał elewację (PKWiU 41.00.30.0) budynku mieszkalnego jednorodzinnego w miejscowości … (koło …).

Inwestor (… – zarejestrowany podatnik VAT) stoi na stanowisku, że roboty należy rozliczyć na zasadach podatku odwróconego oraz że Wnioskodawca zobowiązany jest wystawić fakturę z VAT odwróconym, ponieważ wykonuje fragment budynku i nie jest generalnym wykonawcą.

Wnioskodawcy przedstawiono do podpisu umowę zlecenia, w której zleceniodawca występuje osobno jako inwestor i generalny wykonawca, co ma uzasadniać rolę Wnioskodawcy jako podwykonawcy – wykonawcy małego fragmentu budynku.

W umowie zleceniodawca występuje jako inwestor i generalny wykonawca jednocześnie.

W związku z powyższym opisem w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej sytuacji stosuje się ogólne zasady opodatkowania VAT, czy odwróconego podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Jest to przypadek do rozliczenia ogólnego (z VAT), gdyż nie istnieje zależność inwestor-generalny wykonawca-podwykonawca. Jest to jeden z warunków ujętych w ustawie i opisany w objaśnieniach podatkowych z dnia 17 marca 2017 r. Stanowisko Wnioskodawcy jest oparte o tą właśnie konieczną zależność.

W dniu … 2017 r. Wnioskodawca poprosił o informację telefoniczną i udzielono informacji, ale inwestor nie daje wiary „na słowo”. Dla Wnioskodawcy kluczowe jest określenie, kto zleca i kto wykonuje usługi. Ponieważ jego zdaniem (zgodnie z objaśnieniem z dnia 17 marca 2017 r.) odwrócone obciążenie podatkiem obowiązuje tylko podwykonawców. Zgodnie z powyższym objaśnieniem inwestor zlecający wykonanie danej inwestycji innej jednostce zwanej generalnym wykonawcą rozlicza się z nim na zasadach ogólnych (faktury z VAT). Natomiast wszystkie podmioty wykonujące prace dla inwestora, ale za pośrednictwem generalnego wykonawcy i wystawiające fakturę generalnemu wykonawcy są podwykonawcami.

W opisanym przypadku inwestor jest wykonawcą części robót, a część zleca wykonawcom rozliczającym się z nim bezpośrednio.

W pkt 7 wspomnianego objaśnienia zdefiniowano pojęcie podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy. Wyraźnie jest też opisana zależność między inwestorem zlecającym generalne wykonawstwo innej jednostce, a ten może sobie dobrać podwykonawców elementów robót i oni dopiero się podwykonawcami.

W przypadku Wnioskodawcy inwestor nikomu nie zlecił generalnego wykonawstwa, zatem rozliczenie następuje na zasadach ogólnych (faktura z VAT 8%). Takie samo stanowisko Wnioskodawca uzyskał w KIS w trakcie rozmowy telefonicznej, lecz inwestor uszanuje jedynie stanowisko pisemne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2017 r.), podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9;
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Według art. 17 ust. 1h ustawy, w przypadku usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy przepis ust. 1 pkt 8 stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca.

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia podwykonawcy, zatem dla prawidłowego rozumienia terminu „podwykonawca” wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym wydaniu Słownika języka polskiego, „podwykonawca – to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy” (http://sjp.pwn.pl/sjp/podwykonawca;2503008).

Przy dalszych „podzleceniach” przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powołane regulacje ustawy wprowadzają mechanizm polegający na przeniesieniu obowiązku rozliczania podatku od towarów i usług na podatnika, na rzecz którego wykonana została ściśle określona usługa (usługi).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca (zarejestrowany podatnik VAT) wykonywał elewację (PKWiU 41.00.30.0) budynku mieszkalnego jednorodzinnego. Przedstawiono mu do podpisu umowę zlecenia, w której zleceniodawca (zarejestrowany podatnik VAT) występuje jako inwestor i generalny wykonawca jednocześnie. Inwestor jest wykonawcą części robót (nie zlecił nikomu generalnego wykonawstwa), a część zleca wykonawcom rozliczającym się z nim bezpośrednio.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą konieczności zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów organ interpretacyjny potwierdza, że na gruncie sytuacji opisanej we wniosku Wnioskodawca nie występuje w charakterze podwykonawcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1h ustawy. Nie występuje w takim charakterze, gdyż zlecenie wykonania elewacji na budynku jednorodzinnym Wnioskodawca otrzymał bezpośrednio od inwestora, a nie od wykonawcy działającego na rzecz inwestora. Tym samym do analizowanej sytuacji mają zastosowanie – jak słusznie ocenił Wnioskodawca – ogólne zasady opodatkowania.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.