Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.91.2017.3.KT
z 7 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2017 r. (data wpływu 29 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 czerwca 2017 r. (data wpływu 28 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do Spółki za czynność niepodlegającą opodatkowaniu w myśl art. 6 ustawy o VAT– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wniesienia przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do Spółki za czynność niepodlegającą opodatkowaniu w myśl art. 6 ustawy o VAT, jak również w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 czerwca 2017 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska w zakresie pytania nr 2 wniosku ORD-IN.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od lutego br. Wnioskodawca prowadzi zarejestrowaną w CEIDG działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności są usługi informatyczne, świadczone przy wykorzystaniu stworzonego przez Zainteresowanego unikalnego, autorskiego rozwiązania programistycznego (System). Ze względu na charakter działalności Wnioskodawcy, głównymi składnikami majątku przeznaczonymi do jej prowadzenia są wartości niematerialne, będące przedmiotem prawa autorskiego (własność intelektualna) oraz uprawnienia wynikające z umów zawartych z dostawcami usług niezbędnych dla prowadzenia działalności za pomocą Systemu. Choć w skład majątku służącego prowadzeniu działalności Wnioskodawcy wchodzą także składniki materialne, to dla realizacji celu gospodarczego pełnią one jedynie rolę pomocniczą, a ich wartość stanowi niewielką część wartości wyodrębnionego majątku, służącego działalności gospodarczej.

Prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej służą zatem przede wszystkim posiadane przez Zainteresowanego:

• prawa autorskie do kodu źródłowego oprogramowania – Systemu,
  

• prawa wynikające z rejestracji domeny internetowej,
  

• prawa autorskie związane z projektem graficznym serwisu internetowego,
  

• prawa autorskie dotyczące logotypu,
  

• prawa wynikające z umów dzierżawy serwerów, niezbędnych dla funkcjonowania serwisu (są to zazwyczaj umowy krótkoterminowe),
  

• środek trwały – komputer.
  
  

W najbliższych miesiącach Wnioskodawca planuje wraz z przyszłym wspólnikiem utworzenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej Spółka). Udziały w Spółce zostaną objęte przez Wnioskodawcę w zamian za wniesienie do Spółki wszelkich składników majątku powiązanych funkcjonalnie w sposób pozwalający na prowadzenie przez Zainteresowanego działalności gospodarczej. Pozostałe udziały w Spółce zostaną objęte przez wspólnika Wnioskodawcy w zamian za wkład pieniężny. W umowie Spółki, z uwzględnieniem dyspozycji art. 158 § 1 kodeksu spółek handlowych, przedmiot wkładu Wnioskodawcy zostanie określony jako przedsiębiorstwo działalności gospodarczej Zainteresowanego, w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego. Po uzyskaniu przedmiotu wkładu Spółka będzie mogła rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej w takim zakresie, w jakim działalność jest obecnie prowadzona przez Wnioskodawcę. Po utworzeniu Spółki i wyposażeniu jej w majątek umożliwiający samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej, Zainteresowany zamierza zlikwidować własną działalność gospodarczą.

Do dnia złożenia wniosku Wnioskodawca nie osiągnął przychodów z działalności gospodarczej, jednak przewiduje, że pierwsze przychody zostaną uzyskane przed dniem wniesienia przez Zainteresowanego wkładu niepieniężnego do Spółki.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano, że:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo (nazwa przedsiębiorstwa) nie będzie przedmiotem aportu. Wnioskodawca przedsiębiorstwo prowadzi pod własnym nazwiskiem;
2. własność nieruchomości nie będzie przedmiotem aportu. Będzie nim prawo rzeczowe do komputera (laptop);
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości nie będzie przedmiotem aportu. Przedmiotem aportu będzie prawo wynikające z umów najmu serwerów niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych nie będą przedmiotem aportu, środki pieniężne będą przedmiotem aportu;
5. koncesje, licencje i zezwolenia nie będą przedmiotem aportu. W działalności gospodarczej Wnioskodawca nie korzysta z koncesji, licencji ani zezwoleń;
6. przedmiotem aportu będą prawa autorskie do utworów – kod źródłowy aplikacji;
7. tajemnice przedsiębiorstwa będą przedmiotem aportu;
8. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej będą przedmiotem aportu;
   
   

Miejscem prowadzenia działalności Zainteresowanego jest lokal mieszkalny nr … przy ulicy ….. Wnioskodawca jest współwłaścicielem (wraz z żoną) ww. lokalu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym, wniesienie majątku służącego działalności gospodarczej Wnioskodawcy może korzystać z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 6 ustawy o podatku od towarów i usług (ustawa o VAT)? (oznaczone jako pytanie nr 2 we wniosku ORD-IN)

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku), wniesienie wkładu niepieniężnego do Spółki w postaci składników majątkowych, służących prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej, będzie wyłączone spod regulacji ustawy o VAT na mocy postanowień art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

UZASADNIENIE

Składniki majątku, służące powadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, które mają być przedmiotem aportu do Spółki, stanowią zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, służących działalności gospodarczej, spełniający definicje przedsiębiorstwa, określoną w art. 55¹ kodeksu cywilnego.

Z formalno-prawnego punktu widzenia znajdzie to odzwierciedlenie w zapisach umowy Spółki, gdzie jako przedmiot niepieniężnego wkładu Wnioskodawcy do Spółki, zostanie wskazane przedsiębiorstwo działalności gospodarczej Zainteresowanego, w rozumieniu art. 551 kodeksu cywilnego.

Przedsiębiorstwo będzie przedmiotem wkładu niepieniężnego także ze względów faktycznych. Przedmiotem wkładu do Spółki będzie bowiem zespół składników majątku, służących prowadzonej dotychczas działalności gospodarczej Wnioskodawcy, który odpowiada definicji określonej w art. 55 ¹ kodeksu cywilnego. Nie będzie to jedynie zbiór wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych, a funkcjonalnie powiązane składniki majątku Wnioskodawcy, umożliwiające prowadzenie ściśle określonej działalności gospodarczej. Po otrzymaniu przedmiotu wkładu, Spółka będzie mogła samodzielnie prowadzić zorganizowaną działalność gospodarczą w takim zakresie, w jakim jest ona przez Zainteresowanego, jako przedsiębiorcę, prowadzona obecnie. Będzie to możliwe ze względu na przeniesienie w ramach tego wkładu na Spółkę m.in. wszelkich majątkowych praw autorskich do stworzonego przez Wnioskodawcę Systemu, który jest kluczowym składnikiem wyodrębnionego majątku, służącego działalności Wnioskodawcy. Poza składnikami majątku, bezpośrednio służącymi realizacji celu gospodarczego, przedmiotem wkładu Zainteresowanego do Spółki, będą także inne składniki przedsiębiorstwa działalności gospodarczej Zainteresowanego, o których mowa w art. 55¹ kodeksu cywilnego, w tym ewentualne wierzytelności i środki pieniężne, tajemnice przedsiębiorstwa oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności.

Należy zaznaczyć, że ze względu na przeniesienie na Spółkę zbywalnych praw autorskich do Systemu, w tym uprawnienia do korzystania z niego dla celów zarobkowych, kontynuowanie przez Wnioskodawcę działalności w dotychczasowym zakresie nie będzie możliwe. Dlatego też, po wniesieniu aportu (w tym praw do Systemu) do Spółki, Zainteresowany zamierza zlikwidować prowadzoną obecnie działalność gospodarczą.

Z powyższych względów należy stwierdzić, że przedmiotem wkładu Wnioskodawcy do Spółki będzie przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego.

Wobec powyższego, wszelkie skutki wniesienia tego majątku do Spółki na gruncie prawa podatkowego należy rozpatrywać jak skutki wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa.

Zarówno na gruncie ustawy z 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT), jak i ustawy z 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej ustawa o VAT), skutki wniesienia przedsiębiorstwa, jako wkładu do spółki, są traktowane w sposób szczególny.

Na mocy postanowień art. 21 ust. l pkt 109 ustawy o PIT, zwolnieniu podlega przychód z kapitałów pieniężnych, w wysokości wartości wkładu niepieniężnego do spółki, określonego w statucie lub umowie spółki, jeżeli przedmiotem wkładu jest przedsiębiorstwo, w rozumieniu art. 5a pkt 3 ustawy o PIT. Ze względu na to, że art. 5a ust. 3 ustawy o PIT odwołuje się do definicji z art. 55¹ kodeksu cywilnego a przedmiotem wkładu Wnioskodawcy do Spółki będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu tej definicji, przychód osiągnięty przez Zainteresowanego w wyniku wniesienia do Spółki wkładu w takiej postaci będzie podlegał zwolnieniu na mocy powyższej regulacji ustawy o PIT.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się m.in. do transakcji zbycia przedsiębiorstwa. Biorąc pod uwagę, że wniesienie przedsiębiorstwa jako wkładu niepieniężnego do spółki należy traktować jak transakcję odpłatnego zbycie tego przedsiębiorstwa, wniesienie przez Wnioskodawcę do Spółki aportu w postaci przedsiębiorstwa Zainteresowanego, nie będzie podlegało przepisom ustawy o VAT, w szczególności opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy przedmiotem opisanego jako zdarzenie przyszłe, wkładu niepieniężnego do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością będzie przedsiębiorstwo działalności gospodarczej Zainteresowanego, w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego. W związku z powyższym, czynność, polegająca na wniesieniu do spółki wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 tej ustawy.

Powyższej oceny nie może zmieniać to, że w skład przedsiębiorstwa prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej nie wchodzi prawo współwłasności dotyczące mojego lokalu mieszkalnego, ani też prawa własności i prawa rzeczowe do innych nieruchomości, jak też uprawnienia, wynikające z umów najmu czy dzierżawy innych nieruchomości. Brak nieruchomości (lub uprawnienia do korzystania z niej) wśród wyodrębnionych składników majątku przedsiębiorcy, służących jego działalności gospodarczej nie przesądza o tym, że zorganizowany funkcjonalnie zespół tych składników traci przymioty przedsiębiorstwa. Pogląd taki znajduje oparcie w orzecznictwie sądów administracyjnych.

W uzasadnieniu wyroku z 21 kwietnia 2010 roku (I SA/Po 132/10) WSA w Poznaniu stwierdził np., że „brak nieruchomości w przekazywanym majątku nie wpływa na funkcjonalne związki pomiędzy pozostałymi składnikami, które pozwalają na prowadzenie działalności gospodarczej. Nieruchomości wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej można bowiem uzyskać w formie odpłatnego posiadania zależnego jak wynajem czy dzierżawa”.

Natomiast w orzeczeniu z 10 marca 2011 roku (I FSK 1062/10) NSA potwierdził, że: „Wymienione [w art. 55¹ kodeksu cywilnego] składniki przedsiębiorstwa zostały wskazane w sposób przykładowy a nie enumeratywny, czego dowodzi użyty w przepisie zwrot „w szczególności”. Z przywołanej definicji wynika istotna cecha wskazanego zespołu składników – muszą one stanowić zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia określonej działalności. Poszczególne składniki majątkowe nie stanowią przypadkowego zbioru rzeczy i praw, lecz pozostają ze sobą w relacjach funkcjonalnych i organizacyjnych, które czynią z nich całość zdolną do realizacji określonej działalności”.

Biorąc zatem pod uwagę, że:

• wymienione w art. 55¹ kodeksu cywilnego składniki przedsiębiorstwa nie mają charakteru obligatoryjnego a jedynie przykładowy,
  

• charakter prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności powoduje, że własność nieruchomości lub prawo do użytkowania nieruchomości dla potrzeb tej działalności ma znaczenie drugorzędne,
  

• po otrzymaniu wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa działalności gospodarczej Wnioskodawcy (w skład którego nie wchodzi nieruchomość lub prawo do jej użytkowania), spółka będzie w stanie prowadzić swoją działalność co najmniej w takim rozmiarze, w jakim działalność gospodarcza jest obecnie prowadzona przez Wnioskodawcę,
  

• dla potrzeb prowadzonej działalności spółka może nabyć uprawnienia do korzystania z nieruchomości w formie np. odpłatnego posiadania zależnego,
  

stanowisko co do przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Natomiast przez świadczenie usług – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa – art. 6 pkt 1 ustawy.

Pojęcie „transakcji zbycia”, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459).

Według art. 55¹ Kodeksu cywilnego przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Zatem składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 55² Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W związku z tym, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy zbywany majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) TSUE stwierdził, że „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Wskazać należy, że zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce wówczas, gdy cały majątek przedsiębiorstwa przechodzi na własność jednego nabywcy, który kontynuuje działalność gospodarczą zbywcy. O tym czy doszło do wyodrębnienia przedsiębiorstwa decyduje pełen zakres przekazanego majątku, praw i zobowiązań, wyodrębnienie to musi dotyczyć przedsiębiorstwa jako całości. Nie może ono obejmować dowolnej części danego przedsiębiorstwa, żeby można było uznać, że doszło do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Z analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem aportu do spółki będzie – jak wynika z okoliczności sprawy – przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Spółka po uzyskaniu wkładu będzie mogła samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą, w takim zakresie, w jakim jest prowadzona dotychczasowa działalność Wnioskodawcy.

Mając zatem na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro przedmiotem transakcji opisanej we wniosku będzie przedsiębiorstwo spełniające wymogi określone w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to tym samym, wniesienie przez Wnioskodawcę wkładu niepieniężnego do Spółki, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Końcowo należy zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.