INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2011r. (data wpływu 29 czerwca 2011r.) uzupełnionym pismami z dnia 9 września 2011r. (data wpływu 12 września 2011r.) oraz z dnia 20 września 2011r. (data wpływu 22 września 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności płacenia podatku VAT w związku ze sprzedażą działki przeznaczonej pod zabudowę – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2011r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konieczności płacenia podatku VAT w związku ze sprzedażą działki przeznaczonej pod zabudowę.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 września 2011r. (data wpływu 12 września 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP1/443-1095/11/AL z dnia 6 września 2011r. oraz pismem z dnia 20 września 2011r. (data wpływu 22 września 2011r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1989r. jako osoba fizyczna sklep spożywczy i kantor. Wnioskodawca jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

Od 1995r. Wnioskodawca był w posiadaniu działki rolnej o pow. 1,04ha i drugiej o pow. 0,265 ha. Były to grunty IV klasy, nieużytki, z których nigdy nie osiągnął żadnego dochodu i nie prowadził żadnej działalności gospodarczej na tym terenie. Nie były nikomu dzierżawione.

W 2006r. Wnioskodawca dokonał podziału pola o powierzchni 1,04 ha. W wyniku tego podziału dokonał dwóch transakcji sprzedaży, a pozostała ilość darował aktem darowizny synowi i córce.

Od 2006r. pozostała Wnioskodawcy tylko druga działka 26,5 ara.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 września 2011r. Wnioskodawca stwierdził, iż przepisy prawa podatkowego mające być przedmiotem interpretacji to art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż w dniu 3 października 1995r. dokonał zakupu działki 0,265 ha i w dniu 28 maja 1997r. dokonał zakupu działki 1,04 ha.

Wnioskodawca miał dzieci więc planował ze współmałżonkiem rozpocząć jakąś działalność gospodarczą. Jednakże w 1998r. Wnioskodawca został sam z trójką dzieci, nie zajmował się tymi działkami.

Z tytułu użytkowania tych działek Wnioskodawca nie otrzymywał dopłat unijnych.

Działek tych Wnioskodawca nie wykorzystywał do prowadzenia działalności rolniczej, nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy wykorzystywała Pani ww. działki o pow. 1,04 ha i 0,265 ha, do prowadzenia działalności rolniczej... Czy dokonywała Pani lub dokonuje sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej...” Wnioskodawca wskazał, iż działek tych Wnioskodawca nie wykorzystywał do prowadzenia działalności rolniczej, nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej.

Działkę rolną 1,04 ha Wnioskodawca podzielił na siedem działek – cztery po około 10 arów i dwie - 30 arowe z czego dwie po 30 arów Wnioskodawca dał aktem darowizny synowi i córce, jedną 10 arową w wyniku podziału majątku wspólnego ma współmałżonek Wnioskodawcy. Pozostałe trzy dziesięcioarowe działki Wnioskodawca sprzedał w dniu 11 czerwca 2007r. i w dniu 4 grudnia 2007r.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Co było przyczyną podziału i sprzedaży działek powstałych z działki o powierzchni 1,04 ha...” Wnioskodawca wskazał, iż przez cały ten okres posiadania działek Wnioskodawca musiał opłacać podatek i raz a czasem dwa razy w roku zamawiać w Kółku Rolniczym traktor z kosiarką i utrzymywać porządek, co było związane z kosztami.

Ponadto Wnioskodawca zbliża się do emerytury i nie planuje już ciężko pracować, dlatego wystąpił do Urzędu z wnioskiem czy jest możliwość otrzymania warunków zabudowy i podzielenia tej działki. Urząd wyraził zgodę na podział i Wnioskodawca otrzymał na trzy dziesięcioarowe działki warunki zabudowy. Ponadto córka i syn są już dorośli i planują się budować.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Jaki był rodzaj działek otrzymanych po podziale działki 1,04 ha zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub wydanej decyzji o warunkach zabudowy... Czy grunt powyższy stanowił grunt rolny, grunt budowlany lub przeznaczony pod zabudowę...” Wnioskodawca wskazał, iż na tym terenie nie ma planu zagospodarowania, był to grunt rolny IV klasy. Na wniosek Wnioskodawcy Urząd Miasta wydał na trzy działki warunki zabudowy, pozostałe pozostały rolnymi.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Jaki będzie rodzaj działki o pow. 0,265 ha, w momencie jej sprzedaży, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub wydanej decyzji o warunkach zabudowy... Czy grunt powyższy stanowić będzie grunt rolny, grunt budowlany lub przeznaczony pod zabudowę...” Wnioskodawca wskazał, iż w momencie sprzedaży nie ma (w chwili obecnej) planu zagospodarowania na tym terenie, natomiast według studium uwarunkowań działka ta znajduje się w strefie G3 – gospodarczo-mieszkaniowej i K1 drogi planowane.

Od momentu nabycia Wnioskodawca nie dokonał żadnych czynności zmierzających do rozpoczęcia budowy i nie występował o wydanie warunków zabudowy na działce o areale 0,26ha.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy dokonywała Pani uatrakcyjnienia ww. działki o pow. 0,265 ha poprzez doprowadzenie do niej mediów (woda, prąd, gaz) lub wybudowanie drogi dojazdowej...” Wnioskodawca wskazał, iż nie dokonywał żadnego uatrakcyjnienia ww. działki działka jest w takim stanie w jakim została zakupiona.

Wnioskodawca nie wie na co przyszły nabywca ma zamiar przeznaczyć zakupiony teren.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy ma Pani zamiar dokonać sprzedaży działki o pow. 0,265 ha w całości, czy też dokona Pani sprzedaży działek powstałych z podzielenia tej działki... Czy któraś z działek powstałych w wyniku podzielenia ww. działki będzie również zabudowana budynkiem lub budowlą...” Wnioskodawca wskazał, że ma zamiar dokonać sprzedaży działki w całości.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Na co zostaną przeznaczone środki uzyskane ze sprzedaży działki o powierzchni 0,265 ha (lub też działek powstałych z jej podzielenia)...” Wnioskodawca wskazał, iż planuje złożyć pieniądze w banku i trochę dać dzieciom.

Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt: „Kiedy dokładnie dokonała Pani sprzedaży działek powstałych z podziału działki o powierzchni 1,04 ha... Jaki był rodzaj sprzedanych działek (czy stanowiły grunt rolny, grunt budowlany lub przeznaczony pod zabudowę)... Czy ewentualnie z tego tytułu odprowadziła Pani podatek VAT...” Wnioskodawca wskazał, iż dokonał sprzedaży w dniu 11 czerwca 2007r. i 4 grudnia 2007r., były to działki rolne po 10 arów z warunkami zabudowy. Wnioskodawca nie płacił podatku VAT.

Wnioskodawca wskazał, iż nie posiada już żadnych innych działek ani nieruchomości gruntowych przeznaczonych do sprzedaży.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 września 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż zakupione działki w 1995r. i 1997r. nie stanowiły gospodarstwa rolnego, w danym okresie Wnioskodawca nie miał konkretnie sprecyzowanych planów odnośnie ich zagospodarowania. Koszenie trawy było podyktowane tym, iż zarządzenie miejskie zobowiązuje właściciela do utrzymywania nieużytków w należnym porządku i koszenie trawy i chwastów przynajmniej raz w roku. Trawa ta pozostawała na polu, uległa gniciu, Wnioskodawca nie posiadał żadnych zwierząt, ani budynków gospodarczych. Nikt też tej trawy skoszonej nie zabierał.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Gdyby Wnioskodawca chciał dokonać sprzedaży tej działki, to czy będzie płacić podatek VAT od sprzedaży...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli był to majątek prywatny Wnioskodawcy, nie związany z prowadzoną przez niego działalnością, będzie zwolniony z płacenia VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa, o czym stanowi art. 5 ust. 2 ww. ustawy.

Przepisy art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiują pojęcie dostawy towarów i świadczenia usług za wynagrodzeniem.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ustawodawca w ww. przepisach poza wskazaniem, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, wskazał ponadto, że za świadczenie usług uznawana jest każda transakcja, która nie stanowi dostawy towarów.

Przyjęcie podziału na dostawę towaru oraz świadczenie usług oznacza w praktyce, że wolą ustawodawcy było określenie maksymalnie szeroko przedmiotu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli nawet wykazane zostałoby w konkretnym przypadku, że nie występuje dostawa towarów to i tak z reguły należy opodatkować czynność kwalifikowaną wówczas jako świadczenie usług.

Głównym celem wprowadzenia takiej konstrukcji jest zagwarantowanie, aby każda transakcja, która nie mogłaby zostać uznana za dostawę towarów była opodatkowana jako świadczenie usług, za wyjątkiem tych transakcji, które zostały taksatywnie wyłączone lub zwolnione z opodatkowania.

Powyższe regulacje wynikające z ustawodawstwa wspólnotowego dotyczącego harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych, wprowadzono w tym celu, aby nie dopuścić do:

1. podwójnego opodatkowania,
2. braku opodatkowania,
3. zakłócenia konkurencji.
   
   

Podstawowe bowiem znaczenie dla kształtu i funkcjonowania wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (podatku od towarów i usług) mają fundamentalne cechy tego podatku, tj.:

1. powszechność opodatkowania,
2. faktyczne opodatkowanie konsumpcji,
3. stosowanie podatku od wartości dodanej na wszystkich etapach obrotu towarami i usługami.
   
   

Realizację powyższych fundamentalnych cech podatku od towarów i usług, o których mowa wyżej, gwarantują nie tylko przepisy określające zakres przedmiotowy podatku VAT, tj. cyt. wyżej art. 5, 7 i 8 ustawy o VAT, lecz również przepisy regulujące zakres podmiotowy podatku od towarów i usług, czyli przepisy art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Oznacza to, że zgodnie z powołaną definicją działalności gospodarczej podatnikami będą również osoby, które wykonały czynności jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Przepis ten dotyczy wszystkich czynności wykonywanych okazjonalnie (w tym również dostaw działek budowlanych). Polskie przepisy przewidują zatem uznanie za podatnika podatku od towarów i usług osobę, która okazjonalnie dokonuje dostawy działek budowlanych w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy. Przepis ten został wprowadzony w celu zrównania pod względem opodatkowania podatkiem VAT podmiotów dokonujących takich samych czynności.

Podkreślić należy, że zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 ustawy VAT okoliczności wskazujące na zamiar dokonywania tych czynności w sposób częstotliwy nie muszą być oceniane w momencie nabycia gruntu. W określonych sytuacjach o zamiarze prowadzenia działalności gospodarczej mogą świadczyć działania podejmowane po nabyciu np. danego towaru. Działalnością gospodarczą jest bowiem nie tylko rozpoczęcie sprzedaży działek pod zabudowę, lecz również wykonywanie wszystkich innych czynności zmierzających do dokonania sprzedaży, w tym również czynności przygotowawcze i inwestycyjne. Definicja ta ma charakter obiektywny i bez względu na deklaracje osoby dokonującej czynności dostawy działek budowlanych, należy rozważyć okoliczności towarzyszące danej transakcji. Podmiot dokonujący czynności związanych z dostawą działek nabywa status podatnika z chwilą rozpoczęcia tych czynności, jeżeli z okoliczności sprawy wynika, że dostawa działek ma charakter powtarzalny.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym również wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.

Kryterium prowadzenia działalności gospodarczej nie wyłącza zatem z grona podatników podatku VAT podmiotów, jeżeli dokonują one dostawy towarów jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Podkreślić należy, że przy rozstrzyganiu kwestii, czy w danej sytuacji mamy do czynienia z działalnością gospodarczą nie może mieć znaczenia jedynie deklaracja tej osoby, że dokonuje tej dostawy „ze swego majątku prywatnego”, bez rozważenia okoliczności, które towarzyszą tej dostawie. Prowadziłoby to bowiem do nieuzasadnionego uprzywilejowania osób fizycznych, które w każdym przypadku mogą twierdzić, że dokonują dostawy z majątku prywatnego, nawet jeśli dokonują sprzedaży kilkudziesięciu, czy nawet kilkuset działek.

Uznanie, że osoba fizyczna w okolicznościach takich jak w przedmiotowej sprawie dokonuje dostawy działki z majątku prywatnego prowadziłoby do naruszenia zasad konkurencji oraz neutralności podatku VAT, bowiem podmioty dokonujące takich samych czynności byłyby w różny sposób traktowane z punktu widzenia opodatkowania podatkiem VAT. Wprowadzony w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT zapis, że działalność gospodarcza obejmuje również czynności, które zostały wykonane jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, zapewnia lepszą realizację zasady neutralności podatkowej.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży działki o powierzchni 0,265 ha nabytej przez Wnioskodawcę 3 października 1995r. jest ustalenie, czy działanie dotyczące dostawy ww. działki można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych i czy występują okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania czynności dostawy działek pod zabudowę w sposób częstotliwy.

Z opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 1 kwietnia 1997r. dokonał on zakupu działki o powierzchni 1,04 ha, a w dniu 3 października 1995r. zakupu działki o powierzchni 0,265 ha. Działki te stanowiły grunt rolny klasy IV – nieużytki.

Wnioskodawca wspólnie ze współmałżonkiem planował rozpocząć na tych działkach działalność gospodarczą.

Wnioskodawca nie wykorzystywał tych działek do prowadzenia działalności rolniczej, nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej. Działki nie stanowiły gospodarstwa rolnego. Z działek Wnioskodawca nie osiągał żadnego dochodu, nie prowadził żadnej działalności gospodarczej na tym terenie, działki nie były nikomu dzierżawione. Na działkach rosła trawa, którą Wnioskodawca sukcesywnie wykaszał, w celu utrzymania tych działek w należytym porządku, do czego zobowiązywały zarządzenia miejskie. Trawa ta więc ulegała gniciu i nikt jej w żaden sposób nie wykorzystywał.

W 2006r., na wniosek Wnioskodawcy, Urząd Miasta dokonał podziału działki rolnej o powierzchni 1,04 ha na siedem działek: cztery po dziesięć arów i dwie trzydziestoarowe. Na trzy działki Urząd wydał warunki zabudowy. Wnioskodawca dwie po trzydzieści arów przekazał aktem darowizny synowi i córce, jedną dziesięcioarową ma były współmałżonek Wnioskodawcy, pozostałe trzy dziesięcioarowe działki Wnioskodawca sprzedał w dniu 11 czerwca 2007r. i 4 grudnia 2007r. Z tytułu dokonanej sprzedaży Wnioskodawca nie odprowadził podatku VAT.

W chwili obecnej dla terenu, na którym znajduje się działka 0,265 ha brak planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego wynika, iż działka ta znajduje się w trefie G 3 – gospodarczo – mieszkaniowej i K 1 drogi planowane.

Od momentu nabycia działki o powierzchni 0,265 ha Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności zmierzających do rozpoczęcia budowy na tej działce i nie występował o wydanie warunków zabudowy na tej działce.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT, od 1989r. prowadzi sklep spożywczy i kantor.

Ze złożonego wniosku wynika zatem, że w przedmiotowej sprawie wystąpiły okoliczności, które wskazują, że planowaną sprzedaż działki o powierzchni 0265 ha należy zakwalifikować jako dokonaną w okolicznościach wskazujących na działalność gospodarczą.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego nie wynika, aby Wnioskodawca w jakikolwiek sposób zamierzał wykorzystać zakupiony grunt na potrzeby osobiste. Przykładem takiego bowiem wykorzystania mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.

Wręcz przeciwnie, Wnioskodawca wskazał, we wniosku, iż dokonał nabycia działki 0,265 ha planując rozpocząć na tej działce wraz ze współmałżonkiem działalność gospodarczą.

A zatem już w momencie zakupu ww. działki Wnioskodawca miał świadomość, że zwiąże ten zakup z działalnością gospodarczą.

Ponadto należy wskazać, iż planowana przez Wnioskodawcę dostawa gruntu o powierzchni 0,265 ha nie będzie jedyną dostawą, bowiem jak wynika z wniosku Wnioskodawca już w 1997r. dwukrotnie tj. w dniach 11 czerwca 2007r. i 4 grudnia 2007r. dokonał dostawy działek. A zatem niniejsze działanie wskazuje na częstotliwy charakter podejmowanych czynności.

W takiej sytuacji dostawa działki o powierzchni 0,265 ha kwalifikuje tę czynność jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych. Powyższym czynnościom można jak najbardziej przypisać charakter częstotliwy. Nie można zatem uznać, aby powyższe działania podejmowane były przez Wnioskodawcę wyłącznie dla realizacji prawa do rozporządzania swoim majątkiem osobistym.

Podsumowując jeszcze raz należy wskazać, że wymienione powyżej okoliczności jednoznacznie wskazują, iż Wnioskodawca podjął działania wskazujące na zamiar wykorzystania zakupionej nieruchomości do działalności gospodarczej, a zatem sprzedaż tej działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jak już wcześniej wskazano opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów, a grunt niewątpliwie jest towarem.

Skoro zatem Wnioskodawca nie nabył ww. działki do celów osobistych, lecz w celu wykorzystania jej do działalności gospodarczej, zatem w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług staje się z tytułu tej dostawy podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W efekcie planowaną sprzedaż gruntu o powierzchni 0,265 ha należy traktować jako dostawę towarów, która w oparciu o regulację zawartą w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów o usług przy zastosowaniu odpowiedniej stawki podatku VAT lub zwolnienia od podatku.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, iż w związku ze sprzedażą działki o powierzchni 0,265 ha będzie zwolniony z płacenia podatku od towarów i usług uznać należy za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy wyłącznie kwestii uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu planowanej dostawy działki o powierzchni 0,265 ha i podlegania opodatkowaniu VAT tej dostawy (przy zastosowaniu odpowiedniej stawki lub zwolnienia), nie dotyczy natomiast kwestii uznania Wnioskodawcy za podatnika z tytułu wcześniejszych, dokonanych już przez Wnioskodawcę dostaw (w tym dostaw działek powstałych z podziału działki o powierzchni 1,04 ha), bowiem kwestia ta nie była przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.