Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.49.2017.2.ASZ
z 7 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2017 r. (data wpływu 27 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z 29 maja 2017 r. (data wpływu 5 czerwca 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy usług polegających na organizowaniu i przeprowadzaniu odpłatnych kursów dla fizjoterapeutów i lekarzy – jest prawidłowe,
• zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług polegających na organizowaniu i przeprowadzaniu odpłatnych kursów dla fizjoterapeutów i lekarzy – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczący podatku od towarów i usług, w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług polegających na organizowaniu i przeprowadzaniu odpłatnych kursów dla fizjoterapeutów i lekarzy. Wniosek został uzupełniony pismem z 29 maja 2017 r., będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 24 maja 2017 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.49.2017.1.ASZ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (uzupełnione pismem z 29 maja 2017 r.):

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług polegających na przeprowadzaniu kursów przez Niepubliczną Placówkę Kształcenia Ustawicznego z zakresu Terapii Manualnej i fizjoterapii adresowanych do fizjoterapeutów oraz lekarzy.

Zgodnie z art. 82 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.) Ośrodek O. Centrum szkoleń i fizjoterapii złożył, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, wniosek o wpis do ewidencji niepublicznych placówek oświatowych, prowadzonej przez Powiat K., niepublicznej placówki oświatowej – Placówki Kształcenia Ustawicznego, która będzie realizowała zadania (organizacja odpłatnych, podyplomowych kursów dla fizjoterapeutów i lekarzy) umożliwiające uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. (Dz. U. z dnia 27 lutego 2006 r.).

Niepubliczna Placówka Kształcenia Ustawicznego rozpocznie działalność z dniem uzyskania wpisu do ewidencji niepublicznych placówek oświatowych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 1 września 2015 r. Podstawą faktyczną w powyższym zakresie jest przekroczenie przez wartość sprzedaży w przedsiębiorstwie wnioskodawcy kwoty wskazanej w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania – placówką kształcenia ustawicznego (art. 2 ust. 3a ustawy o systemie oświaty) zaś wniosek dotyczy działalności prowadzonej w zakresie ww. placówki. Szkolenia, o którym mowa we wniosku wnioskodawca będzie świadczyć jako jednostka objęta systemem oświaty – placówka kształcenia ustawicznego.

Usługi, o których prawo do zwolnienia pyta Wnioskodawca i które zostały szczegółowo opisane poniżej, są w ocenie Wnioskodawcy usługami objętymi zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Kwalifikacja tych usług jest jednocześnie w ocenie Wnioskodawcy istotnym elementem przedmiotu zapytania zawartego w złożonym wniosku i jako taka powinna być rozpatrzona przez Organ w oparciu o dane zawarte we wniosku i w niniejszych uzupełniających wyjaśnieniach.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Uczestnikami szkoleń, o których mowa we wniosku będą osoby dorosłe posiadające tytuł zawodowy co najmniej licencjata fizjoterapii oraz lekarze.

Nauczanie pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkoleń:

1. Kursy Terapii Manualnej tj. EB, Eli, KI, KII, EIII, EM, KIM, KIV oraz KM – TAK
   
2. Kursy stabilizacji centralnej – TAK
   
3. Kursy stabilizacji stawów obwodowych – TAK
   
4. Kursy stabilizacji odcinka szyjnego kręgosłupa i stawów skroniowo-żuchwowych – TAK
   
5. Kurs Dysfunkcje mięśni dna miednicy w ramach medycznego treningu terapeutycznego – TAK
   
6. Nauczanie ma na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych :
   
7. Kursy Terapii Manualnej tj. EB, Eli, KI, KII, EIII, EM, KIII, KIV oraz KM – TAK
   
8. Kursy stabilizacji centralnej – TAK
   
9. Kursy stabilizacji stawów obwodowych – TAK
   
10. Kursy stabilizacji odcinka szyjnego kręgosłupa i stawów skroniowo-żuchwowych – TAK
    
11. Kurs Dysfunkcje mięśni dna miednicy w ramach medycznego treningu terapeutycznego – TAK
    
    
    

W każdym ze szkoleń mogą uczestniczyć zarówno osoby skierowane na nie przez pracodawców, jak i osoby nie skierowane przez pracodawców.

Uczestnicy szkoleń będą korzystać z uzyskanej na szkoleniach wiedzy i umiejętności w pracy praktycznej z pacjentami.

Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – w zakresie usług, o których mowa we wniosku. Akredytacja taka nie jest wymagana w przypadku niepublicznych placówek kształcenia ustawicznego.

Usługi, o których mowa we wniosku nie są usługami finansowanymi w całości ani częściowo ze środków publicznych.

Uczestnicy opłacają uczestnictwo w danym kursie we własnym zakresie w całości. Ewentualne dofinansowanie uczestnictwa w danym kursie uczestnik także uzyskuje i rozlicza we własnym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługi świadczone w ramach działalności Niepublicznej Placówki Kształcenia Ustawicznego polegające na organizowaniu i przeprowadzaniu odpłatnych kursów dla fizjoterapeutów i lekarzy będą podlegały zwolnieniu od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 pkt 26a i 29a ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Niepubliczna Placówka Kształcenia Ustawicznego jest placówką oświatową w rozumieniu art. 2 ust. 3a ustawy o systemie oświaty – spełnia kryteria art. 43 ust. 1 pkt 26a ustawy o podatku od towarów i usług.
2. Niepubliczna Placówka Kształcenia Ustawicznego realizuje zadania zgodnie z rozporządzeniem MEiN z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności, kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych – spełnia kryteria art. 43 ust. 1 pkt 29a ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym, działalność edukacyjna placówki oświatowej – Niepubliczna Placówka Kształcenia Ustawicznego polegająca na organizacji odpłatnych kursów dla fizjoterapeutów i lekarzy z zakresu Terapii Manualnej i fizjoterapii podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy usług polegających na organizowaniu i przeprowadzaniu odpłatnych kursów dla fizjoterapeutów i lekarzy – jest prawidłowe,
• zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy usług polegających na organizowaniu i przeprowadzaniu odpłatnych kursów dla fizjoterapeutów i lekarzy – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane;

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ustawy stanowi, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W świetle art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Stosownie do art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty

(t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1943 z późn. zm.), system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Na podstawie art. 1 pkt 8 ustawy o systemie oświaty, system oświaty zapewnia w szczególności możliwość uzupełniania przez osoby dorosłe wykształcenia ogólnego, zdobywania lub zmiany kwalifikacji zawodowych i specjalistycznych.

W myśl art. 3 pkt 16 ustawy o systemie oświaty, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o kształceniu ustawicznym należy przez to rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.

W świetle art. 5 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

W myśl art. 5 ust. 2 ustawy o systemie oświaty, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 3a-3e oraz 3h-3j, może być zakładana i prowadzona przez:

1. jednostkę samorządu terytorialnego;
2. inną osobę prawną;
3. osobę fizyczną.
   
   

Zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Stosownie do art. 62a ust. 1 ustawy, Organ prowadzący szkoły dla dorosłych, szkoły prowadzące kształcenie zawodowe lub placówki, o których mowa w art. 2 pkt 3a, może je połączyć w zespół, zwany „centrum kształcenia zawodowego i ustawicznego”.

W myśl art. 62a ust. 3 ustawy, centrum kształcenia zawodowego i ustawicznego prowadzi kwalifikacyjne kursy zawodowe, a także podejmuje działania w zakresie poradnictwa zawodowego i informacji zawodowej.

Zgodnie z art. 62a ust. 4 ustawy, centrum kształcenia zawodowego i ustawicznego współpracuje z pracodawcami i organizacjami pracodawców.

Na mocy art. 68a ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, kształcenie ustawiczne jest organizowane i prowadzone w publicznych i niepublicznych placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego, ośrodkach dokształcania i doskonalenia zawodowego, z zastrzeżeniem ust. 2.

W myśl art. 68a ust. 5 ustawy o systemie oświaty, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia:

1. rodzaje publicznych placówek i ośrodków, o których mowa w ust. 1 pkt 2, oraz ich zadania,
2. warunki, organizację i tryb prowadzenia kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych oraz rodzaje tych form,
3. warunki organizowania i prowadzenia kwalifikacyjnych kursów zawodowych przez podmioty wymienione w ust. 2,
4. sposoby potwierdzania efektów kształcenia uzyskanych w wyniku ukończenia kształcenia realizowanego w poszczególnych formach pozaszkolnych
5. wzory dokumentów wydawanych po ukończeniu kształcenia realizowanego w poszczególnych formach pozaszkolnych,

uwzględniając możliwość zaliczania potwierdzonych efektów kształcenia przy podejmowaniu dalszego kształcenia w formach pozaszkolnych oraz konieczność dostosowania kształcenia ustawicznego do potrzeb i warunków rynku pracy, zapewnienia dostępności do form kształcenia ustawicznego umożliwiających przekwalifikowanie się oraz uzyskanie nowych kwalifikacji, a także włączenia pracodawców w proces kształcenia ustawicznego.

W związku z powyższym zostało wydane rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 11 stycznia 2012 r. w sprawie kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 622), które w myśl § 1 pkt 1 określa warunki, organizację i tryb prowadzenia kształcenia ustawicznego w formach pozaszkolnych oraz rodzaje tych form.

Stosownie do § 3 ww. rozporządzenia kształcenie ustawiczne prowadzi się w następujących formach pozaszkolnych:

1. kwalifikacyjny kurs zawodowy;
2. kurs umiejętności zawodowych;
3. kurs kompetencji ogólnych;
4. turnus dokształcania teoretycznego młodocianych pracowników;
5. kurs, inny niż wymienione w pkt 1-3, umożliwiający uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.
   
   

Wskazane wyżej regulacje stanowią odzwierciedlenie prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

W tym kontekście wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania – placówką kształcenia ustawicznego. Szkolenia, o którym mowa we wniosku wnioskodawca będzie świadczyć jako jednostka objęta systemem oświaty – placówka kształcenia ustawicznego. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonymi w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Uczestnikami szkoleń, o których mowa we wniosku będą osoby dorosłe posiadające tytuł zawodowy co najmniej licencjata fizjoterapii oraz lekarze. W każdym ze szkoleń mogą uczestniczyć zarówno osoby skierowane na nie przez pracodawców, jak i osoby nie skierowane przez pracodawców. Uczestnicy szkoleń będą korzystać z uzyskanej na szkoleniach wiedzy i umiejętności w pracy praktycznej z pacjentami. Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – w zakresie usług, o których mowa we wniosku. Usługi, o których mowa we wniosku nie są usługami finansowanymi w całości ani częściowo ze środków publicznych. Uczestnicy opłacają uczestnictwo w danym kursie we własnym zakresie w całości. Ewentualne dofinansowanie uczestnictwa w danym kursie uczestnik także uzyskuje i rozlicza we własnym zakresie.

Przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest zwolnienia od podatku usług polegających na organizowaniu i przeprowadzaniu odpłatnych kursów dla fizjoterapeutów i lekarzy.

Z uregulowań zawartych w cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy. Zatem aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT, nie wystarcza, by dany podmiot był jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania – placówką kształcenia ustawicznego, a zatem należy uznać, że w niniejszej sprawie zostaje wypełniona przesłanka podmiotowa do zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Odnosząc się zatem do świadczonych przez Wnioskodawcę usług w zakresie organizacji odpłatnych, podyplomowych kursów dla fizjoterapeutów i lekarzy, umożliwiających uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r., o ile te usługi wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią rzeczywiście usługi w zakresie kształcenia i wychowania, zastosowanie w sprawie znajdzie zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT, jest prawidłowe.

Skoro świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy to nie będą spełnione warunki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Powyższe wynika z faktu, że przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie przewidują możliwości stosowania zwolnienia od podatku dla tej samej czynności na podstawie różnych norm prawnych.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonych usług na podstawie art. art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a, jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem wskazać, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono przy założeniu, że faktycznie usługi świadczone przez Wnioskodawcę są usługami kształcenia. Rozpatrywanie tej kwestii nie mieści się bowiem w ramach określonych przepisami art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, gdyż regulowana jest przepisami aktów niepodatkowych. Powyższe stwierdzenie przyjęto jako element opisu zdarzenia przyszłego i nie było ono przedmiotem oceny. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.