Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.311.2017.1.MZ
z 7 lipca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2017 r. (data wpływu 13 czerwca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dostawy nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dostawy nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości zabudowanych, położonych w K. i S. i właścicielem położonych na niej budynków, a także budowli oraz użytkownikiem wieczystym nieruchomości niezabudowanej, położonej w K. przy ul. M. Działalność gospodarczą Spółka prowadzi wyłącznie na nieruchomościach zabudowanych w K. i S.

Nieruchomość niezabudowana jest położona na obszarze K., która nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. Dla tej nieruchomości wydane zostały warunki zabudowy. Nieruchomość gruntowa została nabyta od syndyka masy upadłościowej jako nieruchomość zabudowana. Sprzedaż przez syndyka podlegała podatkowi od towarów i usług, przy uwzględnieniu zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT. Od wartości użytkowania wieczystego ustalono i odprowadzono podatek od czynności cywilnoprawnych. Po nabyciu nieruchomości przez Spółkę zostały z niej usunięte budynki.

Spółka zawarła umowę przedwstępną w formie aktu notarialnego, w której zobowiązała się do podziału nieruchomości niezabudowanej na dwie działki i sprzedaży jednej z działek. Wydanie nieruchomości, tj. wydzielonej działki, nastąpi po zawarciu przyrzeczonej umowy sprzedaży. Strony uzgodniły ponadto, że sprzedawca otrzyma zaliczkę po zatwierdzeniu podziału nieruchomości, założeniu dla wydzielonej działki odrębnej księgi wieczystej i uzyskaniu dla tej części nieruchomości prawomocnej decyzji o warunkach zabudowy.

W związku z zamiarem zabudowy wydzielonej działki nabywca, wystąpił o wydanie nowych warunków zabudowy oraz ustalenie warunków przyłączenia mediów dla części nieruchomości, której ma dotyczyć umowa sprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano pytanie, sprowadzające się w swojej treści do określenia obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług w przypadku zapłaty przez nabywcę zaliczki, a następnie uzgodnionej ceny, w przypadku zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży oraz określenia właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości niezabudowanej nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Z kolei tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy o VAT). W dniu zapłaty zaliczki, a tym bardziej ceny nabycia w stosunku do nieruchomości, tj. wydzielonej działki, będzie wydana prawomocna decyzja o warunkach zabudowy, gdyż wydanie takiej decyzji jest warunkiem zapłaty zaliczki i zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży.

Nieruchomość jest niezabudowana, dlatego nie podlega zwolnieniu, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy przyjąć, że w przypadku zapłaty zaliczki a następnie ceny nabycia nieruchomości, transakcja podlega przepisom o VAT i dlatego należy naliczyć i odprowadzić podatek VAT. Stawka podatku powinna wynosić 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – według art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Z zapisów art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem – w świetle powyższych przepisów – jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei w myśl art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty – tak jak to ma miejsce na gruncie przedmiotowej sprawy – w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Stawka podatku – zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od zasady opodatkowania według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług ujęte zostały między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i gospodarowaniu przestrzennym.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego w kontekście powołanych przepisów, prowadzi do stwierdzenia, że skoro warunkiem sfinalizowania transakcji zbycia nieruchomości (prawa wieczystego użytkowania gruntu) jest uprzednie uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy odnośnie tej wydzielonej nieruchomości, to do dostawy tej nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż w myśl art. 2 pkt 33 ustawy, nieruchomość gruntowa przeznaczona do sprzedaży będzie stanowić teren budowlany.

Zatem z uwagi na fakt, że dostawa działki niezabudowanej nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, Wnioskodawca będzie zobowiązany do opodatkowania czynności sprzedaży wydzielonej nieruchomości (prawa wieczystego użytkowania gruntu) stawką podatku w wysokości 23% VAT. W konsekwencji, mając na uwadze treść cyt. art. 19a ust. 1 i 8 ustawy, Wnioskodawca winien rozliczyć podatek należny zarówno od kwoty zaliczki w odniesieniu do otrzymanej od kontrahenta kwoty a następnie od uzgodnionej (ostatecznej) ceny transakcji.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.