Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-724/15-4/MD
z 18 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2015 r. (data wpływu 1 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2015 r. (data wpływu 4 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały odsprzedaży na rzecz Centrum Zakupów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały odsprzedaży na rzecz Centrum Zakupów. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 grudnia 2015 r. o informacje doprecyzowujące opisany stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką publiczną notowaną na Giełdzie Papierów Wartościowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

Spółka jest jednym z podmiotów z grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”), która zasadniczo zajmuje się świadczeniem szeroko rozumianych usług medycznych.

W celu usprawnienia procesu zarządzania zakupami, Grupa rozważa przejście restrukturyzacji procesów zakupowych. Celem restrukturyzacji jest zmiana modelu dokonywania zakupów świadczeń przez podmioty z Grupy. Wdrożenie ww. rozwiązania ma na celu: (i) podniesienie siły negocjacyjnej przy pertraktacjach z dostawcami świadczeń, (ii) przynieść Grupie oszczędności związane z możliwością negocjowania niższych cen, (iii) efektywniejsze wykorzystywanie nabywanych świadczeń przez alokowanie ich do spółek z Grupy, w których aktualnie występuje zapotrzebowanie na dane świadczenia.

W wyniku restrukturyzacji jedna z istniejących spółek z Grupy przejmie rolę podmiotu zarządzającego procesem zakupów towarów i usług w Grupie, tj. w szczególności redystrybucją nabywanych świadczeń, (dalej: „Centrum Zakupów”).

W związku z faktem, że Wnioskodawca jest liderem Grupy oraz Spółką posiadającą bardzo dobrą reputację i wiarygodność wśród kontrahentów (a więc ma skuteczniejszą pozycję negocjacyjną), towary i usługi w ramach rozważanego modelu mają być nabywane od kontrahentów przez Wnioskodawcę, a następnie refakturowane na spółkę Centrum Zakupów.

W zakresie nabywanych towarów i usług, Wnioskodawca będzie nabywał je we własnym imieniu i na własny rachunek. Z tytułu nabywania ww. świadczeń Spółka będzie otrzymywała faktury z podatkiem od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”) naliczonym.

Następnie Wnioskodawca będzie odprzedawał (refakturował) znaczną część nabywanych świadczeń bez naliczenia dodatkowej marży (lecz będzie w szczególności ponosił odpowiedzialność za nabywane świadczenia, rozpatrywał reklamacje) na rzecz Centrum Zakupów, które będzie dokonywało dystrybucji świadczeń pomiędzy spółki z Grupy.

W ramach ww. transakcji Spółka będzie traktowana jednocześnie jako nabywca oraz sprzedawca tych samych towarów i usług, odpowiednio na podstawie art. 7 ust. 8 ustawy VAT (dla dostawy towarów) oraz art. 8 ust. 2a ustawy VAT (dla świadczenia usług).

W konsekwencji, odsprzedaż świadczeń będzie traktowana przez Spółkę jako czynności podlegające opodatkowaniu VAT, które będą udokumentowane fakturami.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 2 grudnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

1. W stanie sprawy opisanym we wniosku Wnioskodawca będzie nabywał i odprzedawał na rzecz Centrum Zakupów towary i usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”) i nie podlegają zwolnieniu od podatku VAT. W szczególności, lecz nie wyłącznie, mogą być to takie towary i usługi jak: wyroby medyczne, sprzęt medyczny, usługi księgowe, usługi prawne itp.
   Wnioskodawca nie może wykluczyć, że może w przyszłości nabyć oraz odprzedać również towary i usługi podlegające zwolnieniu od podatku VAT, jak na przykład usługi medyczne, jednak sytuacja taka nie jest przedmiotem pytania zawartego we wniosku.
2. W przedmiocie pytania drugiego, w stanie sprawy opisanym we wniosku Wnioskodawca będzie nabywał oraz odprzedawał zakupione towary i usługi. W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie w stanie ustalić związek nabywanych towarów i usług z odprzedażą nabytych towarów i usług (to jest z czynnościami dającymi prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego) na zasadzie tzw. alokacji bezpośredniej, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy VAT.
   Przedmiotem pytania zawartego we wniosku nie jest sytuacja, w której Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi związane zarówno z czynnościami dającymi, jak i niedającymi prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego. Wnioskodawca nie wyklucza, że będzie dokonywał tego rodzaju nabyć, jednak przedmiotem pytania jest wyłącznie stan sprawy, w którym Wnioskodawca będzie w stanie dokonać bezpośredniej alokacji zakupów do dalszej odprzedaży („refakturowania”) nabywanych towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ust. 1 Ustawy VAT, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały odsprzedaży na rzecz Centrum Zakupów?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w piśmie z dnia 2 grudnia 2015 r.), na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ust. 1 Ustawy VAT, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały odsprzedaży na rzecz Centrum Zakupów.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, „W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (…)”.

Powyższy przepis wyraża zasadę neutralności podatku VAT, zgodnie z którą ciężar ekonomiczny podatku nie powinien obciążać podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami, ponieważ ciężarem tym powinien zostać obciążony konsument, jako ostateczny odbiorca towaru lub usługi.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych na fakturach VAT otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe, aby możliwe było skorzystanie z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• podmiot dokonujący odliczenia podatku VAT musi być czynnym podatnikiem podatku VAT (przesłanka podmiotowa);
• nabyte towary i usługi muszą być wykorzystywane przez tego podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT (przesłanka przedmiotowa).
  
  

Jednocześnie, w powyższym zakresie nie mogą wystąpić przesłanki negatywne wskazane w art. 88 Ustawy VAT.

W świetle powyższego, w sytuacji, gdy podatnik działa jako czynny podatnik VAT pierwsza z przedmiotowych przesłanek jest spełniona.

W zakresie wykorzystania nabywanych świadczeń do czynności opodatkowanych VAT wskazać należy, że Spółka wykonuje również czynności zwolnione od podatku VAT. W konsekwencji całość dokonywanych przez nią zakupów nie może być związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji, w przedmiotowej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 90 ust. 1 Ustawy VAT, który stanowi, że „W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego”.

Z powyższej regulacji wynika, że podatnik ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego zaalokowanego bezpośrednio do czynności opodatkowanych VAT.

Oznacza to, że podatnik VAT czynny jest zobowiązany określić przeznaczenia nabywanych świadczeń. W zakresie, w jakim dane świadczenia są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT podatnikowi winno przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT.

Powyższe stanowisko potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 17 czerwca 2014 r., nr IPTPP4/443-186/14-6/ALN, gdzie wskazał, że: „Z uwagi na brzmienie cyt. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku”.

W przedmiotowej sprawie Spółka nabywa świadczenia (wraz z podatkiem VAT), których część następnie ma być przedmiotem odsprzedaży na rzecz spółki Centrum Zakupów.

Refaktura ww. świadczeń podlega opodatkowaniu VAT. Czynność ta jest dokumentowana fakturą z podatkiem VAT wykazanym na niej. W rezultacie, nabywane świadczenia są alokowane bezpośrednio do czynności opodatkowanych VAT.

W konsekwencji Wnioskodawca będzie spełniał wszystkie przesłanki pozytywne niezbędne do skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT od świadczeń, które są refakturowane, tj. będzie działał jako czynny podatnik VAT, a nabyte towary i usługi będą wykorzystywane (tj. alokowane) przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jednocześnie w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki wskazane w art. 88 Ustawy VAT.

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 Ustawy VAT, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego, na zasadzie alokacji bezpośredniej, związanego z zakupem towarów i usług, które będą podlegały późniejszej odsprzedaży na rzecz Centrum Zakupów.

Mając na względzie powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska.

Ponadto, w piśmie z dnia 2 grudnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że, w Jego ocenie, będzie miał On prawo do dokonania na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy VAT pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług alokowanych bezpośrednio do odprzedaży („refakturowania”) tychże towarów i tychże usług do Centrum Zakupowego w zakresie, w jakim odprzedaż („refaktura”) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo – prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Ww. przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego i jest uzupełniony regulacjami zawartymi w art. 90 ustawy.

W świetle art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to – na mocy art. 90 ust. 2 ustawy – podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, jest jednym z podmiotów z grupy kapitałowej, która zasadniczo zajmuje się świadczeniem szeroko rozumianych usług medycznych. W celu usprawnienia procesu zarządzania zakupami, Grupa rozważa przejście restrukturyzacji procesów zakupowych. Celem restrukturyzacji jest zmiana modelu dokonywania zakupów świadczeń przez podmioty z Grupy. W wyniku restrukturyzacji jedna z istniejących spółek z Grupy przejmie rolę podmiotu zarządzającego procesem zakupów towarów i usług w Grupie, tj. w szczególności redystrybucją nabywanych świadczeń, (Centrum Zakupów). W związku z faktem, że Wnioskodawca jest liderem Grupy oraz Spółką posiadającą bardzo dobrą reputację i wiarygodność wśród kontrahentów (a więc ma skuteczniejszą pozycję negocjacyjną), towary i usługi w ramach rozważanego modelu mają być nabywane od kontrahentów przez Wnioskodawcę, a następnie refakturowane na spółkę Centrum Zakupów. W zakresie nabywanych towarów i usług, Wnioskodawca będzie nabywał je we własnym imieniu i na własny rachunek. Z tytułu nabywania ww. świadczeń Spółka będzie otrzymywała faktury z podatkiem od towarów i usług naliczonym. Następnie Wnioskodawca będzie odprzedawał (refakturował) znaczną część nabywanych świadczeń bez naliczenia dodatkowej marży (lecz będzie w szczególności ponosił odpowiedzialność za nabywane świadczenia, rozpatrywał reklamacje) na rzecz Centrum Zakupów, które będzie dokonywało dystrybucji świadczeń pomiędzy spółki z Grupy. W ramach ww. transakcji Spóła będzie traktowana jednocześnie jako nabywca oraz sprzedawca tych samych towarów i usług, odpowiednio na podstawie art. 7 ust. 8 ustawy (dla dostawy towarów) oraz art. 8 ust. 2a ustawy (dla świadczenia usług). W konsekwencji, odsprzedaż świadczeń będzie traktowana przez Spółkę jako czynności podlegające opodatkowaniu VAT, które będą udokumentowane fakturami. Wnioskodawca będzie nabywał i odprzedawał na rzecz Centrum Zakupów towary i usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie podlegają zwolnieniu od podatku VAT. Wnioskodawca będzie nabywał oraz odprzedawał zakupione towary i usługi. W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie w stanie ustalić związek nabywanych towarów i usług z odprzedażą nabytych towarów i usług (to jest z czynnościami dającymi prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego) na zasadzie tzw. alokacji bezpośredniej, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Przedmiotem pytania zawartego we wniosku nie jest sytuacja, w której Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi związane zarówno z czynnościami dającymi, jak i niedającymi prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego. Wnioskodawca nie wyklucza, że będzie dokonywał tego rodzaju nabyć, jednak przedmiotem pytania jest wyłącznie sytuacja, w której Wnioskodawca będzie w stanie dokonać bezpośredniej alokacji zakupów do dalszej odprzedaży („refakturowania”) nabywanych towarów i usług.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały odsprzedaży na rzecz Centrum Zakupów.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Z cyt. wyżej przepisów art. 7 ustawy wynika, że w sytuacji, w której podatnik, działając we własnym imieniu, bierze udział w dostawie towaru w taki sposób, że zakupiony towar wydaje nabywcy lub też towar ten wydaje pierwszy z podmiotów na rzecz ostatniego w kolejności nabywcy, przyjmuje się, że podatnik ten nabył towar a następnie dokonał dostawy tego towaru. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje towar, a następnie w stanie „nieprzetworzonym” odsprzedaje go swojemu kontrahentowi.

Zarówno przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie regulują zagadnienia odsprzedaży towaru. Uznaje się, że odsprzedaż towaru jest dostawą towaru realizowaną bezpośrednio przez podatnika (art. 7 ust. 1 ustawy) lub realizowaną na zasadach określonych w art. 7 ust. 8 ustawy. W rezultacie w obu ww. przypadkach dostawy ostateczne obciążenie podatkiem VAT spoczywa nie na pierwotnym nabywcy towaru, lecz na ich rzeczywistym użytkowniku.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powyższy przepis stanowi implementację art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) Zgodnie z tym przepisem, w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Celem obciążenia kosztami podmiotu, który faktycznie korzystał z usługi, jest odsprzedaż tej usługi przez podmiot uczestniczący pośrednio w świadczeniu, pomimo, że pośrednik danej usługi nie wykonał. Przenoszenie kosztów jest więc świadczeniem pomiędzy podmiotem pośredniczącym a rzeczywistym nabywcą tej usługi. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie odsprzedaje ją w takiej samej formie swojemu kontrahentowi.

Przeniesienie kosztów nabycia usługi, o którym mowa wyżej, dotyczy wyłącznie usługi, jaką nabywca nabył w celu odsprzedaży w postaci takiego samego świadczenia, co nie jest tożsame z sytuacją odsprzedaży tej usługi będącej elementem pomocniczym świadczenia głównego, bez którego świadczenie pomocnicze nie ma racji bytu.

W sprawie, będącej przedmiotem wniosku, towary i usługi nabywane są/będą od kontrahentów przez Wnioskodawcę, a następnie refakturowane na spółkę Centrum Zakupów. Wnioskodawca wystąpi w tym przypadku zatem zarówno jako nabywca, jak i dostawca – który bierze/będzie brał udział w łańcuchu dostaw towarów i świadczenia usług. Oznacza to, że Spółka jest/będzie podatnikiem z tytułu opisanych transakcji. Zainteresowany wystąpi zatem w roli handlowca nabywającego i odprzedającego towary i usługi (tj. podmiotu dokonującego obrotu).

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że transakcje pomiędzy Wnioskodawcą i spółką Centrum Zakupów, których przedmiotem są/będą towary i usługi, stanowią/stanowić będą odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W rozpatrywanej sprawie warunki te są/będą spełnione, ponieważ Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a ponadto – co wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca będzie nabywał i odprzedawał na rzecz Centrum Zakupów towary i usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Ponadto należy wyjaśnić, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku nie ma/nie będzie miał zastosowania art. 90 ust. 1 ustawy, który odnosi się do towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje. Przedmiotem wniosku jest natomiast – jak wskazał Wnioskodawca – sytuacja, w której Spółka będzie w stanie ustalić związek nabywanych towarów i usług z odprzedażą nabytych towarów i usług (to jest z czynnościami dającymi prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego) na zasadzie tzw. alokacji bezpośredniej, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. Przedmiotem pytania zawartego we wniosku nie jest sytuacja, w której Wnioskodawca będzie nabywał towary i usługi związane zarówno z czynnościami dającymi, jak i niedającymi prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawca, będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest/będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z nabyciem świadczeń, które następnie będą podlegały odsprzedaży na rzecz Centrum Zakupów z uwagi na fakt, że świadczenia te są/będą wykorzystywane przez Spółkę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.