Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-980/15-4/MMa
z 31 grudnia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2015 r. (data wpływu 12 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych dotyczących budowy elektrowni fotowoltaicznych oraz okresu rozliczeniowego, w którym Gmina może dokonać odliczenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 12 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • opodatkowania podatkiem VAT wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu instalacji fotowoltaicznych,
  • stawki podatku VAT dla usługi montażu instalacji fotowoltaicznych w/lub na budynkach mieszkalnych,
  • stawki podatku VAT dla usługi montażu instalacji fotowoltaicznych poza budynkami,
  • podstawy opodatkowania dla świadczonej usługi montażu instalacji fotowoltaicznych,
  • uznania wpłat otrzymanych od mieszkańców za zaliczki oraz momentu powstania obowiązku podatkowego od tych wpłat,
  • prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych dotyczących budowy elektrowni fotowoltaicznych oraz okresu rozliczeniowego, w którym Gmina może dokonać odliczenia,
  • opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego udostępnienia instalacji fotowoltaicznych mieszkańcom w okresie trwałości projektu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:


Gmina (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza zrealizować zadanie inwestycyjne polegające na zakupie i montażu na nieruchomościach stanowiących własność mieszkańców Gminy (dalej: „Mieszkańcy” lub „Właściciele nieruchomości”) elektrowni fotowoltaicznych konwertujących energię promieniowania słonecznego na energię elektryczną (dalej: „elektrownie fotowoltaiczne” lub „instalacje fotowoltaiczne”).

Inwestycja będzie obejmowała m.in. zakup i montaż kompletnych instalacji fotowoltaicznych wyposażonych w zestaw płaskich modułów fotowoltaicznych wraz z inwerterami napięcia. Instalacje fotowoltaiczne zostaną zainstalowane, co do zasady, na dachach budynków należących do Mieszkańców Gminy. Wnioskodawca pragnie jednocześnie wskazać, że mogą zdarzyć się sytuacje, gdy instalacja elektrowni fotowoltaicznych na dachach budynków mieszkalnych będzie nieuzasadniona lub niemożliwa, zostaną zamontowane na budynkach gospodarczych lub na konstrukcji umieszczonej na działkach poszczególnych Właścicieli nieruchomości. Budynki objęte przedmiotową inwestycją są budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. W budynkach tych nie ma lokali użytkowych. Budynki Właścicieli nieruchomości stanowią budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111) o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 300 m2. W wyjątkowych przypadkach - gdy warunki techniczne budynku (np. zbyt spadzisty lub załamany dach, nieodpowiednie ściany) na to nie pozwolą - moduły będą montowane na nieruchomościach Mieszkańców np. na stelażu w ogrodzie lub na dachu budynku gospodarczego, jednak będą połączone instalacją przesyłową z budynkiem.

W celu sfinansowania opisywanej inwestycji Gmina zawarła z Samorządem Województwa umowę o dofinansowanie pn. ,,Budowa elektrowni fotowoltaicznych na terenie Gminy” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich (dalej: „PROW”) na lata 2007-2013 (dalej: „Projekt”). Przedmiotowa umowa przewiduje dofinansowanie w kwocie stanowiącej 90% kwoty netto wydatków kwalifikowanych Projektu.

Zgodnie ze złożonym przez Gminę wnioskiem o dofinansowanie Projektu z PROW instalacje fotowoltaiczne mają pozostać własnością Gminy przez okres trwałości Projektu, tj. 5 lat od daty zakończenia projektu. W celu realizacji Projektu, Gmina podpisała z każdym z Mieszkańców umowę (dalej: „Umowa”) ustalającą wzajemne zobowiązania organizacyjne i finansowe stron, związane z opracowaniem projektu technicznego i montażem zestawu modułów fotowoltaicznych. Warunki Umowy na wykonanie kompletnej instalacji fotowoltaicznej będą jednakowe dla wszystkich Mieszkańców Gminy.

Na podstawie Umów Właściciele nieruchomości wyrażają zgodę na umiejscowienie urządzeń wytwarzających energię elektryczną przy wykorzystaniu promieniowania słonecznego oraz na przeprowadzenie przez Gminę wszelkich niezbędnych prac adaptacyjnych i/lub budowlanych, w celu montażu urządzeń instalacji fotowoltaicznej. Umowy te zostały zawarte na czas realizacji Projektu przez Gminę oraz na czas zachowania „trwałości projektu” tj. minimum pięć (5) lat, licząc od daty zakończenia Projektu określonej w umowie o dofinansowanie z PROW. Zgodnie z treścią Umów, Gmina zobowiązuje się do zabezpieczenia realizacji celu Projektu, na którą składa się ustalenie harmonogramu realizacji prac instalacyjnych, sprawowanie bieżącego nadzoru inwestorskiego nad przebiegiem prac, przeprowadzenie odbiorów końcowych oraz rozliczenie finansowe Projektu. Ponadto, zgodnie z Umowami, Gmina zapewni wykonanie czynności serwisowych niezbędnych do prawidłowej eksploatacji instalacji fotowoltaicznych w okresie gwarancji.

W ramach Umów o wzajemnych zobowiązaniach Mieszkańcy dobrowolnie zobowiązali się do zapłaty na rzecz Gminy wynagrodzenia w kwocie odpowiadającej części kosztów montażu instalacji fotowoltaicznej zamontowanej na ich nieruchomości. Co do zasady każdy Mieszkaniec jest zobowiązany do uiszczenia określonej części łącznych kosztów brutto związanych z zakupem i montażem instalacji. Gmina pragnie wskazać, że opłaty będą miały charakter dobrowolny gdyż wynikają z Umów dobrowolnie zawartych z Gminą przez Mieszkańców. Gmina pragnie w tym miejscu wskazać, że mogą występować wyjątkowe przypadki, w których wpłata nie będzie dokonywana terminowo. Wpłata wynagrodzenia według Umowy ma zostać realizowana jednorazowo w terminie określonym w Umowie.

Zgodnie z Umowami po zakończeniu prac instalacyjnych, sprzęt i urządzenia wchodzące w skład instalacji fotowoltaicznej pozostaną własnością Gminy do końca okresu trwałości Projektu, tj. przez okres pięciu (5) lat od daty zakończenia Projektu określonej w umowie o dofinansowanie z PROW. W tym okresie Gmina udostępni instalacje fotowoltaiczne Mieszkańcom do korzystania w okresie trwałości Projektu, który pokrywa się z okresem, na jaki zawarta została Umowa. Właściciele nieruchomości nie będą zobowiązani do uiszczenia dodatkowego wynagrodzenia z tego tytułu.

Po upływie okresu obowiązywania Umów (i okresu trwałości Projektu), zestaw fotowoltaiczny najprawdopodobniej zostanie przekazany Mieszkańcowi na własność. Sposób przeniesienia prawa własności zostanie uregulowany odrębną umową. Niemniej, kwestia przeniesienia prawa własności modułów fotowoltaicznych na rzecz Mieszkańców nie jest przedmiotem niniejszego wniosku. Z tytułu realizacji Projektu Gmina otrzyma faktury zakupowe m.in. od wykonawcy instalacji fotowoltaicznych, które będą zawierały VAT.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy w analizowanym przypadku Gmina, będzie mieć prawo do pełnego odliczenia VAT naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych dotyczących budowy elektrowni fotowoltaicznych (tj. wydatków inwestycyjnych), jak i dotyczących ich bieżącego utrzymania, przy czym właściwym momentem odliczenia VAT będzie, zgodnie z art. 86 ust. 10 w związku z ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) - okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez Gminę towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Gmina otrzymała poszczególne faktury (oznaczone jako pytanie nr 6 wniosku ORD-IN) ?


Stanowisko Wnioskodawcy:


Gmina będzie mieć prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych dotyczących realizacji budowy elektrowni fotowoltaicznych (tj. wydatków inwestycyjnych), jak i wydatków związanych z bieżącym ich utrzymaniem, przy czym właściwym momentem odliczenia VAT będzie, zgodnie z art. 86 ust. 10 w związku z ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez Gminę towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Gmina otrzymała poszczególne faktury.


Uzasadnienie stanowiska Gminy


Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT)” przy czym zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT „kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług”.

Termin odliczenia VAT naliczonego, od 1 stycznia 2014 r., uregulowany został w art. 86 ust. 10 ustawy o VAT, zgodnie z którym „prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy”.

Ponadto, zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT (Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny”, przy czym jeśli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminie określonym w ust. 10, l0d i l0e to, zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) może on obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa powyżej, to zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

W świetle argumentów przedstawionych w uzasadnieniu do Pytania 1 bezsporne jest, że towary i usługi nabywane i wykorzystywane w trakcie realizacji budowy elektrowni fotowoltaicznych będą związane w 100% z czynnościami opodatkowanymi VAT (odpłatne świadczenie usług na rzecz Mieszkańców).

W konsekwencji, w opinii Gminy spełnione są obie przesłanki statuowane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT dla posiadania pełnego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego, tj. zarówno występowanie przez Gminę w charakterze podatnika VAT (czynności będą wykonywane przez Gminę na podstawie umów cywilnoprawnych), jak i wykorzystywanie (w pełni) nabytych towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Tym samym należy uznać, że Gmina ma pełne prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z realizacją budowy elektrowni fotowoltaicznych.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, właściwym momentem odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych i bieżących będzie okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez Gminę towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Gmina otrzymała poszczególne faktury, zgodnie z art. 86 ust. 10 w związku z ust. 10b ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.)


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.


Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.


Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością opodatkowaną jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług - przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej - wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.


Terminy odliczenia podatku VAT naliczonego z otrzymanych faktur zostały określone w art. 86 ust. 10 - ust. 13 ustawy.


Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.


Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.


Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ww. ustawy).


Na mocy art. 86 ust. 13 ww. ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.


Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.


Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.


Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.


Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.


Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.


W myśl art. 81 § 2 ww. ustawy, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty, z zastrzeżeniem § 3.


Skorygowanie deklaracji, o których mowa w art. 130c i art. 133 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), nie wymaga dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty (art. 81 § 3 Ordynacji podatkowej).


W art. 81b § 1 ww. ustawy wskazano, że uprawnienie do skorygowania deklaracji:

  1. ulega zawieszeniu na czas trwania postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej w zakresie objętym tym postępowaniem lub kontrolą;
    1. przysługuje nadal po zakończeniu:
    2. kontroli podatkowej,
    3. postępowania podatkowego – w zakresie nieobjętym decyzją określającą wysokość zobowiązania podatkowego.


Stosownie do § 2 cyt. wyżej artykułu, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.


Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.


Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.


Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zamierza zrealizować zadanie inwestycyjne polegające na zakupie i montażu na nieruchomościach stanowiących własność mieszkańców Gminy elektrowni fotowoltaicznych konwertujących energię promieniowania słonecznego na energię elektryczną. Inwestycja będzie obejmowała m.in. zakup i montaż kompletnych instalacji fotowoltaicznych wyposażonych w zestaw płaskich modułów fotowoltaicznych wraz z inwerterami napięcia. Instalacje fotowoltaiczne zostaną zainstalowane, co do zasady, na dachach budynków należących do Mieszkańców Gminy. W celu sfinansowania opisywanej inwestycji Gmina zawarła z Samorządem Województwem umowę o dofinansowanie pn. ,,Budowa elektrowni fotowoltaicznych na terenie Gminy” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Przedmiotowa umowa przewiduje dofinansowanie w kwocie stanowiącej 90% kwoty netto wydatków kwalifikowanych Projektu. Zgodnie ze złożonym przez Gminę wnioskiem o dofinansowanie Projektu z PROW instalacje fotowoltaiczne mają pozostać własnością Gminy przez okres trwałości Projektu, tj. 5 lat od daty zakończenia projektu. W celu realizacji Projektu, Gmina podpisała z każdym z Mieszkańców umowę ustalającą wzajemne zobowiązania organizacyjne i finansowe stron, związane z opracowaniem projektu technicznego i montażem zestawu modułów fotowoltaicznych. Warunki Umowy na wykonanie kompletnej instalacji fotowoltaicznej będą jednakowe dla wszystkich Mieszkańców Gminy.

Na podstawie Umów Właściciele nieruchomości wyrażają zgodę na umiejscowienie urządzeń wytwarzających energię elektryczną przy wykorzystaniu promieniowania słonecznego oraz na przeprowadzenie przez Gminę wszelkich niezbędnych prac adaptacyjnych i/lub budowlanych, w celu montażu urządzeń instalacji fotowoltaicznej. Umowy te zostały zawarte na czas realizacji Projektu przez Gminę oraz na czas zachowania „trwałości projektu” tj. minimum pięć (5) lat, licząc od daty zakończenia Projektu określonej w umowie o dofinansowanie z PROW. W ramach Umów o wzajemnych zobowiązaniach Mieszkańcy dobrowolnie zobowiązali się do zapłaty na rzecz Gminy wynagrodzenia w kwocie odpowiadającej części kosztów montażu instalacji fotowoltaicznej zamontowanej na ich nieruchomości. Co do zasady każdy Mieszkaniec jest zobowiązany do uiszczenia określonej części łącznych kosztów brutto związanych z zakupem i montażem instalacji. Opłaty będą miały charakter dobrowolny gdyż wynikają z Umów dobrowolnie zawartych z Gminą przez Mieszkańców. Gmina pragnie w tym miejscu wskazać, że mogą występować wyjątkowe przypadki, w których wpłata nie będzie dokonywana terminowo. Wpłata wynagrodzenia według Umowy ma zostać realizowana jednorazowo w terminie określonym w Umowie. Zgodnie z Umowami po zakończeniu prac instalacyjnych, sprzęt i urządzenia wchodzące w skład instalacji fotowoltaicznej pozostaną własnością Gminy do końca okresu trwałości Projektu, tj. przez okres pięciu (5) lat od daty zakończenia Projektu określonej w umowie o dofinansowanie z PROW. Z tytułu realizacji Projektu Gmina otrzyma faktury zakupowe m.in. od wykonawcy instalacji fotowoltaicznych, które będą zawierały VAT.

W tym miejscu wskazać należy, że w interpretacji indywidualnej Nr IPPP2/4512-980/15-2/MMa tut. Organ potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, że otrzymywane przez Gminę wpłaty od Mieszkańców stanowią wynagrodzenie za świadczoną przez Gminę na ich rzecz usługę, która podlega opodatkowaniu VAT.

Analizując przedstawione okoliczności w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa, należy uznać, że w przedmiotowej sprawie spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a wydatki poniesione w związku z realizacją projektu, dotyczące montażu na nieruchomościach stanowiących własność mieszkańców Gminy instalacji fotowoltaicznych, są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji powyższego, Wnioskodawcy - zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT, na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy - przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją budowy elektrowni fotowoltaicznych, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wynikających z art. 88 ustawy.

Zatem, w odniesieniu do wydatków poniesionych w związku z realizacją projektu, dotyczących montażu na nieruchomościach stanowiących własność mieszkańców Gminy instalacji fotowoltaicznych, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy od nabytych towarów i usług, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Wnioskodawca otrzyma fakturę lub w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W sytuacji zaś, gdy Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego w ww. terminach, to ma prawo – na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy – zrealizować to prawo poprzez dokonanie korekt deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług za okresy, w których powstało prawo odliczenia podatku naliczonego, tj. za pierwszy okres rozliczeniowy, w którym spełnił wszystkie warunki do dokonania odliczenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.


W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych dotyczących budowy elektrowni fotowoltaicznych oraz okresu rozliczeniowego, w którym Gmina może dokonać odliczenia.


Natomiast w zakresie:

  • opodatkowania podatkiem VAT wpłat otrzymanych od mieszkańców z tytułu wkładu własnego w kosztach montażu instalacji fotowoltaicznych,
  • stawki podatku VAT dla usługi montażu instalacji fotowoltaicznych w/lub na budynkach mieszkalnych,
  • stawki podatku VAT dla usługi montażu instalacji fotowoltaicznych poza budynkami,
  • podstawy opodatkowania dla świadczonej usługi montażu instalacji fotowoltaicznych,
  • uznania wpłat otrzymanych od mieszkańców za zaliczki oraz momentu powstania obowiązku podatkowego od tych wpłat,
  • opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego udostępnienia instalacji fotowoltaicznych mieszkańcom w okresie trwałości projektu,

zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj