2016.01.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/4511-1336/15-2/MP
z 18 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2015 r. (data wpływu 19 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z pokrywaniem przez Spółkę kosztów związanych z uczestnictwem osób uprawnionych do wystawiania recept nieprowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą w konferencjach oraz osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą występujących w charakterze „prywatnym” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z pokrywaniem przez Spółkę kosztów związanych z uczestnictwem osób uprawnionych do wystawiania recept nieprowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą w konferencjach oraz osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą występujących w charakterze „prywatnym”, jak również obowiązków Spółki jako płatnika w stosunku do osób uprawnionych do wystawiania recept prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawca (zwany dalej „Spółką”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy na rzecz kontrahenta usługi o charakterze niematerialnym. Usługi te polegają m.in. na: reklamowaniu, promowaniu farmaceutyków w środowisku medycznym; informowaniu o właściwościach farmaceutyków. Spółka wykonując tę działalność planuje organizowanie na terytorium Polski m.in.: konferencji oraz kongresów (zwane dalej także „wydarzeniami”) lub też nabywanie usług organizowania wydarzeń od podmiotów trzecich, np. Towarzystwa. Spółka jest bowiem członkiem międzynarodowej grupy B. zajmującej się produkcją leków, w związku z czym w zakresie pozwalającym na to przez Prawo Farmaceutyczne może sponsorować udział osób uprawnionych do wystawiania recept w wydarzeniach o charakterze naukowym. Na te wydarzenia zapraszane będą osoby uprawnione do wystawiania recept. Osoby uprawnione do wystawiania recept będą osobami fizycznymi prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą (prowadzące prywatną praktykę lekarską), jak i osobami fizycznymi nieprowadzącym i pozarolniczej działalności gospodarczej.

Spółka zamierza nabywać usługi organizowania wydarzeń bądź samodzielnie organizować dane wydarzenie. W obydwu przypadkach Spółka zawierać będzie umowy sponsorskie, na podstawie których Spółka sponsorować będzie udział osoby uprawnionej do wystawiania recept (sponsorowanego) w określonym wskazanym powyżej wydarzeniu, jeżeli będzie możliwe przyporządkowanie do konkretnej osoby wartości opłaty rejestrowej i/lub noclegu i/lub dojazdu. Umowy sponsorskie będą zawierane z osobami uprawnionymi do wystawiania recept występującymi w charakterze „prywatnym” (nie z przedsiębiorcami, nawet gdy prowadzą one prywatną praktykę lekarską jako przedsiębiorcy).

Sponsorowanie konferencji danej osobie nie będzie uzależnione od dokonania przez osobę uprawnioną do wystawiania recept jakiejkolwiek czynności na rzecz Spółki (brak zobowiązania wzajemnego). Pokrycie przez Spółkę kosztów opłaty rejestracyjnej i/lub noclegu i/lub dojazdu oraz ewentualnie innych kosztów - w związku z zawarciem umowy sponsorskiej - nie będzie stanowić formy nagrody za określone zachowanie/wykonanie danej czynności. Świadczenie to pozostawać będzie w związku z reklamą Spółki w trakcie wydarzeń. Jednorazowa wartość opłaty rejestrowej może być niższa albo wyższa od kwoty 200 zł brutto, tj. włączając w to podatek VAT.

Spółka osobom uprawnionym do wystawiania recept, które zaprosi na wydarzenia zamierza przekazywać świadczenia:

w formie pokrycia kosztów, które można jednoznacznie przypisać konkretnej osobie uprawnionej do wystawiania recept, tzn.: koszty dojazdu (którego wartość można jednoznacznie przypisać danej osobie uprawnionej do wystawiania recept, np. na podstawie biletów), i/lub koszty noclegów, i/lub - w przypadku nabycia usług organizacji wydarzeń od podmiotów trzecich - koszty opłaty rejestracyjnej. Spółka będzie miała możliwość przyporządkowania tych kosztów do każdej osoby uprawnionej do wystawiania recept.
w formie pokrycia kosztów, których nie można jednoznacznie przypisać konkretnej osobie uprawnionej do wystawiania recept. Będą to tzw. koszty wspólne. Koszty wspólne ponoszone będą przez Spółkę w związku z zamiarem organizacji przez Spółkę wskazanych powyżej wydarzeń. Choć Spółka znać będzie ich ogólną kwotę (z podziałem na poszczególne rodzaje, a także np. w przypadku niektórych kosztów wyżywienia - ceny jednostkowe), to dotyczyć one będą nie tylko osób uprawnionych do wystawiania recept, ale także pracowników Spółki, wykładowców, a także innych zaproszonych osób, które nie skorzystają z zaproszenia, tj. nie będą uczestniczyły w tym wydarzeniu. Do tych kosztów wspólnych należy zaliczyć m.in.:
- koszty organizacji wydarzenia - koszty związane z logistyką;
- koszty noclegów wykładowców;
- koszty noclegów, które nie będą wykorzystane;
- koszty dojazdu (którego wartości nie można jednoznacznie przypisać danej osobie uprawnionej do wystawiania recept, np. koszty zamówionego autobusu na planowaną liczbę pasażerów - uczestników wydarzenia);
- koszty honorariów dla wykładowców (przeprowadzenie wykładu);
- koszty wyżywienia, przejazdu, parkingu wykładowców;
- koszty wyżywienia osób uprawnionych do wystawiania recept - uczestników wydarzenia;
- koszty wyżywienia pracowników Spółki;
- koszty niewykorzystanego wyżywienia;
- koszty wynajmu sprzętu symultanicznego;
- koszty tłumaczy;
- koszty koordynatorów;
- koszty pośredników;
- koszty wynajmu sal konferencyjnych;
- koszty nagłośnienia;
- koszty parkingów.

W żadnym z wymienionych przypadków Spółka nie będzie dokonywała zwrotu wydatków tym osobom. Wszystkie wydatki będą ponoszone bezpośrednio przez Spółkę.

Spółka będzie żądać oświadczenia od osób uprawnionych do wystawiania recept, którym przekaże świadczenia, których wartość można jednoznacznie przypisać do konkretnej osoby uprawnionej do wystawiania recept (koszty dojazdu, koszty zakwaterowania), że otrzymane przez te osoby świadczenia nie są zaliczone przez nie do ich kosztów podatkowych.

Świadczenia tego rodzaju, w tym ich przekazywanie osobom uprawnionym do wystawiania recept, służyć będą bezpośrednio działalności gospodarczej Spółki, która wykorzystuje je na potrzeby wykonywania usług dla swojego kontrahenta. W kwocie wynagrodzenia za świadczenie przez Spółkę usług na rzecz kontrahenta zawarte będą koszty świadczeń przekazywanych osobom uprawnionym do wystawiania recept, a także inne koszty związane z organizacją konferencji, kongresów oraz szkoleń. Zatem wydatki, jakie ponosić będzie Spółka w związku z przekazywaniem świadczeń na rzecz osób uprawnionych do wystawiania recept, będą miały bezpośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz z uzyskaniem przez Spółkę przychodów z tej działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy przychody, jakie uzyskają osoby uprawnione do wystawiania recept nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej w związku z przekazaniem przez Spółkę świadczeń w zakresie: noclegu, dojazdu (którego wartość można jednoznacznie przypisać danej osobie) w związku z uczestnictwem w wydarzeniu, a które finansowane będą przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i których wartość uwzględniana będzie przez Spółkę przy ustalaniu należnego jej wynagrodzenia za świadczone usługi na rzecz kontrahenta, korzystają ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (na warunkach właściwych dla podróży służbowych pracowników), a co za tym idzie czy Spółka będzie miała w tym przypadku obowiązek sporządzania informacji PIT-8C?
Czy przychody, jakie uzyskają osoby uprawnione do wystawiania recept prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą w związku z przekazaniem przez Spółkę świadczeń w zakresie: transportu (którego wartość można jednoznacznie przypisać danej osobie), zakwaterowania podczas podróży na wydarzenia, a które finansowane będą przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i których wartość uwzględniana będzie (przez Spółkę przy ustalaniu należnego jej wynagrodzenia za świadczone usługi na rzecz kontrahenta, korzystają ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (na warunkach właściwych dla podróży służbowych pracowników), a co za tym idzie czy Spółka będzie miała w tym przypadku obowiązek sporządzania informacji PIT-8C?
Czy wartość świadczenia będąca pokryciem przez Spółkę kosztu opłaty rejestracyjnej osobom uprawnionym do wystawiania recept nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej stanowi przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie czy Spółka będzie miała w tym przypadku obowiązek sporządzania informacji PIT- 8C?
Czy wartość świadczenia będąca pokryciem przez Spółkę kosztu opłaty rejestracyjnej osobom uprawnionym do wystawiania recept prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą stanowi przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie czy Spółka będzie miała w tym przypadku obowiązek sporządzania informacji PIT-8C?
Czy przekazanie na rzecz osób uprawnionych do wystawiania recept, które nieprowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej, sfinansowanych przez Spółkę świadczeń w zakresie udziału w wydarzeniu - wymienionych w lit. b) stanu przyszłego - których wartość nie będzie możliwa do przypisania konkretnej osobie, a jedynie szacowana, stanowić będą przychód podatkowy osoby uprawnionej do wystawiania recept; czy Spółka będzie miała w takim zakresie obowiązek sporządzania informacji PIT-8C?
Czy przekazanie na rzecz osób uprawnionych do wystawiania recept, które prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą, sfinansowanych przez Spółkę świadczeń w zakresie udziału w wydarzeniu - wymienionych w lit. b) stanu przyszłego - których wartość nie będzie możliwa do przypisania konkretnej osobie, a jedynie szacowana, stanowić będą przychód podatkowy osoby uprawnionej do wystawiania recept; czy Spółka będzie miała w takim zakresie obowiązek sporządzenia informacji PIT- 8C?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1.

Zdaniem Spółki, przychody, jakie uzyskają osoby uprawnione do wystawiania recept nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej w związku z przekazaniem przez Spółkę świadczeń w zakresie: noclegu, transportu (którego wartość można jednoznacznie przypisać danej osobie) w związku z uczestnictwem w wydarzeniu, a które finansowane będą przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i których wartość uwzględniana będzie przez Spółkę przy ustalaniu należnego jej wynagrodzenia za świadczone usługi na rzecz kontrahenta, korzystają ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (na warunkach właściwych dla podróży służbowych pracowników), a co za tym idzie Spółka nie będzie miała w tym przypadku obowiązku sporządzania informacji PIT-8C.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokość określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13. Stosownie zaś do art. 21 ust. 13 tej ustawy, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

w celu osiągnięcia przychodów lub
w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Jak wskazano w przedstawionym stanie przyszłym, koszty dojazdu (którego wartość można jednoznacznie przypisać danej osobie), a także koszty noclegu w związku z uczestnictwem osoby uprawnionej do wystawiania recept w wydarzeniu zostaną poniesione przez Spółkę w celu uzyskania przychodu (świadczenia tego rodzaju, w tym ich przekazywanie osobom uprawnionym do wystawiania recept, służyć będą bezpośrednio działalności gospodarczej Spółki, która będzie wykorzystywać je na potrzeby wykonywania usług dla swojego kontrahenta). Ponadto Spółka będzie uzyskiwała oświadczenia od osób uprawnionych do wystawiania recept, którym przekaże świadczenia, których wartość można jednoznacznie przypisać do konkretnej osoby uprawnionej do wystawiania recept, że otrzymane przez te osoby świadczenia nie są zaliczone przez nie do ich kosztów podatkowych.

W związku z powyższym przychody jakie uzyskają osoby uprawnione do wystawiania recept nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej w związku z przekazaniem przez Spółkę świadczeń w zakresie: dojazdu (którego wartość można jednoznacznie przypisać danej osobie), noclegu w związku z uczestnictwem w wydarzeniu - do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej - korzystać będą ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (na warunkach właściwych dla podróży służbowych pracowników), a co za tym idzie Spółka nie będzie miała w tym przypadku obowiązku sporządzania informacji PIT-8C.

Zgodnie bowiem z § 2 ww. rozporządzeniu, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

diety;
zwrot kosztów:
1. przejazdów,
2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
3. noclegów,
4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, środek transportu właściwy do odbycia podróży krajowej lub podróży zagranicznej, a także jego rodzaj i klasę, określa pracodawca. Pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje (ust. 2 § 3 ww. rozporządzenia).

Jak stanowi § 4 ust. 1 cynowanego rozporządzenia, pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości.

Na podstawie § 4 ust. 2 rozporządzenia, wydatki, o których mowa w ust. 1, obejmują opłaty za bagaż, przejazd drogami płatnymi i autostradami, postój w strefie płatnego parkowania, miejsca parkingowe oraz inne niezbędne wydatki wiążące się bezpośrednio z odbywaniem podróży krajowej lub podróży zagranicznej.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 Rozdziału 2 ww. rozporządzenia odnoszącego się do podróży krajowych, miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży krajowej określa pracodawca.

W przypadku korzystania przez pracownika z usługi hotelarskiej, w ramach której zapewniono wyżywienie, przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio (§ 7 ust. 5 ww. rozporządzenia).

W myśl § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, za nocleg podczas podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (ust. 2 § 8 ww. rozporządzenia).

Podsumowując, Spółka nie będzie miała w tym przypadku obowiązku sporządzania informacji PIT- 8C.

Ad 2.

Zdaniem Spółki, przychody, jakie uzyskają osoby uprawnione do wystawiania recept prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą w związku z przekazaniem przez Spółkę świadczeń w zakresie: dojazdu (którego wartość można jednoznacznie przypisać danej osobie), zakwaterowania podczas podróży na wydarzenia, a które finansowane będą przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i których wartość uwzględniana będzie przez Spółkę przy ustalaniu należnego jej wynagrodzenia za świadczone usługi na rzecz kontrahenta, korzystają ze zwolnienia podatkowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. (na warunkach właściwych dla podróży służbowych pracowników), a co za tym idzie Spółka nie będzie miała w tym przypadku obowiązku sporządzania informacji PIT-8C. Uzasadnieniem tego stanowiska są argumenty tożsame z tymi przedstawionymi w Ad 1.

Dodatkowym uzasadnieniem braku obowiązku sporządzenia przez Spółkę informacji PIT-8C są następujące argumenty. Świadczenie przekazane przez Spółkę w zakresie: transportu (którego wartość można jednoznacznie przypisać danej osobie), zakwaterowania podczas podróży na wydarzenia stanowi dla osoby uprawnionej do wystawiania recept prowadzącej pozarolniczą działalność gospodarczą stanowi przychód w źródle przychodów „pozarolnicza działalność gospodarcza”. Informacja PIT-8C dotyczy m.in. przychodów ze źródła przychodów „inne źródła”, nie dotyczy jednak przychodów w źródle „pozarolnicza działalność gospodarcza”. Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. nie nakładają na podmioty dokonujące świadczeń na rzecz podatników, dla których to świadczenie stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej obowiązku sporządzenia informacji PIT- 8C.

Ad 3.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., wolna od podatku jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

W myśl art. 20 ust. 1 tej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zatem dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia decydujące jest spełnienie łącznie wszystkich warunków określonych w powołanym zwolnieniu, tj.:

otrzymanie świadczenia nie jest uzależnione od dokonania przez otrzymującego jakiejkolwiek czynności na rzecz świadczeniodawcy (brak zobowiązania wzajemnego),
świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny,
świadczenie nie jest nagrodą za określone zachowanie/wykonanie danej czynności,
świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,
jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł,
świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.

Zdaniem Spółki w przypadku, gdy jednorazowa wartość opłaty rejestracyjnej nie przekroczy 200 zł, świadczenie to dla osoby uprawnionej do wystawiania recept będzie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych. Spełnione bowiem będą pozostałe warunki do zwolnienia przychodu (dochodu) od podatku. Jak bowiem wskazano w stanie przyszłym, sponsorowanie wydarzenia nie będzie uzależnione od dokonania przez osobę uprawnioną do wystawiania recept jakiejkolwiek czynności na rzecz Spółki (brak zobowiązania wzajemnego). Ponadto pokrycie przez Spółkę kosztów opłaty rejestracyjnej nie będzie stanowić formy nagrody za określone zachowanie/wykonanie danej czynności. Świadczenie to pozostawać będzie w związku z reklamą Spółki w trakcie wydarzeń. Należy także podkreślić, że zawarcie umowy sponsorskiej nie będzie oznaczać, że w zakresie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a powołanej ustawy Spółka z osobą uprawnioną do wystawiania recept związana będzie stosunkiem cywilnoprawnym. Powyższe oznacza, że w tym przypadku na Spółce nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

W przypadku, gdy jednorazowa wartość opłaty rejestracyjnej przekroczy 200 zł świadczenie, to dla osoby uprawnionej do wystawiania recept będzie stanowić przychód podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych nie korzystający ze zwolnienia w źródle przychodów „inne źródła”. Powyższe oznacza, że na Spółce ciążyć będzie obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

Ad 4.

Jak wynika z przedstawionego stanu przyszłego, umowy sponsorskie będą zawierane z osobami uprawnionymi do wystawiania recept występującymi w charakterze „prywatnym” (nie z przedsiębiorcami, nawet gdy prowadzą one prywatną praktykę lekarską jako przedsiębiorcy). Powyższe oznacza, że Spółka nie będzie miała obowiązku sporządzania informacji PIT-8C o ile jednorazowa wartość świadczenia (opłaty rejestracyjnej) nie przekroczy kwoty 200 zł. W tym bowiem przypadku wartość tego świadczenia będzie wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych dla otrzymującej je osoby uprawnionej do wystawiania recept. W przypadku, gdy jednorazowa wartość tego świadczenia przekroczy kwotę 200 zł na Spółce ciążyć będzie obowiązek sporządzenia informacji PIT - 8C. Uzasadnienie stanowiska Spółki zawarte jest w Ad 3.

Na Spółce nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C, jeżeli osoba uprawniona do wystawiania recept złoży Spółce oświadczenie, że wartość otrzymanego świadczenia uwzględni jako osoba fizyczna w źródle przychodów „pozarolnicza działalność gospodarcza”.

Ad 5.

Zdaniem Spółki, przekazanie na rzecz osób uprawnionych do wystawiania recept, które nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej, sfinansowanych przez Spółkę świadczeń w zakresie udziału w wydarzeniu - wymienionych w lit. b) stanu przyszłego - których wartość nie będzie możliwa do przypisania konkretnej osobie, a jedynie szacowana, nie będzie stanowić przychodu podatkowego osoby uprawnionej do wystawiania recept.

Spółka nie będzie miała zatem obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C w związku z przekazaniem przez Spółkę sfinansowanych przez nią świadczeń w zakresie udziału w wydarzeniu osób uprawnionych do wystawiania recept, które nie prowadzą pozarolniczej działalności gospodarczej, których wartość nie będzie możliwa do przypisania konkretnej osobie, a jedynie szacowana na podstawie dostępnych dokumentów.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 powołanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W zakresie określenia jego wartości należy wskazać, że zgodnie z art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r., zgodnie z którym wartość przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia, jeżeli przedmiotem takiego świadczenia są usługi zakupione, ustala się według cen zakupu.

Jak wynika z przedstawionego stanu przyszłego w przypadku kosztów wspólnych (świadczeń), do których należy zaliczyć m.in.:

koszty organizacji wydarzenia - koszty związane z logistyką;
koszty noclegów wykładowców;
koszty noclegów, które nie będą wykorzystane;
koszty dojazdu (którego wartości nie można jednoznacznie przypisać danej osobie uprawnionej do wystawiania recept, np. koszty zamówionego autobusu na planowaną liczbę pasażerów - uczestników wydarzenia);
koszty honorariów dia wykładowców (przeprowadzenie wykładu);
koszty wyżywienia, przejazdu, parkingu wykładowców;
koszty wyżywienia osób uprawnionych do wystawiania recept - uczestników wydarzenia;
koszty wyżywienia pracowników Spółki;
koszty niewykorzystanego wyżywienia;
koszty wynajmu sprzętu symultanicznego;
koszty tłumaczy;
koszty koordynatorów;
koszty pośredników;
koszty wynajmu sal konferencyjnych;
koszty nagłośnienia;
koszty parkingów.

Spółka nie może przypisać w sposób jednoznaczny wartości tych świadczeń poszczególnym osobom uprawnionym do wystawiania recept. Te świadczenia służyć będą grupie osób uczestniczących w wydarzeniu. Ich wartość do konkretnych osób uprawnionych do wystawiania recept może być określona wyłącznie poprzez szacunkowy, proporcjonalny podział kosztów. Dla powstania przychodu z nieodpłatnego świadczenia istotnym jest: faktyczne otrzymanie tego świadczenia i brak jakiegokolwiek wzajemnego świadczenia na rzecz przekazującego.

Przychodem są trwałe, definitywne przysporzenia majątkowe mające konkretny wymiar finansowy. W wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. Trybunał wskazał, że jednym z warunków, który musi zostać spełniony, aby można było uznać, że podatnik uzyskał przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń jest wymierne i możliwe do indywidualnego przypisania przysporzenie (wyrok dotyczył wprawdzie pracowników, ale wnioski z niego płynące mają także zastosowanie w niniejszej sprawie). Ponadto, nieodpłatne świadczenie jest przychodem podatnika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu podatnikowi, czyli nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podatników (uczestników).

W tym przypadku nie będzie poprawne określanie przychodu osoby uprawnionej do wystawiania recepty zgodnie z proporcją kosztów w części przypadającej na daną osobę. Skoro świadczenie nieodpłatne, aby stanowić przychód musi być otrzymane, to opodatkowaniu podlega wielkość faktycznie otrzymana, a nie szacunkowa obliczona na podstawie określonej proporcji. Przychodem zgodnie z art. 11 ust. 1 i ust. 2a pkt 1 - 4 ustawy - nie jest przysporzenie hipotetyczne, a realne o konkretnej wielkości. Otrzymanie nieodpłatnego świadczenia musi dotyczyć konkretnej osoby, gdyż zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest osoba fizyczna, a nie grupa osób. Brak możliwości ustalenia jednego z elementów stosunku prawnopodatkowego czyni niemożliwym powstanie obowiązku podatkowego, a w konsekwencji ustalenie zobowiązania podatkowego. Dodatkowo, świadczenie nieodpłatne, aby stanowić przychód podatkowy musi być faktycznie otrzymane. W tym przypadku nie jest wystarczającym postawienie jego do dyspozycji podatnikowi.

Zdaniem Spółki, osoba uprawniona do wystawienia recept nie osiągnie przychodu podatkowego. W związku z powyższym na Spółce nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C w zakresie świadczeń przekazywanych podczas wydarzenia, w przypadku świadczeń, które nie są imiennie przypisane uczestnikom - osobom uprawnionym do wystawiania recept.

Ad 6.

Zdaniem Spółki, przekazanie na rzecz osób uprawnionych do wystawiania recept, które prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą, sfinansowanych przez Spółkę świadczeń w zakresie udziału w wydarzeniu - wymienionych w lit. b) stanu przyszłego - których wartość nie będzie możliwa do przypisania konkretnej osobie, a jedynie szacowana, nie będzie stanowić przychodu podatkowego osoby uprawnionej do wystawiania recept.

Na Spółce nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C w zakresie świadczeń przekazywanych podczas wydarzenia (inne koszty wydarzenia) - osobom uprawniony do wystawiania recept, które prowadzą pozarolniczą działalność gospodarczą, w przypadku świadczeń, które nie są imiennie przypisane uczestnikom - osobom uprawnionym do wystawiania recept. Uzasadnieniem tego stanowiska są argumenty tożsame z tymi przedstawionymi w Ad 5.

Nawet jednak w przypadku uznania - z czym Spółka się nie zgadza - że, jeżeli osoba uprawniona do wystawiania recept złoży Spółce oświadczenie, że wartość otrzymanego świadczenia uwzględni jako osoba fizyczna w źródle przychodów „pozarolnicza działalność gospodarcza”, te świadczenia stanowić będą przychód podatkowy dla tych osób w źródle przychodów „pozarolnicza działalność gospodarcza”. Informacja PIT-8C dotyczy m.in. przychodów ze źródła przychodów „inne źródła”, nie przychodów w źródle „pozarolnicza działalność gospodarcza”. Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. nie nakładają na podmioty dokonujące świadczeń na rzecz podatników, dla których to świadczenie stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C.

Pogląd zbieżny z powyższym - w zakresie Ad 1, 2, 5 i 6 wyrażony został przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 października 2014 r. (IPPB4/415- 548/14-4/JK3).

Przedmiotem niniejszej interpretacji są skutki podatkowe związane z pokrywaniem przez Spółkę kosztów związanych z uczestnictwem osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą występujących w charakterze „prywatnym”. Wniosek w części dotyczącej osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: inne źródła.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zasady ustalenia wartości nieodpłatnych świadczeń zostały określone m.in. w art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W myśl art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Podkreślić jednakże należy, że z powyższego przepisu wynika, że w informacji PIT-8C nie ujmuje się m.in. tych dochodów, które są zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 powyższej ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca (zwany dalej „Spółką”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy na rzecz kontrahenta usługi o charakterze niematerialnym. Usługi te polegają m.in. na: reklamowaniu, promowaniu farmaceutyków w środowisku medycznym; informowaniu o właściwościach farmaceutyków. Spółka wykonując tę działalność planuje organizowanie na terytorium Polski m.in.: konferencji oraz kongresów (zwane dalej także „wydarzeniami”) lub też nabywanie usług organizowania wydarzeń od podmiotów trzecich. Na te wydarzenia zapraszane będą osoby uprawnione do wystawiania recept. Osoby uprawnione do wystawiania recept będą osobami fizycznymi prowadzącymi pozarolniczą działalność gospodarczą (prowadzące prywatną praktykę lekarską), jak i osobami fizycznymi nie prowadzącym i pozarolniczej działalności gospodarczej.

Spółka zawierać będzie umowy sponsorskie, na podstawie których Spółka sponsorować będzie udział osoby uprawnionej do wystawiania recept (sponsorowanego) w określonym wskazanym powyżej wydarzeniu, jeżeli będzie możliwe przyporządkowanie do konkretnej osoby wartości opłaty rejestrowej i/lub noclegu i/lub dojazdu. Spółka nie będzie dokonywała zwrotu wydatków tym osobom. Wszystkie wydatki będą ponoszone bezpośrednio przez Spółkę. Umowy sponsorskie będą zawierane z osobami uprawnionymi do wystawiania recept występującymi w charakterze „prywatnym” (nie z przedsiębiorcami, nawet gdy prowadzą one prywatną praktykę lekarską jako przedsiębiorcy).

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z art. 353 § 2 ww. Kodeksu, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu.

Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka osobom uprawnionym do wystawiania recept, które zaprosi na wydarzenia zamierza przekazywać świadczenia:

w formie pokrycia kosztów, które można jednoznacznie przypisać konkretnej osobie uprawnionej do wystawiania recept, tzn.: koszty dojazdu (którego wartość można jednoznacznie przypisać danej osobie uprawnionej do wystawiania recept, np. na podstawie biletów), i/lub koszty noclegów, i/lub - w przypadku nabycia usług organizacji wydarzeń od podmiotów trzecich - koszty opłaty rejestracyjnej. Spółka będzie miała możliwość przyporządkowania tych kosztów do każdej osoby uprawnionej do wystawiania recept.
w formie pokrycia kosztów, których nie można jednoznacznie przypisać konkretnej osobie uprawnionej do wystawiania recept. Będą to tzw. koszty wspólne. Choć Spółka znać będzie ich ogólną kwotę (z podziałem na poszczególne rodzaje, a także np. w przypadku niektórych kosztów wyżywienia - ceny jednostkowe), to dotyczyć one będą nie tylko osób uprawnionych do wystawiania recept, ale także pracowników Spółki, wykładowców, a także innych zaproszonych osób, które nie skorzystają z zaproszenia, tj. nie będą uczestniczyły w tym wydarzeniu.

Zatem biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że przychód, nie może być rozpoznany w sytuacji, gdy określenie przez Spółkę wysokości danego świadczenia przypadającej na poszczególnego uczestnika konferencji nie jest możliwe.

Mając powyższe na uwadze, pozostałe koszty organizacji tzw. koszty wspólne, których Spółka nie ma możliwości przypisania do poszczególnych uczestników konferencji, nie będą stanowiły dla tych uczestników przychodu podlegającego opodatkowani, a Spółka z tego tytułu nie będzie miała obowiązku sporządzenia informacji PIT- 8C.

Natomiast świadczenia skierowane imiennie do konkretnego uczestnika konferencji (koszty dojazdu, noclegu, opłaty rejestracyjnej), ze względu na możliwość indywidualizacji świadczenia będą stanowiły nieodpłatne świadczenia.

Wartość tego świadczenia należy ustalać kierując się treścią art. 11 ust. 2a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustała się jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu. Z tej też przyczyny wartość tychże świadczeń należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w powołanym powyżej art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z innych źródeł.

Przy czym wskazać należy, że wartość świadczeń przekazywanych osobom uprawnionym do wystawiania recept może być jednak zwolniona z opodatkowania w oparciu o przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) oraz art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

podróży służbowej pracownika,
podróży osoby niebędącej pracownikiem
- do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

W myśl ust. 13 art. 21 ustawy, przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

w celu osiągnięcia przychodów lub
w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Jednocześnie dla możliwości zastosowania omawianego zwolnienia od podatku nie ma znaczenia sposób sfinansowania przez Wnioskodawcę określonych świadczeń.

W art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy posłużono się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia nie ogranicza się jedynie do podróży służbowych, w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez podmiot otrzymujący świadczenie, oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez podmiot je finansujący (art. 21 ust. 13 ustawy).

Omawiane zwolnienie jest limitowane obowiązującym od dnia 1 marca 2013 r. rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).

Zgodnie z treścią § 2 ww. rozporządzeniu, w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

diety;
zwrot kosztów:
1. przejazdów,
2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
3. noclegów,
4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

W myśl § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, środek transportu właściwy do odbycia podróży krajowej lub podróży zagranicznej, a także jego rodzaj i klasę, określa pracodawca.

Pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje (ust. 2 § 3 ww. rozporządzenia.

Jak stanowi § 4 ust. 1 cytowanego rozporządzenia, pracownikowi, który w czasie podróży krajowej lub podróży zagranicznej poniósł inne niezbędne wydatki związane z tą podróżą określone lub uznane przez pracodawcę, zwraca się je w udokumentowanej wysokości.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 Rozdziału 2 ww. rozporządzenia odnoszącego się do podróży krajowych, miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży krajowej określa pracodawca.

W przypadku korzystania przez pracownika z usługi hotelarskiej, w ramach której zapewniono wyżywienie, przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio ( § 7 ust. 5 ww. rozporządzenia).

W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (ust. 2 § 8 ww. rozporządzenia).

Odnośnie ponoszonych przez Spółkę kosztów dojazdu (którego wartość można jednoznacznie przypisać danej osobie uprawnionej do wystawiania recept, np. na podstawie biletów), organ podatkowy stwierdza, że pokrywane przez Spółkę koszty dojazdu osób uprawnionych do wystawiania recept nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej oraz osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą występujących w charakterze „prywatnym” zaproszonych do udziału w konferencjach i kongresach w podróży krajowej korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego, na postawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) do wysokości, jaka wynika z treści zacytowanego powyżej § 3 ust. 2 rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, tj. do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi.

Natomiast w odniesieniu do pokrywanych przez Spółkę kosztów noclegu, należy stwierdzić, że koszty te korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego, na postawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) do wysokości jaka wynika z § 8 ust. 1-2 rozporządzenia w przypadku podróży krajowej.

Natomiast z uwagi na fakt, że w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy, dotyczącym podróży osoby niebędącej pracownikiem mowa jest wyłącznie o podróży w rozumieniu potocznym, przez „inne niezbędne wydatki”, o których mowa w § 2 pkt 2 lit. d) cyt. rozporządzenia, należy rozumieć wyłącznie wydatki związane bezpośrednio z odbywaniem podróży, a nie wydatki związane z realizacją celu podróży (np. udział w konferencji, kongresie, itd.). Dlatego też opłata rejestracyjna nie stanowi przewidzianych w powołanym rozporządzeniu „innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb”. Do takich wydatków można zaliczyć wyłącznie wydatki związane stricte z podróżowaniem (przemieszczaniem się).

Wartość ww. świadczenia w postaci opłaty rejestracyjnej, przekazywanego osobom uprawnionym do wystawiania recept, które stanowi dla nich przychód może być jednak zwolniona z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Podstawową przesłanką zastosowania omawianego zwolnienia jest otrzymanie od świadczeniodawcy nieodpłatnego świadczenia. Istotnym jest również, aby osoby otrzymujące świadczenie nie były pracownikami świadczeniodawcy lub nie były związane z nim stosunkiem cywilnoprawnym, a wartość nieodpłatnego świadczenia nie przekraczała jednorazowo kwoty 200 zł i była otrzymana w związku z promocją lub reklamą podmiotu dokonującego świadczenia.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji pojęć „promocja” lub „reklama”. Jednakże, istniejące orzecznictwo oraz stanowisko organów podatkowych określają ww. pojęcia w sposób szeroki, wskazując na ogół czynności mających charakter promocyjny lub reklamowy.

Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Przepisy ww. ustawy podatkowej nie zawierają również definicji pojęcia reklamy, którą w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter .

Jak wynika z treści wniosku sponsorowanie przez Spółkę konferencji danej osobie nie będzie uzależnione od dokonania przez osobę uprawnioną do wystawiania recept jakiejkolwiek czynności na rzecz Spółki (brak zobowiązania wzajemnego). Pokrycie przez Spółkę kosztów opłaty rejestracyjnej i/lub noclegu i/lub dojazdu oraz ewentualnie innych kosztów - w związku z zawarciem umowy sponsorskiej - nie będzie stanowić formy nagrody za określone zachowanie/wykonanie danej czynności. Świadczenie to pozostawać będzie w związku z reklamą Spółki w trakcie wydarzeń. Jednorazowa wartość opłaty rejestrowej może być niższa albo wyższa od kwoty 200 zł brutto, tj. włączając w to podatek VAT.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że wartość nieodpłatnego świadczenia w postaci opłaty rejestracyjnej nie przekraczająca 200 zł będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegać będzie nieodpłatne świadczenie, którego jednorazowa wartość przekroczy 200 zł.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przychody, jakie uzyskają osoby uprawnione do wystawiania recept nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej oraz osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą występujące w charakterze „prywatnym” w związku z przekazaniem przez Spółkę świadczeń w zakresie: noclegu, dojazdu (którego wartość można jednoznacznie przypisać danej osobie) korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy uwzględnieniu ww. zastrzeżeń i uregulowań wynikających z przywołanych przepisów rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej. Zatem, w takiej sytuacji na Spółce nie będzie ciążył obowiązek pobrania od ww. świadczeń zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz sporządzenia informacji PIT-8C.

Natomiast w przypadku, świadczenia w postaci opłaty rejestracyjnej, gdy jednorazowa wartość nie przekroczy 200 zł, świadczenie to dla osoby uprawnionej do wystawiania recept będzie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, na postawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy. Powyższe oznacza, że w tym przypadku na Spółce nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C. W przypadku, gdy jednorazowa wartość opłaty rejestracyjnej przekroczy 200 zł świadczenie, to dla osoby uprawnionej do wystawiania recept będzie stanowić przychód podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, nie korzystający ze zwolnienia. Powyższe oznacza, że na Spółce ciążyć będzie obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C.

Ponadto, w sytuacji przekazania na rzecz osób uprawnionych do wystawiania recept, nieprowadzących pozarolniczej działalności gospodarczej oraz osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą występujących w charakterze „prywatnym”, sfinansowanych przez Spółkę świadczeń w zakresie udziału w wydarzeniu, których wartość nie będzie możliwa do przypisania konkretnej osobie, a jedynie szacowana, nie wystąpi przychód osób uprawnionych do wystawiania recept. Zatem Spółka w takim zakresie nie będzie miała obowiązku sporządzania informacji PIT- 8C.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego wskazać należy, że orzeczenie to dotycz tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołany wyrok dotyczy konkretnych spraw podatników osądzonych w określonych stanach faktycznych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin