Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-1406/15-2/EC
z 18 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2015 r. (data wpływu 19 listopada 2015 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• skutków podatkowych otrzymania znaku towarowego na podstawie umowy darowizny - jest prawidłowe,
• ustalenia czy nabyte przez Wnioskodawcę prawa do wspólnotowych znaków towarowych zarejestrowane przez Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante, stanowią podlegającą amortyzacji podatkowej wartość niematerialną i prawną – jest prawidłowe,
• sposobu ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy otrzymanego w formie darowizny – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania znaku towarowego na podstawie umowy darowizny, ustalenia czy nabyte przez Wnioskodawcę prawa do wspólnotowych znaków towarowych zarejestrowane przez Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) w Alicante, stanowią podlegającą amortyzacji podatkowej wartość niematerialną i prawną oraz sposobu ustalenia wartości początkowej prawa ochronnego na wspólnotowy znak towarowy otrzymanego w formie darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dz. U. Nr 80, poz. 350 z późn. zm., dalej jako: „ustawa o PIT”).

Wnioskodawca zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej poprzez uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zarejestrować się jako podatnik VAT czynny. Przedmiotem działalności gospodarczej będzie m. in. zarządzanie i licencjonowanie wartości niematerialnych i prawnych.

Prawdopodobnym jest, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny (art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny, Dz.U. 1964, Nr 16, poz. 93 z późn. zm., dalej, jako „k.c.”) zawartej w formie aktu notarialnego wspólnotowy znak towarowy lub znaki towarowe oraz prawa z rejestracji tego znaku lub znaków, zarejestrowanych w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego w Alicante (dalej również, jako „OHIM”) na podstawie art. 6 w zw. z art. 45 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 luty 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (Dz.U.UE.L Nr 78, str. 1, dalej, jako „rozporządzenie w.z.t.”).

Będą nimi oznaczenia przedstawione w formie graficznej, składające się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, cyfr, kształtu towarów oraz/lub ich opakowań, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw.

Dzięki rejestracji wspólnotowego znaku lub znaków towarowych ich właścicielowi będą przysługiwały wyłączne prawa do tego znaku (znaków) szczegółowo określone w ww. rozporządzeniu w.z.t. Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego ojca Wnioskodawcy jako właściciela ww. wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków) do majątku osobistego Wnioskodawcy.

Następnie zarejestrowany wspólnotowy znak lub znaki towarowe zostaną wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, jako nabyte przez Wnioskodawcę zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Zaliczenie zostanie dokonane według wartości określonej w umowie darowizny, przyjętej z dokonanej uprzednio wyceny wartości rynkowej, znaku lub znaków towarowych (i praw z rejestracji tych znaków) przez wyspecjalizowany podmiot.

Po otrzymaniu wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (i praw z rejestracji tych znaków) Wnioskodawca zamierza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej wykorzystywać ww. wspólnotowy znak lub znaki towarowe oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. Wykorzystanie ww. znaku (znaków) nastąpi przez oznaczanie nimi własnych towarów i usług, w następstwie czego zwiększy się identyfikacja przedsiębiorstwa oraz jego rozpoznawalność, co będzie miało odzwierciedlenie w zwiększeniu przychodów. Możliwe jest również udzielenie innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą prawa do odpłatnego użytkowania ww. wspólnotowego znaku, lub znaków towarowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego w związku z darowizną wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn?
2. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, nabycie na mocy darowizny wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) oznaczać będzie powstanie po stronie Wnioskodawcy jako obdarowanego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca może uznać nabyte w drodze darowizny wspólnotowy znak lub znaki towarowe (oraz prawa z rejestracji tych znaków w OHIM), jako wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji podatkowej w ramach wykonywanej działalności gospodarczej?
4. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, wartością początkową wartości niematerialnych i prawnych w postaci wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) nabytych w drodze darowizny, będzie wartość rynkowa z dnia nabycia, nie większa niż wartość określona w umowie darowizny?
5. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego w związku z darowizną wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) powstanie po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?
   
   

Odpowiedź na pytanie Nr 2, 3 i 4 stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Odpowiedź na pytania nr 1 i 5 zostanie udzielona odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, darowizna wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) jako określonych wartości niematerialnych i prawnych jest objęta zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku o spadków i darowizn.

Ustawa o podatku o spadków i darowizn w art. 3 pkt 2 wyłącza ze swojego zakresu przedmiotowego nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw.

Mogłoby to oznaczać, że nabycie w drodze darowizny wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) będzie podlegać przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże na mocy przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT ustawodawca wprowadził zwolnienie od podatku w tym zakresie. Zgodnie z nim wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Wyjątek przewidziany w ust. 20 art. 21 nie będzie miał zastosowania do darowizny, ponieważ dotyczy wyłączenia zwolnienia od podatku dochodowego tylko świadczeń otrzymanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (działalność wykonywana osobiście).

Zdaniem Wnioskodawcy, darowizna wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT. Powszechnie przyjmuje się, że umowa darowizny, jako dokonywana kosztem majątku darczyńcy stanowi nieodpłatne świadczenie, ponieważ darczyńca nie otrzymuje w zamian ekonomicznego ekwiwalentu od obdarowanego. Ponadto darczyńca Wnioskodawcy jest osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jako jego ojciec.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy darowizna wspólnotowego znaku lub znaków towarowych (oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM) jako określonych wartości niematerialnych i prawnych jest objęta zwolnieniem od zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o PIT.

Ad. 3

Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Prawo własności przemysłowej, dalej, jako „u.p.w.p.” normuje między innymi stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych (art. 1 ust. 1 pkt 1).

Artykuł 4 ust. 1 u.p.w.p. stanowi, że „jeżeli umowa międzynarodowa lub przepisy prawa Unii Europejskiej obowiązujące bezpośrednio w krajach członkowskich określają szczególny tryb udzielania ochrony na wynalazki, wzory użytkowe, wzory przemysłowe, znaki towarowe, oznaczenia geograficzne lub topografie układów scalonych, w sprawach nieuregulowanych w tej umowie lub w tych przepisach albo pozostawionych w kompetencji organów krajowych przepisy ustawy stosuje się odpowiednio”.

Oznacza to, że do znaków towarowych, na które uzyskano ochronę według prawa europejskiego stosuje się przepisy polskiej ustawy. Dotyczy to w szczególności Rozporządzenia Rady (WE) Nr 207/2009 z dnia 26 luty 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego. Powołany akt prawa wspólnotowego przewiduje tryb udzielania ochrony na przedmioty praw z zakresu własności przemysłowej skutkujące powstaniem prawa wyłącznego o charakterze jednolitym i autonomicznym, tzn. obowiązującego na całym terytorium Wspólnoty, mającego w każdym z państw członkowskich identyczną treść, a także powstającego niezależnie od istnienia lub braku ochrony prawnej danego przedmiotu własności przemysłowej w prawie danego państwa członkowskiego. Zasada jednolitości wyraża się w jednolitej procedurze rejestracyjnej (rejestracji wspólnotowego znaku towarowego można dokonać za pośrednictwem Urzędu Patentowego RP) oraz ochronie wspólnotowego znaku towarowego na całym terytorium Wspólnoty i skutkach, jakie wywołuje wspólnotowy znak towarowy w krajach członkowskich.

W szczególności art. 16 ust. 1 rozporządzenia w.z.t. stanowi, że jeżeli art. 17-24 nie stanowią inaczej, wspólnotowy znak towarowy jako przedmiot własności traktowany jest w całości i na całym terytorium Wspólnoty tak jak krajowy znak towarowy zarejestrowany w państwie członkowskim...”.

Inaczej mówiąc zarejestrowany w OHIM wspólnotowy znak towarowy, stanowi - w zgodzie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT - wartość niematerialną i prawną, która podlega amortyzacji na takich samych zasadach, jak prawa ochronne na znaki towarowe zarejestrowane w polskim Urzędzie Patentowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnione zostały wszystkie warunki, aby zarejestrowane wspólnotowe znaki towarowe uznać za wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji podatkowej. W zaprezentowanym zdarzeniu przyszłym, spełniony został przede wszystkim warunek dotyczący rodzaju wartości niematerialnych i prawnych, które mogą podlegać amortyzacji podatkowej. Należy bowiem uznać, że nabyte zostanie bezwzględne prawo ochronne na wspólnotowy znak lub znaki towarowe, które jest rodzajem prawa określonym w art. 6 ust. 1 u.p.w.p. w zw. z art. 121 u.p.w.p.

Spełniony zostanie również warunek „nabycia" tego prawa. Pod tym pojęciem użytym w art. 22a i art. 22b ustawy o PIT należy rozumieć „nabycie pochodne”, „nabycie wtórne", tj. nabycie istniejącego składnika majątku od innego podmiotu - w odróżnieniu od „nabycia pierwotnego", tj. wytworzenia we własnym zakresie. W doktrynie również wskazuje się, że nabycie może w szczególności nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku lub na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej, co do tożsamości, bądź w drodze sukcesji generalnej (tak [w:] Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 2009", pod red. W. Nykiela i A. Mariańskiego, s. 598).

Kolejnym warunkiem wskazanym w analizowanym przepisie jest „nadawanie się prawa do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania”. Ten warunek również zostanie spełniony w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym. Wnioskodawca po nabyciu wspólnotowego znaku lub znaków towarowych oraz praw z rejestracji tych znaków w OHIM będzie mógł je używać oraz wykorzystywać w swojej działalności gospodarczej, poprzez przeznaczenie wspólnotowego znaku lub znaków towarowych do oznaczenia własnych towarów lub usług, bądź uzyskiwać z nich przychody w drodze udzielania licencji na rzecz osób trzecich.

Należy wskazać, iż jednocześnie spełniona zostanie również przesłanka „wykorzystywania prawa przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą”. Oznaczenie wspólnotowym znakiem lub znakami towarowymi własnych towarów lub usług, względnie udzielanie licencji na używanie tych znaków na rzecz innych podmiotów, będzie miało na celu identyfikację oraz rozpoznawalność przedsiębiorstwa i/lub uzyskiwanie opłat licencyjnych, które w efekcie mają wygenerować wzrost przychodów. Bezsporne będzie także spełnienie warunku „przewidywanego okresu używania dłuższego niż rok”. Wnioskodawca zamierza korzystać z zarejestrowanego znaku lub wspólnotowych znaków towarowych w okresie zdecydowanie dłuższym niż rok.

Reasumując, należy uznać, że Wnioskodawca będzie mógł uznać nabyte w drodze darowizny zarejestrowany wspólnotowy znak lub znaki towarowe, jako wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji podatkowej w ramach wykonywanej działalności gospodarczej.

Ad. 4

Zasady ustalania wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych określa art. 22g ustawy o PIT.

Zgodnie z ust. 1 pkt 3 tego przepisu, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca powinien więc przyjąć jako wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych wartość rynkową przyjętą w umowie darowizny, określoną wcześniej wyceną sporządzoną przez wyspecjalizowany podmiot. Jeżeli natomiast wartość przyjęta w umowie darowizny będzie niższa od wartości rynkowej należy wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych ustalić w wartości określonej w darowiźnie.

Zaprezentowane stanowisko jest zgodne z linią prezentowaną przez organy podatkowe, między innymi w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2014 r., sygn. IPPB1/415-42/14-2/EC oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. ILPB1/415-893/13-4/AA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.