Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-929/12-4/WS
z 9 stycznia 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2012 r. (data wpływu 4 października 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 grudnia 2012 r. (data wpływu 24 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych podziału majątku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 17 grudnia 2012 r. nr ILPB2/415-929/12-2/WS, wezwano Wnioskodawczynię do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawczynię, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 17 grudnia 2012 r., zaś w dniu 24 grudnia 2012 r. (data nadania 22 grudnia 2012 r.), do tut. organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zgodnie z wyrokiem/postanowieniem sądu rejonowego, uprawomocnionym w dniu 22 sierpnia 2011 r., spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem budowlanym w spółdzielni mieszkaniowej, dla którego sąd rejonowy prowadzi księgę wieczystą, o wartości 50 996 zł, zostało na drodze podziału majątku wspólnego przyznane Wnioskodawczyni. Zainteresowana spłaciła ze swojego majątku osobistego zobowiązanie wspólne w kwocie 22 270,10 PLN. Sąd ustalił ponadto, iż Zainteresowana poczyniła nakład ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny w kwocie 17 447 PLN. Sąd zasądził od Wnioskodawczyni na rzecz XX tytułem spłaty kwotę 5 639,45 PLN, płatną w terminie 1 miesiąca od dnia uprawomocnienia się postanowienia z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności. Wartość przedmiotu postępowania sąd ustalił na kwotę 50 996 PLN.

Uzasadnienie postanowienia jest następujące:

Wnioskodawczyni i XX zawarli związek małżeński 8 lutego 1986 r. Wnioskodawczyni posiadała przed ślubem książeczkę mieszkaniową, założoną przez jej matkę w dniu 29 listopada 1976 r. W dniu 14 marca 1981 r. Wnioskodawczyni posiadała na książeczce mieszkaniowej wymagany wkład budowlany, warunkujący przydział lokalu mieszkalnego, który na dzień 30 grudnia 1994 r. wynosił 20% kosztów budowy (11 040 PLN) W dniu 30 grudnia 1994 r. w trakcie małżeństwa Wnioskodawczyni i XX nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem budowlanym w spółdzielni mieszkaniowej. Wartość lokalu wynosi 50 966 PLN. Wnioskodawczyni przeprowadziła się do ww. lokalu w listopadzie 1995 r. wraz z córką. 1 lutego 1996 r. XX złożył pozew o zniesienie ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej. Wyrokiem z dnia 26 września 1996 r. sąd rejonowy zniósł z dniem 30 grudnia 1994 r. wspólność majątkową małżeńską stron oraz wspólność spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego. W dniu 11 marca 1997 r. sąd wojewódzki rozwiązał przez rozwód związek małżeński Wnioskodawczyni i XX. Operat szacunkowy rzeczoznawcy majątkowego określił wartość lokalu na kwotę 115 500 PLN przyjętą do ustalenia wartości przedmiotu postępowania. Lokal mieszkalny po przyznaniu zgodnie z postanowieniem sądu rejonowego z dnia 5 kwietnia 2011 r., uprawomocnionym w dniu 22 sierpnia 2011 r., został sprzedany przez Wnioskodawczynię aktem notarialnym w dniu 11 czerwca 2012 r., za kwotę 105 000 PLN. Powyższą kwotę Wnioskodawczyni przeznaczyła na spłatę kredytu hipotecznego. W dniu 3 lipca 2012 r. Zainteresowana dokonała transakcji z bankiem na kwotę 247 590,00 PLN tytułem nadpłaty ww. kredytu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym, Wnioskodawczyni nadal jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego, związanego z podziałem majątku, opisanego w przedstawionym stanie faktycznym? Jeśli tak, to od jakiej kwoty i w jakiej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawczyni, jest ona zwolniona z zapłaty jakiegokolwiek podatku dochodowego w opisanej sprawie.

Powyższe stanowisko Wnioskodawczyni uzasadnia w następujący sposób:

• postanowieniem sądu okręgowego z dnia 22 sierpnia 2011 r. zostało podtrzymane postanowienie sądu rejonowego z dnia 5 kwietnia 2011 r., na mocy którego własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem budowlanym zostało przyznane Zainteresowanej, na drodze postępowania o podział majątku,
• Wnioskodawczyni zapłaciła zasądzoną kwotę 5 639,45 PLN na rzecz XX, tytułem rozliczenia podziału majątku wspólnego,
• przedmiotowy lokal mieszkalny Wnioskodawczyni sprzedała w dniu 11 czerwca 2012 r, aktem notarialnym za kwotę 105 000 PLN (sto pięć tysięcy złotych), poniżej wartości wyceny,
• całość ww. kwoty Zainteresowana przeznaczyła na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego w banku na Jej dom.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, iż wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej. Przychodem z podziału majątku wspólnego jest wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku, a także wartość spłat (dopłat) otrzymywanych przez jednego z tytułu podziału majątku. Wartość majątku oraz wartość spłat uzyskanych z tego tytułu przez małżonków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Na podstawie art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec rozszerzeniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż zgodnie z wyrokiem/postanowieniem sądu rejonowego, uprawomocnionym w dniu 22 sierpnia 2011 r., doszło do podziału majątku wspólnego, w konsekwencji czego Wnioskodawczyni przyznane zostało spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego wraz z wkładem budowlanym w spółdzielni mieszkaniowej. Zainteresowana spłaciła ze swojego majątku osobistego zobowiązanie wspólne w kwocie 22 270,10 PLN. Sąd ustalił ponadto, iż Zainteresowana poczyniła nakład ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny w kwocie 17 447 PLN. Sąd zasądził od Wnioskodawczyni na rzecz XX tytułem spłaty kwotę 5 639,45 PLN, płatną w terminie 1 miesiąca od dnia uprawomocnienia się postanowienia z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności.

Uwzględniając przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane uregulowania prawne stwierdzić należy, iż otrzymanie przez Wnioskodawczynię składników majątku w wyniku podziału majątku wspólnego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na mocy zacytowanego przepisu art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.