2015.10.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-740/15-4/MU
z 20 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2015 r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych – PIT-8C - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 18 września 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych – PIT-8C.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2011 r. pracownik Wnioskodawcy uległ wypadkowi przy pracy, w wyniku którego doznał obrażeń powodujących całkowitą niezdolność do pracy. Pracownik otrzymał z ZUS jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy oraz wystąpił z powództwem przeciwko Wnioskodawcy o zasądzenie na jego rzecz zadośćuczynienia oraz renty wyrównawczej. Sąd uwzględnił powództwo pracownika i zasądził na jego rzecz dochodzone przez niego roszczenia. Wnioskodawca na mocy wyroku Sądu Okręgowego oraz wyroku Sądu Apelacyjnego wypłacił byłemu pracownikowi kwotę 232.029,29 zł tytułem:

200.000 zł zadośćuczynienia,
7.572,60 zł odsetek od zadośćuczynienia (od 9 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty),
2.914,50 zł zwrotu części opłaty od pozwu,
21.000 zł skapitalizowanej renty wyrównawczej (od 1 listopada 2011 r. do 30 kwietnia 2015 r.),
41,42 zł odsetek z tytułu skapitalizowanej renty wyrównawczej (od 13 maja 2015 r. do dnia zapłaty),
500 zł renty wyrównawczej za maj 2015 r.,
0,77 zł odsetek od renty wyrównawczej za maj 2015 r. (od dnia 15 maja 2015 r. do dnia zapłaty).

Zadośćuczynienie zostało zasądzone przez sąd na podstawie art. 445 § 1 Kc z uwzględnieniem art. 362 Kc tj. przyczynienia poszkodowanego. Poza tym Sąd przy wyrokowaniu brał pod uwagę orzecznictwo sądów. Przy zasądzeniu odsetek od zadośćuczynienia Sąd kierował się stanowiskiem orzecznictwa z uwzględnieniem reguł przepisu art. 363 § 2 Kc i art. 455 Kc. Zadośćuczynienie zostało wypłacone do wysokości określonej w wyroku sądu.

Wysokość zadośćuczynienia nie jest określona w Kodeksie cywilnym i nie zawiera on żadnych kryteriów, które mają być uwzględniane. Sąd przy orzekaniu zadośćuczynienia kierował się orzecznictwem i doktryną. Zadośćuczynienie w ocenie Sądu ma być "odpowiednie" i służyć złagodzeniu doznanych cierpień fizycznych i psychicznych. Biorąc to pod uwagę zadośćuczynienie nie dotyczyło utraconych korzyści.

Renta wyrównawcza została wypłacona na podstawie pkt II Wyroku Sądu Apelacyjnego.

Wskazane we wniosku odsetki tj. kwota 7.572,60 zł odsetek od zadośćuczynienia, oraz 41,42 zł odsetek od skapitalizowanej renty wyrównawczej zostały przyznane przez Sąd za okres do dnia zapłaty zgodnie z powołanym wyrokiem.

Natomiast kwota 0,77 zł odsetek od renty wyrównawczej za maj 2015 r. została wypłacona jako nieterminowa zapłata z tytułu spóźnienia się z wypłatą świadczenia.

Kwota 232.029,29 zł została wypłacona w dniu 21 maja 2015 r.

„Opłata od pozwu” to koszty sądowe, na które w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych składają się opłaty i wydatki. Powód opłacił pozew w kwocie 12.000 zł, a powinien w kwocie 9.085,50 (1/2 z 5% od wartości przedmiotu sporu). Wobec powyższego Sąd zasądził od Wnioskodawcy na rzecz powoda kwotę 2.914,50 zł tytułem zwrotu części opłaty od pozwu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wypłatą na rzecz pracownika zadośćuczynienia, renty wyrównawczej, odsetek od zadośćuczynienia oraz od renty wyrównawczej, zwrotu części opłaty od pozwu Wnioskodawcza ma obowiązek wystawić informację PIT-8C?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C w odniesieniu do kwoty zadośćuczynienia, odsetek od zadośćuczynienia oraz od renty wyrównawczej, zwrotu części opłaty od pozwu. Natomiast w zakresie obowiązku wystawienia informacji PIT-8C w odniesieniu do kwoty renty wyrównawczej i skapitalizowanej renty wyrównawczej zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do kwot: 7.572,60 zł odsetek od zadośćuczynienia; 2.914,50 zł zwrotu części opłaty od pozwu; 41,42 zł odsetek z tytułu skapitalizowanej renty wyrównawczej oraz 0,77 zł odsetek od renty wyrównawczej za maj 2015 r. należy wystawić informację PIT-8C.

Natomiast nie należy wystawiać informacji PIT-8C w odniesieniu do kwoty 200.000 zł zadośćuczynienia, które korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy kwota zadośćuczynienia korzysta z ww. zwolnienia, natomiast odsetki i opłatę od pozwu (w kwocie 10.529,29 zł) należy opodatkować.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów m.in. są:

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);
inne źródła (pkt 9).

Art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 , art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na mocy art. 12 ust. 7 ustawy, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

W myśl art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zakres zwolnienia wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3b cyt. ustawy obejmuje tylko odszkodowania za tzw. szkodę rzeczywistą, czyli poniesione straty, a nie dotyczy utraconych korzyści oraz świadczeń otrzymanych w związku z działalnością gospodarczą. Specyfika prawa podatkowego nakazuje inaczej traktować odszkodowanie z tytułu poniesionych przez poszkodowanego strat i odszkodowanie z tytułu utraconego zysku. Odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści, jakich poszkodowany mógł się spodziewać, gdyby mu szkody nie wyrządzono, podlega bowiem opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z treści wniosku wynika, że w 2011 r. pracownik Wnioskodawcy uległ wypadkowi przy pracy, w wyniku którego doznał obrażeń powodujących całkowitą niezdolność do pracy. Pracownik wystąpił z powództwem przeciwko Wnioskodawcy o zasądzenie na jego rzecz zadośćuczynienia oraz renty wyrównawczej. Sąd uwzględnił powództwo pracownika i zasądził na jego rzecz dochodzone przez niego roszczenia. Wnioskodawca na mocy wyroku Sądu Okręgowego oraz wyroku Sądu Apelacyjnego wypłacił byłemu pracownikowi kwotę 232.029,29 zł tytułem:

200.000 zł zadośćuczynienia,
7.572,60 zł odsetek od zadośćuczynienia (od 9 grudnia 2014 r. do dnia zapłaty),
2.914,50 zł zwrotu części opłaty od pozwu,
21.000 zł skapitalizowanej renty wyrównawczej (od 1 listopada 2011 r. do 30 kwietnia 2015 r.),
41,42 zł odsetek z tytułu skapitalizowanej renty wyrównawczej (od 13 maja 2015 r. do dnia zapłaty),
500 zł renty wyrównawczej za maj 2015 r.,
0,77 zł odsetek od renty wyrównawczej za maj 2015 r. (od dnia 15 maja 2015 r. do dnia zapłaty)

Zadośćuczynienie zostało zasądzone przez sąd na podstawie art. 445 § 1 Kc z uwzględnieniem art. 362 Kc tj. przyczynienia poszkodowanego. Poza tym Sąd przy wyrokowaniu brał pod uwagę orzecznictwa sądów. Przy zasądzeniu odsetek od zadośćuczynienia Sąd kierował się stanowiskiem orzecznictwa z uwzględnieniem reguł przepisu art. 363 § 2 Kc i art. 455 Kc. Zadośćuczynienie zostało wypłacone do wysokości określonej w wyroku sądu.

Renta wyrównawcza została wypłacona na podstawie pkt II Wyroku Sądu Apelacyjnego.

Natomiast kwota 0,77 zł odsetek od renty wyrównawczej za maj 2015 r. została wypłacona jako nieterminowa zapłata z tytułu spóźnienia się z wypłatą świadczenia.

Kwota 232.029,29 zł została wypłacona w dniu 21 maja 2015 r.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że wskazane we wniosku zadośćuczynienie, które zostało wypłacone byłemu pracownikowi w wysokości określonej w wyroku sądu i które nie dotyczyło utraconych korzyści, jest zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy, i w konsekwencji w odniesieniu do tego świadczenia na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych – PIT-8C.

W zakresie opodatkowania wypłaconej byłemu pracownikowi części „opłaty od pozwu” stanowiącej koszty sądowe, na które w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1025 z późn. zm.) składają się opłaty i wydatki, należy wyjaśnić, iż zwrot nadpłaconej przez byłego pracownika opłaty będący w istocie zwrotem faktycznie poniesionych wcześniej wydatków nie stanowi dla niego przychodu podlegającego opodatkowaniu, gdyż nie osiągnął on w przedstawionej sytuacji żadnego przysporzenia majątkowego. Kwoty tej nie należy zatem wykazywać w informacji PIT-8C.

Odnosząc się natomiast do opodatkowania wskazanych we wniosku odsetek wyjaśnić należy, iż instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, iż jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej normy.

Odsetki za zwłokę (opóźnienie) stanowią zatem świadczenie uboczne, niezależnie od tego, czy i w jakiej wysokości podatnik poniósł szkodę. Odsetek za zwłokę nie można utożsamiać z odszkodowaniem (naprawieniem szkody), stąd otrzymane odsetki za zwłokę w wykonywaniu zobowiązania cywilnoprawnego są - co do zasady - przychodem podlegającym opodatkowaniu. Wyjątek od powyższej reguły stanowią jedynie odsetki, które wolą ustawodawcy zostały wprost wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy wolne od podatku są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. stosunku służbowego, stosunku pracy, w tym spółdzielczego stosunku pracy, członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracy nakładczej, emerytury lub renty.

Z kolei przez rentę - w myśl art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - rozumie się łączną kwotę świadczeń rentowych wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Przytoczona wyżej definicja nie ogranicza pojęcia renty wyłącznie do świadczeń rentowych wypłacanych z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i obejmuje również renty mające charakter odszkodowawczy.

Wskazany art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy, ma jednak zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy od momentu zawarcia umowy, ugody lub uprawomocnienia się wyroku sądu, przyznających rentę, zobowiązany spóźni się z jej wypłatą poszkodowanemu, tj. nie dotrzyma wyznaczonego terminu płatności tej renty.

Odsetki naliczane od tego momentu kwalifikują się jako odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty świadczenia.

W konsekwencji uznać należy, iż odsetki od renty wyrównawczej przyznanej wyrokiem sądu wypłacone byłemu pracownikowi w związku z nieterminową wypłatą świadczenia korzystają ze zwolnienia przedmiotowego uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy, i nie należy ich wykazywać w informacji PIT-8C.

Natomiast zarówno odsetki od zadośćuczynienia jak i odsetki od skapitalizowanej renty wyrównawczej przyznane przez sąd za okres do dnia zapłaty stanowią dla byłego pracownika przychód z innych źródeł.

W konsekwencji w odniesieniu do kwot odsetek podlegających opodatkowaniu, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych – PIT-8C o którym mowa w art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z tym przepisem, płatnicy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin