2016.03.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP3/4512-548/15-4/MJ
z 17 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643), art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 1649 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2015 r. (data wpływu 18 grudnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) oraz pismem z dnia 7 marca 2016 r. (data wpływu 14 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami osobowymi przeznaczonymi na wynajem bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu tych pojazdów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z samochodami osobowymi przeznaczonymi na wynajem bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu tych pojazdów.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 lutego 2016 r. (data wpływu 8 lutego 2016 r.) oraz pismem z dnia 7 maca 2016 r. (data wpływu 14 marca 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu stanu faktycznego, wskazania przepisu, objętego zakresem pytania oraz przepisu, na którym Wnioskodawca oparł swoje stanowisko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą …. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności gospodarczej, którą prowadzi Wnioskodawca jest między innymi konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (45.20.Z) oraz wynajem i dzierżawa samochodów osobowych (77.11.Z).

Samochody osobowe wynajmowane są kontrahentom na czas napraw ich pojazdów, osobom fizycznym i prawnym na zlecenie firm ubezpieczeniowych oraz osobom fizycznym i prawnym dokonujących zamówień na własną rękę.

Wynajmowane samochody to pojazdy samochodowe (o dopuszczalnej ładowności większej niż 500 kg) o następujących markach i rodzajach:

5-osobowe o nadwoziu hatchback, model … marka ….

5-osobowe o nadwoziu hatchback, model … marka ….

Są to pojazdy samochodowe, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, to znaczy są to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy - Prawo o ruchu drogowym z dnia 20 czerwca 1997 r. (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 1137) pojazd samochodowy jest to pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h - określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Pojazdy samochodowe wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będą służyły jedynie celom związanym bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą spółki, a mianowicie wynajmem pojazdów. Postanowienia uregulowań wewnętrznych (regulamin używania samochodów oraz ogólne zasady korzystania z pojazdów) wyłączają możliwość prywatnego używania pojazdów przeznaczonych na wynajem. Potwierdzaniem przeznaczenia pojazdu są umowy najmu pojazdu wraz z protokołami przekazania oraz zdania pojazdu, zawierające m.in. czasu trwania najmu, datę oraz stan licznika w momencie wydania oraz odbioru pojazdu. Ponadto firma nadzoruje używanie samochodów, o których mowa we wniosku poprzez udostępnianie ich wyłącznie odpowiednim osobom. Są to w szczególności najemcy, którzy po zawarciu umowy najmu są uprawnieni do używania pojazdów a także pracownicy firmy Wnioskodawcy wykonujący czynności bezpośrednio związane z najmem np. doprowadzenie pojazdu do miejsca wskazanego przez najemcę (np. siedziba wynajmującego, miejsce awarii lub miejsce kolizji samochodu najemcy), odbiór samochodu po zakończeniu umowy najmu, doprowadzenie pojazdu do stacji benzynowej, stacji kontroli pojazdów, warsztatu etc.

Pojazdy w okresie najmu są garażowane w miejscu wybranym przez najemcę, zaś w okresie nieobjętym okresem najmu pozostają na parkingu firmy. Jeśli w danym okresie pojazd nie jest objęty najmem, a pracownik z niego korzysta na potrzeby działalności gospodarczej (bezpośrednio związanej z najmem, np. doprowadzenie na myjnię, stacje kontroli pojazdów, itp.) to po zakończeniu czynności jest on zobowiązany do pozostawienia go na parkingu firmy. Firma zachowuje należytą staranność, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdów do celów prywatnych pracownika poprzez porównanie stanu licznika zwróconego pojazdu z danymi zawartymi w protokołach sporządzonych każdorazowo przy wydaniu/zwrocie wynajmowanych pojazdów.

Do wydatków związanych z pojazdami wynajmowanymi będącymi przedmiotem wniosku o wydanie o interpretacji indywidualnej firma zalicza w szczególności wydatki na:

nabycie, import pojazdów samochodowych, które przeznaczone na wynajem,

czynsz oraz opłaty związane z używaniem pojazdów na podstawie najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze,

nabycie paliw silnikowych, oleju napędowego lub gazu wykorzystywanych do napędu przedmiotowych pojazdów, nadto do nabycia towarów niezbędnych do bieżącego utrzymania pojazdów, takie jak: oleje, płyny, smary,

usługi naprawy lub konserwacji przedmiotowych pojazdów,

inne towary i usługi związane z eksploatacją lub używaniem przedmiotowych pojazdów.

Firma Wnioskodawcy (wynajmujący) nie obciąża najemców kosztem zakupionego paliwa, w szczególności nie wilcza ich do czynszu najmu. Wszelkie koszty bieżącej obsługi pojazdów w okresie najmu, w szczególności wydatki na zakup paliwa ponosi najemca. Umowa najmu pojazdów samochodowych jednoznacznie wskazuje, iż najemcy zostaje wydany pojazd z określoną ilością paliwa, oraz że najemca będzie zobowiązany do zwrotu pojazdu z taką samą ilością paliwa.

Wartość usługi najmu pozostaje bez zmian w sytuacji zwrotu przez najemcę pojazdu z mniejszą ilością paliwa jednakże zostaje on obciążony kosztami dotankowania pojazdu. Każdorazowo przy wydaniu/zwrocie pojazdu sporządzane są protokoły, które zawierają informacje o stanie technicznym pojazdu oraz ilości paliwa - protokół przekazania pojazdu stanowi o ilości paliwa w zbiorniku w momencie wydania pojazdu najemcy, a protokół zdania pojazdu zawiera informację o ilości paliwa w zbiorniku w momencie zwrotu pojazdu.

Wartość najmu pojazdu wynika z wystawionej faktury VAT lub z oddzielnej pozycji na fakturze VAT (w przypadku większej ilości wykonanych usług dla danego kontrahenta) w szczególności cena za korzystanie przez klienta z najmowanego pojazdu nie jest wliczana do ceny wykonania usługi naprawy pojazdu.

W uzupełnieniu wskazano, że faktury dotyczące wydatków objętych zakresem pytania wystawiane są na firmę Wnioskodawcy …; NIP …. Wydatki te obejmują: nabycie pojazdów samochodowych, czynsz oraz opłaty związane z używaniem pojazdów na podstawie najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, usługi naprawy, badań technicznych, przeglądów okresowych, usługi mycia pojazdów, a także nabycie paliw silnikowych wykorzystywanych do napędu przedmiotowych pojazdów w zakresie niezbędnym do dostarczenia i odbioru pojazdu do miejsca podstawienia wyznaczonego przez Najemcę.

Pojazdy samochodowe wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej służą jedynie celom związanym bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą firmy Wnioskodawcy, a mianowicie „wynajmem pojazdów”.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca sprostował zapis w poz. 67 wniosku w wierszu 13 i 14 gdzie napisano: „Pojazdy samochodowe wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będą służyły jedynie celom związanym bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą spółki, a mianowicie wynajmem pojazdów” a powinno być: „Pojazdy samochodowe wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej służą jedynie celom związanym bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą mojej firmy, a mianowicie wynajmem pojazdów”.

Pojazdy samochodowe objęte zakresem pytania są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie obejmujące swym zakresem art. 86a ust. 3 pkt 1 lit a ustawy).

Czy w przedstawionym zdarzeniu w przypadku ponoszonych przez firmę wydatków związanych z samochodami osobowymi przeznaczonymi na wynajem, o których mowa we wniosku o interpretację, ma zastosowanie art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT, zezwalający na odliczenie od wydatków na ww. samochody 100% VAT bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie opartym na art. 86a ust. 3 pkt 1 lit a ustawy), pojazdy samochodowe, o których mowa w niniejszym wniosku są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej prowadzonej przez firmę Wnioskodawcy w obszarze wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych. Zatem zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit a w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT przepis art. 86a ust. 1 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania. W konsekwencji firmie przysługuje uprawnienie do odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących wydatki związane z wynajmowanymi samochodami.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego stanowi 50% wynikającej z otrzymanych faktur zakupu. Jednakże art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT wskazuje, iż przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku, gdy pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. W ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT ustawodawca doprecyzował rozumienie powyższego pojęcia, zgodnie z nim pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach jego używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy umowy najmu pojazdu wraz z protokołami przekazania oraz zdania pojazdu zawierające m.in. czas trwania najmu, datę oraz stan licznika w momencie wydania oraz odbioru pojazdu, bieżące nadzorowanie użytkowania pojazdów, garażowanie na parkingu firmowym w przerwach w wynajmach a także dokumenty wewnętrzne funkcjonujące w firmie tj. regulamin używania samochodów oraz ogólne zasady korzystania z pojazdów gwarantują wykorzystanie przedmiotowych pojazdów jedynie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie jednak do art. 86a ust. 5 lit. c ustawy o VAT warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Fakt przemieszczania przez pracowników firmy Wnioskodawcy samochodów przeznaczonych na wynajem w celu dostarczenia lub odbioru samochodu od najemcy, wykonania stosownych przeglądów technicznych czy też tankowania pojazdu, pozostaje w bezpośrednim związku z najmem, tak więc zdaniem Wnioskodawcy takie użytkowanie pojazdów nie wyklucza zastosowania art. 86a ust. 5 lit. c ustawy o VAT.

Prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na oddaniu samochodów w odpłatne używanie, bez doprowadzenia pojazdu do miejsca wskazanego przez najemcę, stacji benzynowej, stacji kontroli pojazdów, czy warsztatu, jest trudna do wykonania. Tym bardziej, że po zakończeniu czynności bezpośrednio związanej z najmem, samochód zostanie pozostawiony na parkingu firmy.

Z przepisu art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT wynika, że warunkiem zwolnienia od obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu jest wykorzystywanie przez podatnika pojazdu wyłącznie w jednym z rodzajów aktywności gospodarczej wymienionej w tym przepisie. Przepis ten interpretowany zgodnie z regułami wykładni językowej nie pozwala na wyprowadzenie z jego brzemienia dodatkowego zastrzeżenia, zgodnie z którym to używanie pojazdu przez pracownika w celach związanych z najmem tego samochodu w okresie kiedy pojazd ten nie będzie przedmiotem umowy najmu pozbawia podatnika uprawnienia do zaniechania prowadzenia ewidencji przebiegu takiego pojazdu.

W świetle takiej wykładni językowej należy zatem uznać, że jedynym warunkiem skorzystania z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących:

nabycie, import pojazdów samochodowych, które przeznaczone na wynajem;

czynsz oraz opłaty związane z używaniem pojazdów na podstawie najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze,

nabycie paliw silnikowych, oleju napędowego lub gazu wykorzystywanych do napędu przedmiotowych pojazdów, nadto do nabycia towarów niezbędnych do bieżącego utrzymania pojazdów, takie jak: oleje, płyny, smary,

jest wykorzystywanie tego pojazdu wyłącznie do działalności gospodarczej, przy czym pojazd, należy uznać za przeznaczony wyłącznie do działalności gospodarczej, jeżeli sposób wykorzystywania tego pojazdu, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach używania pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy o VAT umożliwia podatnikowi wykazanie, że pojazdy samochodowe są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Stosownie do postanowień regulacji art. 86a ust 4 pkt 1 ustawy o VAT pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Stosownie jednak do regulacji zawartej w art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy o VAT, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych: przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze - jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Z powyższych przepisów prawa krajowego wynika zatem, że w odniesieniu do samochodów przeznaczonych wyłącznie do ich oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, jeżeli czynności te stanowią przedmiot działalności podatnika, ustawodawca za wystarczający warunek udowodnienia, że pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej uznał określenie przez podatnika takiego sposobu ich wykorzystywania, który wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Podobne stanowisko zawiera Wyrok WSA w Poznaniu z 20 sierpnia 2015 r., sygn. akt I SA/Po 1124/14

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Powołane przepisy wprowadzają ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do „użytku mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Wyłączenia z ograniczenia w odliczeniu podatku zawiera art. 86a ust. 3 ustawy. Według tego przepisu, skorzystanie z prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi umożliwia spełnienie m.in. warunku wykorzystywania samochodów przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (pkt 1 lit. a) oraz przeznaczenia towarów montowanych w pojazdach samochodowych i związanych z nimi usług montażu, napraw i konserwacji, wskazującego obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (pkt 2).

Przepis art. 86a ust. 4 ustawy stanowi doprecyzowanie ust. 3 pkt 1 lit. a ww. artykułu i określa warunki, jakie muszą być spełnione, aby pojazdy były uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika. Pierwszy z tych warunków (pkt 1) należy odnieść do pojazdów, których konstrukcja umożliwia ich wykorzystywanie zarówno do użytku prywatnego, jak i w działalności gospodarczej (np. samochody osobowe). W związku z tym, że nie można obiektywnie stwierdzić (poza pewnymi zupełnie wyjątkowymi sytuacjami), że taki samochód wykorzystywany jest przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej, ustawodawca określił dodatkowe wymogi, których spełnienie umożliwi podatnikowi udowodnienie, że samochód nie jest wykorzystywany na cele prywatne. Takim wymogiem jest m.in. prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu (ust. 4 pkt 1). Ustawodawca przewidział przy tym przypadki, w których nie ma konieczności prowadzenia ww. ewidencji w art. 86a ust. 5 ustawy.

I tak, jak stanowi art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

przeznaczonych wyłącznie do:
1. odprzedaży,
2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

w odniesieniu do których:
1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Należy zauważyć, że użyte w zacytowanym przepisie sformułowanie „stanowi przedmiot działalności podatnika” w zestawieniu z pozostałą częścią zdania w brzmieniu „odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów”, nie oznacza przedmiotu działalności w sensie generalnym, lecz w kontekście zadysponowania konkretnym samochodem w ściśle określony sposób. Mówiąc o przedmiocie działalności podatnika, przepis ten wiąże go jednocześnie z odprzedażą bądź oddaniem w odpłatne używanie konkretnych samochodów poprzez użycie wyrazu „tych”, przy czym ich odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie jest jedyną okolicznością wymienioną w tym przepisie, która uzasadnia jego zastosowanie. Sam fakt prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie handlu samochodami lub wynajmu tych samochodów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze, nie jest wystarczającą przesłanką, pozwalającą na odliczenie pełnej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. samochodów i pojazdów. Do nabycia takiego uprawnienia konieczne jest równoczesne przeznaczenie danego, konkretnego samochodu do odprzedaży albo do najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Użycie wyrazu „wyłącznie” wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wymagane elementy. W sytuacji zatem, gdy podatnik przeznacza samochód także do innych celów, wykluczając przy tym, poprzez wprowadzenie w przedsiębiorstwie zasad jego używania możliwość wykorzystywania tego pojazdu w celach prywatnych, ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku, jednakże pod warunkiem prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W tej sytuacji nie można bowiem uznać, że pojazd jest przeznaczony wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami (art. 86a ust. 12 ustawy).

W myśl art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

W przypadku zmiany wykorzystywania pojazdu samochodowego podatnik jest obowiązany do aktualizacji informacji, o której mowa w ust. 12, najpóźniej przed dniem, w którym dokonuje tej zmiany (art. 86a ust. 14 ustawy).

Na podstawie art. 86a ust. 15 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Minister Finansów – działając na podstawie ww. przepisu – określił w rozporządzeniu z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2014 r., poz. 371) wzór informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przedmiotem działalności gospodarczej, którą prowadzi Wnioskodawca jest między innymi konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych. z wyłączeniem motocykli (45.20.Z) oraz wynajem i dzierżawa samochodów osobowych (77.11.Z). Samochody osobowe wynajmowane są kontrahentom na czas napraw ich pojazdów, osobom fizycznym i prawnym na zlecenie firm ubezpieczeniowych oraz osobom fizycznym i prawnym dokonujących zamówień na własną rękę. Wynajmowane samochody to pojazdy samochodowe (o dopuszczalnej ładowności większej niż 500 kg). Pojazdy samochodowe wskazane we wniosku służą jedynie celom związanym bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, a mianowicie wynajmem pojazdów. Postanowienia uregulowań wewnętrznych wyłączają możliwość prywatnego używania pojazdów przeznaczonych na wynajem. Potwierdzaniem przeznaczenia pojazdu są umowy najmu pojazdu wraz z protokołami przekazania oraz zdania pojazdu, zawierające m.in. czasu trwania najmu, datę oraz stan licznika w momencie wydania oraz odbioru pojazdu. Ponadto firma nadzoruje używanie samochodów, o których mowa we wniosku poprzez udostępnianie ich wyłącznie odpowiednim osobom. Są to w szczególności najemcy, którzy po zawarciu umowy najmu są uprawnieni do używania pojazdów a także pracownicy firmy wykonujący czynności bezpośrednio związane z najmem np. doprowadzenie pojazdu do miejsca wskazanego przez najemcę (np. siedziba wynajmującego, miejsce awarii lub miejsce kolizji samochodu najemcy), odbiór samochodu po zakończeniu umowy najmu, doprowadzenie pojazdu do stacji benzynowej, stacji kontroli pojazdów, warsztatu etc. Do wydatków związanych z pojazdami wynajmowanymi będącymi przedmiotem wniosku o wydanie o interpretacji indywidualnej firma zalicza w szczególności wydatki na:

nabycie, import pojazdów samochodowych, które przeznaczone na wynajem,

czynsz oraz opłaty związane z używaniem pojazdów na podstawie najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze,

nabycie paliw silnikowych, oleju napędowego lub gazu wykorzystywanych do napędu przedmiotowych pojazdów, nadto do nabycia towarów niezbędnych do bieżącego utrzymania pojazdów, takie jak: oleje, płyny, smary,

usługi naprawy lub konserwacji przedmiotowych pojazdów,

inne towary i usługi związane z eksploatacją lub używaniem przedmiotowych pojazdów.

Każdorazowo przy wydaniu/zwrocie pojazdu sporządzane są protokoły, które zawierają informacje o stanie technicznym pojazdu oraz ilości paliwa - protokół przekazania pojazdu stanowi o ilości paliwa w zbiorniku w momencie wydania pojazdu najemcy, a protokół zdania pojazdu zawiera informację o ilości paliwa w zbiorniku w momencie zwrotu pojazdu. Wartość najmu pojazdu wynika z wystawionej faktury VAT lub z oddzielnej pozycji na fakturze VAT (w przypadku większej ilości wykonanych usług dla danego kontrahenta) w szczególności cena za korzystanie przez klienta z najmowanego pojazdu nie jest wliczana do ceny wykonania usługi naprawy pojazdu. Faktury dotyczące wydatków objętych zakresem pytania wystawiane są na firmę Wnioskodawcy. Pojazdy samochodowe objęte zakresem pytania są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy wynajmując samochody Wnioskodawca musi prowadzić ewidencję przebiegu pojazdów, żeby móc odliczać 100% VAT od wydatków związanych z przedmiotowymi samochodami osobowymi.

W przedmiotowej sprawie istotne są zwłaszcza przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów samochodowych oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Wnioskodawca wskazał, że pojazdy samochodowe wskazane we wniosku służą jedynie celom związanym bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, a mianowicie wynajmem pojazdów. Postanowienia uregulowań wewnętrznych (regulamin używania samochodów oraz ogólne zasady korzystania z pojazdów) wyłączają możliwość prywatnego używania pojazdów przeznaczonych na wynajem. Pojazdy w okresie nieobjętym okresem najmu pozostają na parkingu firmy. Firma zachowuje należytą staranność, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdów do celów prywatnych pracownika poprzez porównanie stanu licznika zwróconego pojazdu z danymi zawartymi w protokołach sporządzonych każdorazowo przy wydaniu/zwrocie wynajmowanych pojazdów.

Tym samym, w analizowanej sprawie znajdzie zastosowanie przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, umożliwiający dokonanie odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z pojazdami samochodowymi. Jednakże, Wnioskodawca może skorzystać z tego prawa, jeżeli wypełni – wskazane wcześniej – warunki określone w art. 86a ust. 4 pkt 1 z zastrzeżeniem ust. 5 ustawy.

Powołany przepis art. 86a ust. 5 ustawy wskazuje ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. W przedmiotowej sprawie należy wskazać na pkt 1 lit. c tej regulacji. Zgodnie z tymi przepisami, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy ma zastosowanie jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

W przedmiotowej sprawie warunki są spełnione, ponieważ Wnioskodawca prowadzi wynajem samochodów osobowych, a pojazdy wskazane we wniosku są przeznaczone tylko i wyłącznie na wynajem.

Tym samym, skoro pojazdy, których dotyczy wniosek, będą przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i Zainteresowany wprowadził zasady zakazujące ich używania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz podjął działania wykluczające możliwość użycia ich do celów prywatnych – Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzającej ich wykorzystanie wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca podjął ww. działania wykluczające możliwość użycia przedmiotowych pojazdów do celów prywatnych – w przypadku wydatków na samochody będące przedmiotem wniosku, wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wynikające z opisu sprawy bądź własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga także, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin