Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4512-641/15-4/PRP
z 18 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2015 r. (data wpływu 16 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lutego 2016 r. (data wpływu 19 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług transportowych dotyczących przemieszczenia towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Szwecji,
  

• prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług transportowych dotyczących przemieszczenia towarów,
  

• prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej usługi najmu, montażu, demontażu oraz obsługi rusztowań,
  

• prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług transportowych dotyczących przemieszczenia rusztowań,
  

• prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług najmu narzędzi i sprzętu,
  

• wykazania w deklaracjach VAT-7 usług budowlanych wykonywanych na terytorium Szwecji.
  
  

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 lutego 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo Remontowo-Budowlane .... Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą .... (zwana dalej: Wnioskodawcą lub Spółką ....) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Jest także zarejestrowana jako podatnik VAT UE. Głównym przedmiotem działalności jest świadczenie usług budowlanych. Usługi te są wykonywane głównie na terytorium Polski oraz na terytorium Szwecji. Usługi budowlane wykonywane przez Wnioskodawcę dotyczą głównie obiektów przemysłowych, gdzie zleceniodawcami są podmioty wykonujące działalność gospodarczą. Na terytorium Szwecji Spółka prace budowlane wykonuje wyłącznie w obiektach przemysłowych.

W związku z faktem wykonywania robót budowlanych również na terytorium Szwecji, Wnioskodawca uzyskał w tym kraju nr VAT ..... Z tytułu świadczenia usług budowlanych związanych z nieruchomościami położonymi w Szwecji Spółka wystawia faktury posługując się nr VAT nadanym mu przez szwedzkie władze skarbowe i wykazuje je w deklaracjach VAT składanych w Szwecji.

Usługi budowlane w Szwecji są świadczone na rzecz polskiego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (dalej zwana: ustawą VAT), który na terytorium Szwecji posiada także rejestrację VAT oraz szwedzkiego podatnika od wartości dodanej, który ma w Szwecji swoją siedzibę.

Podkreślić jednak należy, że Wnioskodawca nie pozyskuje w Szwecji zleceń na roboty budowlane w sposób samodzielny, tj. nie ubiega się o nie w ramach przetargów w Szwecji, czy też w trybie bezprzetargowym poprzez swoich pracowników lub przedstawicieli. Wszelkie działania w tym zakresie mają miejsce na terytorium Polski, w szczególności ofertowanie, negocjacje i zawieranie umów, kosztorysowanie, sporządzanie koniecznej dokumentacji, zatrudnianie pracowników, rozliczenia z tytułu robót (zapłata za roboty, zapłata za zakupione materiały i usługi odbywa się poprzez rachunki bankowe w polskich bankach), wypłata wynagrodzeń dla pracowników itp.

Pracownicy, którzy pracują na budowach w Szwecji otrzymują aneksy do umów o pracę, gdzie określa się nowe miejsce świadczenia pracy i nowe warunki pracy. Odbywa się jednak w ramach umów zawieranych w oparciu o polskie przepisy, a pobyt pracowników w ramach oddelegowania do pracy w Szwecji nie trwa dłużej niż 180 dni.

Żadna z prowadzonych w ostatnich 3 latach przez Wnioskodawcę budów nie trwała dłużej niż 12 miesięcy. Spółka nie posiada zatem w Szwecji zakładu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

Rozliczenia z tytułu podatku od wartości dodanej na terytorium Szwecji zostało zlecone szwedzkiej kancelarii, która sporządza i składa deklaracje VAT oraz prowadzi odpowiednie ewidencje.

W celu wykonania usług na budowach w Szwecji, Wnioskodawca nabywa towary i usługi zarówno na terytorium Polski, jak i Szwecji.

W Polsce, od polskich podatników podatku od towarów i usług są nabywane:

1. różnego rodzaju towary (materiały) konieczne do wykonania usług budowlanych, które po nabyciu są przemieszczane (transportowane) do Szwecji. Dla potrzeb nabyć tych towarów, Wnioskodawca posługuje się nr VAT nadanym mu w Polsce. Faktury za materiały zawierają podatek od towarów i usług (ilekroć dalej jest mowa o podatku od towarów i usług Wnioskodawca rozumie go, jako podatek nakładany ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług). Przemieszczenie towarów na terytorium Szwecji odbywa się w ramach nietransakcyjnego przemieszczenia, które stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na terytorium Polski (art. 13 ust. 3 ustawy VAT) i odpowiednio, również dla Wnioskodawcy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium Szwecji,
   
2. usługi transportowe dotyczące przemieszczenia towarów, o których mowa w pkt 1. Dla potrzeb nabycia tych usług, Wnioskodawca posługuje się nr VAT nadanym mu w Polsce. Faktury za te usługi zawierają podatek od towarów i usług,
   
3. usługi montażu, demontażu i obsługi rusztowań, które są świadczone na podstawie dwojakiego rodzaju umów:
   1. pierwszy rodzaj umów obejmuje usługi stanowiące kompleks świadczeń, tzn. zleceniobiorca, w ramach podpisanych umów ma obowiązek: zapewnić adekwatną do potrzeb Wnioskodawcy kompletnego rusztowania, dokonać na budowie jego montażu i demontażu, zapewnić na miejscu stałą kontrolę stanu i pracy rusztowania, oddelegować odpowiednią ilość pracowników zapewniając im odpowiednie wyposażenie (środki ochrony, narzędzia, środki łączności), którzy są obecni na budowie przez okres jej prowadzenia. Za prawidłową pracę i obsługę rusztowania odpowiada zleceniobiorca. Umowa jest zawierana na czas trwania budowy. Wynagrodzenie za te usługi określone zostało w oparciu o stawkę godzinową i stanowi iloczyn przepracowanych godzin. Wykonanie prac objętych umową jest potwierdzane protokołem, typowym dla robót budowlanych. Dla potrzeb nabycia tych usług Wnioskodawca posługuje się nr VAT nadanym mu w Polsce. Faktury za te usługi nie zawierają polskiego VAT, znajduje się na nich adnotacja, iż usługi te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce (odwrotne obciążenie), ponieważ miejscem ich świadczenia jest miejsce położenia nieruchomości (art. 28e ustawy VAT).
      
   2. drugi rodzaj umów noszą miano Umów montażu i najmu rusztowań. Zgodnie z ich treścią jej przedmiotem jest najem określonej ilości rusztowań, np. 2000 m² powierzchni rzutu kompletnego rusztowania oraz oddelegowanie przez właściciela rusztowań do prac w Szwecji dwóch pracowników, dostawę na plac budowy rusztowań (w tym załadunek, transport i rozładunek), montaż, serwisowanie i demontaż przedmiotu najmu, najem przez okres trwania prac, odbiór z placu budowy rusztowań po zakończeniu najmu (koszt transportu ponosi Wnioskodawca). Różnicą w stosunku do umów opisanych w pkt 3a jest fakt, że Wnioskodawca zatrudnia na własny koszt oddelegowanych przez właściciela rusztowań pracowników. Rusztowania są przekazywane Wnioskodawcy na podstawie odpowiednich dokumentów. Wynagrodzenie zostało określone za cały okres trwania umowy jedną łączną kwotą, na którą składa się wynagrodzenie za najem oraz wynagrodzenie za transport rusztowań do Szwecji. Ponadto, zgodnie z umową, właściciel rusztowań jest zobowiązany do zapewnienia pracy serwisowej monterów rusztowań przez cały okres trwania Umowy, zapewnienia dwóch montażystów do wykonania przedmiotu Umowy. Właściciel rusztowań ponosi pełną odpowiedzialność za jakość robót i wykonanie ich zgodnie ze sztuką budowlaną. Pomimo tego, że oddelegowani pracownicy są zatrudnieni przez Wnioskodawcę, to właściciel rusztowań odpowiada m.in. za brak odzieży, obuwia i innego sprzętu BHP dla tych pracowników, za oznakowanie rusztowań, za ich zabezpieczenie, należytą konserwację, składowanie i transport na plac budowy. Jest on także zobowiązany do zapewnienia transportu i codziennego dojazdu oddelegowanym pracownikom na plac budowy, z tym że koszty paliwa są ponoszone przez Wnioskodawcę. Dla potrzeb nabycia tych usług, Wnioskodawca posługuje się nr VAT nadanym mu w Polsce. Usługodawca dla udokumentowania tych usług wystawia faktury z podatkiem od towarów i usług uznając, że miejsce świadczenia usług powinno zostać ustalone zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy VAT.
4. usługi transportowe dotyczące transportu rusztowań, o których mowa w pkt 3. Dla potrzeb nabycia tych usług, Wnioskodawca posługuje się nr VAT nadanym mu w Polsce. Faktury za te usługi zawierają podatek od towarów i usług.
   
5. usługi najmu narzędzi i sprzętu (generalnie: towarów - ruchomości, które nie są środkami transportu). Dla potrzeb nabycia tych usług, Wnioskodawca posługuje się nr VAT nadanym mu w Polsce. Faktury za te usługi zawierają podatek od towarów i usług.
   
   

Na terytorium Szwecji Wnioskodawca nabywa od szwedzkich podatników towary (materiały) oraz usługi, które są zużywane bezpośrednio na budowach. Podatek od wartości dodanej jest odliczany od podatku należnego w deklaracjach składanych w Szwecji.

W rozliczeniach składanych w Szwecji Wnioskodawca, oprócz obrotu z tytułu świadczenia usług związanych z nieruchomościami wykazuje również wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów (materiałów), które są przemieszczane w ramach czynności opisanych w art. 13 ust. 3 ustawy VAT (przemieszczenie w ramach przedsiębiorstwa). Odpowiednio w deklaracjach składanych w Polsce: VAT-7 i informacjach podsumowujących, przemieszczenia te są wykazywane jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, dla których Wnioskodawca stosuje stawkę 0%. Dla potrzeb właściwego rozliczenia podatku od towarów i usług, Wnioskodawca prowadzi stosowną ewidencję i posiada odpowiednie dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu na terytorium kraju, oraz czynnościami, które temu podatkowi nie podlegają, ale gdyby były wykonywane na terytorium kraju byłyby opodatkowane.

W piśmie z dnia 15 lutego 2016 r., stanowiącym uzupełnienie przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca:

1. w odpowiedzi na zadane pytanie: „Czy obecność Wnioskodawcy na terytorium Szwecji ma charakter stały” [Określenie „stały” i związane z nim pytanie Organu jest niedookreślone w przepisach prawa podatkowego dotyczącego podatku od wartości dodanej, stąd też odpowiedź na tak zadane pytanie może być bardziej intuicyjna niż mająca oparcie w przepisach prawa, tym bardziej, że Organ nie doprecyzował co rozumie przez stały charakter obecności na terytorium Szwecji i jakie kryteria winny zostać wzięte pod uwagę dla udzielenia odpowiedzi na to pytanie] wskazał, iż tak jak to opisano we wniosku, Wnioskodawca wykonuje zlecone prace budowlane w Szwecji. Obecność Wnioskodawcy w Szwecji ogranicza się wyłącznie do realizacji umów zawartych ze zleceniodawcą. Na chwilę obecną, założeniem Spółki jest to, że jej bytność w Szwecji ma charakter okresowy i przemijający. Wnioskodawca nie planuje, aby jego obecność w Szwecji trwała dłużej, aniżeli byłoby to niezbędne dla prawidłowej realizacji umów zawartych ze Zleceniodawcą/Zleceniodawcami. Nie jest jednak wykluczone, że w przypadku gdy pojawią się kolejne zlecenia od obecnych zleceniodawców, lub też innych - nowych, zostanie podjęta decyzja o rozpoczęciu realizacji tych zleceń. Nie zmieni to jednak prawdopodobnie założenia, że jej obecność w Szwecji ma charakter okresowy i przemijający. Udzielając odpowiedzi na zadane pytanie, Wnioskodawca przyjął, że jak wynika z samej nazwy „stały” oznacza to: trwale związany z danym miejscem, nieprzenośny, niezmienny. Powyższe wskazuje, że stałe miejsce prowadzenia działalności charakteryzować się musi pewnym określonym stopniem zaangażowania, które pozwala na uznanie, iż działalność prowadzona jest w tym miejscu nie w sposób przemijający, czy też okresowy. Biorąc pod uwagę te kryteria, w ocenie Wnioskodawcy nie można przyjąć, iż obecność Spółki w Szwecji charakteryzuje się stałością i zamiarem prowadzenia działalności gospodarczej z tego miejsca. Obecność Wnioskodawcy jest uzależniona wyłącznie od okresu w jakim jest realizowana dana budowa. W tym znaczeniu, z zastrzeżeniem przypisu (1) i prawidłowości odczytania intencji pytania nr 1 Organu, obecność Wnioskodawcy na terytorium Szwecji nie ma stałego charakteru. Dodać należy, że Wnioskodawca nie posiada w Szwecji siedziby ani oddziału, nie ma w Szwecji zatrudnionych na stale żadnych pracowników (są oni jedynie oddelegowani do pracy w Szwecji), nie posiada na własność ani nie wynajmuje w Szwecji żadnej powierzchni biurowej czy magazynowej, ani żadnego zaplecza technicznego czy adresu, które mogłyby służyć do prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Szwecji. Wnioskodawca w Szwecji posiada jedynie maszyny i sprzęt, które służą mu wykonaniu zlecenia, ale nie mogą być one zostać uznane za infrastrukturę techniczną.
2. w odpowiedzi na zadane pytanie: „Czy Wnioskodawca posiada na terytorium Szwecji infrastrukturę umożliwiającą podejmowanie decyzji zarządczych?”, wskazał, iż tak jak to wskazano we wniosku, Wnioskodawca nie pozyskuje w Szwecji zleceń na roboty budowlane w sposób samodzielny, tj. nie ubiega się o nie w ramach przetargów w Szwecji, czy też w trybie bezprzetargowym poprzez swoich pracowników lub przedstawicieli. Wszelkie działania w tym zakresie mają miejsce na terytorium Polski, w szczególności ofertowanie, negocjacje i zawieranie umów, kosztorysowanie, sporządzanie koniecznej dokumentacji, zatrudnianie pracowników, rozliczenia z tytułu robót (zapłata za roboty, zapłata za zakupione materiały i usługi odbywa się poprzez rachunki bankowe w polskich bankach), wypłata wynagrodzeń dla pracowników itp. Nie są zatem podejmowane przez personel oddelegowany do Szwecji żadne decyzje o charakterze zarządczym, przez które Wnioskodawca rozumie decyzje strategiczne dla Spółki dotyczące np. planowania kierunków działań i rozwoju, ich organizowanie, decydowanie, motywowanie i kontrolowanie. W takim rozumieniu, Wnioskodawca nie posiada na terytorium Szwecji infrastruktury umożliwiającej podejmowanie decyzji zarządczych. Decyzje o charakterze zarządczym są podejmowane przez osoby przebywające w Polsce.
3. Kontrahenci Wnioskodawcy, o których mowa:
   • w pytaniu nr 2 wniosku ORD-IN, świadczący usługi transportowe są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług,
   • w pytaniu nr 4 wniosku ORD-IN, świadczący usługi transportowe są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług,
   • w pytaniu nr 5 wniosku ORD-IN, świadczący usługi najmu narzędzi i sprzętu są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

4. W przypadku usług transportowych, o których mowa w pytaniu 2 są one, w ocenie Wnioskodawcy, wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowe usługi mają bezpośredni związek z przemieszczeniem towarów (materiałów) koniecznych dla wykonania usług budowlanych na terytorium Szwecji. Przemieszczenie towarów stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na terytorium kraju opodatkowaną stawką 0%. Przemieszczane, transportowane towary (materiały) służą świadczeniu usług budowlanych opodatkowanych poza terytorium kraju (Polski). W przypadku usług najmu, montażu, demontażu oraz obsługi rusztowań, o których mowa w pytaniu 3 są one, w ocenie Wnioskodawcy, wykorzystywane do świadczenia usług poza terytorium kraju (Polski). Rusztowania i w konsekwencji związane z nimi ww. usługi służą do wykonywania prac budowlanych, których miejscem świadczenia jest miejsce położenia nieruchomości, czyli do świadczenia usług poza terytorium kraju (Polski). W przypadku usług transportowych dotyczących przemieszczenia rusztowań, o których mowa w pytaniu 4 są one, w ocenie Wnioskodawcy, wykorzystywane do świadczenia usług poza terytorium kraju (Polski). Rusztowania i w konsekwencji związane z nimi usługi transportowe służą do wykonywania prac budowlanych, których miejscem świadczenia jest miejsce położenia nieruchomości, czyli do świadczenia usług poza terytorium kraju (Polski). W przypadku usług najmu narzędzi i sprzętu opisanych w pkt 5 stanu faktycznego, o których mowa w pytaniu 5 są one, w ocenie Wnioskodawcy, wykorzystywane do świadczenia usług poza terytorium kraju (Polski). Narzędzia i sprzęt i w konsekwencji związane z nimi usługi najmu służą do wykonywania prac budowlanych, których miejscem świadczenia jest miejsce położenia nieruchomości, czyli do świadczenia usług poza terytorium kraju (Polski). Dodać należy, że ww. usługi budowlane, dla których miejscem świadczenia jest miejsce położenia nieruchomości (Szwecja), gdyby były świadczone na terytorium kraju byłyby opodatkowane i w konsekwencji Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego.
5. W odpowiedzi na zadane pytanie: „Czy Wnioskodawca prowadzi na terytorium Szwecji zarejestrowaną działalność gospodarczą?” [Treść pytania nasuwa Wnioskodawcy istotne wątpliwości. Spółka bowiem prowadzi działalność gospodarczą na terytorium całego świata, w tym także w Szwecji. Pojęcie podatnika i związane z nim pojęcie „działalności gospodarczej” zawarte w przepisach krajowych i wspólnotowych pozwala na stwierdzenie, że koncepcja podatnika i prowadzenia działalności gospodarczej ma charakter uniwersalny i obejmuje podmioty prowadzące działalność (handlową, usługową, produkcyjną) w dowolnym miejscu na świecie i nie jest wymagane, aby była to działalność formalnie zarejestrowana. Wnioskodawca uzyskał w przeszłości rejestrację dla celów podatku od wartości dodanej w innych krajach należących do Unii Europejskiej (... jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii, Szwecji, posiadał też nr VAT w Danii). W żadnym jednak z tych krajów nie ma zarejestrowanej działalności gospodarczej w rejestrach tożsamych lub podobnych do Krajowego Rejestru Spółek, czy Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej.] Wnioskodawca wskazał, iż nie prowadzi na terytorium Szwecji zarejestrowanej działalności gospodarczej. Spółka jest spółką prawa handlowego zarejestrowaną zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych wyłącznie na terytorium Polski i jest prowadzona w oparciu o polskie przepisy prawa. W Szwecji Spółka posiada wyłącznie rejestrację dla celów szwedzkiego podatku od wartości dodanej, co nie jest równoznaczne z rejestracją w Szwecji działalności gospodarczej, która mogłaby mieć miejsce jeżeli Spółka posiadałaby w Szwecji oddział czy zakład. Jak to wskazano w stanie faktycznym, Spółka nie posiada obecnie w Szwecji zakładu, ponieważ budowy nie są prowadzone dłużej niż 12 miesięcy. W przypadku, gdy budowa byłaby prowadzona przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, zgodnie z Umową o unikaniu podwójnego opodatkowania należałoby uznać, że Wnioskodawca posiada w Szwecji zakład. Nawet jednak, gdyby Spółka posiadała w Szwecji zakład w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie jest on tożsamy z pojęciem „stałego miejsca prowadzenia działalności” w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Ewentualny obowiązek „zarejestrowania” zakładu w Szwecji byłby dokonywany wyłącznie dla celów rozliczania podatku dochodowego, a nie dla celów podatku od wartości dodanej.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo uznając, że miejscem świadczenia usług transportowych (pkt 2 stanu faktycznego) dotyczących przemieszczenia towarów (materiałów) jest miejsce, w którym nabywca ma swoją siedzibę - art. 28b ust. 1 ustawy VAT i dla celów nabycia tych usług podaje polski nr VAT w związku z czym podmioty wykonujące usługi transportowe na fakturze wykazują podatek od towarów i usług. W konsekwencji, czy wykazany na fakturach podatek od towarów i usług może pomniejszyć kwotę podatku należnego w składanych przez Wnioskodawcę deklaracjach VAT-7 w Polsce? nr (oznaczone we wniosku jako pytanie nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowym jest uznanie, że miejscem świadczenia usług transportowych (pkt 2 opisu stanu faktycznego) dotyczących przemieszczenia towarów (materiałów) jest miejsce, w którym nabywca ma swoją siedzibę i posługiwanie się przez niego, dla celów nabycia tych usług, polskim nr VAT, w związku z czym podmioty wykonujące usługi transportowe na fakturze wykazują podatek od towarów i usług. W konsekwencji, wykazany na fakturach podatek od towarów i usług może pomniejszyć kwotę podatku należnego w składanych przez Wnioskodawcę deklaracjach VAT-7 w Polsce.

Za powyższym przemawia następująca argumentacja:

Stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy VAT za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy VAT, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów podlega opodatkowaniu według stawki podatku 0%.

W świetle cytowanych przepisów, wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy VAT podlega opodatkowaniu na terytorium kraju.

Z kolei jak stanowi art. 28b ust. 1 ustawy VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (ust. 2 tego przepisu).

Wnioskodawca, w przedstawionym stanie faktycznym, nabywa usługi transportowe polegające na przewozie towarów (materiałów) koniecznych dla wykonania usług budowlanych na terytorium Szwecji. Są to zatem usługi bezpośrednio związane z przemieszczeniem towarów, które dla Wnioskodawcy stanowią wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na terytorium kraju opodatkowaną stawką 0%.

Nie ma zatem wątpliwości, że usługi te są jednoznacznie związane z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu na terytorium kraju, dlatego też poprawnym jest posługiwanie się przez Wnioskodawcę dla potrzeb nabycia tych usług, nr VAT nadanym mu Polsce i w konsekwencji, Wnioskodawcy przysługuje odliczenie podatku na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Art. 13 ust. 2 ustawy stanowi, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że nabywca towarów jest:

1. podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
2. osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju;
3. podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4. podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
   
   

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika – art. 13 ust. 3 ustawy.

Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów występuje, jeżeli dokonującym dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (…) – art. 13 ust. 6 ustawy.

W przypadku świadczenia usług istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

W art. 28a ustawy wskazano, iż na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 ustawy). Natomiast w przypadku, gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Odnosząc zatem cytowane przepisy dotyczące określenia miejsca świadczenia usług do opisu sprawy należy stwierdzić, że miejscem świadczenia przedmiotowych usług transportowych dotyczących przemieszczenia towarów (materiałów) potrzebnych (koniecznych) do wykonywania usług budowlanych w Szwecji, zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, jest miejsce, w którym Wnioskodawca będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Tym samym przedmiotowe usługi są opodatkowane w Polsce, a Wnioskodawca dla tej czynności prawidłowo podał numer identyfikacyjny nadany w Polsce. W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca otrzyma od kontrahentów, będących polskimi podatnikami podatku od towarów i usług, faktury zawierające kwotę podatku od towarów i usług, należy rozważyć, czy Zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. faktur.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy stanowi, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, skoro – jak wskazał Wnioskodawca - przedmiotowe usługi transportowe mają bezpośredni związek z przemieszczeniem towarów (materiałów) koniecznych dla wykonania usług budowlanych na terytorium Szwecji, które to przemieszczenie stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotową dostawę na terytorium kraju opodatkowaną stawką 0%, a zatem mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, to Wnioskodawcy będącemu czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie ww. usług transportowych. Przy czym prawo to przysługuje, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie zauważa się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wywiera zatem skutek prawny wyłącznie dla Wnioskodawcy, a nie dla kontrahentów Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług transportowych dotyczących przemieszczenia towarów.

Natomiast w zakresie:

• posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Szwecji,
  

• prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej usługi najmu, montażu, demontażu oraz obsługi rusztowań,
  

• prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług transportowych dotyczących przemieszczenia rusztowań,
  

• prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług najmu narzędzi i sprzętu,
  

• wykazania w deklaracjach VAT-7 usług budowlanych wykonywanych na terytorium Szwecji
  

zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.