Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.71.2016.2.OS
z 11 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2016 r. (data wpływu 23 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki związane z samochodami służbowymi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki związane z samochodami służbowymi.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo Handlowe ….. Spółka jawna (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży hurtowej tkanin dekoracyjnych (zasłony, firany, woal itp.). Odbiorcami towarów Spółki są m.in. hurtownie, sklepy, sieci hipermarketów. Spółka wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, nie wykonuje czynności podlegających zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Spółka zatrudnia m.in. pracowników będących przedstawicielami handlowymi. Do zadań przedstawicieli handlowych należy przede wszystkim utrzymanie stałych kontaktów z krajowymi odbiorcami towarów Spółki (m.in. zbierania zamówień, płatności, obsługa reklamacji, przyjmowanie uwag itd.). Każdy z przedstawicieli handlowych zajmuje się określonym rejonem Polski (klientami Spółki prowadzącymi działalność w tym rejonie). Miejsce pracy przedstawicieli handlowych w zawartych z nimi umowach o pracę określone zostało jako terytorium całego kraju (Polski), czas pracy określony jest zadaniowo. Model pracy przedstawicieli handlowych jest następujący. Na początku tygodnia pracy (najczęściej w poniedziałek) wszyscy przedstawiciele handlowi zjeżdżają się do siedziby Spółki na zebrania. Podczas zebrań każdy z przedstawicieli handlowych zdaje relacje z minionego tygodnia pracy, rozlicza się z środków pieniężnych otrzymanych od kontrahentów Spółki, pobiera nowe próbki towarów itd. Następnie po zakończeniu zebrania przedstawiciele handlowi rozpoczynają objazdy po wyznaczonych obszarach działania. Co do zasady poza początkiem tygodnia przedstawiciele handlowi nie zjeżdżają do siedziby Spółki. Rozpoczynają i kończą pracę w miejscu swojego zamieszkania.

W celu umożliwienia wykonywania przez przedstawicieli handlowych ich zadań Spółka udostępnia im samochody służbowe. Samochody służbowe stanowią własność Spółki lub są przedmiotem umów leasingu (Spółka jest leasingobiorcą). Są to samochody Fiat Doblo, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony. Każdy z 9 takich posiadanych przez Spółkę samochodów posiada jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków trwałą przegrodą. Samochody te klasyfikowane są na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van. Samochody te w zakresie opisanych w zdaniu poprzednim warunków poddane zostały dodatkowemu badaniu technicznemu przeprowadzonemu przez okręgową stację kontroli pojazdów. Badanie to potwierdzone zostało zaświadczeniem wydanym przez tę stację. Spółka nie wyklucza zakupu w przyszłości dodatkowych samochodów służbowych, które również spełniać będą opisane warunki (możliwe jednak, że będą to samochody innego producenta lub innej marki).

Kwestia powierzenia samochodów służbowych przedstawicielom handlowym unormowana jest w Spółce regulaminem używania samochodów służbowych (dalej: Regulamin). Ponadto, Regulamin stanowi załącznik do umowy pomiędzy Spółką a każdym z przedstawicieli handlowych o indywidualnej odpowiedzialności materialnej za powierzone mienie. Samochody służbowe powierzone zostaną przedstawicielom handlowym tylko i wyłącznie dla celów wykonywania obowiązków pracowniczych i służbowych. Regulamin zabrania wykorzystania samochodów służbowych w celach innych niż służbowe (w szczególności w celach prywatnych). Ewentualne wykorzystanie samochodu służbowego w celach innych niż służbowe kwalifikowane będzie zgodnie z Regulaminem jako naruszenie obowiązków pracowniczych.

Spółka ponosić będzie wszelkie koszty związane z utrzymaniem i kontrolą samochodów służbowych (w tym koszty paliwa, koszty napraw, koszty wydatków eksploatacyjnych np. niezbędnych płynów, koszty czyszczenia i sprzątania itp.). Zakupu paliwa dokonywać będą przedstawiciele handlowi z środków finansowych powierzonych im w tym celu przez Spółkę (najczęściej wykorzystywane będą środki finansowe pobrane przez przedstawicieli handlowych od klientów Spółki w ramach wizyt przedstawicieli u klientów - rozliczane następnie ze Spółką). Zakup paliwa każdorazowo dokumentowany będzie fakturą wystawioną na Spółkę ze wskazaniem numeru rejestracyjnego tankowanego pojazdu (samochodu służbowego). Na podobnych zasadach mogą być dokonywane drobniejsze wydatki związane z samochodami (koszty sprzątania, mycia, płynów do spryskiwaczy itd.), które także każdorazowo dokumentowane będą fakturami wystawianymi na Spółkę.

Przekazanie samochodu służbowego przedstawicielowi handlowemu dokumentowane będzie protokołem zdawczo-odbiorczym podpisywanym przez przedstawiciela handlowego oraz przedstawiciela Spółki upoważnionego do podpisania takiego dokumentu/odpowiedzialnego za flotę samochodową.

Samochody służbowe przetrzymywane będą w miejscach zamieszkania przedstawicieli handlowych. Każdy z przedstawicieli handlowych rozpoczyna wykonywanie zadań służbowych (wyjazdy do klientów Spółki) wyruszając samochodem służbowym spod miejsca zamieszkania. Po zakończeniu wykonywania zadań służbowych przedstawiciel handlowy pozostawia samochód służbowy pod miejscem zamieszkania. Podobnie w przypadku zebrań w Spółce na początku tygodnia pracy - każdy przedstawiciel handlowy przyjeżdża na zebrania samochodem służbowym spod miejsca zamieszkania.

Przedstawiciele handlowi zobowiązani są odbywać przejazd do klientów Spółki możliwie optymalną drogą, uwzględniając efektywne wykonywanie powierzonych obowiązków pracowniczych i zadań służbowych. Spółka dysponuje łącznie 9 samochodami służbowymi (jak wskazano wyżej liczba ta może ulec zmianie). Co do zasady do każdego z przedstawicieli handlowych przypisywany jest jeden konkretny samochód służbowy. Zdarzać się będą jednak sytuacje, w której dany handlowiec będzie korzystał z innego samochodu służbowego (np. w przypadku konieczności naprawy przypisanego do niego samochodu służbowego) - przypisanego do innego przedstawiciela handlowego, który w danej chwili/okresie z niego nie korzysta lub nieprzypisanego do żadnego z przedstawicieli handlowych.

Spółka nie prowadzi i nie zamierza prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu dla samochodów służbowych, o której mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6 i 7 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: uptu.).

W sprawie będącej przedmiotem zapytania nie została wydana interpretacja ogólna Ministra Finansów.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

1. Jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Towary i usługi związane z eksploatacją samochodu są to wszelkie towary i usługi umożliwiające prawidłową eksploatację samochodu. Nie jest możliwe wskazanie zamkniętej listy pozycji, jednakże będą to w szczególności: paliwo, płyny eksploatacyjne (np. płyn do spryskiwaczy, płyn do chłodnicy, olej silnikowy), elementy wyposażenia (wykładziny, chodniki samochodowe, pokrowce, wycieraczki), kosmetyki samochodowe, usługi mycia, usługi sprzątania, usługi związane z naprawami lub przeglądami.
3. Faktury dotyczące paliwa i innych wydatków związanych z eksploatacją samochodów będą wystawiane na Wnioskodawcę.
4. Wnioskodawca będzie wykorzystywał samochody, o których mowa we wniosku, do celów własnej działalności gospodarczej - czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, niebędących czynnościami zwolnionymi. Przy czym, jak wskazano we wniosku, samochody będą przechowywane przez przedstawicieli handlowych w miejscu ich zamieszkania. Jednocześnie funkcjonujący u Wnioskodawcy regulamin używania samochodów służbowych zabrania wykorzystania samochodów służbowych w celach innych niż służbowe (w szczególności w celach prywatnych). Ewentualne wykorzystanie samochodu służbowego w celach innych niż służbowe kwalifikowane będzie zgodnie z w/w regulaminem jako naruszenie obowiązków pracowniczych.
5. Pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku stanowią pojazdy wskazane w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: uptu).
6. Stwierdzenie spełnienia wymagań określonych, w przypadku Wnioskodawcy, w art. 86a ust. 9 pkt 1 uptu, nastąpiło poprzez stosowną adnotację o spełnieniu tych wymagań w dowodzie rejestracyjnym pojazdów samochodowych objętych treścią wniosku.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie mieć prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całość kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z samochodami służbowymi?

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie miał pełne prawo do odliczenia, tj. do obniżenia kwot podatku należnego o całość kwot podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z samochodami służbowymi.

Stosownie do art. 86 ust. 1 uptu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Szczególne regulacje dotyczące prawa do odliczenia podatku w odniesieniu do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zawiera art. 86a uptu. Stosownie do ust. 1 pkt 1 tego przepisu, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 uptu stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Wydatki związane z pojazdami samochodowymi wskazane zostały m.in. w art. 86a ust. 2 pkt 3 uptu. Zgodnie z tym przepisem, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zalicza się wydatki dotyczące nabycia lub importu paliw silnikowych oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Ograniczenie odliczenia do 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika w określonych przypadkach nie znajduje zastosowania. Zgodnie bowiem z art. 86a ust. 3 pkt 1 uptu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.
   
   

Przypadek opisany w art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) uptu doprecyzowany został w ust. 4, z którego wynika, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Punkt 2 powołanego wyżej przepisu uszczegółowiony został w ust. 9, który w pkt 1 wskazuje, że do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą. Wreszcie w ust. 10 pkt 1 omawianego przepisu ustawodawca zastrzegł, że spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań.

W praktyce stosowania powołanych wyżej przepisów organy podatkowe przyjmują, że w ocenie ustawodawcy pojazdy samochodowe wymieniono w art. 86a ust. 4 pkt 2 uptu mogą być co prawda użyte do celów prywatnych jednak użycie takie jest nieistotne z uwagi na cechy konstrukcyjne tych pojazdów. Nawet zatem przy ich użyciu do celów prywatnych, jeśli spełnione są warunki opisane w art. 86a ust. 9 uptu, podatnikowi w dalszym ciągu przysługuje pełne odliczenie podatku naliczonego od wydatków (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 9 stycznia 2015 r., Nr IPPP1/443-1122/14-4/JL). Organy podatkowe przyjmują również, że w przypadku tego rodzaju pojazdów nie jest konieczne prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdów, wprowadzanie regulaminów lub zasad używania pojazdów - gdyż dokumentacja ta nie determinuje pełnego prawa do odliczenia. O pełnym prawie do odliczenia podatku naliczonego decyduje w tym przypadku sam rodzaj pojazdu (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 9 stycznia 2015 r., Nr IBPP2/443-1018/14/WN).

Odnosząc powyższe uwagi od zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę wskazać trzeba, że samochody służbowe wykorzystywane przez Spółkę (przeznaczone do użytku przedstawicieli handlowych) spełniać będą warunki, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2, ust. 9 i 10 uptu. Już samo spełnienie tych warunków oznaczać będzie brak konieczności stosowania ograniczenia w odliczeniu podatku naliczonego w zakresie wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, uregulowanego w art. 86a ust. 1 uptu. Niezależnie od tego, Spółka dokładać będzie wszelkich starań, aby samochody służbowe nie były wykorzystywane w innych celach niż cele związane z jej działalnością gospodarczą (m.in. poprzez odpowiednie zapisy w Regulaminie). Tym samym, Wnioskodawca uczyni nawet więcej, niż wymagają od niego przepisy umożliwiające odstąpienie od stosowania ograniczenia w odliczeniu.

Powyższego stanowiska nie zmienia fakt, że samochody przetrzymywane będą w miejscu zamieszkania przedstawicieli handlowych. Jak wskazano w opisie zdarzenia, przedstawiciele handlowi będą rozpoczynać i kończyć pracę w miejscu swojego zamieszkania. Tym samym, specyfika działalności Spółki (działalność handlowa z czym wiąże się konieczność zatrudniania przedstawicieli handlowych) i mobilny charakter pracy przedstawicieli handlowych przesądza o tym, że przetrzymywanie samochodów służbowych w miejscu zamieszkania przedstawicieli handlowych nie przekreśla ich wykorzystania wyłącznie do celów działalności gospodarczej Spółki. Konieczność odprowadzenia samochodów każdorazowo do siedziby Spółki byłaby wręcz sprzeczna z zasadami prawidłowej gospodarki flotą samochodową - powodowałaby konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków (przede wszystkim koszty paliwa), nieuzasadnionych celami gospodarczymi.

Mając na względzie przedstawione argumenty nie powinno ulegać wątpliwości, że Spółka będzie mieć pełne prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z samochodami służbowymi. Ograniczenie w odliczeniu wynikające z art. 86a ust 1 uptu nie będzie mieć zastosowania. Prawo Spółki wynika bezpośrednio ze spełnienia wymagań, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2, ust. 9 i 10 uptu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż podtrzymuje stanowisko w sprawie oceny zdarzenia przyszłego, które pozostaje aktualne także w kontekście powyższych uzupełnień opisu zdarzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Na mocy art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Mocą art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Zgodnie z art. 86a ust. 7 ustawy, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1. numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;
2. dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;
3. stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;
4. wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:
   1. kolejny numer wpisu,
   2. datę i cel wyjazdu,
   3. opis trasy (skąd - dokąd),
   4. liczbę przejechanych kilometrów,
   5. imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5. liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.
   
   

Na podstawie art. 86a ust. 9 ustawy, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą
1. klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub
2. z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2. pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
3. pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń
   1. agregat elektryczny/spawalniczy,
   2. do prac wiertniczych,
   3. koparka, koparko-spycharka,
   4. ładowarka,
   5. podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,
   6. żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1. pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;
2. pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.
   
   

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, zatrudnia m.in. pracowników będących przedstawicielami handlowymi. Do zadań przedstawicieli handlowych należy przede wszystkim utrzymanie stałych kontaktów z krajowymi odbiorcami towarów Spółki. W celu umożliwienia wykonywania przez przedstawicieli handlowych ich zadań Spółka udostępnia im samochody służbowe. Samochody służbowe stanowią własność Spółki lub są przedmiotem umów leasingu (Spółka jest leasingobiorcą). Pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku stanowią pojazdy wskazane w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług. Są to samochody, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony. Każdy z 9 takich posiadanych przez Spółkę samochodów posiada jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków trwałą przegrodą. Samochody te klasyfikowane są na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van. Samochody te w zakresie opisanych w zdaniu poprzednim warunków poddane zostały dodatkowemu badaniu technicznemu przeprowadzonemu przez okręgową stację kontroli pojazdów. Badanie to potwierdzone zostało zaświadczeniem wydanym przez tę stację. Stwierdzenie spełnienia wymagań określonych w art. 86a ust. 9 pkt 1 uptu nastąpiło poprzez stosowną adnotację o spełnieniu tych wymagań w dowodzie rejestracyjnym pojazdów samochodowych objętych treścią wniosku. Towary i usługi związane z eksploatacją samochodu są to wszelkie towary i usługi umożliwiające prawidłową eksploatację samochodu. Wydatki na eksploatacje samochodów obejmują w szczególności: paliwo, płyny eksploatacyjne (płyn do spryskiwaczy, płyn do chłodnicy, olej silnikowy), elementy wyposażenia (wykładziny, chodniki samochodowe, pokrowce, wycieraczki), kosmetyki samochodowe, usługi mycia, usługi sprzątania, usługi związane z naprawami lub przeglądami. Faktury dotyczące paliwa i innych wydatków związanych z eksploatacją samochodów będą wystawiane na Wnioskodawcę. Wnioskodawca będzie wykorzystywał samochody, o których mowa we wniosku, do celów własnej działalności gospodarczej - czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, niebędących czynnościami zwolnionymi.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że kluczowe znaczenie ma przepis art. 86a ust. 4 w związku z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy. Z treści ww. przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

W tej grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzania regulaminów, zasad używania tych pojazdów. Posiadanie takiej dokumentacji nie determinuje pełnego prawa do odliczenia, a elementem decydującym jest rodzaj pojazdu określony w art. 86a ust. 4 ustawy. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że samochody o których mowa we wniosku, jak wskazał Wnioskodawca są samochodami wymienionym w art. 86a ust. 9 pkt 1 ustawy, a więc – w myśl art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy – ich konstrukcja wyklucza użycie ich do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że użycie ich do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. W sytuacji zatem, gdy Wnioskodawca jest w posiadaniu dokumentów, o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy, stwierdzających spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9 (badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań), na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczania pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z przedmiotowymi samochodami.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, pomimo częściowo odmiennej argumentacji, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.