INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2007r. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 21.11.2011 r. (data wpływu 24.11.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych na rzecz pracowników w ramach świadczeń finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.11.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych na rzecz pracowników w ramach świadczeń finansowanych z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest producentem produktów farmaceutycznych oraz kosmetyków. W związku z zakresem prowadzonej działalności i stanem zatrudnienia Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia działalności socjalnej, w tym utworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS). Zasady przyznawania świadczeń z ZFŚS, w tym zasady odpłatności czy częściowej odpłatności, zostały uregulowane w regulaminie Funduszu. Z ZFŚS finansowane są liczne świadczenia na rzecz pracowników oraz byłych pracowników (emerytów), w tym m.in. świadczenia wypoczynkowe: wypoczynek we własnym ośrodku wypoczynkowym lub w wynajętych apartamentach, rekreacja i kultura (dopłaty do karnetu na basen, siłownię i do biletów na imprezy kulturalne), zapomogi (okolicznościowe lub losowe), pożyczki mieszkaniowe, paczki dla dzieci, bony towarowe.

W zakresie świadczeń wypoczynkowych pracownicy mają możliwość korzystania z tzw. własnego ośrodka wypoczynkowego, a konkretnie własnych domków położonych na terenie ośrodka wypoczynkowego w P. Wszelkie koszty związane z utrzymaniem tych domków są ponoszone z ZFŚS.

Ponadto Wnioskodawca wynajmuje całorocznie apartamenty w Z. i G. Koszty wynajmu apartamentu w Z. pokrywane są ze środków ZFŚS. Natomiast koszty wynajmu apartamentu w G. są pokrywane ze środków obrotowych. Należy wskazać, że apartament w G. poza sezonem jest także wykorzystywany w charakterze tzw. mieszkania służbowego. Dotyczy to przypadków zapewnienia pracownikom noclegów w trakcie zajęć na studiach podyplomowych w G. lub realizacji przez pracowników zatrudnionych w innych częściach kraju zadań służbowych w G. lub okolicach.

Z tytułu korzystania z domków i apartamentów pracownicy i członkowie ich rodzin wnoszą opłaty wynikające z cennika zawartego w regulaminie Funduszu. Regulamin dopuszcza sytuacje, w których opłata nie będzie pobierana od pracownika i jego dzieci, ale tylko od innych osób towarzyszących (członków rodziny). Opłaty te zasilają rachunek ZFŚS. Koszty utrzymania domków i wynajęcia apartamentów są wyższe niż opłaty uzyskiwane z ich udostępniania pracownikom i członkom ich rodzin. Właściciel ośrodka obciąża Wnioskodawcę fakturami VAT za koszty utrzymania domków. Wydatek ten w kwocie brutto obciąża ZFŚS. Z tytułu wynajmu apartamentów od właścicieli Wnioskodawca otrzymuje faktury VAT. Faktury są księgowane odpowiednio w ciężar ZFŚS (Z.) lub koszty nie będące kosztami uzyskania przychodów (G.) w wartości brutto, gdyż VAT nie podlega odliczeniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z wykonywaniem na rzecz pracowników opisanych wyżej usług w zakresie wypoczynku, realizowanych w ramach prowadzonej działalności socjalnej, Wnioskodawca występuje jako podatnik VAT i czy wykonywanie przez Nią świadczenia podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT...
2. Czy opisane powyżej zakupy towarów i usług realizowane na potrzeby prowadzonej działalności socjalnej dają prawa do odliczenia podatku VAT z dokumentujących je faktur...
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcay, w ramach wykonywanej działalności socjalnej nie występuje On jako podatnik VAT. W związku z tym świadczenia na rzecz pracowników w zakresie odpłatnego i nieodpłatnego udostępniania domków i apartamentów nie stanowią czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5.1.1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5.1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej. Stosownie do art. 8.2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych, niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Art. 15.1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15.2 ustawy VAT). Określony w ustawie VAT zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowani u wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tj. Dz. U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.). Przedmiotem działania Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS), zgodnie z art. 1 ust 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (tj. Dz. U z 1996 r. Nr 70 poz. 335 ze zm.), zwanej dalej ustawą o ZFŚS, jest finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego. Jak wynika z treści art. 2 pkt 1 ustawy o ZFŚS, przez działalność socjalną rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej - rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. W myśl pkt 5 powołanego przepisu, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Z powołanych przepisów wynika, iż zakładowa działalność socjalna dotyczy określonych rodzajów świadczeń pracodawcy na rzecz pracownika i tylko te świadczenia mogą być finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Ponadto Fundusz jest tworzony na rzecz załogi pracodawcy i prawo do korzystania ze świadczeń finansowanych z Funduszu jest kolektywnym prawem załogi. Stosownie natomiast do art. 10 i art. 12 ustawy o ZFŚS, środkami Funduszu administruje pracodawca i gromadzi je na odrębnym rachunku bankowym.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa, w przypadku, gdy czynność zakupu od osoby trzeciej świadczenia w części lub całości finansowanego z ZFŚS jest działaniem o charakterze techniczno - administracyjnym podejmowanym dodatkowo, całkowicie poza sferą prowadzonej przez pracodawcę działalności gospodarczej (poza sferą jego aktywności biznesowej), to czynność ta nie jest podejmowana przez pracodawcę w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. W konsekwencji należy stwierdzić, że nie jest on podatnikiem tego podatku w tym zakresie. Powyższe odnosi się między innymi do sytuacji, gdy ww. świadczenia współfinansuje beneficjent, tj. osoba uprawniona do korzystania z Funduszu, albowiem udziału i zaangażowania osoby uprawnionej we współfinansowaniu świadczenia nie można kwalifikować jako świadczenia wzajemnego uzyskiwanego z Funduszu, co oznacza, że nie stanowi ono wynagrodzenia dla pracodawcy i nie ma tym samym cechy odpłatności stanowiącej warunek i kryterium kwalifikowania świadczenia z Funduszu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Zatem w sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego, czynności podejmowane w ramach ZFŚS polegające na przekazywaniu przez pracodawcę usług na rzecz osób uprawnionych za częściową odpłatnością ponoszoną przez te osoby lub nieodpłatnie nie mieszczą się w pojęciu odpłatnego świadczenia usług i w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Taka interpretacja jest powszechnie akceptowana w literaturze fachowej. Dodatkowo należy też wskazać na ugruntowaną linię interpretacji przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, na przykład wyroki NSA: z dnia 2 września 2008 r. sygn. I FSK 1076/07, z dnia 15 października 2010 r. sygn. I FSK 1511/09, z dnia 22 października 2010 r. sygn. I FSK 1727/09, z dnia 22 października 2010 r. sygn. I FSK 1783/09. Ponadto zyskała ona potwierdzenie w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 21 października 2011 r. sygn. IPTPP2/443-381/11-2/AW i w dniu 28 października 2011 r. sygn. IPTPP2/443-382/11-4/AW.

Ad. 2

Zgodnie z brzmieniem art. 86.1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W myśl art. 86.2 pkt 1 lit a ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. W związku z powyższym, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z ogólnymi regułami konstrukcyjnymi VAT odliczeniu może podlegać tylko ten podatek naliczony (ta jego część), który związany jest z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Ustawa stanowi, że podatek winien być wyodrębniony w przypadku, gdy podatnik wykonuje zarówno czynności dające prawo do odliczenia, jak i czynności, w związku z którymi nie przysługuje takie prawo. Obowiązek wyodrębnienia kwot podatku przypisywanych do poszczególnych rodzajów czynności (opodatkowane, zwolnione, niepodlegające opodatkowaniu), ma charakter bezwzględny. Cytowany powyżej przepis art. 86.1 ustawy VAT stwierdza jednoznacznie, że prawo do odliczenia przysługuje w tym zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Nie przysługuje ono zatem w zakresie wykonywania czynności niepodlegających w ogóle podatkowi oraz w zakresie wykonywania czynności zwolnionych z podatku.

Odnosząc zatem powyższe przepisy do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, że skoro działalność Wnioskodawcy w zakresie administrowania ZFŚS nie podlega opodatkowaniu podatkiem, to nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych na rzecz osób uprawnionych sfinansowanych w części z ZFŚS.

Zasadność takiego rozumienia przepisów ustawy VAT została potwierdzona w licznych interpretacjach wydanych w imieniu Ministra Finansów, m.in. w interpretacjach Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 21 października 2011 r., sygn. IPTPP2/443-381/11-2/AW i w dniu 28 października 2011 r., sygn. IPTPP2/443-382/11-4/AW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Ponadto, przez dostawę towarów rozumie się również – w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.04.2011r. – przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Natomiast na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Stosownie zaś do przepisu art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.04.2011r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w związku z wykonywaną działalnością prowadzi działalność socjalną, w tym w ramach utworzonego Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS). Zasady przyznawania świadczeń z ZFŚS, w tym zasady odpłatności czy częściowej odpłatności, zostały uregulowane w regulaminie Funduszu. Z ZFŚS finansowane są liczne świadczenia na rzecz pracowników oraz byłych pracowników (emerytów), w tym m.in. świadczenia wypoczynkowe: wypoczynek we własnym ośrodku wypoczynkowym lub w wynajętych apartamentach, rekreacja i kultura (dopłaty do karnetu na basen, siłownię i do biletów na imprezy kulturalne), zapomogi (okolicznościowe lub losowe), pożyczki mieszkaniowe, paczki dla dzieci, bony towarowe. W zakresie świadczeń wypoczynkowych pracownicy mogą korzystać z własnego ośrodka wypoczynkowego (domków). Wszelkie koszty związane z utrzymaniem tych domków są ponoszone z ZFŚS. Ponadto Wnioskodawca wynajmuje całorocznie apartamenty w Z. i G. Koszty wynajmu apartamentu w Z. pokrywane są ze środków ZFŚS, natomiast koszty wynajmu apartamentu w G. są pokrywane ze środków obrotowych. Apartament w G. poza sezonem jest także wykorzystywany w charakterze mieszkania służbowego dla pracowników. Z tytułu korzystania z domków i apartamentów pracownicy i członkowie ich rodzin wnoszą opłaty wynikające z cennika zawartego w regulaminie Funduszu. Regulamin dopuszcza sytuacje, w których opłata nie będzie pobierana od pracownika i jego dzieci, ale tylko od innych osób towarzyszących (członków rodziny). Opłaty te zasilają rachunek ZFŚS. Koszty utrzymania domków i wynajęcia apartamentów są wyższe niż opłaty uzyskiwane z ich udostępniania pracownikom i członkom ich rodzin. Właściciel ośrodka obciąża Wnioskodawcę fakturami VAT za koszty utrzymania domków, wydatek ten w kwocie brutto obciąża ZFŚS. Z tytułu wynajmu apartamentów od właścicieli Wnioskodawca otrzymuje faktury VAT, które są księgowane odpowiednio w ciężar ZFŚS (apartament w Z.) lub koszty nie będące kosztami uzyskania przychodów (apartament w G.) w wartości brutto, gdyż VAT nie podlega odliczeniu.

Pytanie Wnioskodawcy odnosi się do usług w zakresie wypoczynku wykonywanych na rzecz pracowników w ramach prowadzonej działalności socjalnej finansowanych z ZFŚS. Wątpliwości Pytającego sprowadzają się do kwestii, czy w powyższym zakresie występuje On jako podatnik VAT i czy opisane świadczenia na rzecz pracowników, wykonywane nieodpłatnie jak i za częściową odpłatnością, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Obowiązek tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nakładają przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, ustawa ta określa zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, zwanego dalej „Funduszem”, i zasady gospodarowania środkami tego Funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z Funduszu oraz na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych.

W myśl art. 2 pkt 1 cyt. ustawy, działalność socjalna oznacza usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową. Jak stanowi pkt 5 powołanego przepisu, osobami uprawnionymi do korzystania z Funduszu są pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści – byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał, w regulaminie, o którym mowa w art. 8 ust. 2, prawo do korzystania ze świadczeń socjalnych finansowanych z Funduszu.

Stosownie do art. 10 oraz art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, środki Funduszu są gromadzone na odrębnym rachunku bankowym, a pracodawca jedynie administruje tymi środkami. Należy wskazać, iż podmiot zobowiązany do utworzenia i administrowania zakładowym funduszem socjalnym podejmuje działania techniczne o charakterze nieodpłatnym, które pozostają całkowicie poza prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Podmiot ten nie rozpoczyna i nie prowadzi działalności gospodarczej w celu dysponowania funduszem socjalnym. Wykonuje te czynności tylko dlatego, że taki obowiązek nakłada na niego ustawa o Zakładowym Funduszu Świadczeń Socjalnych. W konsekwencji, podmiot wykonując te czynności z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

Dokonując analizy powołanych powyżej przepisów tut. Organ stwierdza, iż w przypadku, gdy pracodawca dokonuje zakupu usług i towarów finansując wydatki w całości z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, a także w sytuacji, w której dany wydatek jest częściowo finansowany również przez pracownika, pracodawca odbierając i przekazując określone środki poza rachunkiem Funduszu, działa jedynie jako swego rodzaju pośrednik (nie rozpoznając z tego tytułu żadnych kosztów, ani przychodów dla celów CIT), a jego czynności związane są ściśle z rolą administratora ZFŚS. Tym samym, w takich sytuacjach, w których pracodawca realizuje swoje zadania socjalne poprzez zakup finansowanych z ZFŚS towarów i usług od podmiotów trzecich, jak np.: świadczenia wypoczynkowe (w ośrodku wypoczynkowym lub w wynajętych apartamentach), dopłaty do karnetu na basen, siłownię i biletów na imprezy kulturalne, paczki dla dzieci, bony towarowe, a także okolicznościowe zapomogi, pożyczki mieszkaniowe i inne cele określone w regulaminie ZFŚS - występuje jedynie jako podmiot administrujący środkami Funduszu i nie jest w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto, w przypadku częściowego partycypowania w kosztach nabytych usług obcych przez pracownika, trudno uznać, że odpłatność czyniona przez pracownika ma charakter wynagrodzenia za usługę pracodawcy, gdyż jego usługa w tym zakresie – jako administratora Funduszu – ma charakter jedynie pośredniczenia w udostępnianiu pracownikowi usługi obcej, sfinansowanej ze środków Funduszu, z tytułu którego to działania pracodawca nie uzyskuje żadnego wynagrodzenia, gdyż odpłatność pracownika przekazywana jest na rachunek ZFŚS. Udziału i zaangażowania osoby uprawnionej we współfinansowaniu świadczenia nie można kwalifikować jako świadczenia wzajemnego uzyskiwanego z Funduszu, co oznacza, że nie stanowi ono wynagrodzenia dla pracodawcy i nie ma tym samym cechy odpłatności stanowiącej warunek i kryterium kwalifikowania świadczenia z Funduszu jako czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W sytuacji przedstawionej we wniosku, usługi – będące przedmiotem zapytania - w zakresie wypoczynku wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników w ramach prowadzonej przez Niego działalności socjalnej, finansowane są przez ZFŚS. Wszelkie koszty związane z utrzymaniem wynajmowanych pracownikom domków wypoczynkowych, a także koszty wynajmu apartamentu w Z., pokrywane są, jak wskazał Wnioskodawca, ze środków Funduszu. Częściowa odpłatność za korzystanie z wypoczynku ponoszona przez pracowników wynika z regulaminu ZFŚS i zasila rachunek Funduszu.

Biorąc powyższe pod uwagę należy zatem stwierdzić, że w niniejszej sprawie czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w ramach ZFŚS polegające na przekazywaniu przez pracodawcę towarów i usług na rzecz osób uprawnionych za częściową odpłatnością ponoszoną przez te osoby, nie mieszczą się w pojęciu odpłatnego świadczenia usług a Wnioskodawca nie występuje w tym przypadku jako podatnik podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, działalność Wnioskodawcy w zakresie administrowania funduszem socjalnym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Odnosząc się do możliwości odliczenia przez Wnioskodawcę podatku VAT naliczonego w związku z zakupem towarów i usług będących przedmiotem ww. świadczeń socjalnych, wskazać należy, iż zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji, podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup towarów i usług, jeśli wydatki te będą wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym, skoro działalność Wnioskodawcy w zakresie administrowania funduszem socjalnym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (nie występuje On w tym przypadku jako podatnik podatku od towarów i usług), to nie przysługuje Mu prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych na rzecz osób uprawnionych wydatków sfinansowanych z ZFŚS.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy uznaje się za prawidłowe.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania innych świadczeń Wnioskodawcy na rzecz pracowników, które nie są finansowane z ZFŚS, w szczególności udostępniania pracownikom opisanego w stanie faktycznym apartamentu w G., utrzymywanego ze środków obrotowych Wnioskodawcy, z uwagi na to, że Podatnik nie postawił w tym zakresie pytania (przedmiotem zapytania we wniosku – a tym samym przedmiotem wydanej interpretacji - jest kwestia opodatkowania świadczeń w zakresie wypoczynku finansowanych z funduszu socjalnego).

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.