Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-328/16-2/MK
z 26 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2016 r. (data wpływu 11 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem Polski, mieszkającym przez cały rok w Polsce, gdzie zlokalizowane są jego cele bytowe. Przebywając kilkanaście lat w Hiszpanii Zainteresowany pracował na rzecz hiszpańskiego przedsiębiorstwa, gdzie uzyskał prawo do emerytury. Emerytura wypłacana jest Wnioskodawcy przez hiszpański odpowiednik polskiego zakładu ubezpieczeń społecznych w części proporcjonalnie zsumowanych okresów, w cyklach miesięcznych na konto bankowe w Hiszpanii w pełnej przyznanej kwocie. W Polsce Zainteresowany otrzymuje z ZUS-u emeryturę proporcjonalną uzyskaną za pracę w Polsce.

Po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawca rozlicza wspólnie obie emerytury w następujący sposób:

• dochody z tytułu emerytury polskiej ujmowane są w zeznaniu PIT-36 w rubryce źródła przychodu „Emerytury-renty oraz inne świadczenia...” poz. 50 zeznania podatkowego,
• dochody uzyskane z emerytury otrzymanej w Hiszpanii ujmowane są w załączniku do zeznania PIT/ZG w poz. 23 „Inne źródła (w tym emerytury-renty, stypendia z zagranicy)” w kolumnie „Dochód, o którym mowa w art. 27 ust. 8 ustawy”, a następnie dochód ten wykazywany jest w poz. 174 zeznania i obliczany jest przez Wnioskodawcę podatek z uwzględnieniem podwyższonej stopy procentowej i uwzględniony w poz. 177.
  
  

Od obliczonego w powyższy sposób podatku Zainteresowany dokonuje ewentualnych odliczeń od podatku. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że certyfikat rezydencji przesłał hiszpańskiemu urzędowi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy postępowanie, biorąc pod uwagę umowę między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, z dnia 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127) wykazane powyżej jest właściwie?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie cyt. powyżej ustawy, a szczególnie art. 23 ust. 1 pkt a) oraz art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedstawionym w poz. 80 zaistniałym stanie faktycznym pozwala na takie rozliczenie otrzymanej emerytury z Hiszpanii.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012, poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a tej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepisy art. 3 ust. 1 i 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z emerytury otrzymywanej z Hiszpanii oraz z Polski. W przedmiotowej sprawie mają więc zastosowanie przepisy umowy polsko-hiszpańskiej.

W myśl art. 18 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podpisanej w Madrycie w dniu 15 listopada 1979 r. (Dz. U. z 1982 r. Nr 17 poz. 127), stosownie do postanowień ustępu 2 artykułu 19 emerytury i inne świadczenia o podobnym charakterze, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym Państwie (w Polsce).

W świetle powyższego, świadczenie emerytalne otrzymywane z systemu ubezpieczeń społecznych Hiszpanii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce są opodatkowane wyłącznie w Polsce.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca jest obywatelem polskim i ma miejsce zamieszkania w Polsce, otrzymuje emeryturę wypłacaną z Hiszpanii. Emerytura ta jest wypłacana na podstawie hiszpańskiego systemu ubezpieczeń społecznych. Ponadto Wnioskodawca otrzymuje emeryturę z Polski.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 18 ww. umowy polsko-hiszpańskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura z Hiszpanii jest opodatkowana tylko w Polsce.

Mając na uwadze powyższe podkreślić należy, że w omawianym przypadku nie ma zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, a wskazuje na to treść art. 18, który mówi, że emerytury wypłacone osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polsce), w związku z jej zatrudnieniem w przeszłości, będą opodatkowane tylko w tym Państwie (Polsce).

Zatem przywołany przez Wnioskodawcę przepis art. 23 ust 1 pkt a), który brzmi: jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Hiszpanii, to Polska będzie, z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2, zwalniać taki dochód lub majątek spod opodatkowania, ale może, przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w wypadku, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie była tak zwolniona - nie znajduje zastosowania w niniejszej sprawie. Artykuł ten odnosi się do dochodów, które mogą być opodatkowane w Hiszpanii. Natomiast w badanej sprawie sytuacja taka nie ma miejsca, ponieważ emerytura wypłacana Wnioskodawcy opodatkowana jest tylko w Polsce.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, za wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 7 cyt. ustawy przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

Natomiast w sytuacji, gdy emerytura z zagranicy jest otrzymywana bez pośrednictwa płatnika należy mieć na uwadze przepis art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z emerytur i rent z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a cyt. artykułu. Zgodnie z jego treścią, podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień – w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Reasumując, należy stwierdzić, że w związku z tym, że Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie i miejsce zamieszkania w Polsce, to dochody z emerytury wypłacanej z Hiszpanii podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce, natomiast mając na uwadze fakt, że otrzymywana jest bez pośrednictwa płatnika, wówczas to Wnioskodawca jest zobowiązany samodzielnie wpłacać w ciągu roku miesięczne zaliczki na podatek dochodowy. W rocznym zeznaniu podatkowym Wnioskodawca wykazuje oba uzyskiwane dochody, tj. z emerytury otrzymywanej z Polski oraz Hiszpanii, poprzez sumowanie ich i rozliczenie według ogólnych zasad opodatkowania, tj. art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.