Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-352/16/IZ
z 6 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 marca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 15 marca 2016 r.), uzupełnionym 21 i 26 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy otrzymane z Krajowego Funduszu Szkoleniowego dofinansowanie jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21, pkt 47 lub pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (pytanie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy otrzymane z Krajowego Funduszu Szkoleniowego dofinansowanie jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21, pkt 47 lub pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 14 kwietnia 2016 r. wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 21 i 26 kwietnia 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) zajmuje się produkcją sztucznych osłonek do wędlin. Spółka prowadzi działalność na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”, „Strefa”) na podstawie zezwolenia z 19 lutego 2009 r. oraz zezwolenia z 10 marca 2011 r. (dalej łącznie: „Zezwolenie”). Zezwolenie dotyczy prowadzonej przez Spółkę działalności produkcyjnej, handlowej i usługowej w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej o określonych pozycjach PKWiU, które nie obejmują usług szkoleniowych i edukacyjnych.

Spółka jest stroną umowy (dalej: „Umowa”) o finansowanie działań obejmujących kształcenie pracowników i pracodawcy ze środków Krajowego Funduszu Szkoleniowego zawartej z Powiatowym Urzędem Pracy (dalej: „Urząd”).

Przedmiotem Umowy jest przyznanie Spółce dotacji na kształcenie jej pracowników. Środki przyznane Wnioskodawcy pochodzą z Krajowego Funduszu Szkoleniowego (dalej: „KFS”). KFS stanowi wydzieloną część Funduszu Pracy - funduszu celowego przeznaczonego na zapobieganie bezrobociu i ograniczenie jego skutków, tworzonego ze składek pracodawców. KFS przeznaczony jest na kształcenie pracowników i pracodawców, podejmowane z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą. Celem utworzenia KFS jest zapobieganie utracie zatrudnienia przez osoby pracujące z powodu niedostosowania ich kompetencji do warunków dynamicznie zmieniającej się gospodarki.

Na mocy Umowy, Urząd przyznał Wnioskodawcy środki pieniężne w formie dofinansowania w określonej kwocie. Jednocześnie, Wnioskodawca został zobowiązany do wniesienia wkładu własnego w kwocie stanowiącej nie mniej niż 20% całkowitych kosztów kształcenia. Zgodnie z Umową, środki na kształcenie przyznane z KFS są środkami bezzwrotnymi, pod warunkiem wypełnienia przez Spółkę wszystkich postanowień Umowy.

Na podstawie Umowy, Wnioskodawca jest zobowiązany do zawarcia umowy o świadczenie usług kształcenia z zewnętrzną jednostką szkoleniową. Jednocześnie, Wnioskodawca jest zobowiązany do zawarcia umów z zatrudnionymi u niego pracownikami objętymi szkoleniami. Umowy z pracownikami określają prawa i obowiązki stron, oraz zawierają zobowiązanie do zwrotu kosztów kształcenia, którym został objęty pracownik, w przypadku nieukończenia przez niego kształcenia z powodu rozwiązania przez niego umowy o pracę lub rozwiązania z nim umowy o pracę.

Środki o których mowa powyżej zostały na rzecz Wnioskodawcy przyznane w formie finansowania kosztów kształcenia, wynikających z zawartych przez Spółkę umów z jednostkami szkoleniowymi lub organizatorami studiów. Zgodnie z zapisami Umowy, Urząd finansuje koszty kształcenia, dokonując na rzecz Wnioskodawcy przelewów w transzach. Przelewy dokonywane są w terminie do 7 dni przed terminem płatności wynikającym z umowy o świadczenie usług kształcenia zawartej przez Wnioskodawcę z jednostką szkoleniową lub organizatorem studiów, przy czym środki mogą z przyczyn niezależnych od Urzędu zostać przelane w terminie późniejszym, bez odsetek za zwłokę.

W praktyce, finansowanie kształcenia pracowników Wnioskodawcy może się odbywać w dwóch wariantach:

• Spółka otrzymuje dofinansowanie z KFS, po czym uiszcza wynagrodzenie należne jednostce szkoleniowej lub organizatorowi studiów,
• Spółka uiszcza kwotę wynagrodzenia należną jednostce szkoleniowej lub organizatorowi studiów, po czym otrzymuje dofinansowanie z KFS.
  
  

Spółka podkreśla, że Urząd nigdy nie przekazuje należnego wynagrodzenia bezpośrednio na rzecz jednostki szkoleniowej lub organizatora studiów - środki finansowe przeznaczone na pokrycie wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług kształcenia są w każdym przypadku przelewane na konto Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie (pytanie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy otrzymane z KFS dofinansowanie jest zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21, pkt 47 lub pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 643 ze zm. – winno być: t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.)?

W ocenie Wnioskodawcy, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami (...) są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. W świetle powyższego nie budzi wątpliwości, że otrzymywane przez Spółkę środki z KFS stanowią przychód Wnioskodawcy. Jednocześnie, ustawa o CIT zawiera szereg zwolnień dotyczących dotacji finansowanych ze środków publicznych, które potencjalnie mogłyby mieć zastosowanie do otrzymywanego przez Spółkę dofinansowania.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o CIT, wolne od podatku dochodowego są:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (…) (pkt 21),
• dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (pkt 47),
• kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (pkt 48).
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia w formie dotacji sfinansowanej z państwowego funduszu celowego jakim jest Fundusz Pracy (którego częścią jest KFS) nie stanowią dotacji otrzymanych z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego oraz nie są kwotami otrzymanymi od agencji rządowych i agencji wykonawczych. Potwierdza to również aktualne stanowisko organów podatkowych, w tym np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 kwietnia 2015 r. sygn. ITPB2/4511-91/15/MK (dotycząca dofinansowania z KFS, która została wydana na podstawie analogicznych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ponadto, dofinansowania z KFS nie zostały przez Spółkę otrzymane na pokrycie kosztów, ani jako zwrot wydatków związanych z zakupem albo wytworzeniem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Podsumowując, otrzymanie przez Spółkę dofinansowania z KFS generuje po stronie Wnioskodawcy przychód, który nie korzysta ze zwolnienia podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 updop, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i ust. 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Powyższe oznacza, że wszystkie środki pieniężne jakie wpływają na konto Spółki, co do zasady, bez względu na źródło ich pochodzenia, stanowią przychód w rozumieniu updop. Stosownie jednak do art. 17 ust. 1 wolne od podatku dochodowego są m.in.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (pkt 21),
• dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (pkt 47),
• kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (pkt 48).
  
  

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka jest stroną Umowy zawartej z Powiatowym Urzędem Pracy. Przedmiotem Umowy jest przyznanie Spółce dotacji na kształcenie jej pracowników. Środki przyznane Wnioskodawcy pochodzą z Krajowego Funduszu Szkoleniowego (dalej: „KFS”). KFS stanowi wydzieloną część Funduszu Pracy - funduszu celowego przeznaczonego na zapobieganie bezrobociu i ograniczenie jego skutków, tworzonego ze składek pracodawców. KFS przeznaczony jest na kształcenie pracowników i pracodawców, podejmowane z inicjatywy pracodawcy lub za jego zgodą. Celem utworzenia KFS jest zapobieganie utracie zatrudnienia przez osoby pracujące z powodu niedostosowania ich kompetencji do warunków dynamicznie zmieniającej się gospodarki.

W kontekście przywołanych wyżej uregulowań prawnych, wskazać należy, że art. 17 ust. 1 pkt 21, pkt 47 i pkt 48 updop, zawiera jedynie ogólne wskazanie rodzaju przysporzenia korzystającego ze zwolnienia z opodatkowania.

Dofinansowanie z KFS nie zostało przez Spółkę otrzymane na pokrycie kosztów, ani jako zwrot wydatków związanych z zakupem albo wytworzeniem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, gdyż jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku – środki pieniężne zostały Spółce przyznane w celu sfinansowania działań obejmujących kształcenie pracowników. Zatem, warunek zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 21 updop nie został spełniony.

Z kolei, zwolnienie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 updop, dotyczy dochodów z tytułu wszelkich dotacji, a dla zakresu tego zwolnienia nie jest istotny rodzaj dotacji, ich charakter i to, czy są określane jako dotacje podmiotowe, przedmiotowe, czy też celowe. Nie ma również znaczenia sposób wykorzystania tych dotacji (o tym rozstrzyga ustawa o finansach publicznych). Ważne jest natomiast źródło ich pochodzenia, którym musi być budżet państwa lub budżet jednostki samorządu terytorialnego. Ustalenie zatem, czy otrzymane przez Spółkę środki korzystają z tego zwolnienia przedmiotowego jest uzależnione od sposobu ich finansowania.

Należy zauważyć, że przepisy updop nie definiują pojęcia „dotacja”. Brak ustawowej definicji pojęcia „dotacja” nie uprawnia jednak do dowolnego określenia jego zakresu znaczeniowego. Mając powyższe na względzie, uprawnionym jest odwołanie się do ustawy o finansach publicznych w zakresie rozumienia sformułowania „dotacja” zawartego w przepisach podatkowych.

Zgodnie z art. 124 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.), wydatkami budżetu państwa są m.in. wydatki na dotacje i subwencje. Dotacjami, w myśl art. 126 ustawy o finansach publicznych, są podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Na podstawie art. 130 ust. 1 ustawy o finansach publicznych przyjęto, że dotacje przedmiotowe są to środki przeznaczone na dopłaty do określonych rodzajów wyrobów lub usług, kalkulowane według stawek jednostkowych. Ponadto, zgodnie z art. 130 ust. 2 ustawy o finansach publicznych, dotacje przedmiotowe mogą być udzielane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów Unii Europejskiej:

1. dla przedsiębiorców wytwarzających określone rodzaje wyrobów lub świadczących określone rodzaje usług,
   
2. dla podmiotów wykonujących zadania na rzecz rolnictwa
   

- z uwzględnieniem ich równoprawności.

W tym miejscu należy wskazać, że Krajowy Fundusz Szkoleniowy (dalej: „KFS”), stanowi wydzieloną część Funduszu Pracy, przeznaczoną na dofinansowanie kształcenia ustawicznego pracowników i pracodawców, podejmowanego z inicjatywy lub za zgodą pracodawcy. Pracodawca starający się o dofinansowanie kosztów kształcenia ustawicznego musi wnieść wkład własny w wysokości 20% kosztów kształcenia. Wsparcie kształcenia ustawicznego środkami KFS udzielane jest na zasadach pomocy de minimis – por. ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 149 ze zm.). Istotnym jest jednak fakt, że środki zgromadzone na KFS pochodzą z wydzielonej, określonej w planie Funduszu Pracy na dany rok budżetowy, części środków Funduszu Pracy, uzyskanych z obowiązkowych składek wpłacanych przez pracodawców na Fundusz Pracy (ww. ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy). Dlatego też, otrzymywane przez przedsiębiorców z KFS środki, pomimo, że stanowią pomoc de minimis, nie mają powiązania ani z programami operacyjnymi współfinansowanymi ze środków europejskich, ani też nie pochodzą z budżetu państwa ani budżetu jednostek samorządu terytorialnego. Tym samym, środki uzyskane z KFS na szkolenie pracowników nie podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 47 updop.

W analizowanej sprawie również zwolnienie, wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 48 updop, nie znajdzie zastosowania, ponieważ świadczenie w formie dotacji sfinansowanej z państwowego funduszu celowego jakim jest Fundusz Pracy (którego częścią jest KFS) nie stanowi kwoty otrzymanej od agencji rządowych i agencji wykonawczych.

Biorąc pod uwagę powyższe wyjaśnienia, otrzymane przez Spółkę środki pieniężne na sfinansowanie działań w zakresie kształcenia pracowników i pracodawcy (dofinansowanie), nie podlegają zwolnieniu przedmiotowemu na gruncie updop.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytań przedstawionych we wniosku zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.