Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.119.2016.2.ALN
z 5 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) i § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2016 r. (data wpływu 10 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku obowiązku zwrotu odliczonej kwoty z tytułu zakupu dwóch kas rejestrujących używanych w spółce z o.o. powstałej z przekształcenia jednoosobowego przedsiębiorstwa – jest prawidłowe;

• obowiązku zwrotu odliczonej kwoty z tytułu zakupu kasy rejestrującej zlikwidowanej przed upływem 3 lat – jest nieprawidłowe;

• dokonania odczytu i wymiany pamięci fiskalnej kasy nieużytkowanej w Spółce oraz używania jej w nowo założonej działalności gospodarczej osoby fizycznej – jest prawidłowe;

• zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej w nowopowstałej działalności gospodarczej osoby fizycznej - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• braku obowiązku zwrotu odliczonej kwoty z tytułu zakupu dwóch kas rejestrujących używanych w spółce z o.o. powstałej z przekształcenia jednoosobowego przedsiębiorstwa ;
  

• obowiązku zwrotu odliczonej kwoty z tytułu zakupu kasy rejestrującej zlikwidowanej przed upływem 3 lat ;
  

• dokonania odczytu i wymiany pamięci fiskalnej kasy nieużytkowanej w Spółce oraz używania jej w nowo założonej działalności gospodarczej osoby fizycznej;
  

• zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej w nowopowstałej działalności gospodarczej osoby fizycznej.
  
  

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług medycznych i nie jestem płatnikiem VAT. W 2015 roku Zainteresowana dokonała zakupu 2 kas fiskalnych, a następnie otrzymała z Urzędu Skarbowego zwrot części wydatków poniesionych na zakup tych kas. W bieżącym roku Wnioskodawczyni rozważa przekształcenie prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę z o.o. na podstawie art. 584 Kodeksu spółek handlowych.

Nie upłynie okres 3 lat od rozpoczęcia użytkowania kas rejestrujących w ramach obecnej indywidualnej działalności gospodarczej do momentu przekształcenia ww. działalności w jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Działalność nie zostanie zlikwidowana, lecz przekształcona w inną formę prawną W momencie przekształcenia w Sp. z o.o. działalność indywidualna jest wykreślana z CEIDG przez organ ewidencyjny z urzędu na podstawie art. 584¹ Kodeksu spółek handlowych.

Wnioskodawca wskazał, że na chwilę obecną nie podjęto decyzji czy po przekształceniu w sp. z o.o. rejestracja sprzedaży będzie się odbywać na jednej czy dwóch kasach rejestrujących. Zależy to od wydanej interpretacji - czy w sytuacji kontynuowania rejestracji sprzedaży w ramach sp. z o.o. na dwóch kasach będzie trzeba oddać dofinansowanie do ich zakupu dokonanego jeszcze w ramach IDG oraz czy spółka z o.o., jak również nowa IDG będzie mogła otrzymać dofinansowanie na zakup nowych kas rejestrujących. Kasa będzie zgłoszona w obowiązującym terminie do obowiązkowego przeglądu technicznego.

Wnioskodawca po przekształceniu obecnej IDG w sp. z o.o. otworzy nową indywidualną działalność gospodarczą. Nowa indywidualna działalność gospodarcza będzie otworzona niezwłocznie po przekształceniu w sp. z o.o. obecnej działalności i jej wykreśleniu z CEIDG. Przedmiot działalności będzie tożsamy z obecnie prowadzoną indywidualną działalnością gospodarczą.

Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie zezwalają na przekształcenie części indywidualnej działalności gospodarczej w jednoosobową spółkę z o.o., a części jej zostawienie. Przekształcana jest cała IDG, która po przekształceniu jest wykreślana z CEIDG, jak wskazano wcześniej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Wraz z przekształceniem prowadzonej działalności w Sp. z o.o. zmieni się NIP, a tym samym będzie konieczność odczytu i wymiany pamięci fiskalnej kas. Czy jeśli obie kasy będą nadal używane w Spółce czy zachodzi konieczność oddania zwrotu części kosztów zakupu kas otrzymanego z Urzędu Skarbowego?
2. Czy jeśli Spółce wystarczy jedna kasa, a druga zostałaby zlikwidowana, to byłaby konieczność oddania zwrotu części kosztów zakupu tej jednej kasy otrzymanego z Urzędu Skarbowego?
3. Wraz z wpisem Spółki do KRS jednoosobowa działalność gospodarcza zostanie wykreślona z CEIDG. Czy jeśli po tym fakcie zostanie założona nowa jednoosobowa działalność gospodarcza osoby fizycznej i osoba ta dokona zakupu nowej kasy fiskalnej, to będzie mogła otrzymać zwrot części kosztów zakupu tej kasy?
4. Jeśli jedna z posiadanych kas nie będzie wykorzystywana przez Spółkę, to czy może być używana w nowo założonej działalności gospodarczej osoby fizycznej i czy w tej sytuacji również należy dokonać odczytu i wymiany pamięci fiskalnej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

1. Zgodnie z art. 111 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek zwrotu otrzymanych środków przeznaczonych na zakup kas rejestrujących powstaje w sytuacji zaprzestania używania kas przed upływem 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania. Zgodnie z art. 584 Kodeksu spółek handlowych spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Tym samym Spółka wchodzi w ogół praw i obowiązków przedsiębiorcy, jest kontynuatorem prowadzonej dotychczas działalności. Nie występuje więc sytuacja zaprzestania używania kas i nie ma konieczności zwrotu otrzymanych środków z urzędu skarbowego.
2. Jeśli choć jedna z zakupionych kas będzie nadal używana przez Spółkę (kontynuatora) to nie zachodzi obowiązek zwrotu otrzymanych środków z urzędu skarbowego.
3. Zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie sprzedaży przy użyciu kas rejestrujących w obowiązującym terminie mogą otrzymać zwrot części wydatków poniesionych na zakup kas. Należy zauważyć, iż byłaby to nowa jednoosobowa działalność gospodarcza osoby fizycznej (choć pod tym samym NIP-em), gdyż stara zostanie wykreślona z CEIDG w momencie przekształcenia w spółkę. Dlatego Wnioskodawczyni uważa, że miałaby prawo skorzystać z uprawnień określonych w ww. przepisie.
4. Jeśli w Spółce używana byłaby tylko jedna kasa, to Wnioskodawca uważa, że druga mogłaby być wykorzystywana w nowo założonej działalności gospodarczej osoby fizycznej. Pomimo, że działalność ta byłaby prowadzona pod tym samym NIP-em, to jednak wraz z przekształceniem konieczny byłby odczyt i wymiana pamięci fiskalnej.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• braku obowiązku zwrotu odliczonej kwoty z tytułu zakupu dwóch kas rejestrujących używanych w spółce z o.o. powstałej z przekształcenia jednoosobowego przedsiębiorstwa – jest prawidłowe;

• obowiązku zwrotu odliczonej kwoty z tytułu zakupu kasy rejestrującej zlikwidowanej przed upływem 3 lat – jest nieprawidłowe;

• dokonania odczytu i wymiany pamięci fiskalnej kasy nieużytkowanej w Spółce oraz używania jej w nowo założonej działalności gospodarczej osoby fizycznej– jest prawidłowe;

• zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej w nowopowstałej działalności gospodarczej osoby fizycznej - jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Następstwo prawne, polega na przejściu z jednego podmiotu na drugi określonych praw i obowiązków. W przypadku prawa podatkowego mamy do czynienia z pochodnym nabyciem praw, kiedy to następca prawny nabywa prawa i obowiązki przysługujące jego poprzednikowi prawnemu. Jest to nabycie translatywne, gdyż dotyczy praw poprzednio już istniejących.

W prawie podatkowym z reguły ma miejsce następstwo prawne pod tytułem ogólnym (sukcesja uniwersalna), kiedy to mocą jednego zdarzenia prawnego dochodzi do nabycia całego lub części majątku, a nabywca wchodzi zarówno w prawa jak i w obowiązki swego poprzednika prawnego.

Podstawę prawną przekształceń spółek prawa handlowego stanowią przepisy działu III ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 551 § 5 ww. ustawy Kodeks spółek handlowych (przedsiębiorca przekształcany) może przekształcić formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową (spółkę przekształconą) (przekształcenie przedsiębiorcy w spółkę kapitałową).

Z treści art. 584¹ i art. 584² ustawy Kodeks spółek handlowych wynikają podstawowe skutki przekształcenia, a mianowicie określone w tych przepisach zasady tzw. sukcesji uniwersalnej, stosownie do których:

Przedsiębiorca przekształcany staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie właściwy organ ewidencyjny z urzędu wykreśla przedsiębiorcę przekształcanego z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (art. 584¹ § 1 ustawy Kodeks spółek handlowych),

Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane przedsiębiorcy przed jego przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej. Osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, staje się z dniem przekształcenia wspólnikiem albo akcjonariuszem spółki przekształconej (art. 584² § 1, § 2 i § 3 ustawy Kodeks spółek handlowych).

Stosownie do art. 584¹³ ustawy Kodeks spółek handlowych, osoba fizyczna, o której mowa w art. 551 § 5, odpowiada solidarnie ze spółką przekształconą za zobowiązania przedsiębiorcy przekształcanego związane z prowadzoną działalnością gospodarczą powstałe przed dniem przekształcenia, przez okres trzech lat, licząc od dnia przekształcenia.

Z tego wynika, że spółka przekształcona staje się następcą prawnym przedsiębiorcy prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą w drodze sukcesji uniwersalnej.

Zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują m.in. przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015r. poz. 613).

W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

Zgodnie z art. 93 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się:

1. osób prawnych,
2. osobowych spółek handlowych,
3. osobowych i kapitałowych spółek handlowych

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

W myśl art. 93 § 2 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie:

1. innej osoby prawnej (osób prawnych);
2. osobowej spółki handlowej (osobowych spółek handlowych).
   
   

Natomiast w świetle art. 93a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

1. przekształcenia innej osoby prawnej,
2. przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Przepis art. 93a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w świetle art. 93a § 2 stosuje się odpowiednio do:

1. osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia:
   1. innej spółki niemającej osobowości prawnej,
   2. spółki kapitałowej;
2. spółki niemającej osobowości prawnej, do której osoba fizyczna wniosła na pokrycie udziału wkład w postaci swojego przedsiębiorstwa.
   
   

Zgodnie z art. 93a § 4 ustawy Ordynacja podatkowej, jednoosobowa spółka kapitałowa powstała w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa przekształcanego przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie przepisów regulujących opodatkowanie spółek kapitałowych.

W świetle ww. przepisu art. 93a § 4 ustawy Ordynacji podatkowej, w wyniku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w jednoosobową spółkę kapitałową, nie następuje pełna sukcesja podatkowa, gdyż nie obejmuje ona zobowiązań, a jedynie prawa. Należy jednak zauważyć, że od dnia 1 lipca 2012 r. obowiązuje art. 112b Ordynacji podatkowej, na podstawie którego spółka powstała z przekształcenia przedsiębiorcy odpowiada całym swoim majątkiem solidarnie z tą osobą za powstałe do dnia przekształcenia zaległości podatkowe przedsiębiorcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z ust. 1 art. 111 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Przez sprzedaż, w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy, podatnicy, którzy rozpoczną ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego w obowiązujących terminach, mogą odliczyć od tego podatku kwotę wydatkowaną na zakup każdej z kas rejestrujących zgłoszonych na dzień rozpoczęcia (powstania obowiązku) ewidencjonowania w wysokości 90% jej ceny zakupu (bez podatku), nie więcej jednak niż 700 zł.

Jak wynika z powyższego przepisu, odliczenie (ulga) przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania. Przepis ten stanowi bowiem o ulgach przysługujących przy zakupie kas rejestrujących zgłoszonych na dzień powstania obowiązku ewidencjonowania.

Zatem, ustawodawca utożsamia dzień rozpoczęcia ewidencjonowania z dniem powstania obowiązku ewidencjonowania. Art. 111 ust. 4 ustawy, stosuje tryb warunkowy i odnosi się do podatników, którzy wcześniej nie byli obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotów i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących.

W tym miejscu należy podkreślić, że kwestia odliczenia kwoty wydatkowanej na zakup kasy rejestrującej została szczegółowo uregulowana przepisami aktu wykonawczego do ustawy.

I tak, na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 7 pkt 1 ustawy Ministra Finansów wydał 27 grudnia 2010 r. rozporządzenie w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r., poz. 163).

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, odliczenia kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, zwanego dalej „odliczeniem”, lub jej zwrotu można dokonać pod warunkiem:

1. złożenia przez podatnika do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, pisemnego zgłoszenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do tego ewidencjonowania;
2. rozpoczęcia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego nie później niż w obowiązujących terminach, przy użyciu kas rejestrujących nabytych w okresie, kiedy kasy te były objęte ważnym potwierdzeniem, że kasy te spełniają funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne, którym muszą odpowiadać, zwanym dalej „potwierdzeniem”;
3. posiadania przez podatnika dowodu zapłaty całej należności za kasę rejestrującą.
   
   

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, odliczenie może być dokonane w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług za okres rozliczeniowy, w którym rozpoczęto ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego, lub za okresy następujące po tym okresie rozliczeniowym.

Przepis § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących stanowi, iż w przypadku podatników, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, zwrot kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, jest dokonywany na wniosek podatnika składany do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Cytowane wyżej przepisy wskazują, że ulga z tytułu zakupu kasy rejestrującej, przysługuje podatnikowi w sytuacji, gdy m.in. złoży on naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego przed terminem rozpoczęcia ewidencjonowania, pisemne zgłoszenie o liczbie przewidywanych stanowisk kasowych wraz z podaniem miejsca instalacji kasy.

Z powołanych przepisów wynika, że ulga przysługuje tylko przy zakupie kas w związku z wypełnieniem powstającego po raz pierwszy u danego podatnika obowiązku ewidencjonowania.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363).

Stosownie do § 13 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, rozpoczęcie prowadzenia ewidencji przez podatnika poprzedzone jest:

1. złożeniem zawiadomienia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że będzie przez niego prowadzona ewidencja przy zastosowaniu kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia - w celu odliczenia lub zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy; zawiadomienie zawiera informację o liczbie kas i miejscu (adresie) ich używania;
2. dokonaniem fiskalizacji kasy.
   
   

W myśl § 2 pkt 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o fiskalizacji kasy - rozumie się przez to jednokrotną i niepowtarzalną czynność inicjującą pracę modułu fiskalnego kasy z pamięcią fiskalną kasy, zakończoną wydrukiem dobowego raportu fiskalnego. Zaś § 2 pkt 8 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących podaje, że przez moduł fiskalny kasy rozumie się urządzenie ewidencjonujące obrót i wyliczające kwoty podatku, a także sterujące w jednoznaczny sposób wydrukiem wszystkich dokumentów drukowanych przez kasę oraz wyświetlaczem kasy.

Jak wynika z zapisu § 15 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, w przypadku zakończenia przez kasę pracy w trybie fiskalnym podatnik:

1. wykonuje raport fiskalny dobowy i raport fiskalny okresowy (miesięczny);
2. składa w terminie 7 dni od dnia zakończenia pracy kasy w trybie fiskalnym wniosek do naczelnika urzędu skarbowego o dokonanie odczytu pamięci fiskalnej kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do rozporządzenia;
3. składa wniosek o wyrejestrowanie kasy z ewidencji prowadzonej przez naczelnika urzędu skarbowego;
4. dokonuje przy pomocy serwisanta kasy odczytu zawartości pamięci fiskalnej kasy przez wykonanie raportu rozliczeniowego za cały okres pracy kasy w obecności pracownika urzędu skarbowego.
   
   

Stosownie do zapisu § 15 ust. 2 powołanego rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, odczyt, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, powinien być zakończony protokołem z czynności odczytania zawartości pamięci fiskalnej kasy sporządzonym przez pracownika urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem § 27. Raport stanowi załącznik do protokołu. Wzór protokołu stanowi załącznik nr 4 do rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

Należy zauważyć, że użyty w powołanym wyżej przepisie termin „zakończenie (przez kasę) pracy (w trybie fiskalnym)” nie został zdefiniowany w powołanym rozporządzeniu, jak również w ustawie o podatku od towarów i usług, zatem należy odwołać się do definicji słownikowej.

W znaczeniu Internetowego Słownika Języka Polskiego PWN „zakończyć” oznacza doprowadzić coś do końca, przestać coś robić, być ostatnią częścią czegoś, wykończyć czymś jakąś rzecz, natomiast „likwidacja” to – w znaczeniu ww. Słownika – postępowanie zmierzające do uregulowania spraw organizacyjnych i majątkowych rozwiązywanego przedsiębiorstwa lub organizacji.

W tym miejscu trzeba podkreślić, że kasa rejestrująca jest szczególnym urządzeniem, którego podstawowym zadaniem jest nie tylko rzetelne dokumentowanie osiąganych przez podatników obrotów i podatku należnego, ale również stworzenie dokładnego mechanizmu kontroli obrotów z tytułu sprzedaży dokonywanej na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych, czyli na rzecz podmiotów niezainteresowanych uzyskaniem potwierdzenia dokonanej transakcji. Tym samym, zadaniem regulacji dotyczących realizacji obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest także zapobieganie ewentualnym nadużyciom. Natomiast w przypadku podatników zwolnionych, rzetelna mechaniczna kontrola uzyskiwanych przez nich obrotów pozwala również na dokładne ustalenie momentu przekroczenia kwoty granicznej, która uprawnia do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku.

Użytkowanie kasy rejestrującej musi być zatem zgodne z przepisami określonymi w ustawie o podatku od towarów i usług oraz w aktach wykonawczych i nadzorowane jest zarówno przez podmiot prowadzący serwis główny, jak i właściwy miejscowo urząd skarbowy.

W myśl art. 111 ust. 5 ustawy, w przypadku gdy podatnik rozpoczął ewidencjonowanie obrotu w obowiązujących terminach i wykonuje wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub jest podatnikiem, u którego sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, urząd skarbowy dokonuje zwrotu kwoty określonej w ust. 4 na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, w terminie do 25. dnia od dnia złożenia wniosku przez podatnika.

Jak wynika z zapisu art. 111 ust. 6 ustawy, podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, w przypadku gdy w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania zaprzestaną ich używania lub nie dokonują w obowiązującym terminie zgłoszenia kasy do obowiązkowego przeglądu technicznego przez właściwy serwis, a także w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem tych kwot, określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 7 pkt 1 i 2.

Na podstawie art. 111 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

1. określi sposób, warunki i tryb odliczania od kwoty podatku należnego (zwrotu) kwoty, o której mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając obowiązki podatników związane ze składaniem deklaracji podatkowej oraz przeciwdziałanie nadużyciom związanym z wypłatą (zwrotem) tych kwot;
2. określi przypadki, warunki i tryb zwrotu przez podatnika kwot, o których mowa w ust. 6, oraz inne przypadki naruszenia warunków związanych z ich odliczeniem (zwrotem), powodujące konieczność dokonania przez podatnika zwrotu, mając na uwadze okres wykorzystywania kas rejestrujących, przestrzeganie przez podatników warunków technicznych związanych z wykorzystywaniem tych kas oraz konieczność zapewnienia kontroli realizacji nałożonego na podatników obowiązku zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadku naruszenia warunków związanych z odliczeniem (zwrotem) tych kwot.
   
   

W przypadku podatników, o których mowa w art. 111 ust. 5 ustawy, zwrot kwoty, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, jest dokonywany – stosownie do treści § 4 ust. 1 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących – na wniosek podatnika składany do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Natomiast na podstawie § 6 ust. 1 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, w przypadkach gdy w okresie trzech lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania:

1. zaprzestaną działalności;
2. nastąpi otwarcie likwidacji;
3. zostanie ogłoszona upadłość;
4. nastąpi sprzedaż przedsiębiorstwa lub zakładu (oddziału), a następca prawny nie będzie dokonywał sprzedaży, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy;
5. dokonają odliczenia z naruszeniem warunków, o których mowa w § 2 i 3.
   
   

Zwrot odliczonych lub zwróconych kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących w przypadkach, o których mowa w art. 111 ust. 6 ustawy, oraz w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4 i 5, odnosi się tylko do tych kas, których te warunki lub przypadki dotyczyły (§ 6 ust. 2 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług medycznych i nie jestem płatnikiem VAT. W 2015 roku Zainteresowana dokonała zakupu 2 kas fiskalnych, a następnie otrzymała z Urzędu Skarbowego zwrot części wydatków poniesionych na zakup tych kas. W bieżącym roku Wnioskodawczyni rozważa przekształcenie prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę z o.o. na podstawie art. 584 Kodeksu spółek handlowych.

Wątpliwości budzi czy jeśli obie kasy będą nadal używane w Spółce czy zachodzi konieczność oddania zwrotu części kosztów zakupu kas otrzymanego z urzędu skarbowego.

W związku z przedstawionym opisem sprawy oraz treścią cytowanych wyżej przepisów, w szczególności art. 551 § 5 i art. 584¹ Kodeksu spółek handlowych, uznać należy, że w istocie nie mamy do czynienia z likwidacją jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną, ale z procesem polegającym na zmianie formy prawnej prowadzonej działalności, a więc podmiot ten powinien być traktowany jakby to był ten sam podatnik. Oznacza to, że Wnioskodawca „przejął” istniejący już obowiązek prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, że spółka kapitałowa, która powstanie w wyniku przekształcenia działalności gospodarczej prowadzonej przez osobą fizyczną zgodnie z art. 551 § 5 i art. 584¹ Kodeksu spółek handlowych, nie będzie miała obowiązku zwrotu ulgi z tytułu zakupu dwóch kas rejestrujących nadal użytkowanych przez Spółkę, gdyż nie nastąpią przesłanki wynikające z § 6 rozporządzenia w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1, należało uznać za prawidłowe.

Natomiast odnośnie pytania Nr 2 tj., należy stwierdzić, iż w myśl zapisu art. 111 ust. 6 ustawy, podatnicy są obowiązani do zwrotu odliczonych lub zwróconych im kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących, w przypadku gdy w okresie 3 lat od dnia rozpoczęcia ewidencjonowania zaprzestaną ich używania.

Wnioskodawca rozpoczął użytkowanie kas w 2015 r. natomiast w roku bieżącym tj. 2016 planuje przekształcić działalności gospodarczą prowadzoną przez osobą fizyczną w spółkę kapitałową. Jeżeli po przekształceniu Spółce wystarczy jedna kasa rejestrująca a druga kasa rejestrująca zostanie zlikwidowana, czyli nastąpi zaprzestanie jej użytkowania w okresie 3 lat, stosownie od art. 111 ust. 6 ustawy, nastąpi konieczność zwrotu ulgi z tytułu zakupu kasy rejestrującej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 2, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnośnie pytania Nr 4, należy stwierdzić, że jak wynika z zapisu § 15 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, w przypadku zakończenia przez kasę pracy w trybie fiskalnym Wnioskodawca dokonuje przy pomocy serwisanta kasy odczytu zawartości pamięci fiskalnej kasy przez wykonanie raportu rozliczeniowego za cały okres pracy kasy w obecności pracownika urzędu skarbowego. Wnioskodawca może wykorzystywać kasę rejestrująca w nowopowstałej działalność gospodarczej po dokonaniu wymiany modułu oraz stosownie do § 13 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących złożeniu zawiadomienia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego oraz dokonaniu fiskalizacji kasy.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytani Nr 4, należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy w pytaniu Nr 3 budzi fakt czy jeżeli w nowo założonej jednoosobowej działalności gospodarczej osoby fizycznej Wnioskodawca dokona zakupu nowej kasy fiskalnej, to będzie mogła otrzymać zwrot części kosztów zakupu tej kasy.

Jak już wcześniej wspomniano, ulga z tytułu zakupu kas rejestrujących dotyczy tylko kas zgłoszonych na dzień rozpoczęcia ewidencjonowania, należy zatem stwierdzić, że prawo do skorzystania z ww. ulgi jest prawem przysługującym podatnikowi jednorazowo w trakcie jego działalności gospodarczej, a co za tym idzie, w sytuacji Wnioskodawcy nowo założona jednoosobowa działalność gospodarcza będzie tym samym podatnikiem, co przed przekształceniem w Spółkę, dlatego też Wnioskodawca nie nabędzie ponownie prawa do ulgi z tytułu zakupu kas rejestrujących.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, w stosunku do której powstał już obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego za pomocą kas rejestrujących – nie ma prawa do odliczenia kwot wydatkowanych na zakup nowych kas, ponieważ nie jest podatnikiem który rozpoczyna ewidencjonowanie, zgodnie z art. 111 ust. 4 ustawy o VAT.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytani Nr 4, należało uznać za nieprawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.