Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-154/16/BK
z 11 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 lutego 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 9 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych z uczestnictwem Wnioskodawcy w programie internetowym –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych związanych z uczestnictwem Wnioskodawcy w programie internetowym.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi objęte PKD:

• 77.32.Z - wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń budowlanych,
• 33.11.Z - naprawa i konserwacja metalowych wyrobów gotowych,
• 43.99.Z - pozostałe specjalistyczne roboty budowlane, gdzie indziej niesklasyfikowane,
• 77.39.Z - wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowane.
  
  

Wszystkie usługi wykonuje w Polsce. Dodatkowo Wnioskodawca indywidualnie rozpoczął współpracę z jednym z programów internetowych (dalej: „program”). Program ten nie jest programem inwestycyjnym, nie korzysta z żadnych metod mnożenia kapitału z wykorzystaniem typowych dla rynku finansowego metod (giełda, akcje, obligacje, forex, itp.), a zysk wypracowuje z działalności reklamowej i uczestnictwa w programie wielu tysięcy ludzi na całym świecie. Zysk ten jest dzielony pomiędzy wszystkich użytkowników programu wedle określonych zasad.

Formą umowy z programami jest zgoda na Warunki i Zasady rozbudowane z czasem na tzw. Zgodę Użytkownika.

Podatnik zarabia w programie internetowym na dwa sposoby:

1. zakup adpacków reklamowych, z których otrzymuje 10%. Dla przykładu adpack kosztuje 50$ i po upływie około 55 dni zwraca się koszt jego zakupu + dodatkowe 10%; na koniec mamy więc 55$. Adpack jest to opłata za reklamę. Wnioskodawca reklamuje swoją osobę i możliwość zarabiania z nim poprzez program internetowy,
2. Polecanie systemu innym. W tym przypadku otrzymuje się dokładnie 5$ od każdego adpacka, który w programie wykupi polecona przez nas osoba. Jeśli np. poleci się system 1 osobie, a ona wykupi w nim 100 adpacków - natychmiast na koncie pojawi się 100 x 5 $ = 500$.
   
   

Wnioskodawca traktuje dochody z programu internetowego, jako dodatkowe źródło swoich przychodów nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ nie reklamuje poprzez program internetowy usług świadczonych w ramach działalności gospodarczej. Reklama jaką kupił dotyczy jego osoby i możliwości zarabiania z nim poprzez program internetowy dzięki poleceniu systemu innym. Wnioskodawca nie udostępnia własnej strony internetowej ww. programom, a posiadana strona pełni raczej funkcję informacyjną o zasadach działania programu oraz tłumaczenia z języka angielskiego na polski. Uzyskany zysk z programu Wnioskodawca wypłaca na tzw. procesor płatniczy, a potem na konto bankowe w Polsce. Udział w programie nie polega na grze, a zysk na wypłacie ewentualnej wygranej. Inwestując pieniądze w tego typu programach Wnioskodawca kupuje np. pakiet reklam funkcjonujących w Internecie przez określony czas, a firma dzieli się z użytkownikami (w tym z Wnioskodawcą) zyskiem z takiego obrotu. Udział Wnioskodawcy w tego typu programach nie wiąże się ze sprzedażą, ani dystrybucją żadnych „fizycznych” towarów lub produktów. Dochód uzyskiwany w tych programach lokuje się pierwotnie u pośredników finansowych (z reguły jest wyrażony w USD), czyli w e-procesorach płatniczych typu: PayPal itp. i dopiero stamtąd może być transferowany na polskie konto bankowe, co wiąże się z przewalutowaniem kwoty wypłaty na PLN i pobraniem prowizji za przewalutowanie. Programy nie odprowadzają podatku za użytkowników, więc całe zobowiązanie podatkowe należy uregulować w Polsce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy uzyskany dochód z programu jest dochodem z działalności gospodarczej? Czy Wnioskodawca powinien zatem poszerzyć PKD?
2. W jaki sposób osiągnięty dochód można umieścić w rocznym zeznaniu podatkowym? Jakiego formularza podatkowego należy użyć?
3. Czy obowiązek podatkowy następuje w momencie, gdy ewentualny dochód trafi na konto u pośrednika finansowego (procesor płatniczy np. Paypal lub kartę płatniczą), czy też dopiero wtedy, gdy trafia po przewalutowaniu na konto bankowe w kraju użytkownika programu?
4. W jaki sposób należy dokonać wyliczenia należnego podatku (zaliczki na podatek dochodowy) i kiedy powstaje obowiązek jego opłacenia? Co jest kosztem uzyskania przychodu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód uzyskany z programu nie jest dochodem z działalności gospodarczej i powinien być traktowany oddzielne, jako inne źródło przychodów. Reklama zakupiona w programie nie dotyczy działalności gospodarczej i usług świadczonych w ramach działalności gospodarczej. Nie pojawia się tam logo firmy, ani usługi jakie są świadczone przez firmę Wnioskodawcy w związku z tym nie ma potrzeby poszerzenia PKD o usługi marketingowe. Reklama w programie internetowym to reklama Wnioskodawcy i informacja o programie i sposobie jego działania, możliwości zarabiania poprzez program internetowy.

W związku z tym że Wnioskodawca prowadzi działalność w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, to rozlicza się na deklaracji PIT-28, a dochody z programu internetowego traktuje oddzielnie i rozlicza je na formularzu PlT-36, jako „inne źródło”.

Obowiązek podatkowy powstaje w momencie wypłaty pieniędzy z programu na e-procesor płatniczy lub kartę płatniczą. Jest on z reguły wyrażony w USD, dlatego do obliczenia kwoty przychodu należy zastosować kurs NBP z dnia poprzedzającego wpłynięcie pieniędzy na e-procesor.

Przychodem ze wskazanych we wniosku transakcji będzie kwota jaka zostaje zaewidencjonowana na portalu płatniczym po przeliczeniu na PLN po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego wpływ na portal płatniczy, natomiast kosztem uzyskania przychodu będzie kwota zakupu adpacków przeliczona po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego zakup oraz prowizja pobrana od przewalutowania w trakcie przesyłki na konto bankowe. Opodatkowaniu będzie podlegał dochód, a więc różnica między przychodami jakie wpłynęły na portal płatniczy, a kosztami zakupu adpacków oraz kosztami związanymi z przewalutowaniem. Dochód będzie opodatkowany stawką 18% zgodnie z podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych według skali progresywnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że w kontekście zadanego pytania i przedstawionego we wniosku stanowiska Wnioskodawcy, wyznaczających zakres rozpatrzenia wniosku, przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia była wyłącznie kwestia dot. określenia skutków podatkowych uczestnictwa Wnioskodawcy w programie oraz obowiązków podatkowych w tym zakresie wynikających z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.). Nie była natomiast przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia kwestia prawnopodatkowej kwalifikacji otrzymanych przysporzeń majątkowych na gruncie umowy (umów) zawartej (ych) przez Rzeczpospolita Polską z krajem (krajami), z którego (ych) Wnioskodawca uzyskuje wskazane we wniosku przychody.

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przy czym, stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 9 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• inne źródła.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca prowadzi pozarolnicza działalność gospodarczą opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych, w zakresie wynajmu i dzierżawy maszyn i urządzeń budowlanych, naprawy i konserwacji metalowych wyrobów gotowych, pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych oraz wynajmu i dzierżawy pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych. Poza ww. działalnością gospodarczą, uzyskuje również przychody w związku z uczestnictwem w programie internetowym, który nie jest programem inwestycyjnym, a zysk wypracowuje z działalności reklamowej i uczestnictwa w programie wielu tysięcy ludzi na całym świecie. Zysk ten jest dzielony pomiędzy wszystkich użytkowników programu wedle określonych zasad. Podatnik zarabia w programie na dwa sposoby poprzez zakup adpacków reklamowych, z których otrzymuje 10% oraz polecanie systemu innym użytkownikom Internetu. Wskazane powyżej przychody Wnioskodawca traktuje jako dodatkowe źródło przychodów nie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ nie reklamuje poprzez program internetowy świadczonych w ramach własnej działalności gospodarczej usług. Wnioskodawca nie udostępnia własnej strony internetowej ww. programom, a posiadana strona pełni funkcję informacyjną o zasadach działania programu oraz tłumaczenia z języka angielskiego na polski. Uzyskany zysk z programu Wnioskodawca wpłaca na procesor płatniczy (np. Paypal), a potem na konto bankowe w Polsce. Udział w programie nie polega na grze, a zysk na wypłacie wygranej. Inwestując pieniądze w tego tytułu programach Wnioskodawca kupuje np. pakiet reklam funkcjonujących w Internecie przez określony czas, a firma dzieli się z użytkownikami zyskiem z takiego obrotu. Udział wnioskodawcy w tego typu programach nie wiąże się ze sprzedażą, ani dystrybucją towarów lub produktów. Dochód uzyskiwany w tych programach lokuje się pierwotnie u pośredników finansowych, czyli w e-procesorach płatniczych i dopiero stamtąd może być transferowany na polskie konto bankowe. Programy nie odprowadzają podatku za użytkowników, więc całe zobowiązanie podatkowe należy uregulować w Polsce.

Mając powyższe na względzie, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że skoro udział w programie internetowym (…) nie jest związany z prowadzona przez niego działalnością gospodarczą opodatkowaną zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych to, w okolicznościach przedstawionych we wniosku przychód ten nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy), lecz przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z art. 20 ust. 1 cyt. ustawy wynika bowiem, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że zawiera on tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, niezaliczane do pozostałych źródeł przychodów, stanowią przychody objęte tym przepisem.

Wskazać przy tym należy, że ustawodawca dla ww. kategorii przychodów, nie przewidział żadnego zwolnienia od opodatkowania, dlatego też podlegają one opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych tj. wg skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 cyt. ustawy.

Odnosząc się do momentu powstania przychodu, zauważyć należy, że w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że uzyskany przychód z udziału w programie lokuje się pierwotnie u pośredników finansowych (z reguły jest wyrażony w USD), czyli w e-procesorach płatniczych (np. Paypal) i dopiero stamtąd może być transferowany na polskie konto bankowe, co wiąże się z przewalutowaniem kwoty wypłaty na PLN. Programy nie odprowadzają podatku za użytkowników, więc całe zobowiązanie podatkowe należy uregulować w Polsce.

Z powyższego wynika, że zgodnie z wyżej cyt. art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, momentem powstania przychodu podatkowego z ww. tytułu, jest moment wpłaty przez administratorów programów środków pieniężnych (wyrażonych w USD) na konto Wnioskodawcy w procesorze płatniczym lub na kartę płatniczą. W tym momencie Wnioskodawca może już bowiem dysponować tymi środkami, np. transferując je na swoje konto bankowe w Polsce. Ustalenie przez Wnioskodawcę wysokości uzyskanego w walucie obcej przychodu winno nastąpić w oparciu o art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

W odniesieniu do ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów należy zauważyć, że kwestię kosztów uzyskania przychodów reguluje art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła. Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• zostały faktycznie poniesione w celu uzyskania przychodu, tzn. pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami,
• nie zostały wymienione w art. 23 ustawy zawierającym katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów,
• są odpowiednio udokumentowane.
  
  

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że aby uzyskać przychód z udziału w programie musiał pierwotnie ponieść wydatek na zakup tzw. adpacków, jak również po otrzymaniu środków w walucie obcej na procesor płatniczy ponosi prowizję za przewalutowanie tych środków, celem ich przekazania do banku w Polsce. Skoro poniesienie tych kosztów ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przedmiotowego przychodu, bądź funkcjonowanie tego źródła przychodów, to należy przyjąć, że są to koszty uzyskania przychodów związane z uzyskiwaniem przez Wnioskodawcę przychodów z tytułu uczestnictwa we wskazanym we wniosku programie internetowym. Przy czym, to Wnioskodawca obowiązany jest w sposób racjonalny wykazać i udowodnić, że koszty te zostały poniesione w celu uzyskania przychodów z powyższego tytułu, że mogły się przyczynić do jego osiągnięcia, że został spełniony warunek pozostawania ww. kosztów w związku przyczynowym z tym przychodem i jakie posiada on dokumenty potwierdzające poniesienie określonych wydatków. Zauważyć także należy, że w myśl art. 11a ust. 2 ww. ustawy, koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Po zakończeniu roku podatkowego, uzyskane z tytułu udziału w programie, przychody wraz z kosztami ich uzyskania należy rozliczyć, jako przychody z innych źródeł, w zeznaniu podatkowym składanym na formularzu PIT-36 przeznaczonym dla podatników, do których ma zastosowanie art. 45 ust. 1 cyt. ustawy. Zauważyć jednocześnie należy, że w sytuacji, gdy wyżej wskazane przychody są przychodami uzyskiwanymi poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na Wnioskodawcy ciąży również obowiązek złożenia załączników PIT/ZG (odrębnie dla każdego państwa, z którego uzyskuje się dochody). Przy czym, w trakcie roku podatkowego nie ciążą na Wnioskodawcy obowiązki wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Podatek należy wpłacić do 30 kwietnia roku następnego po roku, którego dotyczy rozliczenie.

Reasumując, należy stwierdzić, że:

• przychód (dochód) uzyskany z tytułu uczestnictwa w programie należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• momentem powstania przychodu z tytułu uczestnictwa w ww. programie jest moment wpłaty przez administratorów programów, środków pieniężnych na konto Wnioskodawcy w procesorze płatniczym lub na kartę płatniczą,
• przychód w walucie obcej należy przeliczyć na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu,
• kosztem uzyskania ww. przychodu będą odpowiednio udokumentowane wydatki na zakup tzw. adpacków, jak również wydatki z tytułu prowizji za przewalutowanie uzyskanych z tytułu udziału w programie środków, celem ich przekazania do banku w Polsce,
• koszty w walucie obcej należy przeliczyć na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu,
• uzyskany dochód podlega opodatkowaniu stawką progresywną, stosownie do art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• do dnia 30 kwietnia roku podatkowego następującego po roku podatkowym, w którym uzyskano przychody (dochody) należy złożyć zeznanie podatkowe na formularzu PIT-36 (co do zasady wraz z załącznikami PIT/ZG) oraz uiścić należny podatek.
  
  

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.