Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-173/16/EJ
z 19 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 marca 2016 r. (data wpływu 10 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego w ramach realizacji projektu pn. „…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego w ramach realizacji projektu pn. „…”.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Gmina) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i posiada własny nr NIP. Do 31 grudnia 2015 r. Gmina składała comiesięczne deklaracje VAT-7 i dokonywała rozliczeń podatku VAT w stosunku do zadań Gminy przypisanych do realizacji Urzędowi Gminy.

Ponadto zadania własne Gminy wykonują jednostki budżetowe oraz samorządowy zakład budżetowy. Jednostkom budżetowym zostały przekazane do realizacji zadania z zakresu oświaty i wychowania oraz pomocy społecznej. Samorządowy zakład budżetowy wykonuje zadania w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych. Jednostki budżetowe wykonujące zadania w zakresie oświaty i wychowania do 31 grudnia 2015 r. korzystały ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie były zarejestrowane jako czynny podatnik podatku VAT i nie składały comiesięcznej deklaracji VAT-7. Jednostka budżetowa wykonująca zadania w zakresie pomocy społecznej do 31 grudnia 2015 r. nie wykonywała zadań podlegających ustawie o podatku VAT. Samorządowy zakład budżetowy do 31 grudnia 2015 r. w całości wykonywał zadania związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT, był zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT, składał comiesięczne deklaracje VAT-7 i dokonywał rozliczeń podatku VAT.

Od 1 stycznia 2016 r. Gmina dokonała centralizacji i wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki swoich jednostek organizacyjnych – składając jedną deklarację VAT-7. Od stycznia 2016 r. na fakturach sprzedażowych sprzedawcą jest Gmina z NIP Gminy, a wystawcą dana jednostka organizacyjna wraz z adresem, natomiast na fakturach zakupowych nabywcą jest Gmina z NIP Gminy, a odbiorcą dana jednostka organizacyjna wraz z adresem.

W 2015 r. Gmina zamontowała instalacje fotowoltaiczne na budynku użyteczności publicznej – stacji uzdatniania wody w H. i na obiektach będących własnością mieszkańców gminy w ramach projektu „…”. W dniu 1 czerwca 2015 r. Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu ze środków unijnych w ramach działania 321 „Podstawowe usługi dla gospodarki ludności wiejskiej” objętego PROW na lata 2007-2013. Projekt dotyczy zakupu i montażu mikroinstalacji wykorzystującej odnawialne źródła energii (OZE) na budynku użyteczności publicznej i na obiektach osób fizycznych na terenie gminy. Do projektu zakwalifikowało się 9 gospodarstw domowych oraz instalacja na obiekcie użyteczności publicznej.

Celem realizacji ww. projektu było zmniejszenie zużycia energii pozyskanej z paliwa kopalnego poprzez budowę mikroinstalacji prosumenckich w Gminie. W ramach realizowanego projektu zostały zamontowane instalacje fotowoltaiczne na obiekcie użyteczności publicznej o mocy elektrycznej nie większej niż 40KW oraz na obiektach będących własnością mieszkańców gminy o mocy elektrycznej nie większej niż 5,20 KW, wykorzystujące do wytwarzania energii elektrycznej, odnawialne źródła energii.

Gmina uzyskała dofinansowanie 90% (umowa z samorządem Województwa z dnia 31 lipca 2015 r.) kosztów kwalifikowanych obejmujących wykonanie instalacji fotowoltaicznej programu funkcjonalno-użytkowego oraz pełnienie nadzoru inwestorskiego. Pozostałe 10% kosztów oraz podatek VAT stanowił wkład własny Gminy w odniesieniu do obiektu użyteczności publicznej oraz wkład własny mieszkańca w odniesieniu do obiektów będących własnością mieszkańców.

Gmina przed rozpoczęciem realizacji zadania podpisała w dniu 26 maja 2015 r. z mieszkańcami umowy cywilnoprawne „o udziale w operacji pn. „…”, której przedmiotem było ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych związanych z montażem mikroinstalacji prosumenckiej wraz z dostawą urządzeń oraz uruchomieniem tego układu w budynku mieszkalnym, gospodarczym lub na gruncie osoby fizycznej. Zgodnie z umową właściciel użyczył i oddał Gminie do bezpłatnego używania powierzchnię części dachu budynku mieszkalnego/gospodarczego/gruntu położonego na nieruchomości z przeznaczeniem na zainstalowanie mikroinstalacji.

Jak wskazano wyżej, realizacja projektu polegała na zakupie i instalacji ogniw fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych mieszkańców Gminy i w jednostkowych przypadkach na budynkach gospodarczych lub na gruncie. Wytwarzana energia elektryczna będzie wykorzystywana wyłącznie na potrzeby gospodarstw domowych.

Strony ustaliły, że po zakończeniu prac montażowych instalacja fotowoltaiczna pozostaje własnością Gminy przez okres trwałości projektu, tj. przez okres 6 lat licząc od dnia przyznania Gminie pomocy, tj. od daty zawarcia przez Gminę i Samorząd Województwa umowy o przyznanie pomocy w ramach ww. działania. Na podstawie umowy użyczenia Gmina użyczyła właścicielowi nieruchomości instalację fotowoltaiczną celem nieodpłatnego użytkowania przez okres trwałości projektu. Po upływie ww. terminu prawo własności mikroinstalacji zostanie przeniesione przez Gminę na właściciela na podstawie odrębnego protokołu przekazania mikroinstalacji na własność.

Mieszkańcy wpłacili na rzecz Gminy (w miesiącu listopadzie i grudniu 2015 r.) udziały własne, tj. 10% kosztów kwalifikowalnych wartości instalacji + podatek VAT. Gmina wystawiła faktury na poszczególnych mieszkańców z tytułu odpłatnego świadczenia usług ze stawką 8% w związku z instalacją fotowoltaiczną na budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym, a w pozostałych zastosowano stawkę 23%.

Wszystkie faktury dokumentujące wydatki w ramach projektu (nabycie towarów i usług) wystawione zostały na Gminę w październiku 2015 r. z wyjątkiem faktury za wykonanie programu funkcjonalno-użytkowego, która została wystawiona w czerwcu 2015 r. Budynek stacji uzdatniania wody w H. wraz z zamontowaną na nim instalacją fotowoltaiczną począwszy od 2016 r. będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności mieszanej (opodatkowanej oraz nieopodatkowanej – niepodlegającej ustawie o VAT). Od 2016 r. sprzedaż wody przez zakład budżetowy dla jednostek organizacyjnych gminy nie podlega opodatkowaniu, ponieważ Gmina dokonała centralizacji. W związku z powyższym za sprzedaną wodę i odprowadzone ścieki zakład budżetowy obciąża Gminę i jej jednostki organizacyjne notami, które nie podlegają ustawie o podatku VAT. Gmina protokołem PT przekazania w dniu 31 października 2015 r. instalację fotowoltaiczną do użytkowania przez zakład budżetowy.

W świetle powyższego stanu faktycznego, Gmina chciałaby uzyskać potwierdzenie odnośnie poprawności przeprowadzenia ewentualnych korekt przeszłych rozliczeń z tytułu podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma prawo odliczyć z faktur zakupowych związanych z realizacją ww. projektu w całości (100%) VAT przy instalacji fotowoltaicznej zamontowanej na obiektach osób fizycznych – mieszkańców Gminy oraz 100% VAT przy instalacji fotowoltaicznej zamontowanej na budynku stacji uzdatniania wody w H.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina może w całości, tj. 100% odliczyć podatek VAT naliczony z faktur zakupowych w związku z realizacją projektu pod nazwą: „…” (pomimo, iż mieszkańcy dokonali wpłaty 10% wartości netto kosztów kwalifikowalnych projektu i podatek VAT stanowiący koszty niekwalifikowalne projektu), w części dotyczącej instalacji fotowoltaicznej na obiektach osób fizycznych. VAT naliczony dotyczy następujących wydatków: pełnienie funkcji inspektora nadzoru, wykonanie instalacji fotowoltaicznej, wykonanie programu funkcjonalno-użytkowego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a, stanowi suma kwot podatku wynikającego z faktur otrzymanych przez podatnika – Gminę.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, czyli wpłaty mieszkańców na podstawie umów cywilnoprawnych. Wszystkie faktury były wystawione na Gminę z nr NIP Gminy.

Odliczenie podatku VAT z faktur za montaż ogniw fotowoltaicznych na budynku stacji uzdatniania wody w H. Wnioskodawca może odliczyć w 100%, ponieważ w 2015 r. zakład budżetowy w całości towary i usług wykorzystywał do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przedstawiona wyżej zasada, wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy w tym miejscu podkreślić, że możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej. Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. TSUE zwracał uwagę, iż właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewnia uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) w prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o VAT rozumiana możliwie najszerzej. Oznacza to, że zawsze ma ona zastosowanie przy nabyciu towarów dokonanym z zamiarem wykorzystania ich w działalności opodatkowanej.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każde nabycie towarów i usług, przeznaczonych do przyszłego wykorzystania ich dla czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to jakie faktycznie będą efekty tej działalności, należy uznać w momencie jego dokonania za związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy – art. 88 lub aktów wykonawczych.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności te muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W 2015 r. Gmina zamontowała instalacje fotowoltaiczne na budynku użyteczności publicznej – stacji uzdatniania wody w H. i na obiektach będących własnością mieszkańców gminy w ramach projektu „…”. Projekt dotyczy zakupu i montażu mikroinstalacji wykorzystującej odnawialne źródła energii (OZE) na budynku użyteczności publicznej i na obiektach osób fizycznych na terenie gminy. Gmina przed rozpoczęciem realizacji zadania podpisała w dniu 26 maja 2015 r. z mieszkańcami umowy cywilnoprawne „o udziale w operacji pn….”, której przedmiotem było ustalenie wzajemnych zobowiązań organizacyjnych i finansowych związanych z montażem mikroinstalacji prosumenckiej wraz z dostawą urządzeń oraz uruchomieniem tego układu w budynku mieszkalnym, gospodarczym lub na gruncie osoby fizycznej. Mieszkańcy wpłacili na rzecz Gminy (w listopadzie i grudniu 2015 r.) udziały własne, tj. 10% kosztów kwalifikowalnych wartości instalacji + podatek VAT. Gmina wystawiła faktury na poszczególnych mieszkańców z tytułu odpłatnego świadczenia usług ze stawką 8% w związku z instalacją fotowoltaiczną na budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniopwym, a w pozostałych przypadkach zastosowano stawkę 23%.

W tej sytuacji, zawierając z właścicielami nieruchomości umowy cywilnoprawne, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT Gmina występuje jako podatnik VAT. Wykonanie świadczenia do realizacji którego Gmina się zobowiązała na podstawie zawartych z mieszkańcami umów cywilnoprawnych, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Z tego też tytułu Gmina wystawiła faktury na poszczególnych mieszkańców, z wykazanym podatkiem VAT w wysokości 8% i 23%.

Tym samym w odniesieniu do ww. zakresu inwestycji istnieje niewątpliwy związek z czynnościami opodatkowanymi. W tej sytuacji w Gminie wystąpił związek nabywanych towarów i usług dotyczących inwestycji z czynnościami opodatkowanymi generującymi podatek należny z tytułu opodatkowania usługi instalacji ogniw fotowoltaicznych na budynkach mieszkalnych mieszkańców Gminy.

Tym samym, z uwagi na spełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z ww. faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu, w części dotyczącej wykonania umów cywilnoprawnych zawartych z właścicielami prywatnych nieruchomości.

Odnosząc się natomiast do prawa do odliczenia podatku z tytułu zakupu i instalowania ogniw fotowoltaicznych na obiekcie użyteczności publicznej stwierdzić należy co następuje:

W dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14 zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Z kolei w dniu 26 października 2015 r. zapadła uchwała NSA, sygn. akt I FSP 4/15, w której NSA wskazał, iż pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków – nie jest wystarczająco samodzielny.

Zgodnie z powyższym oraz komunikatem Ministerstwa Finansów z dnia 29 września 2015 r. i 15 grudnia 2015 r. w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE zakłada się obowiązkowe „scentralizowanie” w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, do momentu obowiązkowego „scentralizowania” nie będą kwestionowane rozliczenia dokonywane z zastosowaniem obecnego modelu rozliczeń.

Z treści wniosku wynika, że do 31 grudnia 2015 r. Gmina składała comiesięczne deklaracje VAT-7 i dokonywała rozliczeń podatku VAT w stosunku do zadań Gminy przypisanych do realizacji Urzędowi Gminy. Samorządowy zakład budżetowy wykonuje zadania w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych. Samorządowy zakład budżetowy do 31 grudnia 2015 r. w całości wykonywał zadania związane ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT, był zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT, składał co miesięczne deklaracje VAT-7 i dokonywał rozliczeń podatku VAT. Od 1 stycznia 2016 r. Gmina dokonała centralizacji i wstąpiła we wszystkie prawa i obowiązki swoich jednostek organizacyjnych – składając jedną deklarację VAT-7.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Według art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Pojęcie „świadczenie” – składające się na istotę usługi – należy interpretować zgodnie z jego cywilistycznym rozumieniem. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Świadczenie zakłada istnienie podmiotu będącego jego odbiorcą (konsumentem usługi). Musi to być podmiot inny niż wykonujący usługę. Świadczenie na własną rzecz nie jest więc usługą, gdyż nie występuje wówczas konsument usługi (odbiorca świadczenia).

O tym, że usługa musi być wykonywana na rzecz podmiotu innego niż świadczący usługę, świadczy również brzmienie art. 27 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L, Nr 347), zgodnie z którym aby zapobiec zakłóceniom konkurencji i po konsultacji z Komitetem ds. VAT, państwa członkowskie mogą uznać za odpłatne świadczenie usług świadczenie przez podatnika usługi do celów działalności jego przedsiębiorstwa, w przypadku gdy VAT od takiej usługi, gdyby była świadczona przez innego podatnika, nie podlegałby w całości odliczeniu.

Skoro nie ma takich wyjątkowych regulacji w ustawie, to dokonywanie świadczeń na rzecz własnej działalności nie stanowi usługi. Nie dotyczy to przypadków, gdy usługa bądź towar zostały przekazane na potrzeby osobiste lub cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, o których mowa w art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.

Zasady wystawiania faktur od dnia 1 stycznia 2014 r. regulują przepisy art. 106a – 106q ustawy.

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1. sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
   
2. dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium;
   
   1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
   2. państwa trzeciego.
   
   
   

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Przez sprzedaż – stosownie do art. 2 pkt 22 ww. ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z treści wniosku wynika, że Gmina zrealizowała inwestycję polegającą m.in. na zakupie i instalacji ogniw fotowoltaicznych na budynku użyteczności publicznej tj. na budynku stacji uzdatniania wody w H. Począwszy od 2016 r. budynek ten będzie wykorzystywany do prowadzenia działalności mieszanej (opodatkowanej oraz nieopodatkowanej – niepodlegającej ustawie o VAT). Od 2016 r. sprzedaż wody przez zakład budżetowy dla jednostek organizacyjnych gminy nie podlega opodatkowaniu, ponieważ Gmina dokonała centralizacji. W związku z powyższym za sprzedaną wodę i odprowadzone ścieki zakład budżetowy obciąża Gminę i jej jednostki organizacyjne notami, które nie podlegają ustawie o podatku VAT.

W przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia z sytuacją, w której Gmina przy użyciu stacji uzdatniania wody realizuje zadania w zakresie dostarczania wody i odprowadzania ścieków na rzecz m.in. własnych jednostek organizacyjnych. Zadania te bezpośrednio realizuje zakład budżetowy, który od 1 stycznia 2016 r. po dokonanej przez Gminę „centralizacji” rozliczeń podatku VAT wszystkich swoich jednostek, nie stanowi odrębnego od Gminy podatnika podatku VAT, a zatem wszystkie czynności wykonywane przez Gminę na rzecz jej jednostek organizacyjnych, tak jak i czynności wykonywane przez jednostki na rzecz Gminy lub innych jednostek organizacyjnych gminy nie mogą być traktowane w kategorii świadczenia usługi.

Jak wyżej wykazano, świadczenie na własną rzecz nie jest usługą. Świadczenie usług nie może mieć miejsca bez ustalenia konsumenta, tj. podmiotu będącego beneficjentem danej usługi. Tym samym w przedmiotowej sytuacji występuje czynność wewnętrzna między zakładem budżetowym a Gminą., a także między zakładem budżetowym a innymi jednostkami organizacyjnymi Gminy. Z tytułu dostarczania wody i odprowadzania ścieków realizowanego przez zakład budżetowy na rzecz Gminy lub innych jednostek organizacyjnych Gminy nie występuje zatem żadne świadczenie. Nie można zatem uznać, że czynności te są usługami, które nie podlegają ustawie o podatku VAT.

W takiej sytuacji uznać należy, że Gmina po zakończeniu inwestycji polegającej na zakupie i montażu ogniw fotowoltaicznych na budynku stacji uzdatniania wody będzie dokonywała wyłącznie sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, polegającej na dostawie wody i odprowadzaniu ścieków, realizowanej na rzecz podmiotów zewnętrznych.

W konsekwencji nabycie towarów i usług w ramach realizacji projektu w części przeznaczonej na zakup i montaż ogniw fotowoltaicznych na budynku użyteczności publicznej będzie miało związek ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Tym samym Gminie w tego tytułu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w tej części.

W konsekwencji stwierdzić należy, że zgodnie z powołanym już wyżej przepisem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług, a związanych z realizacją projektu pn. „…”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy)

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.