Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-108/16-9/AD
z 11 maja 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z póź. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 3 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych na rzecz teatru z Litwy z tytułu jego uczestnictwa w organizowanym przez Wnioskodawcę festiwalu - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 3 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku poboru przez Wnioskodawcę zryczałtowanego podatku dochodowego od należności wypłacanych na rzecz teatru z Litwy z tytułu jego uczestnictwa w organizowanym przez Wnioskodawcę festiwalu.


W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest instytucją kultury posiadającą osobowość prawną, wpisaną do rejestru instytucji kultury, będącym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność teatru prowadzona jest w oparciu o ustawę o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. W ramach tej działalności Wnioskodawcy powierzono organizację Międzynarodowego Festiwalu. Realizowany on będzie w ramach podpisanej umowy z województwem reprezentowanym przez zarząd.

Na ten cel (festiwal) otrzyma środki finansowe w formie dotacji z budżetu województwa. Dotację na realizację tego działania Wnioskodawca otrzymał w wyniku zawartej umowy z województwem w oparciu o uchwałę zarządu województwa, która dokonała zmian w planie wydatków w dziale 921 Kultura i ochrona dziedzictwa narodowego, rozdziale 92106 - teatry, § 2480 - dotacja podmiotowa z budżetu dla samorządowej instytucji kultury.

Przychodami Wnioskodawcy są przede wszystkim dotacje otrzymane od organizatora, tj. województwa, a poza nimi wpływy uzyskane z prowadzenia działalności statutowej, a także inne źródła oraz środki otrzymane od osób prawnych i fizycznych.

Udział w festiwalu w br. biorą teatry z dziewięciu krajów: Belgii, Holandii, Hiszpanii, Słowenii, Chile, USA, Niemiec, Litwy i Islandii.


Przedmiotem kontraktów, które zostaną zawarte z teatrami z ww. krajów jest zgodnie z umowami:


  1. W zamian za kwotę ..... €. płatną w sposób określony postanowieniem § 3 umowy, wykonawca wystawi całkowicie przygotowany spektakl jednokrotnie w ramach konkursu Festiwalu, zgodnie z warunkami określonymi poniżej (...);
  2. Kwota wymieniona w § 2 pkt 1 obejmuje honorarium dla wykonawcy oraz wszystkie inne koszty poniesione przez wykonawcę w związku z publicznym wystawieniem spektaklu, w tym czasami koszty podróży.


W wykonaniu przedmiotu umowy wykonawca zobowiązuje się zatem do wystawienia całkowicie przygotowanego spektaklu teatralnego w zamian za otrzymane wynagrodzenie.

Jednocześnie żaden wykonawca nie będzie reprezentowany za pośrednictwem osób fizycznych lub prawnych prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza nią działalności w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych.


W oparciu o art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 17 ust 2 i 3 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (art.15 w wypadku USA) i zgodnie z zapisami w kontraktach z teatrami zagranicznymi, Wnioskodawca zamierza dokonać potrącenia ryczałtowego podatku dochodowego od przychodów uzyskanych na terenie RP na podstawie wystawionych faktur przez te teatry jak niżej:


  • teatr w Belgii - ryczałt 20%;
  • teatr w Chile - ryczałt 20%;
  • teatr w Hiszpanii - ryczałt 20%;
  • teatr w Islandii - ryczałt 20%;
  • teatr w Słowenii - ryczałt 20%;
  • teatr w Holandii - bez potrącenia podatku w przypadku aktualnego certyfikatu;
  • teatr w Niemczech - bez potrącenia podatku w przypadku aktualnego certyfikatu;
  • teatr na Litwie - bez potrącenia podatku w przypadku aktualnego certyfikatu;
  • teatr z USA — bez potrącenia podatku w przypadku aktualnego certyfikatu.


Działalność artystyczna w postaci występów zagranicznych teatrów nie będzie wykonywana w ramach programu wymiany kulturalnej.

W przypadku wskazanych teatrów Wnioskodawca nie posiada wiedzy o istnieniu programów wymiany kulturalnej między państwami.

W ramach umów, które zostaną zawarte na wystawienie całkowicie przygotowanych spektakli teatralnych przez zagraniczne osoby prawne, nie występuje proces przeniesienia praw autorskich i zagadnień licencji.

Wnioskodawca na chwilę obecną nie posiada wiedzy, czy we wszystkich przypadkach będą przedstawione certyfikaty rezydencji, wobec tego prosi o odpowiedź w przypadku gdy będzie i nie będzie w posiadaniu certyfikatów rezydencji.


W związku z powyższym opisem sformułowano m.in. następujące pytanie.


Czy prawidłowe będzie postępowanie Wnioskodawcy, który w myśl przepisów art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i art. 17 ust. 2 i 3 umów o unikaniu podwójnego opodatkowania – nie dokona potrącenia podatku ryczałtowego od kwoty brutto kontraktu, potwierdzonej wystawioną fakturą dla teatru z Litwy w przypadku aktualnego certyfikatu rezydencji?


Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zakres obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych wyznaczony jest bądź przez siedzibę lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bądź też przez dochody osiągane na tym terytorium. Uzyskanie dochodów na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej sprawia, że podatnicy osiągający taki dochód, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Równoczesne stosowanie przez państwa zasady rezydencji oraz zasady źródła prowadzi do nakładania się jurysdykcji podatkowych określonych państw, co skutkuje powstaniem niekorzystnego zjawiska podwójnego opodatkowania. Eliminacji tego zjawiska służą zabiegi ustawowe wewnątrz systemu podatkowego państwa bądź też wprowadzenie unormowań o charakterze międzynarodowym.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art 21 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 17 ust. 2 i ust. 3 umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 20 stycznia 1994 (Dz.U. 1995, Nr 51, poz. 277), jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, to dochód taki, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania do dochodu z działalności artysty lub sportowca, wykonywanej w Umawiającym się Państwie, jeżeli pobyt w tym Państwie jest finansowany w całości lub w części z funduszów publicznych drugiego Umawiającego się Państwa lub jego jednostek terytorialnych, lub władz lokalnych. W takim przypadku dochód podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym artysta lub sportowiec ma miejsce zamieszkania.

Umowa zatem z Litwą w art. 17 ust 3 dopuszcza niepobranie ryczałtowego podatku 20%, przy dostarczeniu aktualnego certyfikatu rezydencji, ponieważ pobyt i występ teatru jest całkowicie opłacony z funduszy publicznych (z dotacji uzyskanej z Urzędu Marszałkowskiego).

Wnioskodawca poza wynagrodzeniem za wykonanie spektaklu wypłaca czasami teatrom kwotę stanowiącą zwrot kosztów przelotu czy przejazdu artystów, jednakże według Wnioskodawcy nie ma to znaczenia, albowiem stanowi to integralną część opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, a jako takie mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

W myśl tego przepisu podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust 2. przychodów z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - ustala się w wysokości 20% tych przychodów z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska Co oznacza, że zwrot kosztów przelotu artystów stanowi element wynagrodzenia i stosuje się do tych kwot zasady opisane wyżej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zakres obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych wyznaczony jest bądź przez siedzibę lub zarząd usytuowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bądź też przez dochody osiągane na tym terytorium. Uzyskanie dochodów na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej sprawia, że podatnicy osiągający taki dochód, podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – ustala się w wysokości 20% tych przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ww. ustawy).

Oznacza to, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym koniecznym jest odwołanie się do regulacji umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzona w Warszawie dnia 20 stycznia 1994 (Dz.U. 1995, Nr 51, poz. 277).

Zgodnie z dyspozycją art. 17 ust. 1 umowy, bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

Natomiast, zgodnie z treścią ust. 2 tegoż artykułu, jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, to dochód taki, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, może być opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Postanowienia ustępów 1 i 2 nie mają zastosowania do dochodu z działalności artysty lub sportowca, wykonywanej w Umawiającym się Państwie, jeżeli pobyt w tym Państwie jest finansowany w całości lub w części z funduszów publicznych drugiego Umawiającego się Państwa lub jego jednostek terytorialnych, lub władz lokalnych. W takim przypadku dochód podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym artysta lub sportowiec ma miejsce zamieszkania (art. 17 ust. 3 ww. umowy).

W tym miejscu wskazać należy, że zawarte w art. 17 ust. 2 ww. umowy sformułowanie, że dochody „może być (…) opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana” nie oznacza możliwości wyboru, w którym państwie dochód ten podlega opodatkowaniu.

Sformułowanie to oznacza, że państwo, w którym działalność artysty jest wykonywana (Polska) ma prawo opodatkować takie dochody, jeżeli na podstawie polskich przepisów dochody te podlegają w Polsce opodatkowaniu (umowy są bowiem zawierane pomiędzy państwami, a nie z poszczególnymi podatnikami). Używane w umowach bilateralnych słowo „może” należy zatem rozumieć jako prawo administracji skarbowej danego państwa do opodatkowania określonych rodzajów dochodów. Postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania przyznają więc państwu będącemu stroną umowy prawo do opodatkowania danego rodzaju dochodu, jeżeli ustawodawstwo wewnętrzne nakłada podatek na taki rodzaj dochodu (przychodu) – a taki obowiązek wynika z treści art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie, w myśl art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Zgodnie zaś z art. 4a pkt 12 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika.

Płatnik może więc nie pobierać zryczałtowanego podatku w ogóle, bądź też pobierać go w niższej stawce wynikającej z umowy. Pobranie podatku w stawce wynikającej z umowy, bądź też odstąpienie od poboru zryczałtowanego podatku możliwe jest bowiem tylko pod warunkiem udokumentowania płatnikowi dla celów podatkowych siedziby podatnika (odbiorcy płatności) uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę wynika, że w 2016 r. został organizatorem festiwalu, realizowanego w ramach podpisanej umowy z województwem. Na realizację festiwalu otrzymał środki finansowe w formie dotacji z budżetu województwa. W festiwalu uczestniczyć będzie m.in. teatr z Litwy. W wykonaniu przedmiotu umowy wykonawca (teatr z Litwy) zobowiązuje się do wystawienia całkowicie przygotowanego spektaklu teatralnego w zamian za otrzymane wynagrodzenie. Kwota wypłacona na rzecz wykonawcy zgodnie z umową obejmuje honorarium oraz wszystkie inne koszty poniesione przez wykonawcę w związku z publicznym wystawieniem spektaklu, w tym czasami koszty podróży. Wykonawca nie będzie reprezentowany za pośrednictwem osób fizycznych lub prawnych prowadzących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i poza nią działalności w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego nie wynika, że występ będzie wykonywany w ramach programu wymiany kulturalnej między państwami, tj. Polską a Litwą. W ramach umowy, która zostanie zawarta na wystawienie spektaklu teatralnego przez teatr z Niemiec, nie występuje proces przeniesienia praw autorskich i zagadnień licencji. Wnioskodawca na chwilę obecną nie posiada wiedzy, czy w ww. przypadku teatr z Litwy przedstawi certyfikat rezydencji.

Zatem, na tle opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku pobrania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatku dochodowego od należności wypłacanych na rzecz teatru z Litwy, w związku z treścią art. 17 ust. 3 umowy polsko-litewskiej, gdyż pobyt artystów będzie finansowany z funduszy publicznych. Spełnienie ww. warunku oznacza, ze dochód z tytułu występów artystów na terytorium Polski uzyskany przez teatr z Litwy nie będzie podlegał opodatkowaniu w Polsce, pod warunkiem posiadania przez Wnioskodawcę certyfikatu rezydencji teatru niemieckiego.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270 ze. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj