Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-155/11/RSz
z 2 maja 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-155/11/RSz
Data
2011.05.02



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku


Słowa kluczowe
okulary
stawka


Istota interpretacji
zastosowanie stawki podatku VAT dla sprzedaży kompletnych okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do komputera, soczewek korekcyjnych, oprawek okularowych, okularów przeciwsłonecznych i pozostałych usług



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2011r. (data wpływu 1 lutego 2011r.), uzupełnionym pismami z dnia: 27 kwietnia 2011r. (data wpływu 28 kwietnia 2011r.) oraz 29 kwietnia 2011r. (data wpływu 29 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla sprzedaży kompletnych okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do komputera, soczewek korekcyjnych, oprawek okularowych, okularów przeciwsłonecznych i pozostałych usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lutego 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, uzupełniony pismami z dnia: 27 kwietnia 2011r. (data wpływu 28 kwietnia 2011r.) oraz 29 kwietnia 2011r. (data wpływu 29 kwietnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania stawki podatku VAT dla sprzedaży kompletnych okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do komputera, soczewek korekcyjnych, oprawek okularowych, okularów przeciwsłonecznych i pozostałych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy między innymi usługi w zakresie:

  • sprzedaż okularów korekcyjnych,
  • sprzedaż okularów ochronnych do pracy przy komputerze,
  • sprzedaż okularów przeciw słonecznych,
  • sprzedaż soczewek kontaktowych,
  • wymiana soczewek w oprawkach klienta,
  • naprawa okularów.

Szkła i soczewki Wnioskodawca nabywa ze stawką 8%, oprawy okularowe ze stawką 8% i 23%. Okulary korekcyjne Wnioskodawca wykonuje na podstawie przedłożonej przez klienta recepty od lekarza okulisty bądź bez recepty, wykorzystując do tego zakupione na rynku medycznym oprawy okularowe i soczewki. Stosowane do wyrobu okularów korekcyjnych, soczewki posiadają stosowny dla wyrobów medycznych certyfikat (atest) CE, natomiast oprawki niekoniecznie. Do sprzedaży kompletnych (soczewki + oprawka) okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do komputera Wnioskodawca stosuje stawkę VAT 8%. Do sprzedaży samych oprawek okularowych, okularów przeciwsłonecznych i pozostałych usług stawkę 23%.

W piśmie uzupełniającym z dnia 27 kwietnia 2011r. wyjaśniono, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w formie dwuosobowej spółki cywilnej. Z uwagi na to, że umowa spółki w swej treści nie określa wspólnika upoważnionego do reprezentowania spółki, to na podstawie przepisów art. 865 i 866 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z dnia 18 maja 1964r, z późn. zm.) współwłaścicielka jest upoważniona do reprezentowania i tym samym podpisania wniosku w imieniu spółki.

Wnioskodawca oczekuje interpretacji zaistniałego stanu faktycznego w liczbie zdarzeń „1”, tj. poz. 35 wniosku. Pomyłkowo została zakreślona poz. 36.

W uzupełnieniu do przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego, w części F wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, że sprzedawane przez niego okulary korekcyjne, okulary lecznicze, okulary ochronne do pracy przy komputerze, soczewki kontaktowe, soczewki okularowe ze szkła i innych materiałów do okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do pracy przy komputerze stanowią wyroby medyczne w rozumieniu poz. 103 i 105 zał. Nr 3 do ustawy o VAT, oraz art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896). Oprawy okularowe stosowane do okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do pracy przy komputerze stanowią wyposażenie wyrobu medycznego, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o wyrobach medycznych. Do ww. sprzedaży Wnioskodawca stosuje obniżoną stawkę podatku, właściwą dla wyrobów medycznych tj. 8%.

Okulary przeciwsłoneczne, soczewki do okularów przeciwsłonecznych, soczewki ozdobne (np. zmieniające kolor oczu), oprawki do okularów przeciwsłonecznych, jako, że nie stanowią wyrobów medycznych Wnioskodawca sprzedaje ze stawką 23%.

Do pozostałych usług, tj. naprawy okularów, wymiany soczewek okularowych, wymiany oprawek, jako, że nie są to usługi w zakresie opieki medycznej w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT Wnioskodawca stosuje podstawową stawkę 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku jako nr 1):

Czy do sprzedaży kompletnych (soczewki + oprawka) okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do komputera oraz do soczewek korekcyjnych Wnioskodawcy stosuje właściwą, tj. 8% stawkę VAT, a do sprzedaży samych oprawek okularowych, okularów przeciwsłonecznych i pozostałych usług stawkę 23%...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca ma prawo, zgodnie z art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 oraz poz. 105 zał. Nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, do zastosowania obniżonej 8% stawki VAT do sprzedaży okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do komputera oraz do sprzedaży soczewek korekcyjnych i nie jest zobowiązany do posiadania dokumentów potwierdzających CE.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdził Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych w piśmie do Prezesa Krajowej Rzemieślniczej Izby Optycznej z dnia 07.07.2004r. sygn. KW-25704 WM/KW 4226/04, w którym to określa montaż i dostawę okularów korekcyjnych, jako wyrób medyczny „(...) W związku z pismem nr WMZ/L-80/04 z dnia 18.06.2004r., w sprawie kwalifikowania okularów korekcyjnych, jako wyrobów medycznych a optyków okularowych, jako wytwórców wyrobów medycznych na zamówienie Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych uprzejmie wyjaśnia, że zgodnie z definicją wyrobu medycznego podaną w art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896) okulary korekcyjne są uważane za wyrób medyczny. Również, oprawy do okularów korekcyjnych i soczewki do okularów korekcyjnych są uważane za wyroby medyczne, przy czym bez znaczenia jest czy oprawy uznaje się za wyrób medyczny, czy za wyposażenie wyrobu medycznego, jakim są soczewki, ponieważ zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o wyrobie medycznym bez bliższego określenia, należy przez to rozumieć zarówno wyrób medyczny jak i wyposażenie wyrobu medycznego (...). Zgodnie z definicją wytwórcy podaną w art. 3 ust. 1 pkt 24 ustawy, optycy okularowi, o ile wykonują okulary korekcyjne z wprowadzonych do obrotu opraw i soczewek, oznakowanych znakiem zgodności CE lub do dnia 25.12.2005r., posiadających ważne dokumenty, o których mowa w art. 92 ustawy, są podmiotami, którzy montują lub dostosowują wyroby medyczne już wprowadzone do obrotu w celu używania przez określonego pacjenta zgodnie z przewidzianym zastosowaniem. W związku z tym nie są uważani za wytwórców wyrobów medycznych, ani za zestawiających różne wyroby medyczne w systemy lub zestawy zabiegowe. Dlatego nie są oni zobowiązani do posiadania dokumentów potwierdzających zgodność z wymaganiami ustawy wprowadzonych do obrotu opraw i soczewek, z których wykonują okulary, ani do posiadania dokumentów potwierdzających zgodność z wymaganiami ustawy wykonanych przez nich okularów korekcyjnych, ponieważ zakłada się ich zgodność z wymaganiami ustawy, o ile są wykonane z opraw i soczewek zgodnych z ustawą (....)”. Podobne stanowisko prezentuje Ministerstwo Zdrowia - Departament Polityki Lekowej w piśmie z dnia 23.06.2004r. sygn. PLW 5325-076-10/04, jak również pismo Ministerstwa Finansów z dnia 20.06.2005r., sygn. PP3-812-285/2004/BL/BM6-3892.

W uzupełnieniu własnego stanowiska w sprawie oceny zaistniałego stanu faktycznego (część G wniosku) Wnioskodawca uważa, że do opodatkowania pozostałych, świadczonych przez jego zakład optyczny usług, z uwagi, iż nie wyczerpują one znamion definicji usług opieki medycznej, określonych w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, właściwa jest stawka 23%.

W piśmie uzupełniającym z dnia 29 kwietnia 2011r. doprecyzowano własne stanowisko w sprawie oceny zaistniałego stanu faktycznego. Wnioskodawca podkreślił, że jego zdaniem, do opodatkowania sprzedaży pozostałych towarów, takich jak okulary przeciwsłoneczne czy soczewki ozdobne powinna być stosowana podstawowa stawka VAT 23%, taka jak dla pozostałych, świadczonych przez jej zakład optyczny usług, z uwagi, iż towary te nie są wymienione w poz. 103 i 105 zał. nr 3 do ustawy o VAT, ani w art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy o wyrobach medycznych. Natomiast do sprzedaży wszystkich okularów korekcyjnych, leczniczych, ochronnych do pracy przy komputerze, wykonywanych na podstawie recepty z posiadających stosowny atest szkieł i soczewek oraz opraw stanowiących wyposażenie wyrobu medycznego powinna być stosowana obniżona stawka 8%, jako, że towary te kwalifikowane są w myśl cytowanych wyżej przepisów do wyrobów medycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, iż Wnioskodawca w piśmie z dnia: 27 kwietnia 2011r. oraz 29 kwietnia 2011r. doprecyzował zaistniały stan faktyczny oraz własne stanowisko w sprawie. Wskazany powyżej zaistniały stan faktyczny i własne stanowisko przywołane zostało w postaci wynikającej z ww. pism Wnioskodawcy z dnia 27 kwietnia 2011r. oraz 29 kwietnia 2011r. Podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie odnosi się do stanu faktycznego i własnego stanowiska zawartego w tych pismach.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel /…/.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 /…/.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT, stawka podatku do dnia 31 grudnia 2010r. wynosiła 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 wskazanej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku do dnia 31 grudnia 2010r. wynosiła 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, na mocy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz art. 9 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) z dniem 1 stycznia 2011r. w ustawie o podatku od towarów i usług dodano w przepisach przejściowych i końcowych przepisy art. 146a-146j.

I tak stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r, z zastrzeżeniem art. 146f,

  • stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
  • stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

W poz. 103 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wymienione zostały soczewki kontaktowe; soczewki okularowe ze szkła i innych materiałów o symbolu PKWiU 32.50.41.0.

Zatem, w przypadku tych wyrobów zastosowanie stawki VAT 8% uzależnione jest od ich zakwalifikowania do grupowania PKWiU 32.50.41.0.

W poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, wymienione zostały, bez względu na symbol PKWiU, wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Ponadto, w poz. 187 ww. załącznika wymienione zostały, bez względu na symbol PKWiU, usługi napraw i konserwacji wyrobów z pozycji 80, 93-96, 99 i 101-103.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że co do zasady, okulary to towar składający się z soczewek (szkieł) i oprawek, w których są one zamontowane.

Podstawowym kryterium decydującym o sposobie opodatkowania dostaw okularów korekcyjnych jest zakwalifikowanie tych towarów do wyrobów medycznych, w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 107, poz. 679).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych pod pojęciem wyrobu medycznego należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu

  1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby,
  2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
  3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego,
  4. regulacji poczęć

- których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że to wytwórca decyduje, czy wyrób jest wyrobem medycznym, czy też nim nie jest, zgodnie z przewidywanym zastosowaniem tego wyrobu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 45 cyt. wyżej ustawy, wytwórcą jest:

  1. podmiot odpowiedzialny za projektowanie, wytwarzanie, pakowanie i oznakowanie wyrobu przed wprowadzeniem go do obrotu pod nazwą własną, niezależnie od tego, czy te czynności wykonuje on sam, czy w jego imieniu inny podmiot,
  2. podmiot, który montuje, pakuje, przetwarza, całkowicie odtwarza lub oznakowuje gotowy produkt lub nadaje mu przewidziane zastosowanie, w celu wprowadzenia go do obrotu jako wyrobu pod nazwą własną, z wyjątkiem podmiotu, który montuje lub dostosowuje wyroby już wprowadzone do obrotu, w celu ich przewidzianego zastosowania przez indywidualnego pacjenta.

Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 20 czerwca 2005r., sygn. PP3-812-285/2004/BL/BM6-3892 wyjaśniło, iż cyt:

„W świetle informacji przekazanych przez Ministerstwo Zdrowia, okulary korekcyjne spełniające określone w ustawie o wyrobach medycznych kryteria, zarówno gotowe jak i wykonywane na zamówienie - są wyrobem medycznym. Nie dotyczy to jednak okularów przeznaczonych do celów innych niż medyczne (np. okulary słoneczne). Przez okulary wykonane na zamówienie należy rozumieć te, które są wykonane według specjalnej pisemnej instrukcji sporządzonej przez lekarza okulistę lub inną uprawnioną osobą.

Natomiast - jak wynika z opinii Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych - okulary korekcyjne wykonane z wprowadzonych do obrotu opraw i soczewek, oznakowanych znakiem zgodności CE są wyrobem medycznym, aczkolwiek nie spełniają definicji wyrobu medycznego wykonywanego na zamówienie, określonej w art. 3 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy.”

Z regulacji art. 11 ust. 1 cyt. ustawy o wyrobach medycznych, wyroby wprowadzane do obrotu i wprowadzane do używania są oznakowane znakiem CE.

Stosownie do ust. 2 powołanego artykułu, znakiem CE nie oznakowuje się wyrobu wykonanego na zamówienie, wyrobu do badań klinicznych, wyrobu do oceny działania, wyrobu wykonanego przez użytkownika oraz systemu i zestawu zabiegowego, o których mowa w art. 30 ust. 1 i 4.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o wyrobach medycznych, za wyrób, za wykonanie oceny zgodności wyrobu przed jego wprowadzeniem do obrotu oraz za wprowadzenie wyrobu do obrotu odpowiada wytwórca wyrobu. Jeżeli wytwórca nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w państwie członkowskim, odpowiedzialność tę ponosi autoryzowany przedstawiciel dla tego wyrobu. Jeżeli wytwórca nie wyznaczył autoryzowanego przedstawiciela albo jeżeli wyrób nie jest wprowadzany do obrotu na odpowiedzialność wytwórcy lub autoryzowanego przedstawiciela, odpowiedzialność tę ponosi podmiot, który wprowadził wyrób do obrotu.

Z przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy między innymi usługi w zakresie:

  • sprzedaż okularów korekcyjnych,
  • sprzedaż okularów ochronnych do pracy przy komputerze,
  • sprzedaż okularów przeciw słonecznych,
  • sprzedaż soczewek kontaktowych,
  • wymiana soczewek w oprawkach klienta,
  • naprawa okularów.

Sprzedawane przez Wnioskodawcę okulary korekcyjne, okulary lecznicze, okulary ochronne do pracy przy komputerze, soczewki kontaktowe, soczewki okularowe ze szkła i innych materiałów do okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do pracy przy komputerze stanowią wyroby medyczne w rozumieniu poz. 103 i 105 zał. Nr 3 do ustawy o VAT, oraz art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o wyrobach medycznych. Oprawy okularowe stosowane do okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do pracy przy komputerze stanowią wyposażenie wyrobu medycznego, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy o wyrobach medycznych.

Natomiast, okulary przeciwsłoneczne, soczewki do okularów przeciwsłonecznych, soczewki ozdobne (np. zmieniające kolor oczu), oprawki do okularów przeciwsłonecznych, nie stanowią wyrobów medycznych.

Mając na uwadze powyższe, dostawa ww. okularów korekcyjnych, uznanych za wyroby medyczne w rozumieniu ustawy z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Odnosząc wskazane regulacje prawne do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego stwierdzić należy, iż do sprzedaży przez Wnioskodawcę okularów korekcyjnych, okularów leczniczych, okularów ochronnych do pracy przy komputerze, o ile faktycznie są one wyrobem medycznym, o którym mowa z art. 2 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych, należy stosować stawkę podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 146a pkt 2 w powiązaniu z poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast, do sprzedaży soczewek kontaktowych, soczewek okularowych ze szkła i innych materiałów do okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do pracy przy komputerze, stanowiących wyroby medyczne, o którym mowa z art. 2 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy z dnia 20 maja 2010r. o wyrobach medycznych, zastosowanie ma stawka podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z art. 146a pkt 2 w powiązaniu z poz. 103 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług (tj. zaklasyfikowanych do grupowania PKWiU 32.50.41.0.).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż do sprzedaży wszystkich okularów korekcyjnych, leczniczych, ochronnych do pracy przy komputerze, wykonywanych na podstawie recepty z posiadających stosowny atest szkieł i soczewek powinna być stosowana obniżona stawka 8%, jako, że towary te, jak twierdzi Wnioskodawca, kwalifikowane są w myśl cytowanych wyżej przepisów do wyrobów medycznych, należało uznać za prawidłowe.

W swoim stanowisku Wnioskodawca stwierdziła, że do sprzedaży opraw stanowiących wyposażenie wyrobu medycznego powinna być stosowana obniżona 8% stawka VAT.

Z wniosku nie wynika, iż opisane w nim oprawy okularowe są zarejestrowanymi wyrobami medycznymi.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że skoro przedmiotowe oprawy do okularów korekcyjnych nie stanowią wyrobu medycznego, to ich dostawa na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu według stawki podatku w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż oprawy do okularów korekcyjnych powinny być objęte 8% stawką VAT, należało uznać za nieprawidłowe.

Tak więc, w sytuacji gdy przedmiotem dostawy są odrębnie szkła i oprawki, wówczas stanowią one odrębne przedmioty dostawy i odrębnie powinny być opodatkowane stawką właściwą dla poszczególnych towarów, tj. dla soczewek okularowych (PKWiU 32.50.41.0.) stawką 8%, a dla oprawek do okularów stawką 23%.

Oprawki okularowe, w przypadku gdy stanowią odrębny przedmiot dostawy podlegają opodatkowaniu stawką podstawową podatku od towarów i usług. Nie ma w tym przypadku znaczenia, czy w oprawkach tych zamontowane zostaną później szkła korekcyjne, czy inne.

Zatem, w przypadku, gdy Wnioskodawca dokonuje dostawy opraw nie stanowiących wyrobu medycznego, okularów przeciwsłonecznych, soczewek do okularów przeciwsłonecznych, soczewek ozdobnych (np. zmieniających kolor oczu), oprawek do okularów przeciwsłonecznych, nie stanowiących wyrobów medycznych, to podlegają one opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT, tj. 23%.

Tak więc, stanowisko Wnioskodawcy, iż do opodatkowania sprzedaży pozostałych towarów, takich jak okulary przeciwsłoneczne czy soczewki ozdobne powinna być stosowana podstawowa stawka VAT 23%, z uwagi, iż towary te nie są wymienione w poz. 103 i 105 zał. nr 3 do ustawy o VAT, jest prawidłowe.

Z treści wniosku wynika, iż świadczone przez Wnioskodawcę pozostałe usługi obejmujące m.in. naprawę okularów, wymianę soczewek okularowych, wymianę oprawek, nie wyczerpują one znamion definicji usług opieki medycznej, określonych w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

W poz. 187 załącznika nr 3 do ustawy o VAT wskazano na usługi napraw i konserwacji wyrobów, bez względu na symbol PKWiU, z pozycji 80, 93-96, 99 i 101-103.

Należy stwierdzić, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie definiują pojęcia „naprawa”.

Wobec braku w ustawie tej definicji – należy wskazać na jego znaczenie językowe. Zgodnie ze „Słownikiem Języka Polskiego” Wydawnictwo Naukowe PWN (www.sjp.pwn.pl) „naprawa” to m.in.:

  1. usunięcie w czymś usterek, uszkodzeń i doprowadzenie czegoś do stanu używalności,
  2. zmiana na lepsze.

Natomiast „wymiana” to m. in:

  1. danie komuś czegoś i otrzymanie czegoś od kogoś w zamian,
  2. zastąpienie jakiejś rzeczy inną; też: zmiana kogoś na kogoś innego.

W świetle powołanych przepisów wynika, że jedynie usługi napraw i konserwacji wyrobów soczewek kontaktowych, soczewek okularowych ze szkła i innych materiałów o symbolu PKWiU 32.50.41.0. podlegają opodatkowaniu 8% stawką podatku od towarów i usług, zgodnie w ww. pozycją 187 ww. załącznika Nr 3 do ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), od dnia 1 stycznia 2011r. zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone przez:

  1. lekarzy i lekarzy dentystów,
  2. pielęgniarki i położne,
  3. osoby wykonujące inne zawody medyczne, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2007r. Nr 14, poz. 89, z późn. zm.),
  4. psychologów.

Zgodnie z tym przepisem osoby wykonujące zawód medyczny to osoby, które na podstawie odrębnych przepisów uprawnione są do udzielania świadczeń zdrowotnych, oraz osoby legitymujące się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do zaistniałej sytuacji należy stwierdzić, iż powołany przez Wnioskodawcę przepis art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Zatem, w sytuacji, gdy Wnioskodawca świadczy pozostałe usługi, które nie zostały wymienione w pozycji 187 ww. załącznika nr 3 do ustawy, to podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stawką podstawową, tj. 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż do opodatkowania pozostałych, świadczonych przez jego zakład optyczny usług, właściwa jest stawka 23%, należało uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy całościowo należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, iż Wnioskodawca powołał w opisie sprawy ustawę z dnia 20 kwietnia 2004r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896), jednakże nie ma to wpływu na podjęte przez tut. organ rozstrzygnięcie, bowiem w treści wniosku Wnioskodawca odwołał się do wyrobów medycznych, dla których stosuje się stawkę podatku w wysokości 8%.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca zagadnienia objętego pytaniem nr 2, odnośnie obowiązku posiadania dokumentów potwierdzających CE, jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zasadą jest, że w sprawach klasyfikacji wyrobów i usług wytwórca lub usługodawca podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje towary lub usługi wg zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach. Wynika to z faktu, że właśnie ten podmiot posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia towaru/usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU. Zatem to do obowiązków dokonującego dostawy określonego towaru lub usług należy przyporządkowanie i zastosowanie właściwego symbolu PKWiU.

Natomiast tut. organ nie jest bowiem organem właściwym do klasyfikowania danych usług bądź towarów do odpowiednich symboli PKWiU oraz nie dokonuje weryfikacji klasyfikacji podanych przez zainteresowanego.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie stawki podatku dla sprzedaży, wskazanych we wniosku, okularów korekcyjnych, okularów leczniczych, okularów ochronnych do pracy przy komputerze, soczewek kontaktowych, soczewek okularowych ze szkła i innych materiałów do okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do pracy przy komputerze. Nie rozstrzyga natomiast kwestii, czy ww. okulary korekcyjne, okulary lecznicze, okulary ochronne do pracy przy komputerze, soczewki kontaktowe, soczewki okularowe ze szkła i innych materiałów do okularów korekcyjnych, leczniczych i ochronnych do pracy przy komputerze stanowią wyroby medyczne, są wyrobami medycznymi w rozumieniu ww. ustawy o wyrobach medycznych. Zgodnie z regulacją zawartą w art. 15 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, organy podatkowe przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Oznacza to, że nie mają umocowania prawnego do dokonywania interpretacji przepisów prawa innych niż przepisy prawa podatkowego. Zatem, tut. organ podatkowy nie jest organem uprawnionym do dokonywania klasyfikacji wyrobów medycznych i udzielania informacji, czy sprzedawany przez Wnioskodawcę wyrób jest wyrobem medycznym w rozumieniu ww. ustawy o wyrobach medycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj