INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentowanej przez Radcę Prawnego, przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.) uzupełnionego pismem z dnia 20 września 2011 r. (data wpływu 23 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątkowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży składników majątkowych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 września 2011 r. (data wpływu 23 września 2011 r.) o kopię interpretacji indywidualnej wydanej dla kontrahenta w związku z transakcją opisaną we wniosku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT w Polsce i prowadzi podstawową działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji urządzeń bankomatowych dla sektora bankowego w Polsce oraz zapewnia usługi serwisowe, usługi monitoringu urządzeń, dostosowywania oprogramowania oraz szkolenia z zakresu obsługi takich urządzeń dla podmiotów zewnętrznych. Dodatkowo, Spółka świadczy również usługi outsourcingowe – w szczególności system zdalnego monitorowania wszystkich bankomatów w sieci banków, które są jego klientami.

Spółka jest również operatorem w Polsce sieci około 700 bankomatów własnych działających pod marką „A”, do której prawa przysługują Spółce. Bankomaty te rozlokowane są na terenie całej Polski i zainstalowane w miejscach dzierżawionych (najmowanych) od podmiotów trzecich. Spółka udostępnia usługi wypłaty pieniędzy poprzez bankomaty sieci bankom i innym instytucjom finansowym w zamian za wynagrodzenie uiszczane przez banki i instytucje finansowe. Spółka jako operator sieci bankomatów odpowiada również za obsługę bankomatów, w szczególności utrzymanie ciągłości pracy urządzeń, zasilanie ich w gotówkę oraz autoryzację i rozliczanie transakcji.

W ramach planowanej transakcji Spółka zamierza sprzedać na rzecz kontrahenta, około 500 bankomatów z dotychczasowej własnej liczącej około 700 bankomatów sieci, której operatorem jest Spółka. Przedmiotem transakcji będzie:

1. sprzedaż stanowiących własność Spółki około 500 urządzeń bankomatowych wraz z osprzętem do bankomatów (tj. zestawem dwóch kaset, kluczy, kodów zabezpieczających oraz wyposażeniem telekomunikacyjnym a także uprawnieniami do korzystania z oprogramowania urządzeń bankomatowych, które jest niezbędne do ich eksploatacji),
2. przeniesienie praw z umów najmu powierzchni na których zlokalizowane są bankomaty sprzedawane Nabywcy,
3. prawa z 3 umów związanych z urządzeniami bankomatowymi:
• w zakresie utrzymania czystości bankomatów,
• w zakresie monitoringu 50 bankomatów,
• w zakresie pomocy przy pozyskiwaniu powierzchni najmu dla lokalizacji bankomatów.

Pozostałe umowy związane z utrzymaniem i operacjami sieci bankomatów Spółki nie są przedmiotem transakcji.

Co do zasady, w odniesieniu do składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży na rzecz Nabywcy Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług uiszczonego przy nabyciu tych składników majątkowych. Składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży na rzecz kontrahenta nie są wyodrębnione organizacyjnie ani finansowo w strukturze funkcjonowania Spółki.

Umowa sprzedaży przewiduje również, że w przypadku zaistnienia pewnych warunków w przyszłości Spółka może sprzedać na rzecz Nabywcy także dodatkowe bankomaty objęte umowami o współpracy zawartymi z „B” oraz „C”.

Przedmiotem sprzedaży nie będą objęte:

1. wszelkie pozostałe umowy związane z funkcjonowaniem i operacjami sieci bankomatów Spółki,
2. znak towarowy „A”,
3. prawa do nazwy domen internetowych,
4. umowy dotyczące nabycia urządzeń bankomatowych,
5. umowy uczestnictwa w sieci bankomatów,
6. kwoty pieniężne znajdujące się w urządzeniach bankomatowych,
7. umowy dotyczące usług przeliczania i transportu kwot pieniężnych umieszczanych w urządzeniach bankomatowych,
8. umowy dotyczące dostawy kwot pieniężnych do bankomatów,
9. wierzytelności oraz zobowiązania związane z działalnością polegającą na prowadzeniu sieci bankomatów „A” powstałe przed dniem sprzedaży urządzeń bankomatowych i przeniesienia praw na Nabywcę,
10. pracownicy Spółki zajmujący się obsługą bankomatów (zgodnie z ustaleniami z Nabywcą niektórzy pracownicy mają jednak otrzymać ofertę zatrudnienia przez Nabywcę),
11. wszelkie zezwolenia, koncesje i inne zgody administracyjne związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością,
12. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
13. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
14. tajemnice przedsiębiorstwa oraz know-how,
15. klientela,
16. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
17. wszelkie pozostałe aktywa majątkowe i niemajątkowe Spółki (w szczególności związane z podstawowym zakresem działalności gospodarczej).

Po transakcji i zakończeniu migracji sprzedanych bankomatów do sieci bankomatów Nabywcy Spółka będzie w dalszym ciągu prowadzić działalność zakresie prowadzenia sieci bankomatów poda marką „A” w odniesieniu do pozostałych po sprzedaży około 170 bankomatów ulokowanych w lokalizacjach dwóch kontrahentów (tj. „B” oraz „C”), a także będzie kontynuowała działalność w podstawowym dla siebie zakresie działalności gospodarczej, tj. w zakresie dostarczania urządzeń bankomatowych oraz zapewnienia usług serwisowych. Z kolei, Nabywca około 500 bankomatów zakupionych od Spółki będzie je wykorzystywał i eksploatował we własnej sieci bankomatów funkcjonującej pod własnym znakiem towarowym („D”) i na bazie własnych umów związanych z utrzymaniem sieci bankomatów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży na rzecz Nabywcy wskazanych w stanie faktycznym składników majątkowych objętych umową Spółka zobowiązana będzie do naliczenia podatku od towarów i usług z zastosowaniem stawki 23%, czy też sprzedaż tych składników majątkowych nie podlega opodatkowaniu VAT ponieważ należałoby je uznać za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż składników majątkowych objętych umową z Nabywcą, w tym przede wszystkim urządzeń bankomatowych wraz z osprzętem do bankomatów (tj. zestawem dwóch kaset, kluczy, kodów zabezpieczających oraz wyposażeniem telekomunikacyjnym, a także uprawnieniami do korzystania z oprogramowania urządzeń bankomatowych, które jest niezbędne do ich eksploatacji) będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i od tej sprzedaży Spółka powinna naliczyć podatek z zastosowaniem 23% stawki podatku. W ocenie Spółki składniki majątkowe objęte umową sprzedaży na rzecz Nabywcy nie stanowią przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a zatem ich sprzedaż na rzecz Nabywcy nie będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 tejże rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z art. 535 KC, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Z kolei, w świetle art. 45 KC rzeczami są tylko przedmioty materialne. Na gruncie art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z opisem wskazanym w stanie faktycznym przedmiotem sprzedaży przez Spółkę na rzecz Nabywcy będą w szczególności bankomaty własne Spółki wraz z oprzyrządowaniem, tj. zestawem dwóch kaset, kluczy, kodów zabezpieczających oraz wyposażeniem telekomunikacyjnym, a także uprawnieniami do korzystania z oprogramowania urządzeń bankomatowych, które jest niezbędne do ich eksploatacji. W wyniku dokonanej sprzedaży prawo do dysponowania bankomatami jak właściciel przeniesione zostanie na Nabywcę. Nabywca z kolei zobowiązany będzie do zapłaty wynagrodzenia. W rezultacie, dokonując sprzedaży przedmiotowych bankomatów Spółka dokona odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Dostawa ta, jako dokonana w wykonaniu prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, podlegać będzie opodatkowaniu VAT.

Z kolei, przeniesienie praw z umów najmu powierzchni, na których zlokalizowane są bankomaty oraz praw z wybranych trzech umów związanych z utrzymaniem urządzeń bankomatowych (utrzymanie czystości bankomatów, monitoring 50 bankomatów oraz współpraca w zakresie najmu powierzchni lokalizacyjnych bankomatów), jako ściśle związanych z poszczególnymi urządzeniami bankomatowymi będącymi przedmiotem dostawy, nastąpi jednocześnie ze sprzedażą tych urządzeń i będzie stanowić element sprzedaży bankomatów. Ponieważ prawa z ww. umów nie stanowią towarów w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przeniesienie tych praw na kontrahenta za wynagrodzeniem (obliczonym łącznie z wynagrodzeniem za bankomaty) będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W efekcie, w odniesieniu do całej kwoty wynagrodzenia przewidzianej w umowie z Nabywcą Spółka zobowiązana będzie do naliczenia podatku VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Z kolei, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1, wynosi 23%. Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z ust. 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (przez towary używane rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel).

Biorąc pod uwagę powyższe, sprzedaż przedmiotowych bankomatów oraz przeniesienie praw z ww. umów podlegać będzie opodatkowaniu z zastosowaniem 23% stawki podatku VAT. Przepisy ustawy o VAT nie przewidują bowiem możliwości zastosowania obniżonej stawki podatku lub zwolnienia podatkowego w odniesieniu do dostawy przez Spółkę bankomatów na rzecz Nabywcy (z siedzibą w Polsce) w sytuacji, gdy Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego od kwoty podatku naliczonego przy nabyciu tych składników majątkowych (bankomatów).

Zgodnie art. 6 ustawy o VAT, z zakresu opodatkowania podatkiem VAT wyłączono transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”. Niezbędne jest w tym zakresie odwołanie się do przepisów ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z art. 55¹ KC, przedsiębiorstwo stanowi zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Dla istnienia przedsiębiorstwa niezbędnym jest aby składniki materialne i niematerialne wchodzące w jego skład pozostawały we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy wskazać również art. 55² KC, w którym wprowadza się zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Dlatego przedsiębiorstwem w rozumieniu KC jest zespół składników majątkowych i niemajątkowych, który jest zorganizowany i wyposażony w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych pozwalającym na samodzielne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym. W szczególności, nie można traktować jako przedsiębiorstwo wyodrębnionej gospodarczo części będącej zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, jeżeli nie będzie obejmować poszczególnych elementów konstytuujących to przedsiębiorstwo, takich jak oznaczenia indywidualizujące przedsiębiorstwo, nieruchomości, patenty i prawa własności intelektualnej należące do przedsiębiorstwa czy też księgi i dokumenty związanych z prowadzeniem działalności.

Z kolei, stosowanie do art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, przez „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi charakteryzować finansowe i organizacyjne wyodrębnienie w ramach istniejącej struktury przedsiębiorstwa w stopniu umożliwiającym jego samodzielne działanie po wydzieleniu. Zgodnie z powyższym, muszą być spełnione łącznie trzy warunki, aby można było uznać, że mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, a mianowicie:

1. zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
2. wyodrębnione składniki muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych;
3. po wyodrębnieniu część przedsiębiorstwa musi być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym te zadania.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębną działalność gospodarczą, lecz pewnym zorganizowanym zespołem tych składników. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Warunkiem niezbędnym jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które to wydzielenie ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej.

O wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi być dokonywana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, gdy sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej przedsiębiorstwa pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a ściślej do realizowanych przez nią zadań gospodarczych. Dla wyodrębnienia finansowego niezbędne jest w szczególności generowanie przez zespół składników majątkowych strumienia przychodów umożliwiającego samodzielne funkcjonowanie tego zespołu składników majątkowych.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy natomiast rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi istnieć w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest zatem wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy. Zbywane składniki majątkowe muszą stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy.

Aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe, materialne i niematerialne, wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Powyższe rozumienie przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części dla potrzeb opodatkowania VAT było wielokrotnie wyjaśniane w interpretacjach podatkowych organów skarbowych, w tym interpretacjach: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 27 kwietnia 2011 r. (ILPP1/443-173/11-3/AK), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20 kwietnia 2011 r. (IPPP1-443-142/11-4/JL) oraz z dnia 17 maja 2011 r. (IPPP1-443-701/11-4/IG).

Uwzględniając powyższe w sytuacji Spółki należy wskazać, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą między innymi na dystrybucji bankomatów, serwisie bankomatów oraz wykonywaniu funkcji operatora własnej sieci około 700 bankomatów działających pod marką „A”. W ramach planowanej transakcji Spółka zamierza sprzedać na rzecz Nabywcy około 500 bankomatów z sieci własnej wraz z osprzętem do bankomatów (tj. zestawem dwóch kaset, kluczy, kodów zabezpieczających oraz wyposażeniem telekomunikacyjnym a także uprawnieniami do korzystania z oprogramowania urządzeń bankomatowych, które jest niezbędne do ich eksploatacji), przeniesienie praw z umów najmu powierzchni, na których zlokalizowane są bankomaty oraz prawa z 3 umów związanych z utrzymaniem urządzeń bankomatowych (utrzymanie czystości bankomatów, monitoring bankomatów oraz współpraca w zakresie najmu powierzchni lokalizacyjnych bankomatów). Po transakcji Spółka zamierza kontynuować działalność gospodarczą w tym samym zakresie (tj. dystrybucja bankomatów, usługi serwisowe, prowadzenie własnej sieci bankomatów) przy czym zmniejszy się liczba bankomatów własnych Spółki prowadzonych w ramach sieci „A”.

Przedmiotem sprzedaży nie będą objęte w szczególności:

1. znak towarowy „A”,
2. prawa do nazwy domen internetowych,
3. umowy dotyczące nabycia urządzeń bankomatowych i uczestnictwa w sieci bankomatów,
4. umowy dotyczące usług przeliczania i transportu kwot pieniężnych umieszczanych w urządzeniach bankomatowych,
5. umowy dostawy kwot pieniężnych do bankomatów,
6. kwoty pieniężne znajdujące się w urządzeniach bankomatowych,
7. wierzytelności oraz zobowiązania związane z działalnością polegającą na prowadzeniu sieci bankomatów „A” powstałe przed dniem sprzedaży i przeniesienia urządzeń bankomatowych na nabywcę,
8. z zastrzeżeniem obowiązujących przepisów prawa pracy także pracownicy Spółki zajmujący się obsługą bankomatów (zgodnie z ustaleniami z kontrahentem niektórzy pracownicy mają jednak otrzymać ofertę zatrudnienia przez Nabywcę),
9. tajemnice przedsiębiorstwa,
10. know-how,
11. baza klientów,
12. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej,
13. około 170 bankomatów nadal funkcjonujących w sieci prowadzonej pod marką „A”,
14. wreszcie wszystkie aktywa materialne i niematerialne związane z działalności dystrybucyjną oraz serwisową Spółki oraz pozostałe aktywa związane z działalnością operatora bankomatów sieci „A”.

W rezultacie, poszczególne składniki majątkowe przedsiębiorstwa Spółki objęte umową sprzedaży na rzecz Nabywcy nie stanowią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ KC.

Jeżeli przyjąć, że każdy podmiot gospodarczy prowadzi jedno przedsiębiorstwo, to sprzedaż przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ KC nie występuje w sytuacji, gdy tylko wybrane składniki majątkowe należące do przedsiębiorstwa podatnika są przedmiotem sprzedaży. W efekcie, ponieważ Spółka zamierza sprzedać na rzecz Nabywcy jedynie wybrane aktywa prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa to przedmiotem analizowanej transakcji nie jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC.

Jeżeli natomiast przyjąć, że możliwe jest prowadzenie przez podatnika kilku przedsiębiorstw w ramach jednej struktury organizacyjnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością to należy zauważyć, że składniki majątkowe Spółki będące przedmiotem planowanej sprzedaży do Nabywcy nie tworzą zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, o którym mowa w art. 55¹ KC. W szczególności składniki będące przedmiotem transakcji nie pozwalają na samodzielne realizowanie celów gospodarczych. Transakcja nie obejmuje tak istotnych składników jak znak towarowy, pod którym działała sieć bankomatów, tajemnic przedsiębiorstwa, ksiąg i dokumentów związanych z prowadzoną działalnością, wierzytelności oraz całego szeregu umów handlowych, bez których prowadzenie działalności w zakresie udostępniania i obsługi bankomatów jest niemożliwe (w szczególności umów dotyczące usług przeliczania, transportu oraz dostawy kwot pieniężnych do bankomatów). Przedmiotem sprzedaży nie są objęte także umowy z klientami (instytucjami finansowymi) korzystającymi z usług sieci bankomatów, tj. generujących przychód operacyjny. W konsekwencji, należy uznać, że składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży na rzecz Nabywcy nie mogą stanowić samodzielnego podmiotu funkcjonującego w obrocie gospodarczym i tym samy nie tworzą przedsiębiorstwa Spółki w rozumieniu art. 55¹ KC.

Przedmiotu sprzedaży na rzecz Nabywcy nie można również uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Składniki te nie stanowią zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, przy pomocy którego można by prowadzić odrębny zakład i który został wydzielony organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Spółki.

Zespół składników majątkowych będących przedmiotem transakcji nie stanowi odrębnej jednostki organizacyjnej w strukturze przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spółkę, np. w szczególności w postaci działu, wydziału, departamentu lub oddziału. Również nie istnieje w Spółce żaden statut, regulaminu lub inny akt o podobnym charakterze, na podstawie którego dokonane byłoby wydzielenie organizacyjne tych składników i związanej z nimi działalności.

Składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży do Nabywcy nie zostały wyodrębnione finansowo w Spółce. W szczególności Spółka nie prowadzi dla tych składników majątkowych odrębnej ewidencji rachunkowej ani też nie prowadzi swej podstawowej ewidencji rachunkowej w sposób, który pozwala na przyporządkowanie majątku, przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do składników i działalności będących przedmiotem transakcji, a zwłaszcza do realizowanych przez nią zadań gospodarczych. Przedmiotem sprzedaży nie są objęte w szczególności umowy o współpracy z instytucjami finansowymi będące źródłem przychodu generowanego przez sieć bankomatów.

Z zakresu sprzedaży przez Spółkę wyłączone będą wszelkie zobowiązania Spółki związane z działalnością własnej sieci bankomatów.

Przedmiot sprzedaży na rzecz Nabywcy nie jest zespołem składników, który jest zdolny do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem i który mógłby samodzielnie realizować określone zadania gospodarcze polegające na udostępnianiu innym podmiotom bankomatów oraz ich obsłudze w ramach przedsiębiorstwa Spółki. Wynika to z faktu, że sprzedaż nie obejmuje elementów, które są niezbędne do prowadzenia takiej działalności, takich jak: znak towarowy, pod którym sieć będzie prowadzona, bazy klientów, umów uczestnictwa w sieci bankomatów, zapewnienie usług utrzymania bankomatów oraz ich eksploatacji (np. przeliczanie i transport gotówki umieszczeni w bankomatach, dostawy gotówki do bankomatów, monitoring i ochrona dla wszystkich urządzeń bankomatowych) czy wreszcie umowy z podmiotami finansowymi w zakresie zasad korzystania z bankomatów przez ich klientów, które stanowią podstawowe źródło przychodu operacyjnego sieci bankomatów.

Nabyte bankomaty nie będą również stanowiły odrębnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa u Nabywcy lecz zostaną włączone do istniejącej sieci bankomatów działającej pod marką „D”, po uprzednim uzupełnieniu tych bankomatów w niezbędne oprzyrządowanie informatyczne oraz w oparciu o umowy związane z utrzymywaniem bankomatów i korzystaniem z bankomatów, których stroną jest Nabywca. Zatem, przedmiotowe bankomaty staną się częścią przedsiębiorstwa Nabywcy w wyniku ich zakupu od Spółki.

Z przytoczonych okoliczności nie wynika, aby składniki majątkowe sprzedawane przez Spółkę Nabywcy spełniały cechy niezbędne do uznania je za samodzielne przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnioną zorganizowaną część (w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT).

W konsekwencji, do sprzedaży przedmiotu umowy na rzecz Nabywcy nie znajdzie zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, który pozwala na wyłączenie z opodatkowania VAT sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

W efekcie, sprzedaż przez Spółkę bankomatów wraz z osprzętem (tj. zestawem dwóch kaset, kluczy, kodów zabezpieczających oraz wyposażeniem telekomunikacyjnym, a także uprawnieniami do korzystania z oprogramowania urządzeń bankomatowych, które jest niezbędne do ich eksploatacji) oraz przeniesienie praw z umów najmu powierzchni, na których zlokalizowane są bankomaty, a także praw z umów związanych z utrzymaniem urządzeń bankomatowych (utrzymanie czystości bankomatów, monitoring bankomatów oraz współpraca w zakresie najmu powierzchni lokalizacyjnych bankomatów), będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Spółka powinna naliczyć podatek VAT z zastosowaniem stawki 23% i rozliczyć go odpowiednio z właściwym urzędem skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.