INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2011r. (data wpływu 25 lipca 2011r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2011r. (data wpływu 5 października 2011r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 23 września 2011r. nr IPPP2/443-899/11-2/KG o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży niezabudowanej nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2011r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży niezabudowanej nieruchomości.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 września 2011r. (data wpływu 5 października 2011r., data nadania 3 października 2011r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 23 września 2011r. nr IPPP2/443-899/11-2/KG (skutecznie doręczonym w dniu 27 września 2011r.). Wniosek został uzupełniony w terminie ustawowym.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Aktem notarialnym z dnia 25 maja 2007 r. Wnioskująca nabyła wraz z mężem udziały po #189; części w nieruchomości składającej się z działek o numerach 11, 14, 9/2, 10/2 12/2 o łącznej powierzchni 0,3193 ha, na której znajduje się pawilon handlowo-usługowy. Udziały w nieruchomości (współwłasność w częściach ułamkowych) Wnioskująca wraz z mężem nabyła za fundusze pochodzące z majątków osobistych do majątków odrębnych jako, że zawarli 12 lipca 2006 r. umowę o rozdzielności majątkowej. Udziały w nieruchomości Wnioskująca wraz z mężem nabyła od przedsiębiorcy podatnika VAT, sprzedaż była zwolniona od podatku od towarów i usług. W 2006 r. Wnioskująca rozpoczęła działalność gospodarczą, z której dochody są opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskująca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzona działalność gospodarcza obejmuje między innymi wynajem nieruchomości na własny rachunek. Wnioskująca nie prowadzi i nie prowadziła działalności handlowej. Umową z maja 2007 r. ustalono sposób korzystania z tej wspólnej nieruchomości w ten sposób, że Strona została upoważniona do wykorzystywania nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość ta nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych firmy, a dla potrzeb prowadzonej działalności wykorzystywany był budynek (pawilon handlowo-usługowy), który stanowił przedmiot najmu. Najemcy korzystali także z prawa do dojazdu i miejsc parkingowych na tej nieruchomości. Przychody uzyskiwane z tego tytułu rozpoznawane były jako przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek ten nie był remontowany nie czyniono nań jakichkolwiek nakładów, w szczególności takich, które dawałyby podstawę do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca ani Współwłaściciel nie ponosili nakładów na uzbrojenie terenu czy doprowadzenie mediów.

W najbliższym czasie Wnioskująca wraz z mężem ma zamiar dokonać sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, przy czym w umowie przedwstępnej zobowiązano się do przeprowadzenia rozbiórki budynku handlowo-usługowego do czasu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. W granicach nieruchomości, pod jej gruntem, położone są czynne sieci techniczne: kanalizacja deszczowa, kanalizacja sanitarna, elektroenergetyczna, kabel techniczny i wodociąg, które istniały w chwili nabycia przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy sprzedaż udziałów (1/2) w nieruchomości (niezabudowanej) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...
2. Czy w przypadku gdy sprzedaż podlegałaby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług dostawa może być objęta zwolnieniem określonym w art. 43 ust 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy, przez towary rozumie się rzeczy, ich części a także wszelkie postacie energii . Z uwagi na to, że grunt mieści się w definicji „towaru” określonej w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, sprzedaż udziału w nieruchomości gruntowej może podlegać opodatkowaniu tą daniną.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy VAT stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika tego podatku.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - wedle ust. 2 powołanego artykułu — obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego unormowania wynika, że dany podmiot może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług, jeżeli wykonuje działalność gospodarczą, zaś określona czynność (podlegającą opodatkowaniu) jest wykonywana (realizowana) w ramach tej działalności.

Aby dostawę towarów (choćby jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Dokonując analizy definicji działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust 2 ustawy VAT, Naczelny Sąd Administracyjny (w składzie siedmiu sędziów) w wyroku z dnia 29 października 2007 r. (sygn. akt I FPS 3/07) doszedł do wniosku, że podatnikiem podatku od towarów i usług staje się ten, kto dokonuje określonej czynności w ramach tej działalności. Uznał także, że sprzedaż działek przez osoby fizyczne, nawet dokonana kilkukrotnie, nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem VAT, dopóki nie jest czynnością wykonaną w ramach działalności gospodarczej. W przypadku sprzedaży działek podatnikiem tego podatku będzie zatem podmiot, który wykonując tę czynność (choćby jednorazowo) działa jako handlowiec. Bezpośredni związek dokonywanej czynności z działalnością handlową ma decydujące znaczenie. W przypadku działalności handlowej związek ten winien zaistnieć już w momencie zakupu sprzedawanej następnie rzeczy, co wynika z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS), w świetle którego handlem jest dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Naczelny Sąd Administracyjny w przywołanym wyroku wywiódł tezę, że zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Brak takiego zamiaru wyklucza możliwość uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego działanie poza zakresem działalności gospodarczej występuje w sytuacji gdy przedmiotem sprzedaży jest majątek prywatny (osobisty) nabyty na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej co - jak się wydaje - ma miejsce także w niniejszej sprawie. Podobnie wypowiadał się WSA we Wrocławiu w orzeczeniu z dnia 16 grudnia 2009 roku sygn. akt I SA/Wr 1353/09: „przyjmując, że dana osoba fizyczna działa w charakterze podatnika VAT, należy ustalić czy jej działalność przybiera formę zawodową (profesjonalną) czyli stałą (przejawia się w powtarzalności czynności i zamiarze ich kontynuacji) a w konsekwencji zorganizowaną. Już nabycie gruntów musi nastąpić w celach wykonywania takiej działalności a nie w innych celach.”

Należy także wskazać, że zgodnie z art. 9 ust 1 Dyrektywy 2006/112/WE „Podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.”

Zgodnie z art. 12 Dyrektywy 2006/112/WE: „Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu przed pierwszym zasiedleniem,
2. dostawa terenu budowlanego.
   
   

Należy także przywołać wyrok z 4 września 2008 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 739/08), w którym wskazano, że w okolicznościach, gdy brak jest podstaw, aby przypisać podatnikowi, iż nabycia gruntu dokonano z zamiarem odsprzedaży nawet jeśli sprzedaje kilkanaście działek, to sprzedaż taka nie może być uznana za wykonywanie działalności handlowej.

Opodatkowaniu tym podatkiem podlega - między innymi - odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, dokonywana przez podatnika tego podatku. Z uwagi na to, że przedmiotem prowadzonej działalności gospodarczej był wynajem nieruchomości (budynku handlowo-usługowego), zaś w chwili sprzedaży budynek ten nie będzie istniał (zostanie wyburzony), to wskutek tego przedmiotem sprzedaży będą składniki majątkowe (działki gruntu) nie służące działalności gospodarczej. W tej sytuacji sprzedaż (1/2 udziału w nieruchomości) nie będzie dokonana przez podatnika tego podatku w ramach prowadzonej działalności gospodarczej (w obrocie profesjonalnym), zatem nie będzie to czynność wykonywana przed podatnika tego podatku w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do pytania drugiego stanowisko Wnioskodawcy jest następujące:

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy, dostawa budynków, budowli lub ich części, nie objęta zwolnieniem określonym w pkt 10 zwolniona jest od tej daniny pod warunkiem, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz że dokonujący dostawy nie poniósł wydatków na ich ulepszenie w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, a jeżeli ponosił to wydatki te były niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Ponieważ na gruncie znajdują się budowle (sieci techniczne), które będą przedmiotem dostawy, a przy nabyciu których Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jako że nabycie nieruchomości w roku 2007 było zwolnione od podatku VAT, a na budowle te Wnioskodawca nie ponosił jakichkolwiek nakładów, to dostawa udziału (1/2) nieruchomości — o ile podlegałaby opodatkowaniu podatkiem VAT — byłaby objęta zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a) ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określenie pojęcia „podatnik” ma zasadnicze znaczenie dla zakresu opodatkowania. O ile bowiem określenie czynności podlegających opodatkowaniu określa zakres przedmiotowy opodatkowania, o tyle istotne jest również wskazanie zakresu podmiotowego opodatkowania – czynność dokonana musi zostać przez podmiot spełniający warunki niezbędne dla uznania go za podatnika podatku od towarów i usług. W efekcie opodatkowaniu mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika. Należy w tym miejscu zauważyć, że obie te cechy powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Podatnikiem dany podmiot będzie tylko w odniesieniu do czynności opodatkowanych, które wykonał w ramach działalności gospodarczej.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, iż aktem notarialnym z dnia 25 maja 2007 r. Wnioskująca nabyła wraz z mężem udziały po #189; części w nieruchomości składającej się z działek o numerach 11, 14, 9/2, 10/2 12/2 o łącznej powierzchni 0,3193 ha, na której znajduje się pawilon handlowo-usługowy. Udziały w nieruchomości (współwłasność w częściach ułamkowych) Wnioskująca wraz z mężem nabyła za fundusze pochodzące z majątków osobistych do majątków odrębnych jako, że zawarli 12 lipca 2006 r. umowę o rozdzielności majątkowej. Udziały w nieruchomości Wnioskująca wraz z mężem nabyła od przedsiębiorcy podatnika VAT, sprzedaż była zwolniona od podatku od towarów i usług.

Z tytułu prowadzonej od 2006 r. działalności gospodarczej Wnioskująca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Prowadzona działalność gospodarcza obejmuje między innymi wynajem nieruchomości na własny rachunek. Wnioskująca nie prowadzi i nie prowadziła działalności handlowej. Umową z maja 2007 r. ustalono sposób korzystania z tej wspólnej nieruchomości w ten sposób, że Wnioskodawczyni została upoważniona do wykorzystywania nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość ta nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych firmy, a dla potrzeb prowadzonej działalności wykorzystywany był budynek (pawilon handlowo-usługowy), który stanowił przedmiot najmu. Najemcy korzystali także z prawa do dojazdu i miejsc parkingowych na tej nieruchomości. Przychody uzyskiwane z tego tytułu rozpoznawane były jako przychody z prowadzonej działalności gospodarczej. Budynek ten nie był remontowany, nie czyniono nań jakichkolwiek nakładów, w szczególności takich, które dawałyby podstawę do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca ani Współwłaściciel nie ponosili nakładów na uzbrojenie terenu czy doprowadzenie mediów.

W najbliższym czasie Wnioskująca wraz z mężem ma zamiar dokonać sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, przy czym w umowie przedwstępnej zobowiązano się do przeprowadzenia rozbiórki budynku handlowo-usługowego do czasu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży. W granicach nieruchomości, pod jej gruntem, położone są czynne sieci techniczne: kanalizacja deszczowa, kanalizacja sanitarna, elektroenergetyczna, kabel techniczny i wodociąg, które istniały w chwili nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe oraz definicję działalności gospodarczej – art. 15 ust. 2 ustawy – należy stwierdzić, iż planowana transakcja, będąca przedmiotem wniosku, będzie miała związek z prowadzoną przez Zainteresowaną działalnością gospodarczą. Bowiem podmiot prowadzący działalność związaną z najmem nieruchomości, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą.

Przedstawione okoliczności faktyczne sprawy wskazują ponadto, iż Wnioskująca posiada już status podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W takim przypadku nie można przyjąć, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. pewne czynności wskazane w ustawie jako podlegające opodatkowaniu realizowane przez podatnika są opodatkowane, a inne nie.

W związku z powyższym, zbycie przedmiotowej nieruchomości wraz z pozostałymi po rozbiórce budynku naniesieniami w postaci sieci technicznych: kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej, elektroenergetycznej, kabla technicznego i wodociągu, dokonane przez podatnika podatku od towarów i usług, w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako takie, podlega opodatkowaniu ww. podatkiem.

Z tego też względu, stanowisko Wnioskującej w odniesieniu do pytania 1 należało uznać za nieprawidłowe.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do brzmienia art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku od której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub pkt 10a ustawy, zgodnie z którymi zwolnieniem od podatku objęta została dostawa budynków, budowli lub ich części.

W związku z powyższym istotne jest ustalenie, czy znajdujące się na nieruchomości naniesienia w postaci sieci technicznych: kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej, elektroenergetycznej, kabla technicznego i wodociągu są budowlami.

Według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W tym miejscu należy wskazać, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (j.t. z 2010 r. Dz. U. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.
   
   

„Budynkiem” jest natomiast taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane).

Z kolei przez „budowlę” - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 powołanej ustawy).

Natomiast przez urządzenia budowlane – zgodnie z art. 3 pkt 9 prawa budowlanego - należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

W świetle powołanych powyżej przepisów ustawy Prawo budowlane, naniesienia, jakie znajdować się będą na nieruchomości w dacie jej zbycia, w postaci sieci technicznych: kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej, elektroenergetycznej, kabla technicznego i wodociągu stanowią obiekty budowlane.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budowli (naniesień pozostałych na działce) jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności opodatkowanej, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy lub użytkownikowi winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Podstawą opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku (…).

Ponadto, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jak wynika ze złożonego wniosku, przedmiotem sprzedaży będzie udział (1/2) w nieruchomości, która została nabyta w dniu 27 maja 2007 r. Przedmiotowa transakcja korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. W chwili nabycia na nieruchomości znajdował się pawilon handlowo – usługowy, który był przedmiotem najmu, najemcy korzystali także z prawa do dojazdu i miejsc parkingowych na tej nieruchomości. Zgodnie z zawartą umowa przedwstępną, sprzedający zobowiązał się dokonać rozbiórki istniejącego pawilonu, w związku z czym przedmiotem sprzedaży będzie grunt wraz z naniesieniami w postaci sieci technicznych: kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej, elektroenergetycznej, kabla technicznego i wodociągu.

Wobec powyższego, mając na uwadze treść powołanych przepisów oraz opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż przedmiotowa dostawa korzystać będzie ze zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem nie zachodzą wyłączenia tym przepisem przewidziane, tzn. zbycie gruntu wraz z pozostałymi na działce naniesieniami w postaci sieci technicznych: kanalizacji deszczowej, kanalizacji sanitarnej, elektroenergetycznej, kabla technicznego nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji, na postawie art. 29 ust. 5 ustawy, zwolnieniem od podatku zostanie objęte również zbycie gruntu, na którym znajdują się wskazane naniesienia.

Z uwagi na powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, iż przedmiotowa transakcja sprzedaży korzystać będzie ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, należało uznać za nieprawidłowe.

Wskazany przez Stronę wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, sygn. akt I FPS 3/07 dotyczy stanu faktycznego, w którym strona skarżąca nabyła nieruchomość rolno – leśną, przeznaczoną w planach zagospodarowania przestrzennego do użytkowania rolniczego.

Odnosząc się natomiast do wskazanego przez Stronę: wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 16 grudnia 2009 roku sygn. akt I SA/Wr 1353/09 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 września 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 739/08 zauważyć należy, iż dotyczą one odmiennych stanów faktycznych, niż przedstawiony przez Wnioskodawcę. Przedmiotem sporu w powołanych orzeczeniach jest bowiem kwestia uznania za podatnika podatku VAT osoby dokonującej sprzedaży działek pochodzących z majątku osobistego, niewykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej. Wskazać należy, iż Wnioskująca działając w charakterze podatnika podatku VAT wykorzystywała zakupioną nieruchomość zabudowaną w prowadzonej działalności gospodarczej, z tego też względu orzeczenia te nie mogą stanowić o merytorycznym rozpoznaniu sprawy.

Jednocześnie wskazać należy, iż zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 6, poz. 60 ze zm.), Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego, a zatem mając na uwadze pytania zawarte w przedmiotowym wniosku wyjaśnić należy, że interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawczyni i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niej.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług. Rozstrzygnięcie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych zostało ujęte w odrębnej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.