Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-215/16-2/AS
z 24 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2016 r. (data wpływu 5 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawianych przez piłkarzy z tytułu świadczenia przez nich usług na rzecz Wnioskodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z faktur wystawianych przez piłkarzy z tytułu świadczenia przez nich usług na rzecz Wnioskodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

1.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną prowadzącą działalność gospodarczą w sporcie profesjonalnym, tj. prowadzącą profesjonalny klub piłkarski, w ramach którego jedna z drużyn (I Drużyna) uczestniczy w zawodach sportowych organizowanych w ramach Ekstraklasy - najwyższej klasy rozgrywek piłkarskich w Polsce (dalej: Klub).

Zgodnie ze Statutem, przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest między innymi: Działalność obiektów sportowych (PKD 93.11.Z), Działalność klubów sportowych (PKD 93.12.Z), Pozostała działalność związana ze sportem (PKD 93.19.Z), Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna (PKD 93.29.Z); (wg PKWiU w grupowaniu 93.1 Usługi związane ze sportem). Wnioskodawca realizuje swoje cele między innymi poprzez uczestnictwo w rozgrywkach oraz zawodach sportowych w piłce nożnej, w tym w najwyższej klasie rozgrywek piłkarskich w Polsce (Ekstraklasa), organizowanie zawodów i imprez sportowych oraz rekreacyjnych, prowadzenie działalności szkoleniowej, prowadzenie działalności marketingowej oraz świadczenie usług reklamowych.

2.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, czynnym.

3.

Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną VAT, między innymi w zakresie:

1. sprzedaży biletów wstępu na zawody sportowe w ramach ww. rozgrywek,
2. sprzedaży praw do rejestracji poszczególnych sportowców innym klubom piłkarskim (na zasadzie odpłatnych transferów czasowych lub definitywnych),
3. sprzedaży usług reklamowych,
4. wynajmu nieruchomości.
   
   

4.

W związku z prowadzeniem ww. klubu piłkarskiego, Wnioskodawca zawiera umowy ze sportowcami (zwanymi dalej piłkarzami lub zawodnikami), którzy zawodowo trudnią się grą w piłkę nożną. Na podstawie ww. umów, piłkarze świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi sportowe, które polegają na profesjonalnym uprawianiu piłki nożnej, tj. na grze w piłkę nożną na rzecz drużyn piłkarskich.

5.

Umowy, które zawierane są przez Wnioskodawcę z ww. piłkarzami, mają charakter umów o świadczenie usług, do których stosowane są - zgodnie z art. 750 kodeksu cywilnego - przepisy dotyczące zlecenia.

6.

Poszczególni piłkarze grający w drużynie piłkarskiej Wnioskodawcy, zamierzają rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej na własny rachunek, która obejmowałaby świadczenie usług polegających na profesjonalnym uprawianiu sportu, tj. grze w piłkę nożną dla drużyny piłkarskiej Wnioskodawcy. Poszczególni piłkarze zamierzają zarejestrować działalność jako działalność jednoosobową i złożyć wniosek do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej o wpis tej działalności.

Piłkarze, jako przedsiębiorcy, sami będą zobowiązani zadbać o właściwe przygotowanie do świadczenia tych usług na możliwie najwyższym poziomie (np.: zatrudnianie menadżerów, dietetyków, masażystów, opieka prawnicza, itp.).

7.

Po rozpoczęciu przez ww. piłkarzy działalności gospodarczej, Wnioskodawca zamierza zawrzeć z piłkarzami umowy zlecenia na profesjonalne uprawianie piłki nożnej w ramach tej działalności.

Na podstawie ww. umów piłkarze będą wykonywali na rzecz Wnioskodawcy czynności polegające na profesjonalnym uprawianiu sportu w ramach zarobkowej działalności usługowej, wykonywanej we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób ciągły i zorganizowany. Każdy piłkarz będzie we własnym zakresie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością i umową zawartą z Wnioskodawcą, będzie dysponował niezależnością i samodzielnością w działaniu, pozwalającą uznać, że będzie działać jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

W umowie nie zostaną zawarte postanowienia, w ramach których Wnioskodawca wziąłby na siebie jakąkolwiek odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez zawodnika na rzecz Wnioskodawcy. Zatem, w ramach umowy, każdy piłkarz znaczną część czynności będzie wykonywał bez pozostawania pod kierownictwem Wnioskodawcy, w czasie i miejscu dowolnie przez piłkarza wybranym.

Na podstawie umowy, każdy piłkarz zobowiąże się między innymi do:

1. reprezentowania barw Klubu w charakterze piłkarza, w zespole lub zespołach piłki nożnej, na zasadzie wyłączności, w krajowych lub międzynarodowych rozgrywkach sportowych, jak również w ramach wszelkich zajęć treningowych, czy innych zajęć sportowych organizowanych przez Klub,
2. przestrzegania sportowego trybu życia i utrzymania kondycji fizycznej na poziomie niezbędnym dla prawidłowego wykonywania usług na rzecz Wnioskodawcy,
3. udostępnienia Wnioskodawcy swojego wizerunku do celów komercyjnych związanych z działalnością Wnioskodawcy oraz sponsorów Wnioskodawcy,
4. przestrzegania przepisów gry w piłkę nożną,
5. dokładania najwyższej staranności w wykonywaniu zobowiązań jako zawodnik, w zakresie świadczonych usług, w związku z reprezentowaniem barw Klubu w rozgrywkach oraz udziałem we wszelkich zajęciach sportowych wskazanych przez Klub,
6. wszechstronnego rozwoju umiejętności sportowych; w tym zakresie szereg czynności piłkarz będzie wykonywał we własnym zakresie, w czasie i miejscu wybranym przez piłkarza dowolnie (piłkarz będzie miał w powyższym zakresie pełną dowolność),
7. brania aktywnego udziału w procesie szkoleniowym Klubu oraz we współzawodnictwie sportowym, zgodnie z instrukcjami sztabu szkoleniowego Klubu,
8. przestrzegania regulaminów sportowych i zasad rywalizacji sportowej,
9. udziału w zawodach i maksymalizowania wyników sportowych.
   
   

8.

Wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług przez piłkarzy składać się będzie z dwóch części:

• wynagrodzenia zasadniczego
• oraz wynagrodzenia premiowego uzależnionego od osiąganych przez Wnioskodawcę oraz piłkarzy wyników.
  
  

Wynagrodzenie zasadnicze wypłacane będzie w okresach miesięcznych, na podstawie faktur wystawianych przez piłkarzy w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez piłkarza. Ponadto, umowa przewidywać będzie comiesięczną wypłatę wynagrodzeń premiowych.

9.

Piłkarze zamierzają przychody uzyskane w związku z zawartymi w ramach działalności gospodarczej umowami zlecenia o profesjonalne uprawianie piłki nożnej, zaliczyć do przychodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których umowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT. Zamierzają też dokonać rejestracji jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy VAT.

10.

Wnioskodawca jest zainteresowany takim prowadzeniem I Drużyny, które zapewni Wnioskodawcy walkę o tytuł mistrzowski (mistrzostwo Polski) w rozgrywkach Ekstraklasy oraz walkę o zwycięstwa w innych rozgrywkach, w tym międzynarodowych. W tym celu Wnioskodawca planuje podjąć współpracę z piłkarzami, którzy świadczyć będą profesjonalne usługi w oparciu o własne umiejętności oraz starania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie sprawy, Wnioskodawca ma prawo/będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (VAT) z faktur wystawianych przez piłkarzy z tytułu świadczenia przez nich usług na rzecz Wnioskodawcy (przy założeniu, że piłkarze będą podatnikami VAT czynnymi)?

Zdaniem Wnioskodawcy, wobec przedstawionych powyżej ustaleń, należy uznać, że pozytywna będzie odpowiedź na drugie z zadanych pytań, a więc Wnioskodawca jest/będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktur wystawionych przez poszczególnych piłkarzy, którzy świadczą/będą świadczyć wskazane w stanie faktycznym usługi na rzecz Wnioskodawcy.

Taki wniosek wynika z następujących przyczyn.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz nie zaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy VAT.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje więc wyłącznie podatnikom podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W świetle powyższego, prawo do odliczenia kwoty naliczonego podatku VAT przysługuje, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

1. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług (VAT),
2. nabywane towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT,
3. podatnik otrzyma fakturę dokumentującą nabycie tych towarów lub usług,
4. nie zachodzą przesłanki wyłączające prawo od odliczenia VAT wskazane w art. 88 ustawy o VAT.
   
   

Wnioskodawca spełnia wszystkie wskazane powyżej warunki, co potwierdza przedstawiona poniżej argumentacja prawna.

Definicja podatnika została zawarta w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy VAT.

Zgodnie z treścią tego przepisu, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z ust. 2 powołanego przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców, usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły i dla celów zarobkowych.

W opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca wykonuje i będzie wykonywał opodatkowaną VAT działalność usługową, polegającą między innymi na odpłatnym świadczeniu usług wstępu na rozgrywki sportowe, usług reklamowych, sponsorskich, czy z zakresu prawa do transmisji telewizyjnych z organizowanego wydarzenia sportowego w celu finansowania swojej działalności.

Wnioskodawca spełnia zatem definicję podatnika VAT, co potwierdza fakt jego zarejestrowania jako podatnika VAT czynnego. W opisanym stanie faktycznym warunek odliczenia naliczonego podatku VAT przez podatnika VAT należy zatem uznać za spełniony przez Wnioskodawcę.

Podatnikami podatku VAT są i będą również zawodnicy świadczący na rzecz Wnioskodawcy usługi. Świadczy o tym wskazana definicja podatnika oraz definicja działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Oznacza to, że czynność podlegała będzie opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Natomiast świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności z innym podmiotem.

Z katalogu działalności gospodarczej zostały jednakże wyłączone określone czynności.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 1 i pkt 3 ustawy VAT, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307, z późn. zm.);
2. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

W przepisie art. 13 pkt 2 ustawy PIT, wymienione zostały m.in. przychody z osobiście wykonywanej działalności trenerskiej oraz przychody z uprawiania sportu.

Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT, nie stanowią działalności gospodarczej czynności spełniające łącznie następujące warunki:

1. przychody z tytułu tych czynności otrzymywane są z tytułu uprawiania sportu (warunek przedmiotowy) oraz
2. osoby wykonujące te czynności są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności (warunek podmiotowo-przedmiotowy) w zakresie:
   1. warunków wykonywania tych czynności,
   2. wynagrodzenia,
   3. odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

W opisanym stanie faktycznym nie został spełniony ani warunek przedmiotowy, ani warunek podmiotowo-przedmiotowy.

Jak Wnioskodawca wykazał w uzasadnieniu do stanowiska 1, wypłacanego przychodu nie należy kwalifikować do art. 13 ustawy PIT, a zatem art. 15 ust. 3 pkt 2 ustawy VAT nie znajdzie zastosowania.

Brak spełnienia warunku przedmiotowego.

Piłkarz świadczy/świadczyć będzie na rzecz Wnioskodawcy usługi sportowe. Umowa przewiduje/przewidywać będzie łączne wynagrodzenie za świadczenie tego rodzaju usług.

Ani Wnioskodawca, ani piłkarz nie mają/nie będą mieli możliwości odrębnego przypisania jakiejkolwiek części tego wynagrodzenia odpowiednio do odrębnych rodzajowo usług. Wynagrodzenie otrzymywane przez piłkarza, jako wynagrodzenie otrzymywane za świadczenie usług sportowych, nie stanowi przychodu wymienionego w art. 13 pkt 2-9 ustawy PIT.

Mając powyższe na uwadze, świadczenie przez piłkarza na rzecz Wnioskodawcy usług sportowych stanowi i będzie stanowić działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1-3 ustawy VAT.

W sprawie możliwości uznania działalności sportowej za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej wypowiedział się również Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w uchwale 7 sędziów, wydanej dla celów podatku PIT z dnia 22 czerwca 2015 r. (sygn. akt II FPS 1/15).

Brak spełnienia warunku podmiotowo - przedmiotowego.

Nawet gdyby uznać, że wynagrodzenie, które otrzymuje/otrzymywał będzie piłkarz za świadczenie łącznie usług sportowych, stanowić będzie przychód wymieniony w art. 13 pkt 2 ustawy PIT, to nie zostanie spełniony warunek podmiotowo-przedmiotowy.

Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 15 ust. 3 ustawy VAT, w przypadku, gdy stosunek prawny dot. świadczenia usług sportowych nie spełnia chociaż jednej ze wskazanych w tym przepisie przesłanek, świadczenie takie jest wykonywane w ramach działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisów ustawy VAT i jako takie podlega opodatkowaniu VAT.

Umowa zawarta/która zostanie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą a piłkarzem, określa/określać będzie postanowienia ogólne wskazujące warunki wykonywania czynności przez piłkarza. Jednakże zgodnie z treścią ww. umowy, stosunek prawny łączący piłkarza i Wnioskodawcę nie spełnia i nie będzie spełniał pozostałych dwóch przesłanek wskazanych w przepisie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy VAT, ponieważ:

1. Wysokość łącznego wynagrodzenia piłkarza nie jest/nie będzie znana w momencie zawarcia Umowy i zależeć będzie od dwóch czynników, tj osiąganych wyników i dyspozycyjności piłkarza. Zgodnie bowiem z treścią umowy, piłkarz otrzyma wynagrodzenie również w formie premii finansowych. Premie finansowe związane są z uzyskaniem przez piłkarza w określonym sezonie, określonych przez Wnioskodawcę wyników wskazanych w Umowie. Jakkolwiek Umowa przewiduje pewne stałe wynagrodzenie płatne w równych miesięcznych ratach, wysokość wynagrodzenia, które faktycznie otrzyma piłkarz, nie jest znana w momencie zawierania Umowy, ze względu na wskazane powyżej okoliczności.
2. Każdy piłkarz ponosi/ponosił będzie odpowiedzialność wobec osób trzecich na zasadach ogólnych za szkody spowodowane swoim działaniem lub zaniechaniem w związku z wykonywaniem Umowy. Ze względu na fakt, że piłkarz ponosił będzie odpowiedzialność za wykonywane przez siebie usługi również względem innych podmiotów, aniżeli sam Wnioskodawca, to nie ulega wątpliwości, że ponosił będzie tym samym ryzyko gospodarcze związane ze świadczonymi przez siebie usługami w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej. Powyższe potwierdza również uzależnienie wysokości wynagrodzenia od osiąganych wyników oraz dyspozycyjności piłkarza. W konsekwencji, piłkarz spełniać będzie warunki uznania go za podatnika w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 ustawy VAT.
   
   

Wobec powyższego, każdy z piłkarzy jest/będzie podatnikiem w rozumieniu ustawy VAT, bowiem w ramach podpisanej umowy nie tworzy/nie będzie tworzyć z Wnioskodawcą więzi analogicznych ze stosunkiem pracy i będzie ponosić tym samym ryzyko ekonomiczne w związku z wykonywanymi czynnościami.

Zatem w przypadku wykonywania przez piłkarza działalności sportowej - na podstawie zawartej z Wnioskodawcą umowy określającej warunki wykonywania zleconych czynności oraz wynagrodzenie, ponoszącym jednakże osobiście ryzyko i odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonaną przez siebie usługę, a przychody piłkarza będą stanowiły przychód zdefiniowany w art. 5a pkt 6 ustawy PIT, zachodzą przesłanki pozwalające uznać prowadzoną przez piłkarza działalność za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy VAT, zaś samego piłkarza za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy.

Co do zasady, Wnioskodawca prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, co oznacza, że zakupione towary lub usługi służą działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, co uprawnia - w związku z treścią art. 86 ust. 1 ustawy VAT - do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wynikający z faktur zakupu. Nabywane przez Wnioskodawcę usługi świadczone przez piłkarza, służą i służyć będą między innymi sprzedaży przez Wnioskodawcę biletów wstępu na rozgrywki sportowe.

Jako że sprzedaż biletów wstępu podlega opodatkowaniu VAT, nabywane przez Wnioskodawcę usługi piłkarza mają/będą miały zatem związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi VAT.

Wnioskodawca otrzymuje/będzie otrzymywał od każdego piłkarza faktury dokumentujące świadczenie na rzecz Wnioskodawcy usług sportowych i reklamowych. Faktury te zawierają/będą zawierały podatek VAT.

Mając na uwadze, że w opisanym stanie faktycznym:

1. zarówno Wnioskodawca, jak i piłkarze są/będą podatnikami VAT,
2. nabywane przez Wnioskodawcę usługi sportowe i reklamowe są/będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności opodatkowanej VAT,
3. Wnioskodawca otrzymuje/otrzyma od piłkarza fakturę dokumentującą nabycie tych usług,
4. nie zachodzą przesłanki wyłączające prawo od odliczenia VAT wskazane w art. 88 ustawy VAT, w szczególności piłkarz świadczy/świadczył będzie swoje usługi w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej opodatkowanej VAT,

Wnioskodawcy przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawianych przez piłkarzy prowadzących działalność gospodarczą.

Potwierdza to m.in. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 5 czerwca 2015 r. nr IBPP2/4512-171/15/IK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W treści art. 88 ustawy, ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W związku z zakresem interpretacji i sformułowanym pytaniem, w pierwszej kolejności należy sprawdzić, czy usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy, wykonywane przez zawodnika - zawodowego piłkarza, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Dostawą towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy.

Żeby tak się stało, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, powyższe warunki powinny być spełnione łącznie.

Jak wynika z powołanych przepisów, czynność będzie podlegała opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy wykonywana będzie w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności, musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Z kolei świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności z innym podmiotem.

Nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jednak nie wszystkie czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r., Nr 51, poz. 307, z późn. zm.);
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (art. 15 ust. 3 ustawy).
   
   

Z powyższego przepisu art. 15 ust. 3 ustawy wynika, że podstawowym warunkiem dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, a tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, jest uznanie przychodów osiąganych z tytułu wykonywanych czynności za przychody wymienione w art. 12 ust. 1-6 (przychody z wykonywanej pracy) lub w art. 13 pkt 2-9 (przychody z działalności wykonywanej osobiście) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).

Jednakże, jak wynika z treści art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

• wykonywania tych czynności,
• wynagrodzenia, oraz
• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
  
  

Odnosząc się do dwóch pierwszych warunków należy stwierdzić, że w zasadzie każdy stosunek prawny o charakterze odpłatnym, istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednak nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności. Należy więc zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności, trzeba rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Właśnie takie rozumienie odpowiedzialności za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie będzie zatem osoba, która w ramach podpisanej umowy tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej między zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów usług.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w swoich orzeczeniach sprecyzował, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a ponadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy w stosunku do osób trzecich, za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla a Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 pomiędzy Komisją Europejską a Królestwem Holandii).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w sporcie profesjonalnym, tj. prowadzi profesjonalny klub piłkarski. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest między innymi: Działalność obiektów sportowych, Działalność klubów sportowych, Pozostała działalność związana ze sportem, Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna. Wnioskodawca realizuje swoje cele między innymi poprzez uczestnictwo w rozgrywkach oraz zawodach sportowych w piłce nożnej, organizowanie zawodów i imprez sportowych oraz rekreacyjnych, prowadzenie działalności szkoleniowej, prowadzenie działalności marketingowej oraz świadczenie usług reklamowych. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność opodatkowaną VAT. Zainteresowany zawiera umowy ze sportowcami, którzy zawodowo trudnią się grą w piłkę nożną. Na podstawie ww. umów, piłkarze świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi sportowe, które polegają na profesjonalnym uprawianiu piłki nożnej, tj. na grze w piłkę nożną na rzecz drużyn piłkarskich. Umowy, które zawierane są przez Wnioskodawcę z ww. piłkarzami, mają charakter umów o świadczenie usług, do których stosowane są przepisy dotyczące zlecenia. Poszczególni piłkarze grający w drużynie piłkarskiej Wnioskodawcy, zamierzają rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej na własny rachunek, która obejmowałaby świadczenie usług polegających na profesjonalnym uprawianiu sportu, tj. grze w piłkę nożną dla drużyny piłkarskiej Wnioskodawcy. Poszczególni piłkarze zamierzają zarejestrować działalność jako działalność jednoosobową. Piłkarze, jako przedsiębiorcy, sami będą zobowiązani zadbać o właściwe przygotowanie do świadczenia tych usług na możliwie najwyższym poziomie (np.: zatrudnianie menadżerów, dietetyków, masażystów, opieka prawnicza, itp.). Po rozpoczęciu przez ww. piłkarzy działalności gospodarczej, Wnioskodawca zamierza zawrzeć z piłkarzami umowy zlecenia na profesjonalne uprawianie piłki nożnej w ramach tej działalności. Na podstawie tych umów piłkarze będą wykonywali na rzecz Wnioskodawcy czynności polegające na profesjonalnym uprawianiu sportu w ramach zarobkowej działalności usługowej, wykonywanej we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób ciągły i zorganizowany. Każdy piłkarz będzie we własnym zakresie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością i umową zawartą z Wnioskodawcą, będzie dysponował niezależnością i samodzielnością w działaniu, pozwalającą uznać, że będzie działać jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą. W umowie nie zostaną zawarte postanowienia, w ramach których Wnioskodawca wziąłby na siebie jakąkolwiek odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez zawodnika na rzecz Wnioskodawcy. Zatem, w ramach umowy, każdy piłkarz znaczną część czynności będzie wykonywał bez pozostawania pod kierownictwem Wnioskodawcy, w czasie i miejscu dowolnie przez piłkarza wybranym. Wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług przez piłkarzy składać się będzie z dwóch części: wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia premiowego uzależnionego od osiąganych przez Wnioskodawcę oraz piłkarzy wyników. Piłkarze zamierzają przychody uzyskane w związku z zawartymi w ramach działalności gospodarczej umowami zlecenia o profesjonalne uprawianie piłki nożnej, zaliczyć do przychodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których umowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT. Zamierzają też dokonać rejestracji jako podatnicy VAT czynni.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur wystawianych przez piłkarzy z tytułu świadczenia przez nich usług na rzecz Wnioskodawcy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że, jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, otrzymuje on/będzie otrzymywał od każdego piłkarza faktury dokumentujące świadczenie na rzecz Wnioskodawcy usług sportowych i reklamowych, które to faktury zawierają/będą zawierały podatek VAT.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że o kwalifikacji działalności gospodarczej zawodnika sportowego decydują przepisy podatkowe zawarte w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, w powiązaniu z przepisem art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kwalifikacja działalności sportowej zawodnika jako samodzielnej działalności gospodarczej, uzależniona jest od charakteru stosunku prawnego łączącego zawodnika z klubem sportowym. Jeżeli z zawartego kontraktu wynika podporządkowanie zawodnika sportowego klubowi, którego barwy ma reprezentować na określonych warunkach wykonania zleconej działalności, podporządkowanie warunkom wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich za wykonanie zlecenia, wówczas taki stosunek prawny nie ma charakteru samodzielnej działalności gospodarczej.

Należy podkreślić, że ustanowione w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy przesłanki, przy zaistnieniu których dopuszczalne jest wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług, muszą wystąpić łącznie.

Kierując się przesłankami wynikającymi z art. 15 ust. 3 ustawy, wskazać należy, że w sprawie będącej przedmiotem wniosku przychody zawodników nie zostały wymienione zarówno w art. 12 ust. 1-6, jak i w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spowodowało to, że podstawowa przesłanka wynikająca z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy nie została spełniona, tym samym czynności wykonywane przez zawodników stanowią samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą (Wnioskodawca wskazał w opisie sprawy, że przychody piłkarzy zostaną przez nich zakwalifikowane jako przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ponadto nie zostały także spełnione inne warunki wynikające z ww. przepisu dotyczące kwestii odpowiedzialności zawodnika wobec osób trzecich. W konsekwencji, biorąc pod uwagę specyficzne okoliczności przedstawione we wniosku, dotyczące umów zawieranych z zawodnikami na świadczenie na rzecz Wnioskodawcy usług polegających na profesjonalnym uprawianiu piłki nożnej stwierdzić należy, że zawodnik dysponuje niezależnością i samodzielnością w działaniu pozwalającą uznać go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą. Na takie stwierdzenie wskazują warunki wykonywania usług, m.in., że zawodnik ponosi ryzyko świadczonych przez siebie usług oraz odpowiedzialność wobec osób trzecich za swoje działania, wynagrodzenie zawodnika jest zmienne, uzależnione od czynników wskazanych we wniosku. Zawodnik sam będzie dbał o właściwe przygotowanie do świadczenia usług na najwyższym poziomie na rzecz Wnioskodawcy (sam będzie zatrudniał menadżerów, dietetyków, masażystów, itp.). Po wygaśnięciu umowy zawodnik ma dowolność w wyborze kolejnego kontrahenta, umowa nie zawiera postanowień, że to Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania zawodnika i zaleca (rekomenduje) zawodnikowi zawarcie umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności wobec osób trzecich. Wskazane warunki świadczenia usług wynikające z umowy nie pozwalają przyjąć, że więzy łączące Wnioskodawcę z zawodnikiem są tożsame do więzów łączących pracownika z pracodawcą.

Wobec tego, że nie zostają łącznie spełnione kryteria, o których mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, nie znajdzie także zastosowania wyłączenie, o którym mowa w tym przepisie.

Zatem w sytuacji wykonywania przez zawodnika sportowego działalności sportowej – na podstawie zawartej z klubem sportowym umowy określającej warunki wykonywania zleconych czynności oraz wynagrodzenie, ponoszącym jednakże osobiście ryzyko i odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonaną przez siebie usługę, a przychody zawodnika stanowią przychód zdefiniowany w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zachodzą przesłanki pozwalające uznać prowadzoną przez zawodnika piłki nożnej działalność za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zaś zawodnika za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jak wskazano wyżej, wynikające z powołanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik, oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem Wnioskodawca, będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, występując jako nabywca usług świadczonych przez zawodników, udokumentowanych fakturami zawierającymi podatek VAT, będzie miał prawo do odliczenia tego podatku, bowiem, jak wynika z opisu sprawy, nabywane przez Wnioskodawcę usługi sportowe będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Reasumując, Wnioskodawca ma/będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur wystawianych przez piłkarzy (będących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług) z tytułu świadczenia przez nich usług na rzecz Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług. Natomiast kwestia dotycząca stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w podatku dochodowym od osób prawnych, zostanie załatwiona odrębnymi rozstrzygnięciami.

Tut. Organ nadto informuje, że interpretacja niniejsza dotyczy wyłącznie praw i obowiązków Wnioskodawcy, nie zaś jego kontrahentów. Dlatego też, biorąc od uwagę, że Zainteresowany jest stroną wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla Zawodników, którzy chcąc uzyskać interpretacje indywidualne, powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o ich wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.