Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.255.2016.1.SJ
z 3 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy darowizny ze spółką osobową, w której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem na moment zawarcia umowy darowizny – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług. Dochody z tej działalności podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z zastosowaniem stawki liniowej, stosownie do art. 9a ust. 2 w zw. z art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012, poz. 361, z późn. zm., dalej: „u.p.d.o.f.”). Wnioskodawczyni posiada status polskiego rezydenta podatkowego, podlegającego w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych przez siebie dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, zgodnie z przepisami u.p.d.o.f. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni posługuje się autorskim prawem majątkowym w postaci logo słowno-graficznego. Logo to nie zostało zarejestrowane, jako znak towarowy, jest chronione jako prawo autorskie (osobiste i majątkowe).

W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni współpracuje również z inną osobą prowadzącą działalność w zakresie świadczenia usług tego samego rodzaju. Osoba ta w ramach prowadzonej działalności gospodarczej również wykorzystuje posiadane przez Wnioskodawczynię logo.

Obecnie planowane jest połączenie tych działalności gospodarczych. W tym celu ma zostać utworzona spółka osobowa prawa handlowego (jawna, partnerska lub komandytowa). Po założeniu spółki, jako osoba posiadająca logo, pod którym Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, planuje dokonać darowizny tego logo, w postaci autorskich praw majątkowych, na rzecz utworzonej spółki. Pozwoli to spółce, w której Wnioskodawczyni będzie uczestniczyć oraz obecnie współpracująca z Wnioskodawczynią osoba, na posługiwanie się w prowadzonej działalności logo słowno-graficznym charakterystycznym dla tej świadczonych usług. Wnioskodawczyni zamierza wykorzystywać to logo w ramach spółki przez okres dłuższy niż rok.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w razie zawarcia umowy darowizny ze spółką osobową (jawną, komandytową lub partnerską), w której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem na moment zawarcia umowy darowizny, której przedmiotem będzie autorskie prawo majątkowe do logo słowno-graficznego, po stronie Wnioskodawczyni powstanie przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym, z któregokolwiek ze źródeł przychodów, jako wspólnika tej spółki?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z dokonaniem darowizny autorskiego prawa majątkowego w postaci znaku - logo słowno-graficznego na rzecz spółki osobowej, w której Wnioskodawczyni będzie wspólnikiem, nie powstanie po Jej stronie jakikolwiek przychód podatkowy, z któregokolwiek ze źródeł przychodów, podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym w wysokości wartości przedmiotu darowizny. Wartość darowizny będzie natomiast przychodem (w stosunku do posiadanego udziału w zysku spółki) dla pozostałych wspólników tej spółki.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „darowizna”, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do definicji, zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm., dalej: „k.c.”). Zgodnie z art. 888 § 1 k.c. „przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku”. Podstawową cechą tej umowy oraz warunkiem koniecznym do jej zawarcia jest jej nieodpłatność. Przez pojęcie „nieodpłatności” należy rozumieć taką sytuację, w której obdarowany, w zamian za otrzymaną darowiznę lub w związku z jej otrzymaniem, nie jest zobowiązany do jakichkolwiek świadczeń na rzecz darczyńcy ani w chwili otrzymania darowizny, ani w przyszłości. Tym samym, skutkiem darowizny jest wyłącznie jednostronne przysporzenie po stronie podmiotu obdarowanego. Darczyńca, w związku z dokonaniem darowizny nie otrzymuje od obdarowanego nic w zamian. Bezpłatny charakter darowizny oznacza, że Wnioskodawczyni nie otrzyma od spółki żadnego (pieniężnego ani niepieniężnego) świadczenia wzajemnego.

Spółka osobowa (jawna, partnerska lub komandytowa), która będzie podmiotem obdarowanym jest spółką transparentną podatkowo, co oznacza, że przychody tej spółki opodatkowywane są na poziomie jej wspólników - to wspólnicy są podatnikami podatku dochodowego od przychodów (dochodów) spółki komandytowej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Niewątpliwie przychód przypadający na wspólnika z tytułu uczestnictwa w spółce osobowej kwalifikować należy na gruncie ustawy jako przychód z działalności gospodarczej, stosownie do art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., zgodnie z którym jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. „przychodami są, z zastrzeżeniem art. 14 - 15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”. Ponadto, zgodnie z art. 14 ust. 1 u.p.d.o.f. „za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont [...]”.

W myśl natomiast art. 14 ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125 u.p.d.o.f. Ustalenie wartości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń następuje natomiast zgodnie z art. 11 ust. 2 u.p.d.o.f., stosownie do którego wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2 - 2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania. Przeniesienie prawa własności do autorskiego prawa majątkowego w postaci logo słowno-graficznego w drodze umowy darowizny należy zakwalifikować na gruncie u.p.d.o.f., do kategorii świadczeń w naturze. Brak jest ustawowej definicji pojęcia „świadczenia w naturze”, natomiast potoczne rozumienie tego pojęcia nakazuje uznać, że dotyczy ono dokonywania świadczeń innych niż w pieniądzu, czyli w postaci przeniesienia własności rzeczy lub praw, szczególnie na podstawie umowy cywilnoprawnej, np. umowy darowizny. Podsumowując powyższe, przekazanie na rzecz spółki osobowej autorskiego prawa majątkowego w postaci logo słowno-graficznego w formie umowy darowizny stanowi na gruncie u.p.d.o.f. świadczenie w naturze, którego wartość, ustalona zgodnie z art. 11 ust. 2 u.p.d.o.f. stanowi przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 11 ust. 1 w zw. z art. 14 ust. 1 i art. 14 ust. 2 pkt 8 u.p.d.o.f., jednakże tylko wtedy, jeśli spełniona zostanie przesłanka, wynikająca z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., stanowiąca, że wskazane świadczenia podlegają opodatkowaniu pod warunkiem, że zostały one otrzymane (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 5 lutego 1997 r., sygn. akt SA/Sz 1191/96).

Z uwagi na fakt, że spółka osobowa, która będzie obdarowanym, jest transparentna podatkowo, Wnioskodawczyni jako wspólnik, dokonujący darowizny na jej rzecz, na gruncie przepisów podatkowych będzie uznana za dokonującą świadczenia na rzecz samej siebie. Innymi słowy, na gruncie u.p.d.o.f. będzie przekazywała, jak i otrzymywała autorskie prawa majątkowe. Tym samym, po stronie Wnioskodawczyni jako wspólnika spółki osobowej, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń nie powstanie. Istotą przepisów stanowiących o opodatkowaniu wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń jest fakt, że świadczenie w naturze dokonywane jest pomiędzy dwoma podatnikami. W przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, że spółka osobowa jest transparentna podatkowo, brak jest dwóch podmiotów, będących podatnikami, bowiem Wnioskodawczyni będzie zarówno darczyńcą, jak i obdarowanym tj. otrzymującym świadczenie w naturze. Gdyby przyjąć, że sytuacja taka powoduje powstanie przychodu po stronie Wnioskodawczyni, jako wspólnika, doszłoby do sytuacji, gdzie nieodpłatne świadczenie przez daną osobę powodowałoby u tej samej osoby powstanie przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Byłby to więc przypadek, gdzie Wnioskodawczyni otrzymałaby świadczenie od samej siebie. W ocenie Wnioskodawczyni, przedmiot darowizny nie wpływa na jego kwalifikację prawną jako nieodpłatnego świadczenia, w tym przypadku świadczenia od samej siebie.

W świetle powyższego, Wnioskodawczyni uważa, że prawidłowym jest Jej stanowisko, zgodnie z którym darowizna na rzecz spółki osobowej (jawnej, partnerskiej lub komandytowej), w której będzie posiadała status wspólnika nie spowoduje powstania po Jej stronie przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z jakiegokolwiek źródła przychodów.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m.in. w piśmie Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2002 r., Nr PB4/AK-031-23/02, zgodnie z którym jeżeli wspólnik spółki osobowej wykonuje świadczenie na rzecz tej spółki, to z podatkowego punktu widzenia jest to świadczenie „dla siebie samego” w takim zakresie, w jakim „przychody i koszty spółki osobowej” stanowią jego przychody i jego koszty. Jeżeli więc takie świadczenia są odpłatne, to u takiego wspólnika przychody równe są jego kosztom, jeżeli zaś wspomniane świadczenia są nieodpłatne, u tego wspólnika nie wystąpi ani przychód, ani koszt. Jednocześnie, w takim przypadku, nie można mówić o uzyskaniu ani przez spółkę osobową, ani przez tego wspólnika przychodu „z tytułu otrzymanych nieodpłatnych świadczeń”, bowiem spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego, a wspólnik - w sensie podatkowym - „świadczył samemu sobie”. Stanowisko to następnie zostało potwierdzone przez Ministra Finansów w piśmie z dnia 9 sierpnia 2013 r., w którym wskazano, że aktualne pozostaje stanowisko wyrażone w piśmie z dnia 4 kwietnia 2002 r., Nr PB4/AK-031-23/02.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawczyni.

Wskazać również należy, że niniejsza interpretacja została oparta na przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni, nie zaś do pozostałych wspólników Spółki.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Dodać należy, że jak wynika z treści art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 16 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 251), od dnia 1 stycznia 2016 r. w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, art. 11 w ust. 1 otrzymał nowe brzmienie.

Powyższa zmiana nie ma jednak wpływu na treść niniejszego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.