Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-159/16-4/MZ
z 25 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2016 r. (data wpływu 18 marca 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 maja 2016 r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 9 maja 2016 r. Nr IPPB2/4514-159/16-2/MZ i Nr IPPP3/4512-220/16-2/KT (data nadania 10 maja 2016 r., data doręczenia 13 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy sprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której przeważającym przedmiotem działalności jest hurtowa sprzedaż paliw i produktów pochodnych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca kupuje na terytorium Republiki Białorusi olej popirolityczny („Towar”) od innego polskiego dostawcy, który wcześniej zakupuje go od białoruskiego producenta. Zgodnie z ustalonymi warunkami sprzedaży (Incoterms DAP) Wnioskodawca odbiera zakupiony Towar w Brześciu na granicy polsko-białoruskiej, a następnie importuje go na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Przy odprawie celnej, w związku z wwozem Towaru do Polski spoza Unii Europejskiej, Wnioskodawca uiszcza podatek od towarów i usług („VAT”) z tytułu importu paliwa.

Umowa sprzedaży Towaru („Umowa”) jest zawierana przez Wnioskodawcę z polskim dostawcą poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Umowa ma charakter umowy ramowej, tj. nie określa wprost ceny Towaru poprzez wskazanie konkretnej kwoty na dzień zawarcia Umowy. W Umowie cena Towaru jest określona za pomocą algorytmu, opartego na zmiennych, zewnętrznych wskaźnikach. Przed każdorazową dostawą następuje konkretyzacja wskaźników dla ceny danej partii Towaru dla warunków DAP Brześć/Terespol (zgodnie z Incoterms 2010).

Wskaźniki, o których mowa powyżej, dotyczą:

1. średnich notowań bazowych zaokrąglonych dla dwóch miejsc po przecinku dla właściwej pozycji zgodnie z notowaniami agencji „Platts” publikowanymi pod nazwą „Platts European Marketscan” dla notowań ze wszystkich dni (w których były notowania) miesiąca formowania się ostatecznej ceny partii uzgodnionego Towaru w dolarach amerykańskich (USD) za tonę,
2. premii na warunkach DAP Brześć/Terespol,
3. kursu wymiany walut, zafiksowanym w Europejskim Banku Centralnym (ECB) o godzinie 14:15 czasu środkowoeuropejskiego, opublikowanego na stronie www.ecb.int pierwszego pracującego dnia miesiąca, następującego po ostatnim dniu, w którym miały by miejsce notowania miesiąca formowania się ostatecznej ceny,
4. koszty transportu kolejowego jednej tony Towaru, wyrażonego w EUR, z Nowopołocka do Terespola.
   
   

Umowa określa również m.in. ilość zakontraktowanego Towaru w ujęciu rocznym, ilość Towaru do odebrania przez Wnioskodawcę w każdym miesiącu obowiązywania Umowy, okres dostaw, opis jakości Towaru, warunki dostawy Towaru, warunki zapłaty za Towar, warunki rozliczeń stron Umowy, odpowiedzialność każdej ze stron Umowy za jej niewykonanie lub nienależyte wykonanie.

Konkretyzacja wskaźników oraz ilość i termin dostawy danej partii Towaru, są ustalane każdorazowo w odrębnych aneksach do Umowy („Aneksy”), zawieranych przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Pismem z dnia 9 maja 2016 r. Nr IPPB2/4514-159/16-2/MZ i Nr IPPP3/4512-220/16-2/KT wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doreczenia wezwania, poprzez:

• Przedłożenie pełnomocnictwa zgodnego z art. 138c § 1 Ordynacji podatkowej, w którym to pełnomocnictwie wskazany będzie numer identyfikacji podatkowej pełnomocnika oraz adres elektroniczny pełnomocnika w systemie teleinformatycznym wykorzystywanym przez organ podatkowy, tj. w systemie ePUAP, bądź informacja o odbiorze pism w siedzibie Organu.
  
  
  

Ponadto organ podatkowy w celu prawidłowego wydania interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych wezwał o uzupełnienie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego poprzez:

• jednoznaczne wskazanie, gdzie znajdował się/ będzie znajdował się Towar/Towary w chwili dokonania czynności cywilnoprawnej, tj. zawarcia umowy sprzedaży (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa).
  
  

Wnioskodawca w terminie ustawowym przesłał uzupełnienie, w którym wskazano, że:

• Towar w chwili dokonania czynności cywilnoprawnej, tj. zawarcia umowy sprzedaży, znajdował się/będzie się znajdował na terytorium innego państwa.
  
• Ponadto złożono pełnomocnictwo dla adwokata Szymona Guniewicza. Wnioskodawca poinformował, że wszelką korespondencję w sprawie należy nadal kierować na adres pełnomocnika.
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie, że:

1. sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy Towaru w opisanym stanie faktycznym nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych („PCC”),
2. import Towaru rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązek podatkowy w podatku VAT.
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku od czynności cywilnoprawnych, w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy Towaru w opisanym stanie faktycznym nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w PCC.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o PCC, podatkowi temu podlegają m.in. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Jednocześnie jednak przepis art. 1 ust. 4 ustawy o PCC określa zakres terytorialny opodatkowania PCC, wg którego PCC podlegają:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
   
   

Bez wątpienia dokonanie czynności cywilnoprawnej w rozumieniu ww. przepisu, a polegające w przedstawionym stanie faktycznym na zawarciu Umowy, następuje poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a zatem z tego tytułu obowiązek podatkowy w PCC u Wnioskodawcy nie powstaje. Stanu tego nie zmienia podpisanie na terytorium RP Aneksu, precyzującego wskaźniki, od których zależy kwotowe ustalenie ceny poszczególnych partii Towaru, jego ilości objętej dostawą w danej partii oraz termin dostawy. Aneks jest niczym innym jak integralnym załącznikiem Umowy i nie może samodzielnie funkcjonować w obrocie.

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej „KC”), przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Wnioskodawca zwraca jednocześnie uwagę na treść art. 536 § 1 KC, który dopuszcza możliwość określenia ceny przez wskazanie podstaw do jej ustalenia, a zatem nie tylko wprost w formie kwotowej.

Podstawą do ustalenia ceny, w określony przez art. 536 § 1 KC sposób, mogą być okoliczności istniejące w chwili zawarcia umowy oraz mogące wystąpić w przyszłości. Przepis art. 536 § 1 KC nie limituje tych elementów.

Wskazane przez strony podstawy do ustalenia ceny muszą być stabilne i konkretne, określone w sposób stanowczy i jednoznaczny (zob. wyr. SN z 2.12.2004 r., V CK 291/04, MoP 2005, Nr 1, s. 10; wyr. SN z 25.6.2008 r., III CSK 20/08, Legalis; wyr. SN z 25.6.2010 r., I CSK 505/09, Legalis).

Mając na uwadze, że Umowa zawiera wszystkie essentialia negotii umowy sprzedaży, a więc zobowiązanie sprzedawcy do przeniesienia własności Towaru i jego wydania oraz zobowiązanie Wnioskodawcy do jego odebrania i zapłaty ceny, określonej zgodnie z art. 536 § 1 KC poprzez wskazanie podstaw do jej ustalenia, Wnioskodawca twierdzi, że nie powstaje obowiązek podatkowy w PCC w związku z zawarciem Umowy, nawet jeśli poszczególne do niej Aneksy są podpisywane na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, o ile spełniają przesłanki zawarte m.in. w art. 1 ust. 4 ww. ustawy.

Stosownie do art. 1 ust. 4 cyt. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie została zawarta umowa i gdzie mają miejsca zamieszkania strony umowy.

Umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych również wtedy, gdy „rzecz” będąca przedmiotem umowy sprzedaży w chwili zawarcia umowy znajduje się za granicą pod warunkiem, że kupujący ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż w chwili zawarcia umowy sprzedaży Towar znajduje się na terytorium innego państwa (innego niż Rzeczpospolita Polska) oraz czynność zawarcia umowy ma miejsce – jak wskazał Wnioskodawca – poza granicami Polski, należy stwierdzić, że przedstawiona we wniosku umowa sprzedaży nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W przypadku, gdy przedmiotem umowy sprzedaży jest Towar znajdujący się w chwili zawierania umowy poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i sama umowa nie została zawarta na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to taka umowa nie jest objęta zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie zostały spełnione przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawarcia umowy sprzedaży Towaru.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.