Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.221.2016.2.AKu
z 9 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2016 r. (data wpływu 9 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu w przypadku przeznaczenia przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na remont domu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania dochodu w przypadku przeznaczenia przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na remont domu.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 16 maja 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.221.2016.1.AKu, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 16 maja 2016 r. (skutecznie doręczono dnia 19 maja 2016 r.), zaś w dniu 25 maja 2016 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 23 maja 2016 r.).

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sąd Rejonowy ….. postanowieniem z dnia 22 października 2013 r., sygn. akt …. w sprawie o stwierdzenie nabycia spadku po ojcu Wnioskodawczyni, stwierdził, że spadkobiercami ….. (ojca Wnioskodawczyni), zmarłego w dniu 2 sierpnia 2007 r. w …, są: Wnioskodawczyni i Jej brat, w 1/2 części każdy.

W punkcie drugim Sąd dokonał działu spadku po …., w ten sposób, że wchodzące w skład spadku prawo własności nieruchomości (KW ….), składającej się z działki nr 1476/88, o pow. 8 a 79 m², położonej ….., postanowił przyznać Wnioskodawczyni w całości bez spłat.

Wnioskodawczyni zgłosiła do Urzędu Skarbowego nabycie majątku.

W dniu 29 lipca 2014 r., aktem notarialnym sporządzonym w kancelarii notariusza ….. (Rep. A …..), Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży na rzecz nabywcy (…..), pochodzących z ww. spadku: działki 1476/88 oraz udziału 1/8 w prawie własności działki 1461/1 – za łączną kwotę 80 000 zł.

Kwota 75 000 zł (po otrzymaniu zadatku 5 000 zł) została wpłacona na rachunek bankowy Wnioskodawczyni i Jej męża.

Z ceny nabycia, kwotę około 30 000 zł, Wnioskodawczyni wraz z mężem postanowiła przeznaczyć na wymianę okien, wymianę dachu oraz ocieplenie budynku, w którym mieszka wraz z mężem (budynek pochodzi z 1955 r.). Zostały już wykonane prace za około 26 000 zł, na co Wnioskodawczyni posiada faktury, natomiast pozostałe prace za około 4 000 zł są w trakcie wykonywania – będzie to kontynuacja ocieplenia i wymiana drzwi. Zostanie to zakończone do upływu terminu dwuletniego, który mija dnia 29 lipca 2016 r. Wnioskodawczyni chce skorzystać ze zwolnienia, przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co Wnioskodawczyni zamieściła w PIT-39.

Wnioskodawczyni zaznacza, że kwotę uzyskaną ze sprzedaży majątku spadkowego, przeznaczyła w części około 30 000 zł na cele mieszkaniowe – remont domu, w którym mieszka wraz z dziećmi i mężem. Od ślubu Wnioskodawczyni, czyli od 1995 r., dom jest własnością Jej męża na podstawie darowizny od ojca.

Na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 7 marca 2016 r. (Rep. A ……), Wnioskodawczyni uzyskała współudział na prawach wspólności małżeńskiej umownej w nieruchomości objętej KW ….., czyli działki nr 1098/2 wraz z budynkiem przy ul. ……, który Wnioskodawczyni wraz z mężem remontuje (w wyżej wskazany sposób, za wyżej opisane środki).

Wnioskodawczyni wraz z mężem pozostaje w ustroju wspólności majątkowej, oboje pracują zawodowo.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że w skład masy spadkowej po ojcu wchodziły: całość niezabudowanej nieruchomości, będącej działką nr 1476/88, o pow. 879 m² (KW ….), położonej ….. oraz udział 1/4 w prawie własności nieruchomości, stanowiącej drogę, tj. działki o nr 1461/1, o pow. 218 m², położonej ….., (KW …..). Ojciec Wnioskodawczyni był wyłącznym właścicielem działki o nr 1476/88, natomiast posiadał udział we współwłasności działki o nr 1461/1 (wg wiedzy Wnioskodawczyni w 1/4 części),

Powyższą masę spadkową Wnioskodawczyni nabyła po połowie, na podstawie postanowienia Sądu z dnia 22 października 2013 r., sygn. akt …...

Wartość nabytego przez Wnioskodawczynię udziału w drodze działu spadku, przekroczyła Jej udział nabyty w spadku w zakresie nieruchomości będącej działką nr 1476/88, o pow. 879 m², albowiem w drodze sądowego działu spadku uzyskała ją w całości bez spłat, podczas gdy udział Wnioskodawczyni w dziedziczeniu wynosił 1/2. Wnioskodawczyni nabyła udział 1/8 części w prawie własności działki o nr 1461/1, na podstawie dziedziczenia w 1/2 części po ojcu. Do ww. działek Wnioskodawczyni przysługuje prawo własności.

Odpłatne zbycie w dniu 29 lipca 2014 r. przez Wnioskodawczynię nieruchomości odziedziczonej po ojcu nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Wydatki remontowe, poniesione przez Wnioskodawczynię z przychodu z odpłatnego zbycia działki w okresie od sierpnia 2014 r. do grudnia 2015 r., tj. przed zawarciem w dniu 7 marca 2016 r. umowy rozszerzającej wspólność na nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, obejmują m.in. wydatki na: drzwi stalowe, blachę ocynkowaną, okna PCV, rury miedziane, gont papowy, gips szpachlowy, zaprawę klejową, cement, styropian fasadowy, w łącznej wysokości ok. 30 000 zł. Wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię po zawarciu umowy rozszerzającej własność w marcu 2016 r., wyniosły 51 zł 93 gr.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sprecyzowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy poniesienie wskazanych w opisie stanu faktycznego wydatków w okresie od sierpnia 2014 r. do marca 2016 r., pochodzących ze środków z odpłatnego zbycia przez Wnioskodawczynię w dniu 29 lipca 2014 r. nieruchomości nabytej w drodze dziedziczenia po ojcu Wnioskodawczyni na podstawie postanowienia Sądu na remont domu stanowiącego do dnia 7 marca 2016 r. majątek osobisty męża Wnioskodawczyni, w którym oboje mieszkają, uprawnia Wnioskodawczynię do skorzystania z ulgi podatkowej z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ma Ona prawo skorzystać z możliwości przewidzianej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ pieniądze uzyskane ze sprzedaży ww. działek, Wnioskodawczyni przeznaczyła w kwocie około 30 000 zł na remont domu, w którym mieszka z mężem, od chwili zawarcia związku małżeńskiego, tj. od dnia 29 kwietnia 1995 r. Jest to dom, będący majątkiem osobistym męża z darowizny, położony w …... Dom ten jest centrum życiowym Wnioskodawczyni, Jej męża i dwójki dzieci. Dom wymagał remontu, na ten cel Wnioskodawczyni wraz z mężem przeznaczyła część pieniędzy ze sprzedaży działek, będących własnością Wnioskodawczyni. Remont jest wspólną decyzją Wnioskodawczyni i Jej męża. Wnioskodawczyni i Jej mąż pracują zawodowo, łączy Ich cały czas ustrój wspólności majątkowej.

Ponadto, Wnioskodawczyni uważa, że celem przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest możliwość skorzystania z tej ulgi przez osobę, która spełnia zasadniczy cel jej zastosowania, tj. dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych przeznacza dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości w okresie dwóch lat od końca roku, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na udokumentowane wydatki. Przepis ten wymaga przeznaczenia dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe, co zdaniem Wnioskodawczyni zostało przez Nią spełnione.

Wnioskodawczyni powołuje się w tej kwestii na orzecznictwo sądowe, tj.:

1. wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Kr 1655/14, cyt.: ”Jeśli małżonkowie dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, wspólnie podejmują inwestycje, określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, na gruncie bądź w budynku stanowiącym majątek odrębny jednego z nich, to nie można im odmówić prawa do zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, zostaje bowiem spełniony zasadniczy cel, dla którego ustawodawca wprowadził przedmiotowe zwolnienie”. Wnioskodawczyni zaznacza, że tak jest w Jej sprawie – wspólnie z mężem podjęli prace remontowe w budynku męża, dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.
2. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Gl 688/14, dotyczący możliwości korzystania ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 131, w razie przeznaczenia przychodu ze sprzedaży na spłatę kredytu, nabytego udziału domu w sytuacji, gdy działka na której miał stanąć dom, należała do odrębnego majątku małżonka w związku z jej odziedziczeniem;

3. wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Łd 229/14, wyjaśniający „własne cele mieszkaniowe” jako przesłanki korzystania ze zwolnienia;
4. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 maja 2014 r., sygn. akt I SA 809/13, wskazujący na przesłankę do zastosowania zwolnienia – wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe. W ciągu dwóch lat – bez wymogu nawet nabycia praw własności w tej dacie;
5. wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 maja 2014 r., sygn. akt I SA nr 99/14, z tezą, że przepisy art. 21 ust.1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy nie przesądzają, że własność lokalu mieszkalnego powinna przysługiwać podatnikowi w dacie ponoszenia wydatku na cele mieszkaniowe;
6. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 kwietnia 2014 r., sygn. akt I SA/Po 961/13, wskazujący że z treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika w żaden sposób uzależnienie prawa do zwolnienia podatkowego od dokonania definitywnego zakupu, a wystarcza poniesienie wydatku w ciągu 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie. Z przepisu nie wynika, że dla zastosowania zwolnienia konieczne jest w tym czasie nabycie własności a ustawodawca wymaga wyłącznie celowości działania dla przesłanek z art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Wnioskodawczyni uważa, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stawia żadnych innych wymogów, ani nie uzależnia zastosowania go od żadnych innych przesłanek, w tym np. tytułu własności podatnika w stosunku do remontowanego domu, w dacie ponoszenia wydatków – tak jak w przypadku Wnioskodawczyni – choć obecnie współwłasność do remontowanego domu już Jej przysługuje od 7 marca 2016 r. na prawach wspólności małżeńskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 m.in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości i forma prawna jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni odziedziczyła udział 1/2 w spadku po zmarłym w dniu 2 sierpnia 2007 r. ojcu, w skład którego wchodziła niezabudowana nieruchomość nr 1476/88 oraz udział 1/4 nieruchomości nr 1461/1.

W wyniku działu spadku w 2013 r., Sąd przyznał Jej prawo własności nieruchomości składającej się z działki nr 1476/88 w całości bez spłat oraz udział 1/8 części we współwłasności nieruchomości stanowiącej działkę oznaczoną nr 1461/1. Wartość nabytego przez Wnioskodawczynię udziału w drodze działu spadku, przekroczyła Jej udział nabyty w spadku. W dniu 29 lipca 2014 r., Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży, pochodzących z ww. spadku: działki nr 1476/88 oraz udziału 1/8 w prawie własności działki nr 1461/1.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy zaś do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W postanowieniu o stwierdzeniu nabycia praw do spadku sąd nie określa składników masy spadkowej i nie dokonuje podziału tych składników pomiędzy poszczególnych spadkobierców. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest więc czynnością wtórną do nabycia spadku, nie można bowiem nabyć własności rzeczy tylko i wyłącznie w drodze działu spadku, bez nabycia spadku.

Jeżeli w wyniku działu spadku udział w nieruchomości się zwiększa, tj. przekracza udział nabyty uprzednio w spadku, to data działu spadku będzie również datą nabycia tej części nieruchomości, o którą zwiększył się udział w niej po dokonaniu działu spadku. Zatem nabycie w wyniku działu spadku części majątku spadkowego, który należał do innych spadkobierców, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów przekraczających pierwotny udział spadkowy stanowi nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Z analizy powyższych przepisów wynika, że w przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym nabycie udziałów w nieruchomości nastąpiło w dwóch datach:

1. w 2007 r. – udział 1/2 w ww. nieruchomości w drodze spadku po zmarłym ojcu,
2. w 2013 r. – udział w ww. nieruchomości w wyniku działu spadku w części przekraczającej udział w spadku.
   
   

Wobec powyższego, w niniejszej sprawie należy stwierdzić, że sprzedaż udziałów w nieruchomości, stanowiących działki nr 1476/88 oraz działki nr 1461/1, nabytych w drodze spadku po zmarłym ojcu nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie tych udziałów w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym udziały te zostały nabyte.

Natomiast przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w prawie własności nieruchomości, który Wnioskodawczyni nabyła w 2013 r. w wyniku działu spadku, podlega opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.

Natomiast, stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość tych nakładów, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do powołanych przepisów należy stwierdzić, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości będzie wartość jaka została wyrażona w cenie zawartej w umowie sprzedaży. Przychód ten może zostać pomniejszony o koszty, o których mowa w art. 19 ust. 1 (tj. koszty odpłatnego zbycia) oraz w art. 22 ust. 6d ww. ustawy (tj. koszty uzyskania przychodu). Pamiętać jednak należy, że skoro sprzedaż udziału 1/2 nabytego w 2007 r. nie będzie stanowić dla Wnioskodawczyni źródła przychodu, to koszty odpłatnego zbycia i koszty uzyskania przychodu jakie ewentualnie Wnioskodawczyni poniosła, przypadające proporcjonalnie na nabyty w 2007 r. udział nie będą mogły być odliczone od przychodu podlegającego opodatkowaniu.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 30e ust. 5, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w powołanym wyżej ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast ust. 28 tegoż artykułu stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

-przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Podkreślić należy, że zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tym samym, tylko określone zdarzenia prawne bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia – skutkuje zwolnieniem z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie zarówno wykładni rozszerzającej, jak i zawężającej.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe uważa się wydatki poniesione na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego. Z istoty rozwiązania zawartego w tym przepisie wynika, że aby kwota uzyskana ze sprzedaży mogła korzystać z przedmiotowego zwolnienia, podatnik winien przeznaczyć ją m.in. na remont własnego budynku mieszkalnego, a więc budynku, do którego podatnikowi przysługuje tytuł własności. Zatem warunkiem koniecznym do zastosowania przedmiotowego zwolnienia jest m.in. posiadanie na własność lub współwłasność budynku mieszkalnego. Warunek ten nierozerwalnie związany jest ze stwierdzeniem zawartym w zacytowanym art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) w związku z art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni przeznaczyła część przychodu z odpłatnego zbycia prawa we własności nieruchomości o nr 1476/88 oraz prawa własności udziału 1/8 części nieruchomości oznaczonej nr 1461/1 na remont domu należącego do męża Wnioskodawczyni.

Część środków pochodzących ze sprzedaży Wnioskodawczyni postanowiła przeznaczyć na remont domu, który mąż Wnioskodawczyni otrzymał od swoich rodziców w drodze darowizny. W domu tym zamieszkują oboje od 1995 r.

Wnioskodawczyni od 1995 r. pozostaje w związku małżeńskim, a pomiędzy małżonkami panuje ustrój wspólności majątkowej.

Na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 7 marca 2016 r., rozszerzającej wspólność ustawową na nieruchomość nabytą przez męża w drodze darowizny, Wnioskodawczyni uzyskała współudział w ww. domu na prawach wspólności małżeńskiej umownej.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Stosownie do art. 33 pkt 2 tego Kodeksu przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę stanowią majątek odrębny każdego z małżonków, chyba że spadkobierca lub darczyńca inaczej postanowił.

Z powyższego zatem wynika, że dom otrzymany przez męża Wnioskodawczyni w drodze darowizny od rodziców stanowił jego majątek osobisty i był jego wyłączną własnością.

Dopiero od dnia 7 marca 2016 r., tj. od dnia sporządzenia umowy majątkowej, rozszerzającej wspólność ustawową małżonków na nieruchomość nabytą przez męża Wnioskodawczyni w drodze darowizny, stała się Ona współwłaścicielem przedmiotowej nieruchomości.

Podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego w którym nastąpiło odpłatne zbycie, na wskazane w ustawie cele mieszkaniowe czyli m.in. na remont własnego budynku mieszkalnego.

Należy zwrócić uwagę, że przepis ten w swoim brzmieniu zawiera przymiotnik „własny”, którego nie można pominąć. Zgodnie z definicją słownikową wyraz „własny” oznacza „będący przedmiotem czyjegoś wyłącznego posiadania”. Jednocześnie ustawodawca w art. 21 ust. 26 ww. ustawy zapisał, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o którym mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

W analizowanym stanie faktycznym, przeznaczenie przez Wnioskodawczynię przychodu ze sprzedaży udziałów w nieruchomościach nabytych w drodze działu spadku w 2013 r. na remont domu stanowiącego własność współmałżonka, a więc nieruchomości, do której Wnioskodawczyni nie posiadała prawa własności, nie wypełnia dyspozycji realizacji własnego celu mieszkaniowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do dnia ustanowienia umowy rozszerzającej wspólność ustawową małżeńską na nieruchomość zabudowaną remontowanym budynkiem mieszkalnym, Wnioskodawczyni nie była właścicielem (współwłaścicielem) tego budynku mieszkalnego, a to oznacza, że remont nie dotyczył własnego budynku mieszkalnego Wnioskodawczyni, o którym mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Faktu tego nie zmienia również okoliczność, że pomiędzy małżonkami istniała wspólność ustawowa małżeńska, ponieważ nie obejmuje ona przedmiotów majątkowych należących do majątku osobistego małżonka Wnioskodawczyni.

Tym samym twierdzenie Wnioskodawczyni, że miała Ona prawo skorzystać z powyższego zwolnienia od podatku remontując dom, do którego nie przysługiwało Jej żadne prawo własności jest nieprawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię na remont budynku mieszkalnego, po dacie zawarcia przez współmałżonków umowy majątkowej rozszerzającej wspólność ustawową małżonków na nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, stanowiącym do dnia zawarcia ww. umowy majątek osobisty męża Wnioskodawczyni, mogą zostać przez Nią zaliczone, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d), jako wydatki poniesione na własne cele mieszkaniowe.

Przepis art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wylicza katalog wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych. Katalog wydatków ma charakter wyczerpujący, a nie przykładowy. Wydatki poniesione na remont własnego domu wypełniają dyspozycje własnego celu mieszkaniowego.

Należy przy tym podkreślić, że ww. ustawa nie definiuje pojęć zawartych w tym przepisie i nie określa również jakiego rodzaju wydatki wchodzą w zakres tego zwolnienia. W związku z powyższym zasadne będzie odwołanie się do określeń z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.). Przepis art. 3 pkt 7 ww. ustawy stanowi, że przez sformułowanie „roboty budowlane” należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego, zaś w myśl art. 3 pkt 8 poprzez „remont” należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Przy czym, podkreślić należy, że wydatki na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych winny być udokumentowane rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami, z których w sposób nie budzący żadnych wątpliwości będzie wynikało kto, kiedy i jaki wydatek poniósł, tj. czy środki uzyskane ze sprzedaży faktycznie przeznaczone zostały na cele mieszkaniowe, czy też wydatki na cele mieszkaniowe poczynione zostały z innych źródeł.

Zatem Wnioskodawczyni, będzie mogła skorzystać z przedmiotowego zwolnienia w przypadku ponoszenia wydatków związanych z remontem budynku, do którego będzie Jej przysługiwało prawo własności lub współwłasności. Ponoszenie nakładów na remont domu stanowiącego własność męża, pomimo że miało to miejsce w trakcie trwania związku małżeńskiego, nie dało Jej prawa własności ani współwłasności do budynku, a zatem nie można mówić o realizacji własnego celu mieszkaniowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że sprzedaż udziałów w nieruchomości nabytych w drodze spadku po zmarłym ojcu nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, z uwagi na fakt, że odpłatne zbycie tych udziałów w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym udziały te zostały nabyte.

Natomiast przychód ze sprzedaży udziałów w nieruchomościach nabytych w drodze działu spadku w części przekraczającej udział w spadku, wydatkowany następnie na remont domu, do którego Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo własności ani współwłasności, nie pozwala na zwolnienie dochodu od podatku w związku z przeznaczeniem przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na własne cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 30e ww. ustawy.

Wnioskodawczyni może natomiast pomniejszyć dochód podlegający opodatkowaniu, w części odpowiadającej wydatkowanemu przychodowi na cele mieszkaniowe, poniesionych przez Nią po dacie ustanowienia przez współmałżonków umowy majątkowej rozszerzającej wspólność ustawową, na budynek mieszkalny, stanowiący do dnia zawarcia ww. umowy majątek osobisty męża Wnioskodawczyni

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawczynię orzeczeń sądów administracyjnych tutejszy Organ zaznacza, że przeanalizował rozstrzygnięcia w nich zawarte, jednakże orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie zawarte w każdej z nich jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych lub sądów administracyjnych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.