Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.268.2016.1.IR
z 16 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2016 r. (data wpływu 22 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 marca 2016 r. (data wpływu 30 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodów wynagrodzenia właściciela otrzymanego w ramach realizowanego projektu (pytanie nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, uzupełniony pismem z dnia 25 marca 2016 r. (data wpływu 30 marca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu – miejsce zamieszkania na terenie Polski. Podmiot prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Rozlicza się z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych z urzędem skarbowym na zasadach podatku liniowego i prowadzi księgi handlowe. Realizacja projektu przez Wnioskodawcę będzie realizowana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zawarł umowę o dofinansowanie do projektu z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju z siedzibą ….. w dniu 8 grudnia 2015 r. Podstawą do przyznania dofinansowania do projektu są:

1. rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego,
2. ustawa z dnia 11 lipca 2014 r o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020,
3. ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
   
   

W realizacji projektu biorą udział Instytucja pośrednicząca – Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, beneficjent – …., płatnik – Bank Gospodarstwa Krajowego.

Projekt będzie finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Wnioskodawca (beneficjent) będzie realizował projekt w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – osobiście. W przedmiocie działalności firmy jest: produkcja tworzyw w formach podstawowych, badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie pozostałych nauk przyrodniczych. Wnioskodawca posiada kwalifikacje do osobistego prowadzenia i nadzorowania prac objętych projektem. Wnioskodawca będzie wykonywał zadania w zakresie organizacji i nadzoru badań osobiście. Całkowity koszt realizacji projektu wynosi: 3 960 962 zł 68 gr, w tym kwota dofinansowania w wysokości 2 444 885 zł 96 gr. Otrzymana kwota dofinansowania będzie obejmować wynagrodzenie Wnioskodawcy. W ramach dofinansowania do projektu Narodowego Centrum Badań i Rozwoju „Program Operacyjny Inteligentny Rozwój 2014-2020” z poddziałania Badania przemysłowe i prace rozwojowe realizowane przez przedsiębiorstwa Wnioskodawca otrzyma środki pieniężne z Unii Europejskiej. W projekcie wytyczone są rodzaje kosztów, które Wnioskodawca może ująć w kosztach tego programu i które będą Mu w ramach tego programu zwrócone (refundowane). Jednym z rodzajów kosztów jest wynagrodzenie właściciela/koszty pracy właściciela. Wynagrodzenie to byłoby liczone zgodnie z wytycznymi zawartymi w regulaminie, w załączniku nr 1. Zgodnie z treścią zawartą w katalogu kosztów kwalifikowanych w ramach badań przemysłowych i prac rozwojowych. „Właściciele spółek oraz osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, którzy nie pobierają za wykonywaną pracę wynagrodzenia (są finansowani z zysku), mogą rozliczać koszty swojej pracy przy prowadzeniu badań przemysłowych lub prac rozwojowych w ramach projektu.

Rozliczenie kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą następuje wg ustalonej stawki godzinowej, w zależności od faktycznie przepracowanej godziny w projekcie: Koszty pracy=stawka godzinowa* liczba przepracowanych godzin w projekcie”.

Otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie będzie dokumentowane notami księgowymi wystawianymi w okresach miesięcznych i potwierdzone przelewami środków z rachunku firmowego na rachunek prywatny Wnioskodawcy.

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca otrzyma, w ramach dofinansowania, wynagrodzenie za własną pracę przy projekcie. Podkreślić należy, że Wnioskodawca przy uzyskiwaniu tego dochodu będzie występował jako przedsiębiorca, co oznacza, że nie będzie go wiązała inna umowa, w tym umowa o pracę lub umowa zlecenia. Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych art. 23 ust. 1 pkt 10 koszty pracy właściciela oraz wynagrodzenie właściciela nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy pobierane wynagrodzenie właściciela (prowadzącego działalność gospodarczą) w ramach realizowanego projektu będzie stanowić przychód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy może być zakwalifikowane jako dodatkowe źródło przychodu z działalności wykonywanej osobiście przez Wnioskodawcę?
2. Czy kwoty przekazane na prywatny rachunek Wnioskodawcy, z rachunku firmowego ….. (tytułem kosztów pracy własnej Wnioskodawcy) będą kosztami uzyskania przychodów w firmie …..?
3. Czy otrzymane należności od Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego tytułem pracy własnej właściciela przy prowadzeniu badań przemysłowych lub rozwojowych w ramach realizowanego projektu korzysta ze zwolnienia opisanego w art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Tym samym, w świetle przywołanych uregulowań kwoty przekazane z EFRR stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej a nie będą stanowiły wynagrodzenia właściciela z działalności wykonywanej osobiście.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie pytania nr 1 – jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 5a pkt 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zatem, co do zasady, wszelkie przysporzenia majątkowe uzyskane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią przychód z tej działalności, chyba że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza określony przychód do innego źródła niż pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z powyższego przepisu wynika, że jeżeli podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą uzyska dofinansowanie do projektu realizowanego w ramach tej działalności, np. w postaci dotacji, otrzymane środki stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, chyba, że przeznaczone zostaną na nabycie, bądź wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, wówczas nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu – miejsce zamieszkania na terenie Polski. Podmiot prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Realizacja projektu przez Wnioskodawcę będzie realizowana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca zawarł umowę o dofinansowanie do projektu z Narodowym Centrum Badań i Rozwoju z siedzibą ….. w dniu 8 grudnia 2015 r. Podstawą do przyznania dofinansowania do projektu są: rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, ustawa z dnia 11 lipca 2014 r o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020, ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. W realizacji projektu biorą udział: Instytucja pośrednicząca –Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, beneficjent – ….., płatnik – Bank Gospodarstwa Krajowego. Projekt będzie finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego Wnioskodawca (beneficjent) będzie realizował projekt w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – osobiście. Otrzymana kwota dofinansowania będzie obejmować wynagrodzenie Wnioskodawcy. W ramach dofinansowania do projektu Narodowego Centrum Badań i Rozwoju „Program Operacyjny Inteligentny Rozwój 2014-2020” z poddziałania Badania przemysłowe i prace rozwojowe realizowane przez przedsiębiorstwa Wnioskodawca otrzyma środki pieniężne z Unii Europejskiej.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro otrzymana w związku z realizacją projektu finansowanego ze środków Unii Europejskiej kwota dofinansowania będzie obejmowała wynagrodzenie, to otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie będzie przychodem z działalności gospodarczej na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie dodatkowym źródłem przychodu z działalności wykonywanej osobiście przez Wnioskodawcę.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy uznało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza:

• zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
  

• stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez Wnioskodawcę oraz
  

• zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazują pytania Wnioskodawcy w kontekście Jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko Wnioskodawcy.
  
  

Należy wskazać również, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.