Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.246.2016.2.AG
z 21 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia z dnia 29 lutego 2016 r. (data wpływu 9 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 czerwca 2016 r. (data wpływu 15 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z faktur wystawionych po śmierci spadkodawczyni na jej imię i nazwisko, a opłaconych przez spadkobiercę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków wynikających z faktur wystawionych po śmierci spadkodawczyni na jej imię i nazwisko, a opłaconych przez spadkobiercę.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 1 czerwca 2016 r., Nr 1061-IPTPB1.4511.246.2016.1.AG, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 1 czerwca 2016 r., a doręczono w dniu 6 czerwca 2016 r. Uzupełnienie ww. wniosku wpłynęło do tut. Organu w dniu 15 czerwca 2016 r., nadane zostało w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego w dniu 13 czerwca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą pod firmą: Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowe: … z siedzibą w …. Żona Wnioskodawcy … również prowadziła indywidualnie działalność gospodarczą pod firmą: Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe … z siedzibą w ….

Żona Wnioskodawcy zmarła w listopadzie 2015 r. Wnioskodawca, jako jedyny spadkobierca testamentowy, postanowił kontynuować działalność gospodarczą żony, w ramach własnej działalności gospodarczej. W tym celu złożył stosowne pismo do Naczelnika Urzędu Skarbowego w … o zamiarze kontynuowania działalności gospodarczej żony. Księgi rachunkowe firmy żony Wnioskodawcy zostały zamknięte na dzień jej śmierci. Po dacie śmierci żony Wnioskodawcy zaczęły spływać faktury kosztowe (np.: za media, telefony, leasing, surowce do produkcji, itp.), które dotyczyły zawartych zleceń zakupowych i umów o usługi z okresu, kiedy żona Wnioskodawcy żyła. Faktury zostały fizycznie doręczone po śmierci żony Wnioskodawcy, a tym samym, nie zostały ujęte w księgach rachunkowych firmy żony Wnioskodawcy. Należności z tych faktur zostały zapłacone przez samego Wnioskodawcę już po śmierci Jego żony.

W związku z wydłużonym sądowym postępowaniem spadkowym, ww. faktury były wystawiane na żonę Wnioskodawcy do końca lutego 2016 r.

Wnioskodawca dokonywał po śmierci żony spłaty odsetek od bankowego kredytu obrotowego udzielonego firmie żony Wnioskodawcy przez okres od listopada 2015 r. do czasu zakończenia sądowego postępowania spadkowego, tj. przepisania tych umów kredytowych na firmę Wnioskodawcy, które również nie były zaksięgowane w księgach rachunkowych zmarłej żony Wnioskodawcy.

W piśmie z dnia 10 czerwca 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą od dnia 29 października 2015 r. Przeważająca działalność to: PKD 17.21.Z - Produkcja papieru falistego i tektury falistej oraz opakowań z papieru i tektury. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Przychód z prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej jest opodatkowany według stawki 19% (podatek liniowy).

Żona Wnioskodawcy prowadziła działalność gospodarczą w takim samym zakresie jak Wnioskodawca, tj. - działalnością przeważającą była: PKD 17.21.Z - Produkcja papieru falistego i tektury falistej oraz opakowań z papieru i tektury. Żona Wnioskodawcy prowadziła księgi handlowe, a przychód z prowadzonej przez żonę Wnioskodawcy działalności był opodatkowany według stawki 19% (podatek liniowy).

Postępowanie spadkowe po zmarłej żonie Wnioskodawcy zostało zakończone – cały spadek odziedziczył Wnioskodawca.

Wnioskodawca dodał, że załącza do uzupełnienia szczegółowe zestawienie przykładowych faktur, które zostały wystawione na firmę Jego żony, lecz nie zostały ujęte w Jej księgach handlowych, a uregulowane zostały po śmierci żony przez samego Wnioskodawcę.

Jednocześnie wskazał, że podtrzymuje pytanie zadane w treści złożonego wniosku. Wnioskodawca doprecyzował przy tym, że zarówno zadane pytanie, jak też własne stanowisko (stan faktyczny) w sprawie, dotyczą wydatków związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez zmarłą żonę Wnioskodawcy i obejmują zakup materiałów produkcyjnych, usług transportowych w zakresie dostaw materiałów i sprzedaży produktów, usług leasingowych (leasing operacyjny) maszyn produkcyjnych, wózków widłowych, pojazdów, wydatków związanych z dostawą energii, zużyciem wody i wywozem nieczystości, usługami księgowymi, oraz odsetkami od kredytu wykorzystywanego na działalność żony, wynagrodzenia pracowników za listopad 2015 r. oraz innych, które zostały zapłacone przez samego Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy koszty dotyczące działalności firmy żony Wnioskodawcy, związane z zakupem surowców i usług świadczonych za życia i po śmierci żony Wnioskodawcy, gdy faktury je dokumentujące zostały fizycznie doręczone po śmierci żony Wnioskodawcy i zapłacone przez Wnioskodawcę po śmierci żony, stanowią koszty uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy i mogą zostać ujęte w ewidencji podatkowej Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty dotyczące firmy żony Wnioskodawcy i usług świadczonych za życia żony Wnioskodawcy, za które faktury je dokumentujące zostały fizycznie doręczone po śmierci żony i zapłacone przez Wnioskodawcę po śmierci żony, stanowią koszty uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy i mogą zostać ujęte w ewidencji podatkowej Wnioskodawcy. Powyższe wynika z faktu, że Wnioskodawca jest spadkobiercą żony i zgodnie z art. 97 ustawy Ordynacja Podatkowa, wstąpił w prawa i obowiązki żony związane z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą (sukcesja uniwersalna). Powyższe nastąpiło z chwilą śmierci żony i złożeniem stosownego oświadczenia Naczelnikowi Urzędu Skarbowego …. o zamiarze kontynuowania przez Wnioskodawcę firmy zmarłej żony.

Jednocześnie zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Nie budzi żadnych wątpliwości na gruncie obowiązujących przepisów prawa, że wydatki poniesione na media, telefony, wynagrodzenia pracowników itp., związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowią koszty uzyskania przychodu i mogą zostać ujęte w ewidencji podatkowej przedsiębiorcy (podatnika). Brak poniesienia przez Wnioskodawcę wydatków na uregulowanie faktur doręczonych po śmierci żony, utrudniłby lub wręcz uniemożliwił kontynuowanie działalności gospodarczej żony Wnioskodawcy. Brak uregulowania tych faktur skutkowałby powstaniem długów i wszczęciem przez kontrahentów postępowań windykacyjnych, sądowych i egzekucyjnych, a nawet mógłby skutkować złożeniem przez wierzycieli wniosku o upadłość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późń. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle powyższego, kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów, należy zatem ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W związku z tym, kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim.

W świetle powyższego, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

• faktycznego poniesienia wydatku,
  

• istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,
  

• braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,
  

• odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii sukcesji praw majątkowych przysługujących podatnikowi.

Przepisy dotyczące tej kwestii zawiera ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016, poz. 380). Stosownie do art. 8 § 1 ww. ustawy, każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną.

Przepis ten wskazuje, że zdolność prawna zostaje nabyta przez człowieka od momentu urodzenia do śmierci. Osoba fizyczna z chwilą śmierci traci zdolność by być podmiotem praw i obowiązków przewidzianych w przepisach prawa oraz adresatem tych praw i obowiązków.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej Kodeksu cywilnego - Spadki.

W myśl art. 922 § 2 tej ustawy, nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależne od tego, czy są one spadkobiercami.

Stosownie do art. 924 ww. ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast według art. 925 Kodeksu cywilnego, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

W świetle przepisów ustawy Kodeks cywilny spadkobiercy nabywają spadek w stanie istniejącym w chwili jego otwarcia, tj. śmierci spadkodawcy, nabycie spadku następuje automatycznie, z mocy ustawy. Przy czym, do czasu postanowienia o nabyciu spadku oraz dokonania działu spadku majątek składający się na firmę spadkodawcy stanowi masę spadkową. Ponadto przepisy ww. ustawy wskazują, że spadkobiercy zawsze przejmują prawa i obowiązki majątkowe.

Natomiast sukcesja praw i obowiązków wynikająca z przepisów prawa podatkowego jest możliwa na podstawie i w granicach określonych przez przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.).

Stosownie do przepisu art. 97 § 1 tej ustawy, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

W myśl art. 97 § 2 ww. ustawy, jeżeli, na podstawie przepisów prawa podatkowego, spadkodawcy przysługiwały prawa o charakterze niemajątkowym, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, uprawnienia te przechodzą na spadkobierców pod warunkiem dalszego prowadzenia tej działalności na ich rachunek.

W świetle powyższych przepisów ustawy Ordynacja podatkowa, spadkobiercy podatnika przejmują przewidziane przepisami prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy, a w przypadku kontynuowania przez spadkobierców, na ich własny rachunek działalności spadkodawcy, przechodzą na następców prawnych również przewidziane przepisami prawa podatkowego, przysługujące spadkodawcy uprawnienia o charakterze niemajątkowym (przy czym, dotyczy to tylko uprawnień związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą).

W prawie podatkowym nie zdefiniowano pojęcia praw „majątkowych”, ani też „niemajątkowych”. Co do zasady, za prawa majątkowe uważa się takie prawa, które mają przede wszystkim materialny i wymierny kształt. Przejawiają się one w szczególności w obowiązku zapłaty podatku, prawie do zwrotu nadpłaconego podatku, czy też prawie do ulgi podatkowej. Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że prawem majątkowym jest również prawo ujęcia w kosztach uzyskania przychodów, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatków poniesionych pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskanego przez spadkobiercę z tytułu uregulowania zobowiązań zaciągniętych przez spadkodawcę, w tym m.in. z tytułu zakupionych przez spadkodawcę materiałów i usług.

Natomiast, prawa niemajątkowe stanowią przedmiot sukcesji podatkowej jedynie w przypadku, gdy są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zatem, mogą to być prawa związane z uzyskanymi przez spadkodawcę patentami, licencjami, prawo do złożenia korekty deklaracji, czy zeznania, prawo do złożenia odwołania, czy też skargi od decyzji.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. produkcja papieru falistego i tektury falistej oraz opakowań z papieru i tektury. W analogicznym zakresie prowadziła działalność gospodarczą żona Wnioskodawcy. W listopadzie 2015 r. żona Wnioskodawcy zmarła. Księgi rachunkowe prowadzone dla potrzeb działalności gospodarczej prowadzonej przez firmę żony zostały zamknięte na dzień jej śmierci. Wnioskodawca, jako jedyny spadkobierca testamentowy, postanowił kontynuować działalność gospodarczą żony, o czym zawiadomił właściwy Urząd Skarbowy. Po śmierci żony wpłynęły faktury za nabyte przez żonę materiały produkcyjne, usługi transportowe w zakresie dostaw materiałów i sprzedaży produktów, usługi leasingowe maszyn produkcyjnych, wózków widłowych, pojazdów oraz związane z dostawą energii, zużyciem wody, wywozem nieczystości, usługami księgowymi oraz odsetkami od kredytu wykorzystywanego na działalność żony, wynagrodzenia pracowników za listopad 2015 r. oraz inne. Należności z tych faktur zostały zapłacone przez Wnioskodawcę, po śmierci Jego żony.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca, jako spadkobierca, przejął firmę zmarłej w listopadzie 2015 r. żony i kontynuuje prowadzoną przez żonę działalność gospodarczą w ramach własnej działalności gospodarczej, i w związku z powyższym ponosił wydatki na uregulowanie należności wynikających z faktur wystawionych na imię i nazwisko zmarłej żony, doręczonych po jej śmierci, związanych z zakupem przez żonę materiałów produkcyjnych, usług transportowych w zakresie dostaw materiałów i sprzedaży produktów, usług leasingowych maszyn produkcyjnych, wózków widłowych, pojazdów, wydatki związane z dostawą energii, zużyciem wody i wywozem nieczystości, usługami księgowymi, wynagrodzeniami pracowników za listopad 2015 r. oraz odsetkami od kredytu wykorzystywanego na działalność żony, to wydatki te stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu i mogą zostać ujęte w prowadzonej przez Niego ewidencji podatkowej, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 97 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Ponadto nadmienia się, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do oceny załączonych do wniosku dokumentów, m.in. postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 8 grudnia 2015 r., zestawienia przykładowych faktur. Tut. Organ jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę oraz Jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.