2016.06.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/4512-1-132/16-4/AG
z 20 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2016 r. (data wpływu 6 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 8 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku przy sprzedaży apartamentów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania 8% stawki podatku przy sprzedaży apartamentów. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 8 czerwca 2016 r.) o wskazanie sposobu doręczenia rozstrzygnięcia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (Spółka) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje inwestycję budowlaną w A. polegającą na wybudowaniu budynku mieszkalnego, czyli obiektu budowlanego, w którym co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej będzie wykorzystywana do celów mieszkalnych.

Budynek będzie składał się z piwnicy wraz z parkingiem podziemnym i pomieszczeniami technicznymi oraz 3 kondygnacji nadziemnych, w których będzie się znajdowało 46 apartamentów mieszkalnych.

Piwnica wraz z parkingiem podziemnym – całkowita powierzchnia 871,67 m ².
Parter – parter będzie miał całkowitą powierzchnię około 622 m² i na jego powierzchnię składać się będzie 14 apartamentów mieszkalnych o powierzchni od około 23 m² do około 46 m². Lokale będą w pełni przystosowane dla potrzeb mieszkaniowych, tj. w każdym z nich będą znajdowały się sypialnie, powierzchnie dzienne, odrębne łazienki oraz aneksy kuchenne.
1 piętro – to całkowita powierzchnia około 619,08 m² składająca się z 16 apartamentów o powierzchni od około 23 m² do około 46 m². Lokale będą w pełni przystosowane dla potrzeb mieszkaniowych, tj. w każdym z nich będą znajdowały się sypialnie, powierzchnie dzienne, odrębne łazienki oraz aneksy kuchenne.
Poddasze – to 16 apartamentów o powierzchni od około 24 m² do około 46 m². Lokale będą w pełni przystosowane dla potrzeb mieszkaniowych, tj. w każdym z nich będą znajdowały się sypialnie, powierzchnie dzienne, odrębne łazienki oraz aneksy kuchenne.

W celu potwierdzenia prawidłowej klasyfikacji przedmiotowego budynku, jako budynku mieszkalnego, dla celów podatku VAT, Spółka wystąpiła w dniu 18 marca 2016 r., ze stosownym wnioskiem do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego załączając przy tym dokumentację projektową inwestycji, w tym rzuty poszczególnych pięter. W odpowiedzi na złożony wniosek, w dniu 21 kwietnia 2016 r. została wydana informacja potwierdzająca klasyfikację budynków . W informacji tej Urząd Statystyczny stwierdził, że:

„wymieniony w piśmie budynek, w którym co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej przeznaczona będzie na apartamenty, wykorzystywane do celów mieszkalnych, mieści się w grupowaniu PKOB grupa 112 klasa 1122 Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy dotychczas realizowana sprzedaż apartamentów na cele mieszkalne (umowy deweloperskie) w opisanym stanie sprawy mogła korzystać z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 8%?
Czy planowana dalsza sprzedaż apartamentów na cele mieszkalne (umowy deweloperskie, umowy przenoszące własność) w opisanym stanie sprawy będzie mogła korzystać z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż apartamentów stanowiących samodzielne lokale o charakterze mieszkalnym w opisanym budynku powinna korzystać z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 8%. Poniżej Spółka szczegółowo uzasadnia swoje stanowisko.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 23%. Ustawodawca przewidział jednak preferencyjne stawki opodatkowania dla wybranych grup towarów i usług, obniżone do wysokości 8%, 5%, 3% i 0%. Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, stawkę podatku 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, rozumie się natomiast m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264. Jednocześnie, zgodnie z art. 41 ust. 12b pkt 2 ustawy o VAT, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m² .

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, należy rozumieć budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Na gruncie przedstawionych regulacji, sprzedaż apartamentów, które powstają w wyniku realizowanej przez Spółkę inwestycji, będzie opodatkowana stawką VAT 8%, jeżeli spełnione zostaną łącznie następujące warunki:

budynek, w którym będą znajdować się sprzedawane apartamenty, będzie stanowić obiekt budownictwa mieszkaniowego (tj. budynek mieszkalny stałego zamieszkania sklasyfikowany w PKOB w dziale 11);
apartamenty będą stanowić części obiektów budownictwa mieszkaniowego, które mogą być odrębnym przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu VAT;
powierzchnia użytkowa apartamentu mieszkalnego nie przekracza 150 m²;
apartament będzie przeznaczony na cele mieszkaniowe nabywcy;
apartamenty nie będą stanowić lokali użytkowych.

Jak zostało wskazane w stanie sprawy, Spółka otrzymała informację wydaną przez Urząd Statystyczny , dotyczącą klasyfikacji na gruncie PKOB budynku, który zostanie wybudowany w wyniku inwestycji Spółki. W informacji tej stwierdzono, że przedmiotowy budynek powinien być klasyfikowany jako budynek mieszkalny (dział 11 PKOB) w przypadku łącznego spełnienia dwóch warunków: przeważająca część powierzchni użytkowej budynku będzie przeznaczona na apartamenty (każdy z łazienką i kuchnią), oraz apartamenty te będą wykorzystywane do celów mieszkalnych (tj. mieszkania, w których nabywcy będą mogli na stałe przebywać).

Spółka zwraca uwagę, że w opisywanym budynku apartamenty (każdy z łazienką i kuchnią lub aneksem kuchennym) będą zajmować ponad 50% całkowitej powierzchni użytkowej budynku. Tym samym, przeważająca część powierzchni użytkowej budynku będzie zajęta przez apartamenty. Spełniony będzie tym samym pierwszy spośród sformułowanych przez Urząd Statystyczny warunków, niezbędnych do zakwalifikowania mającego powstać budynku jako budynku mieszkalnego (dział 11 PKOB).

Żaden lokal nie przekroczy powierzchni użytkowej 150 m².

Odnosząc się natomiast do kryterium przeznaczenia apartamentów na cele mieszkalne, wskazać należy, że apartamenty będą mieć postać samodzielnych lokali o charakterze mieszkalnym. Apartamenty te będzie cechować pełna funkcjonalność mieszkalna, tj. będą posiadać doprowadzone przyłącza wszystkich mediów, pomieszczenia sanitarne (łazienki i toalety), aneksy kuchenne lub osobne kuchnie oraz pokoje. Apartamenty będą tym samym przystosowane do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Powyższa funkcjonalność apartamentów powoduje, że ich nabywcy będą mogli w nich na stałe przebywać, realizując swoje potrzeby mieszkaniowe, co przesądza o mieszkaniowym charakterze lokali.

Podsumowując, w ocenie Spółki, mając na uwadze wszystkie okoliczności przedstawione we wniosku, nie powinno budzić żadnych wątpliwości, że dostawa lokali wybudowanych w ramach realizowanej przez Spółkę inwestycji powinna podlegać opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8%. Przesądza o tym mieszkalny charakter powstającego budynku oraz znajdujących się w nim lokali, a także treść klasyfikacji statystycznej posiadanej przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Dla prawidłowego określenia wysokości stawki podatku od towarów i usług od czynności, których przedmiotem są poszczególne towary i usługi, ustawodawca odsyła częstokroć do klasyfikacji statystycznych wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, powołując w przepisach dotyczących obniżonych stawek podatku, zwolnień od podatku oraz w załącznikach do ustawy symbole PKWiU.

Wskazać należy, że od 1 stycznia 2016 r. klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zaznaczyć należy, że zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże, stosownie do art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Art. 41 ust. 12 ustawy stanowi, że stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym – art. 41 ust. 12b ustawy – nie zalicza się:

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Według art. 41 ust. 12c ustawy – w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy – przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.):

budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów;
budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Według ww. rozporządzenia w sprawie PKOB, stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków:

budynki mieszkalne jednorodzinne – 111;
budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112, w tym budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122);
budynki zbiorowego zamieszkania – 113.

W grupie 111 mieści się klasa: 1110 – budynki mieszkalne jednorodzinne, z kolei w grupie 112 sklasyfikowane są klasy: 1121 – budynki o dwóch mieszkaniach, 1122 – budynki o trzech i więcej mieszkaniach.

W dziale 11 PKOB, grupa 111 sklasyfikowane zostały „Budynki mieszkalne jednorodzinne” (PKOB 1110). Jak wynika z objaśnień do klasyfikacji, klasa ta obejmuje:

samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domy wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych, rezydencje wiejskie, domy letnie, itp.;
domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Zastrzeżono przy tym jednocześnie, że klasa ta nie obejmuje:

Budynków gospodarstw rolnych (1271),
Budynków o dwóch mieszkaniach (1121),
Budynków o trzech i więcej mieszkaniach (1122).

Z kolei, pod symbolem 112 zaklasyfikowano „budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe”. Grupa ta obejmuje: klasę 1121 – budynki samodzielne, domy bliźniacze lub szeregowe o dwóch mieszkaniach i klasę 1122 – budynki mieszkalne pozostałe, takie jak: budynki mieszkalne, o trzech i więcej mieszkaniach.

Przy czym wskazane wyżej klasy nie obejmują: budynków zbiorowego zamieszkania (1130), hoteli (1211) oraz schronisk młodzieżowych, schronisk górskich, domków kempingowych, domów wypoczynkowych (1212).

Podkreślić należy, że obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego. Decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Spółka) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje inwestycję budowlaną polegającą na wybudowaniu budynku mieszkalnego, czyli obiektu budowlanego, w którym co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej będzie wykorzystywana do celów mieszkalnych. Budynek będzie składał się z piwnicy wraz z parkingiem podziemnym i pomieszczeniami technicznymi oraz 3 kondygnacji nadziemnych, w których będzie się znajdowało 46 apartamentów mieszkalnych.

Piwnica wraz z parkingiem podziemnym – całkowita powierzchnia 871,67 m².
Parter – parter będzie miał całkowitą powierzchnię około 622 m² i na jego powierzchnię składać się będzie 14 apartamentów mieszkalnych o powierzchni od około 23 m² do około 46 m². Lokale będą w pełni przystosowane dla potrzeb mieszkaniowych, tj. w każdym z nich będą znajdowały się sypialnie, powierzchnie dzienne, odrębne łazienki oraz aneksy kuchenne.
1 piętro – to całkowita powierzchnia około 619,08 m² składająca się z 16 apartamentów o powierzchni od około 23 m² do około 46 m². Lokale będą w pełni przystosowane dla potrzeb mieszkaniowych, tj. w każdym z nich będą znajdowały się sypialnie, powierzchnie dzienne, odrębne łazienki oraz aneksy kuchenne.
Poddasze – to 16 apartamentów o powierzchni od około 24 m² do około 46 m². Lokale będą w pełni przystosowane dla potrzeb mieszkaniowych, tj. w każdym z nich będą znajdowały się sypialnie, powierzchnie dzienne, odrębne łazienki oraz aneksy kuchenne.

W planowanym budynku całkowita powierzchnia lokali mieszkalnych będzie przekraczała połowę całkowitej powierzchni użytkowej budynku. Żaden z apartamentów nie będzie przekraczał powierzchni 150 m², zatem wszystkie apartamenty zbywane na potrzeby mieszkaniowe nabywców można objąć społecznym programem mieszkaniowym. W konsekwencji sprzedaż takich lokali będzie opodatkowana 8% stawką podatku VAT, a to na podstawie art. 41 ust. 2, 12 i 12a ustawy o VAT. W celu potwierdzenia prawidłowej klasyfikacji przedmiotowego budynku, jako budynku mieszkalnego dla celów podatku VAT, Spółka wystąpiła w dniu 18 marca 2016 r., ze stosownym wnioskiem do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego załączając przy tym dokumentację projektową inwestycji, w tym rzuty poszczególnych pięter. W odpowiedzi na złożony wniosek, w dniu 21 kwietnia 2016 r. została wydana informacja potwierdzająca klasyfikację budynków. W informacji tej Urząd Statystyczny stwierdził, że:

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 8% przy sprzedaży apartamentów.

W tym miejscu zwrócić należy uwagę, że ustawodawca, w powołanym wyżej art. 41 ust. 12-12c, przyznał prawo do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT w wysokości 8% m.in. do dostawy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zaliczając jednocześnie do tego budownictwa m.in. obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych.

W celu zastosowania prawidłowej stawki podatku niezbędnym jest zatem określenie, jakie dany lokal spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe. W związku z powyższym, aby dostawa przez Wnioskodawcę wskazanych lokali w budynkach mieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 11 korzystała z preferencyjnej stawki podatku 8%, lokale te muszą być uznane za lokale mieszkalne.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2015 r., poz. 1892).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy – samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3 cyt. ustawy).

Natomiast z ust. 4 powołanego artykułu wynika, że do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane „pomieszczeniami przynależnymi”.

Zwrócić należy uwagę, że definicję pojęcia „mieszkania” zawiera również § 3 pkt 9 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422). Zgodnie z tą definicją, przez mieszkanie należy rozumieć zespół pomieszczeń mieszkalnych i pomocniczych, mający odrębne wejście, wydzielony stałymi przegrodami budowlanymi, umożliwiający stały pobyt ludzi i prowadzenie samodzielnego gospodarstwa domowego.

Pod pojęciem „pomieszczenia mieszkalnego” – zgodnie z § 3 pkt 10 wskazanego wyżej rozporządzenia – należy rozumieć pokoje w mieszkaniu, a także sypialnie i pomieszczenia do dziennego pobytu ludzi w budynku zamieszkania zbiorowego.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o własności lokali – odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

Z powyższych przepisów wynika, że odrębną nieruchomość może stanowić samodzielny lokal, a dla powstania odrębnej własności lokali niezbędny jest wpis do księgi wieczystej mający charakter konstytutywny. Bez wpisu do księgi wieczystej odrębna własność lokalu (części budynku) nie może skutecznie powstać. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług lokal ten staje się odrębnym od budynku towarem i stanowi samodzielny przedmiot czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Ze złożonego wniosku wynika, że apartamenty powstające w ramach inwestycji Spółki, składają się/będą składały się z zespołu izb (sypialnie, powierzchnie dzienne, łazienki oraz aneksy kuchenne) służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Ponadto, z opisu sprawy wynika, że powierzchnia użytkowa każdego z lokali nie będzie przekraczać 150 m² (tj. powierzchnia lokali będzie wynosić od 23 m² do 46 m²). Jednocześnie należy podkreślić, że w opisywanym budynku całkowita powierzchnia lokali mieszkalnych (każdy z sypialnią, powierzchnią dzienną, odrębną łazienką oraz aneksem kuchennym) będzie przekraczała połowę całkowitej powierzchni użytkowej budynków. Tym samym, przeważająca część powierzchni użytkowej budynków będzie zajęta przez apartamenty, przesądzając o zakwalifikowaniu budynku jako budynku mieszkalnego (dział 11 PKOB).

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że skoro – jak wskazał Wnioskodawca – przedmiotem sprzedaży są/będą samodzielne lokale mieszkalne mieszczące się w budynkach zaklasyfikowanych w grupie 112 klasa 1122 „Budynki o trzech i więcej mieszkaniach”, to sprzedaż przedmiotowych lokali (apartamentów) korzysta/będzie korzystać z preferencyjnej stawki podatku VAT w wysokości 8%, stosownie do art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

W konsekwencji:

dotychczas realizowana przez Wnioskodawcę sprzedaż apartamentów (stanowiących samodzielne lokale o charakterze mieszkalnym) wskazanych w opisie sprawy, mogła korzystać z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 8%,
planowana sprzedaż apartamentów (stanowiących samodzielne lokale o charakterze mieszkalnym) wskazanych w opisie sprawy, będzie mogła korzystać z preferencyjnej stawki VAT w wysokości 8%.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin