2016.06.14 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-364/16-2/AMN
z 14 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2016 r. (data wpływu 5 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką akcyjną prowadzącą działalność gospodarczą w sporcie profesjonalnym, tj. prowadzącą profesjonalny klub piłkarski, w ramach którego jedna z drużyn (I Drużyna) uczestniczy w zawodach sportowych organizowanych w ramach Ekstraklasy - najwyższej klasy rozgrywek piłkarskich w Polsce (dalej: Klub).

Zgodnie ze Statutem, przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest między innymi: Działalność obiektów sportowych (PKD 93.11.Z), Działalność klubów sportowych (PKD 93.12.Z), Pozostała działalność związana ze sportem (PKD 93.19.Z), Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna (PKD 93.29.Z); (wg PKWiU w grupowaniu 93.1 Usługi związane ze sportem). Wnioskodawca realizuje swoje cele między innymi poprzez uczestnictwo w rozgrywkach oraz zawodach sportowych w piłce nożnej, w tym w najwyższej klasie rozgrywek piłkarskich w Polsce (Ekstraklasa), organizowanie zawodów i imprez sportowych oraz rekreacyjnych, prowadzenie działalności szkoleniowej, prowadzenie działalności marketingowej oraz świadczenie usług reklamowych.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT, czynnym.

Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną VAT, między innymi w zakresie:

sprzedaży biletów wstępu na zawody sportowe w ramach ww. rozgrywek,
sprzedaży praw do rejestracji poszczególnych sportowców innym klubom piłkarskim (na zasadzie odpłatnych transferów czasowych lub definitywnych),
sprzedaży usług reklamowych,
wynajmu nieruchomości.

W związku z prowadzeniem ww. klubu piłkarskiego, Wnioskodawca zawiera umowy ze sportowcami (zwanymi dalej piłkarzami lub zawodnikami), którzy zawodowo trudnią się grą w piłkę nożną. Na podstawie ww. umów, piłkarze świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi sportowe, które polegają na profesjonalnym uprawianiu piłki nożnej, tj. na grze w piłkę nożną na rzecz drużyn piłkarskich.

Umowy, które zawierane są przez Wnioskodawcę z ww. piłkarzami, mają charakter umów o świadczenie usług, do których stosowane są - zgodnie z art. 750 kodeksu cywilnego - przepisy dotyczące zlecenia.

Poszczególni piłkarze grający w drużynie piłkarskiej Wnioskodawcy, zamierzają rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej na własny rachunek, która obejmowałaby świadczenie usług polegających na profesjonalnym uprawianiu sportu, tj. grze w piłkę nożną dla drużyny piłkarskiej Wnioskodawcy. Poszczególni piłkarze zamierzają zarejestrować działalność jako działalność jednoosobową i złożyć wniosek do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej o wpis tej działalności.

Piłkarze, jako przedsiębiorcy, sami będą zobowiązani zadbać o właściwe przygotowanie do świadczenia tych usług na możliwie najwyższym poziomie (np.: zatrudnianie menadżerów, dietetyków, masażystów, opieka prawnicza, itp.).

Po rozpoczęciu przez ww. piłkarzy działalności gospodarczej, Wnioskodawca zamierza zawrzeć z piłkarzami umowy zlecenia na profesjonalne uprawianie piłki nożnej w ramach tej działalności.

W umowie nie zostaną zawarte postanowienia, w ramach których Wnioskodawca wziąłby na siebie jakąkolwiek odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez zawodnika na rzecz Wnioskodawcy. Zatem, w ramach umowy, każdy piłkarz znaczną część czynności będzie wykonywał bez pozostawania pod kierownictwem Wnioskodawcy, w czasie i miejscu dowolnie przez piłkarza wybranym.

Na podstawie umowy, każdy piłkarz zobowiąże się między innymi do:

reprezentowania barw Klubu w charakterze piłkarza, w zespole lub zespołach piłki nożnej, na zasadzie wyłączności, w krajowych lub międzynarodowych rozgrywkach sportowych, jak również w ramach wszelkich zajęć treningowych, czy innych zajęć sportowych organizowanych przez Klub,
przestrzegania sportowego trybu życia i utrzymania kondycji fizycznej na poziomie niezbędnym dla prawidłowego wykonywania usług na rzecz Wnioskodawcy,
udostępnienia Wnioskodawcy swojego wizerunku do celów komercyjnych związanych z działalnością Wnioskodawcy oraz sponsorów Wnioskodawcy,
przestrzegania przepisów gry w piłkę nożną,
dokładania najwyższej staranności w wykonywaniu zobowiązań jako zawodnik, w zakresie świadczonych usług, w związku z reprezentowaniem barw Klubu w rozgrywkach oraz udziałem we wszelkich zajęciach sportowych wskazanych przez Klub,
wszechstronnego rozwoju umiejętności sportowych; w tym zakresie szereg czynności piłkarz będzie wykonywał we własnym zakresie, w czasie i miejscu wybranym przez piłkarza dowolnie (piłkarz będzie miał w powyższym zakresie pełną dowolność),
brania aktywnego udziału w procesie szkoleniowym Klubu oraz we współzawodnictwie sportowym, zgodnie z instrukcjami sztabu szkoleniowego Klubu,
przestrzegania regulaminów sportowych i zasad rywalizacji sportowej,
udziału w zawodach i maksymalizowania wyników sportowych.

Wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług przez piłkarzy składać się będzie z dwóch części: wynagrodzenia zasadniczego oraz wynagrodzenia premiowego uzależnionego od osiąganych przez Wnioskodawcę oraz piłkarzy wyników.

Wynagrodzenie zasadnicze wypłacane będzie w okresach miesięcznych, na podstawie faktur wystawianych przez piłkarzy w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez piłkarza. Ponadto, umowa przewidywać będzie comiesięczną wypłatę wynagrodzeń premiowych.

Piłkarze zamierzają przychody uzyskane w związku z zawartymi w ramach działalności gospodarczej umowami zlecenia o profesjonalne uprawianie piłki nożnej, zaliczyć do przychodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których umowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT. Zamierzają też dokonać rejestracji jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy VAT.

10.

Wnioskodawca jest zainteresowany takim prowadzeniem I Drużyny, które zapewni Wnioskodawcy walkę o tytuł mistrzowski (mistrzostwo Polski) w rozgrywkach Ekstraklasy oraz walkę o zwycięstwa w innych rozgrywkach, w tym międzynarodowych. W tym celu Wnioskodawca planuje podjąć współpracę z piłkarzami, którzy świadczyć będą profesjonalne usługi w oparciu o własne umiejętności oraz starania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy w opisanym stanie faktycznym klub sportowy jest/będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaconych zobowiązań za świadczone usługi w ramach profesjonalnego kontraktu piłkarskiego - umowa o świadczenie usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego Wnioskodawca nie jest/nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu wypłaconych zobowiązań za świadczone usługi w ramach profesjonalnego kontraktu piłkarskiego - umowa o świadczenie usług.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy PIT, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskiwany przez profesjonalnego piłkarza na podstawie umowy zlecenia o profesjonalne uprawianie sportu, w przedmiotowym przypadku piłki nożnej, zawartej z klubami piłkarskimi może zostać zaliczony do przychodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT, jeżeli piłkarz będzie prowadził działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polegającą na profesjonalnym uprawianiu sportu i będzie spełniał warunki, o których umowa w art. 5a pkt 6 ustawy PIT, a nadto nie będzie spełniał warunków, o których mowa w 5b ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, piłkarze sami będą decydować o sposobie opodatkowania swoich dochodów, sami będą zobowiązani do nauczania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy według wybranej przez siebie formy opodatkowania. Nie będą spełnione dla Wnioskodawcy przesłanki art. 31 ustawy PIT, zatem Wnioskodawca nie będzie występować w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21. 52. 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

działalność wykonywana osobiście,
pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z dokonanym przez ustawodawcę podziałem źródeł przychodów (art. 10 ust. 1 ustawy PIT), działalność wykonywana osobiście oraz działalność gospodarcza stanowią odrębne źródła przychodów. Zatem - co do zasady - nie są przychodami z działalności gospodarczej takie przychody, które zostały zaliczone do pozostałych źródeł przychodów znajdujących się w katalogu źródeł przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ww. ustawy), tj. m.in. do przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Zgodnie z art. 13 pkt 2 ustawy PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy PIT, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą rozumie się działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

− prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Powyższą definicję uzupełnia regulacja zawarta w art. 5b ust. 1 ustawy PIT, mianowicie za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie zaś z art. 13 pkt 8 ustawy PIT, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością

− z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9, a więc przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Na gruncie powyższych przepisów prawa pojawiły się wątpliwości w zakresie kwalifikacji przychodów do właściwego źródła w sytuacji, gdy przychody uzyskiwane przez podatnika są wymienione w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście i jednocześnie działalność prowadzona przez podatnika spełnia warunki określone w definicji działalności gospodarczej. W związku z powstałymi wątpliwościami Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 22 maja 2014 r. Nr DD2/033/30/KBF/14/RD-47426 wskazał, że jeżeli podatnik uzyskuje przychody w warunkach spełniających przesłanki działalności gospodarczej, to może zakwalifikować te przychody do źródła „działalność gospodarcza”, nawet w sytuacji, gdy wymienione są w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Do takiego wniosku prowadzi analiza art. 13 pkt 8 i 9 oraz art. 41 ust. 2 ustawy PIT. Tylko bowiem w art. 13 pkt 9 ustawodawca wyraźnie zastrzegł, że przychody w nim wymienione zawsze będą kwalifikowane do źródła przychodów „działalność wykonywana osobiście”, nawet jeżeli będą uzyskiwane w ramach działalności gospodarczej - wskazał zatem, że „Ponadto analiza brzmienia niektórych przepisów ustawy PIT (np. art. 13 pkt 8 i 9 oraz art. 41 ust. 2 ustawy PIT) pozwala na uznanie, że podatnik może, jeżeli uzyskuje przychody w warunkach spełniających przesłanki działalności gospodarczej, zakwalifikować te przychody do źródła - działalność gospodarcza, nawet w sytuacji gdy wymienione są w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście. W art. 13 pkt 8 ustawy PIT wymienione są przychody z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, które w określonych sytuacjach zaliczane są do działalności wykonywanej osobiście. Ustawodawca wyraźnie zastrzegł, że przepis nie dotyczy przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Wynika z tego, że ustawodawca dopuszcza możliwość zaliczenia takich przychodów do działalności gospodarczej, jeżeli są uzyskiwane w warunkach spełniających przesłanki działalności gospodarczej. Natomiast w art. 13 pkt 9 ustawy PIT ustawodawca zastrzegł, że przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, nawet jeżeli umowy te będą zawierane w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, zawsze będą zakwalifikowane do źródła przychodów - działalność wykonywana osobiście. Takiego zastrzeżenia nie ma w przypadku innych rodzajów przychodów wymienionych w art. 13 ustawy PIT, co oznacza, że ustawodawca dopuszcza możliwość zaliczenia tych przychodów do źródła - działalność gospodarcza. Kolejnym argumentem jest brzmienie art. 41 ust. 2 ustawy PIT. Przepis ten stanowi, że płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i pkt 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej.” Podsumowując, Minister Finansów stwierdził, że zasadniczo każdy podatnik uzyskujący przychody z tytułów wymienionych w art. 13 pkt 2-8 ustawy PIT, może te przychody zaliczyć do działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy PIT, ale pod warunkiem, że nie zachodzą łącznie przesłanki wynikające z art. 5b ust. 1 tej ustawy. Powyższe stanowisko Wnioskodawcy zostało wyrażone nie tylko we wspomnianej już wyżej interpretacji ogólnej Ministra Finansów, lecz ponadto zostało potwierdzone w wielu interpretacjach indywidualnych, a także w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 czerwca 2015 r., sygn. akt II FPS 1/15 o następującej treści: „Przychody sportowców mogą być zaliczone do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. l76 ze zm.), jeżeli działalność sportowca spełnia kryteria określone w art. 5a pkt 6 tej ustawy i nie spełnia kryteriów z art. 5b ust. 1 tej ustawy”. Z powyższego wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyklucza, aby przychody uzyskiwane z działalności wykonywanej osobiście zaliczać do przychodów z działalności gospodarczej, w sytuacji gdy działalność ta jest prowadzona w warunkach spełniających przesłanki „działalności gospodarczej”. Powyższy sposób kwalifikacji należy stosować wobec wszystkich grup zawodowych wymienionych w art. 13 pkt 2-8 ustawy PIT a zatem także wobec sportowców wykonujących dane czynności w ramach prowadzonych przez nich pozarolniczej działalności gospodarczej. Jak czytamy w ww. uchwale NSA „Ustawodawca jak wskazano wyżej, pozostawił swobodę wyboru formy działania sportowca osobom zainteresowanym, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 20 i art. 65 ust. 1 Konstytucji RP. Nie ma w związku z tym przeszkód, aby indywidualny zawodnik prowadził działalność gospodarczą, której przedmiotem będzie świadczenie usług w postaci jego udziału w określonych zawodach sportowych w barwach określonego klubu. Działanie takie mieści się w zakresie swobody działalności gospodarczej, wynikającej z art. 6 ust 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (...) Nie stanowi przy tym przeszkody dla uznania takiej działalności za gospodarczą fakt, że dla zleceniodawcy istotne jest, aby usługę świadczył konkretny zawodnik. Działalność gospodarcza może mieć przymiot osobistego jej wykonywania (przykładowo działalność krawca miarowego, fryzjera, gdzie istotne dla klienta może być uszycie, skrojenie ubrania, ścięcie włosów przez konkretną osobę, jedynie z pomocą innych osób), cecha ta nie jest jednak niezbędna dla tego rodzaju aktywności (…).

Jeżeli sportowiec świadczy na rzecz klubu usługi sportowe w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 5a pkt 6 i art. 5b ust. 1 u.p.d.o.f), to przychody z tego tytułu nie stanowią przychodów z uprawiania sportu i powinny być zaliczone do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.).”

Przychody zawodników sportowych mogą być zatem kwalifikowane zarówno do działalności gospodarczej jak i działalności wykonywanej osobiście. Zależy to od warunków, w jakich zawodnik świadczy usługi polegające na uprawianiu sportu. Kluczowe znaczenie ma tutaj okoliczność, czy umowa zlecenia zawarta przez Wnioskodawcę z piłkarzem jest związana z prowadzoną przez piłkarza działalnością gospodarczą i co jest przedmiotem tej działalności. Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zatem przeszkód, aby dochody z działalności wykonywanej osobiście kwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej, jeżeli są uzyskiwane w warunkach spełniających przesłanki działalności gospodarczej. Taka sytuacja dotyczyć będzie sportowców prowadzących działalność gospodarczą, świadczących usługi sportowe na rzecz klubów w ramach kontraktów zawartych z nimi jako z podmiotami gospodarczymi. Przychody uzyskiwane w takich warunkach można kwalifikować do działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy takiej też kwalifikacji należy dokonać w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego. Skoro bowiem piłkarz prowadzi/będzie prowadził działalność gospodarczą, która obejmuje/będzie obejmowała świadczenie usług polegających na profesjonalnym uprawianiu sportu, tj. grze w piłkę nożną na rzecz drużyny piłkarskiej. Wnioskodawcy, jak też udostępnienia swojego wizerunku do celów komercyjnych, to przychody piłkarza z tytułu umów zlecenia o profesjonalne uprawianie piłki nożnej zawartych w ramach tej działalności mogą być zaliczone do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem, Wnioskodawca jest w pełni uprawniony do tego aby zawierać z profesjonalnymi piłkarzami umowy o świadczenie usług zawieranej w ramach prowadzonej przez ww. piłkarzy jednoosobowej działalności gospodarczej. Zawarcie takich umów i złożenie oświadczeń przez poszczególnych piłkarzy, że taką właśnie działalność prowadzą - a więc, że świadczone usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej - pozwali na uznanie, iż Wnioskodawca nie jest/nie będzie zobowiązany jako płatnik do obliczania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Potwierdza to zarówno wskazana wyżej interpretacja ogólna Ministra Finansów („Kolejnym argumentem jest brzmienie art. 41 ust. 2 ustawy PIT. Przepis ten stanowi, że płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 2 i pkt 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej”), jak też interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 listopada 2015 r., nr IPTPB1/4511-562/15-2/MAP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychody są:

działalność wykonywana osobiście,
pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

Zgodnie z art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zatem – co do zasady − nie są przychodami z działalności gospodarczej takie przychody, które zostały zaliczone przez ustawodawcę do pozostałych źródeł przychodów znajdujących się w katalogu źródeł przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ww. ustawy), tj. m.in. do przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Ustawodawca wyraźnie bowiem rozróżnił w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródła przychodu, m.in. działalność wykonywaną osobiście oraz pozarolniczą działalność gospodarczą; dokonany podział ma charakter rozłączny.

W myśl art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Stosownie do art. 41 ust. 2 cyt. ustawy, płatnicy nie są obowiązani do poboru zaliczek od należności z tytułów, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i pkt 8, jeżeli podatnik złoży oświadczenie, że wykonywane przez niego usługi wchodzą w zakres prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką akcyjną prowadzącą działalność gospodarczą w sporcie profesjonalnym, tj. prowadzącą profesjonalny klub piłkarski. W związku z prowadzeniem klubu piłkarskiego, Wnioskodawca zawiera umowy ze sportowcami (piłkarzami, zawodnikami), którzy zawodowo trudnią się grą w piłkę nożną. Na podstawie ww. umów, piłkarze świadczą na rzecz Wnioskodawcy usługi sportowe, które polegają na profesjonalnym uprawianiu piłki nożnej, tj. na grze w piłkę nożną na rzecz drużyn piłkarskich. Umowy, które zawierane są przez Wnioskodawcę z ww. piłkarzami, mają charakter umów o świadczenie usług, do których stosowane są przepisy dotyczące zlecenia. Poszczególni piłkarze grający w drużynie piłkarskiej Wnioskodawcy, zamierzają rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej na własny rachunek, która obejmowałaby świadczenie usług polegających na profesjonalnym uprawianiu sportu, tj. grze w piłkę nożną dla drużyny piłkarskiej Wnioskodawcy. Poszczególni piłkarze zamierzają zarejestrować działalność jako działalność jednoosobową i złożyć wniosek do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej o wpis tej działalności. Piłkarze, jako przedsiębiorcy, sami będą zobowiązani zadbać o właściwe przygotowanie do świadczenia tych usług na możliwie najwyższym poziomie. Po rozpoczęciu przez ww. piłkarzy działalności gospodarczej, Wnioskodawca zamierza zawrzeć z piłkarzami umowy zlecenia na profesjonalne uprawianie piłki nożnej w ramach tej działalności.

Na podstawie ww. umów piłkarze będą wykonywali na rzecz Wnioskodawcy czynności polegające na profesjonalnym uprawianiu sportu w ramach zarobkowej działalności usługowej, wykonywanej we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób ciągły i zorganizowany. Każdy piłkarz będzie we własnym zakresie ponosił ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością i umową zawartą z Wnioskodawcą, będzie dysponował niezależnością i samodzielnością w działaniu, pozwalającą uznać, że będzie działać jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą. W umowie nie zostaną zawarte postanowienia, w ramach których Wnioskodawca wziąłby na siebie jakąkolwiek odpowiedzialność wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez zawodnika na rzecz Wnioskodawcy. Zatem, w ramach umowy, każdy piłkarz znaczną część czynności będzie wykonywał bez pozostawania pod kierownictwem Wnioskodawcy, w czasie i miejscu dowolnie przez piłkarza wybranym. Piłkarze zamierzają przychody uzyskane w związku z zawartymi w ramach działalności gospodarczej umowami zlecenia o profesjonalne uprawianie piłki nożnej, zaliczyć do przychodów uzyskanych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których umowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT. Wnioskodawca planuje podjąć współpracę z piłkarzami, którzy świadczyć będą profesjonalne usługi w oparciu o własne umiejętności oraz starania.

Mając zatem na uwadze informacje przestawione we wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku gdy zawodnicy świadczący profesjonalne usługi sportowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej złożą oświadczenie, że wykonywane przez nich usługi wchodzą w zakres działalności gospodarczej, to Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy.

Zatem Wnioskodawca nie będzie obowiązany do wykonywania obowiązków płatnika (obliczania, pobierania od podatników zaliczki na podatek dochodowy oraz wpłacania go w wymaganym terminie do urzędu skarbowego) w przypadku, gdy strony zawartych z Wnioskodawcą umów (zawodnicy) rozpoczną prowadzenie działalności gospodarczej, w ramach której będą zawodowo świadczyć usługi sportowe oraz dodatkowo złożą oświadczenie, o którym mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług, został rozstrzygnięty odrębnymi pismami.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej +wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin