Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4512-69/16/EK
z 23 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów w związku z prawomocnym wyrokiem WSA w Krakowie sygn. akt I SA/Kr 1889/15 z dnia 4 lutego 2016 r. uchylającym interpretację indywidualną znak IBPP4/4512-167/15/EK z dnia 11 sierpnia 2015 r. doręczonym tut. organowi 24 maja 2016 r., stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 19 maja 2015 r. (data wpływu 22 maja 2015 r.) uzupełnionym pismem z 1 lipca 2015 r. (data wpływu 8 lipca 2015 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku do sprzedaży części do statków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku do sprzedaży części do statków.

W dniu 11 sierpnia 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP4/4512-167/15/EK uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Wnioskodawca na ww. pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a następnie złożył skargę z 2 listopada 2015 r., żądając uchylenia zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

WSA w Krakowie orzeczeniem z 4 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Kr 1889/15 uchylił ww. interpretację.

W wyroku tym Sąd stwierdził, że produkowane przez Spółkę części będą na tyle specyficzne, że ich charakter wymusi użycie tych części jako elementu (czy wyposażenia) konkretnego statku. Kwestia dokonania ewentualnych modyfikacji, obróbki części instalowanych na statkach pozostaje zatem irrelewantna z punktu widzenia zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT, o ile czynności te nie przesadzają o przeznaczeniu i nie determinują ich charakteru jako części statku. Stawka podatku w wysokości 0% znajdzie zastosowanie zawsze w sytuacji kiedy przedmiotem dostawy są części lub wyposażenie (za wyjątkiem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu), których charakter wymusza użycie ich jako części statku, oraz powyższe części dotyczą środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, enumeratywnie wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Późniejsza obróbka tych części nie naruszająca ich pierwotnego charakteru i przeznaczenia, a mająca na celu ich właściwy montaż na statku nie może podważać prawa do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0%.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

„X” sp. z o.o. jest producentem elementów służących do przemysłu wydobywczego, energetyki, kolejnictwa, petrochemicznego, stoczniowego i okrętowego, maszyn rolniczych, motoryzacji, transportu i budownictwa oraz innych gałęzi.

„X” sp. z o.o. jest jednym z najstarszych tego typu przedsiębiorstw w Polsce, które swoją działalność rozpoczęło jeszcze w XIX wieku. Wnioskodawca należy również do Grupy - Polska Grupa Odlewnicza oferującej najwyższej jakości odlewy żeliwne, staliwne oraz odkuwki.

Wnioskodawca w związku ze swoją działalnością, zamierza nawiązać relacje biznesowe z kontrahentem zajmującym się produkcją i sprzedażą towarów montowanych na statkach. Przedmiotem tej współpracy będą produkty należące do portfolio Wnioskodawcy. Będą to m.in. odkuwki wału oraz odkuwki tarczy korbowej będącej elementem morskiej przekładni nastawczej statku lub inne części montowane na jednostce pływającej o których mowa w art. 83 ust. l pkt 1 w szczególności na/w jednostce typu: kontenerowiec. Według klasyfikacji PKWiU ww. statek należy do grupy ex 30.11.24.0: „pozostałych statków pełnomorskich do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu”. Części te będą montowane jako samodzielny element lub jako część większego urządzenia. W związku z dostawą ww. opisanych części na rzecz kontrahenta montowanych w jednostkach pływających, Wnioskodawca rozważa zastosowanie dla tej transakcji stawki podatku VAT w wysokości 0 %.

Cała dostawa będzie odbywać się na zasadach określonych w art. 83 ust. 1 ustawy o VAT. Dodatkowo Wnioskodawca będzie prowadził odpowiednią dokumentację, z której jednoznacznie będzie wynikać, że świadczenia, które będą wykonywane na rzecz kontrahenta mogą korzystać z preferencyjnej stawki 0 %, określonej w art. 83 ustawy o VAT. Dokumentacja będzie m.in. składać się z oświadczenia, w którym kontrahent zapewni Wnioskodawcę, iż zakupione przez niego części będą zamontowane na statkach wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Kontrahent ma siedzibę na terytorium Polski oraz miejscem dostawy części jest Polska.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że proces produkcyjny Wnioskodawcy związany z produkcją części do jednostek morskich wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a - g ustawy o VAT wymaga uwzględniania indywidualnych, specyficznych wymogów technologicznych stawianych przez kontrahentów Wnioskodawcy. Spełnienie ww. wymagań powoduje, iż części (towary) produkowane przez Wnioskodawcę mogą być wykorzystywane wyłącznie do budowy, przebudowy, renowacji, remontu itp. statków, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a - g ustawy o VAT.

Każda część Wnioskodawcy jest wykonywana indywidualnie, na specjalne zamówienie. Wnioskodawca nie produkuje np. zbiorczo swoich części, żeby następnie sprzedawać je w sposób hurtowy do innych celów niż budowa, przebudowa, renowacja, remont itp. Statków.

Kontrahenci w zamówieniu skierowanym dla Wnioskodawcy określają typ statku, dla którego będzie wytworzona dana część. Dzieje się to poprzez złożenie specjalnego oświadczenia przez kontrahenta wobec Wnioskodawcy, iż dana część zostanie zainstalowana na jednostce morskiej, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a - g ustawy o VAT. W ten sposób Wnioskodawca ma pewność, iż wyprodukowana przez niego część będzie zainstalowana w ww. jednostce morskiej. Kontrahent dokonuje swojego wyboru na podstawie oferty handlowej Wnioskodawcy. W ten jednak sposób, iż partner handlowy w swoim zamówieniu dokładnie określa jak część ma być wykonana oraz jakie ma posiadać specyficzne cechy użytkowe. Części są tworzone na podstawie specjalnych rysunków technicznych Wnioskodawcy, które są modyfikowane przez Kontrahentów. Tak skonstruowane części służą wyłącznie celom związanym z jednostkami morskimi, o których mowa w art. 83 ust. 1 ustawy o VAT. Poprzez indywidualne, zmodyfikowane rysunki techniczne, na podstawie których są konstruowane dane części, osiągają one pewien stopień specjalizacji, wyjątkowości. Ponadto, kontrahenci Wnioskodawcy wymagają, aby każda część posiadała odpowiednie świadectwa kwalifikacji, wystawiane przez firmy certyfikujące. Są to certyfikaty dopuszczające do montażu określonych części - detalów na statkach żeglugi morskiej.

Spełnienie powyższych wymogów, oznacza iż określone części Wnioskodawcy mogą służyć wyłącznie do budowy, remontu, przebudowy, modernizacji itp., statków o których mowa w 83 ust. 1 pkt 1 lit. a -g ustawy o VAT, przez co nie można ich wtedy wykorzystać do innych celów.

Tutaj należy zauważyć, iż art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT nie zawiera przesłanek, które wymagałyby spełnienie powyższych cech wobec części.

Wnioskodawca wskazuje, iż produkowane przez Wnioskodawcę części są to specjalistyczne produkty (części) wykorzystywane do budowy, remontów czy modernizacji statków.

W tym miejscu należy podkreślić, iż w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT nie ma wymogu, aby dostawa danej części była związana wyłącznie z budową statków, a już nie np. z ich remontem. Należy wyobrazić sobie sytuacje, iż po wybudowaniu statku, a następnie jego zwodowaniu i eksploatacji wykrytoby w nim np. istotną wadę konstrukcyjną, która wymagałaby dokonania przebudowy lub remontu statku z wykorzystaniem części, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Należy również przywołać regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r. ze zm.), dalej dyrektywa VAT, która została implementowana do polskiego prawa podatkowego na podstawie ustawy o VAT. Według art. 148 pkt c dyrektywy VAT: Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: (...) „dostawę, przebudowę, naprawę, konserwację, czarterowanie oraz wynajem jednostek pływających, o których mowa w lit. a) oraz dostawę, wynajem, naprawę i konserwację sprzętu, łącznie ze sprzętem rybackim, będącego częścią tych jednostek lub służącego ich eksploatacji; (...)"

Efektem implementacji powyższego przepisu do polskiej ustawy o VAT jest art. 83 ustawy o VAT. Oznacza to, iż nie można dokonywać interpretacji ww. przepisu w oderwaniu od dyrektywy VAT.

Przywołany przepis dyrektywy VAT nakazuje państwom członkowskim Unii Europejskiej stosowanie zwolnienia z podatku VAT dla dostaw części nie tylko w sytuacji budowy jednostki pływającej, ale też jej remontu, czy przebudowy.

Jak można wywnioskować z treści art. 148 pkt c dyrektywy VAT, ze zwolnienia z omawianego podatku korzysta m.in. dostawa części dla jednostek pływających, które nie tylko są budowane, ale też remontowane lub przebudowywane. Podobnie twierdzi doktryna. Na przykład W. Modzelewski, P. Wesołowski, A. Strocka, M. Zagórski /W:/ KOMENTARZ DO DYREKTYWY2006/112/ WE. KODYFIKACJA PRZEPISÓW O VAT. Warszawa 2015. El/Legalis, iż wobec art. 148 dyrektywy VAT stwierdzono: Ze zwolnienia korzysta duża grupa usług polegająca na stworzeniu warunków technicznych do podejmowania działalności opisanej w przepisie. Jest to szeroki wachlarz czynności: od budowy i przebudowy jednostek aż do konserwacji sprzętu. Powyższą argumentację popiera również orzecznictwo. Na przykład w wyroku WSA w Gdańsku z dnia 25 maja 2007 r., sygn. akt i SA/Gd 163/07 sąd wywnioskował, że: Zatem twierdzenie organów podatkowych sprowadzające się do tego, że ustawodawca nie objął „części zamiennych” preferencyjną stawką podatkową, w sytuacji, gdy dostawy tych części przeznaczone są na środki transportu morskiego i rybołówstwa morskiego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, nie znajduje oparcia w tymże przepisie.

Gdyby rzeczywiście taka była wola ustawodawcy, to niewątpliwie dokonałby wprost takiego wyłączenia. Zdaniem Sądu organy podatkowe dokonały nieuprawnionej, zawężającej wykładni przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy podatkowej. Podobny pogląd wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 26 stycznia 2007 r., sygn. akt I SA/Gd 430/06. Należy również zauważyć, iż nie ma znaczenia kto będzie odbiorcą części, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Na potwierdzenie powyższej tezy można przywołać stanowisko doktryny, według którego: Z drugiej wszakże strony organy podatkowe wskazują, że stosowanie stawki 0% nie jest uzależnione od osoby odbiorcy. Z tych też względów np. dostawa części do producenta silników okrętowych może być objęta stawką 0% (A. Bartosiewicz /W:/ VAT. Komentarz, el/ LEX, 2015. Podobnie twierdziły również organy podatkowe, np. w piśmie Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego w Kielcach z dnia 24 stycznia 2005 r., nr RO/443/17/2005.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż części o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, a które produkuje Wnioskodawca, spełniają indywidualne, specyficzne wymagania przez co ich charakter wymusza ich wyłączne użycie do budowy, remontu, modernizacji itp. jednostek morskich, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a - g ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca ma prawo opodatkować dostawę części montowanych w jednostkach pływających jako samodzielne elementy lub jako części innych urządzeń stawką podatku VAT w wysokości 0 % w przypadku zawierania umów z kontrahentami krajowymi?
2. Czy dla dostaw części dla jednostek pływających wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT ma znaczenie czy te dostawy są dokonywane bezpośrednio na rzecz armatora morskiego czy też części te mogą być sprzedawane do innych kontrahentów montujących nabyte od Wnioskodawcy części bezpośrednio na statkach lub montujących je w większych urządzeniach instalowanych na/w statkach?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

ad. 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W oparciu art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, są identyfikowane za pomocą klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. W art. 7 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca zdefiniował dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnionymi od podatku.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

W treści ust. 1 pkt 1 powołanego artykułu, zostały wymienione następujące jednostki pływające:

1. Liniowce pasażerskie, statki wycieczkowe itp. jednostki pływające do przewozu osób; promy wszelkiego typu (PKWiU ex 30.11.21.0),
2. Tankowce do przewozu ropy naftowej, produktów przerobu ropy naftowej, chemikaliów, gazów skroplonych (PKWiU ex 30.11.22.0),
3. Chłodniowce, z wyłączeniem tankowców (PKWiU ex 30.11.23.0),
4. pozostałe statki pełnomorskie do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU ex 30.11.24.0),
5. Statki rybackie; statki przetwórnie oraz pozostałe jednostki pływające do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa (PKWiU ex 30.11.31.0),
6. dostawa armatorom morskim pchaczy pełnomorskich (PKWiU ex 30.11.32.0),
7. dostawa armatorom morskim statków szkolnych i badawczych rybołówstwa morskiego oraz statków ratowniczych morskich (PKWiU ex 30.11.33.0).
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 30 ustawy o VAT, przez PKWiU ex rozumie się zakres wyrobów lub usług węższych niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Ponadto należy zaznaczyć, że zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.

Na podstawie ww. przepisów i klasyfikacji PKWiU, Wnioskodawca zaliczył statek Kontrahenta na rzecz, którego będą dokonywane dostawy do grupy wymienionej w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy o VAT.

W art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT nie są wymienione jakie dostawy korzystają ze stawki 0%. W związku z tym można stwierdzić, iż dostawa w tym wypadku może dotyczyć wszelkiego rodzaju urządzeń, przyrządów, części, materiałów. Jedynymi warunkami jakie stawia art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT jest to, aby dostawa była ściśle związana z katalogiem wymienionym w art. 83 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy oraz musi być wykonana na terenie Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, m.in. odkuwki tarczy korbowej oraz inne części będą stanowić części do statków wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie natomiast z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu. W związku z brakiem definicji ustawowej „części” w przepisach ustawy o VAT, należy odnieść się do powszechnie przyjętego rozumienia tych pojęć. Internetowy Słownik Języka Polskiego PWN określa „część” jako – „jeden z elementów, na które dzieli się jakaś całość, pewna ilość z całości”, natomiast „część robocza maszyny” oznacza „część maszyny spełniająca czynności związane bezpośrednio z wykonywaniem określonej pracy”. Taką „częścią” w myśl przytoczonych definicji jest z pewnością odkuwka tarczy korbowej będącej elementem morskiej przekładni nastawczej statku oraz inne części montowane w jednostkach pływających.

Podobne stanowisko, mówiące o tym, iż można w stosunku do pojęcia „części” zastosować wykładnię językową zostało ugruntowane w praktyce orzeczniczej, m.in. w Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 16 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Gd 556/07 stwierdzono iż: „Sąd nie podziela w tym względzie stanowiska strony skarżącej, iż pojęcie to rozumieć należy jako część składową w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego (...) przy ustalaniu zakresu znaczeniowego pojęcia „część” użytego w powyższym przepisie VATU kierować należy się jego potocznym znaczeniem (...) Przez część należy rozumieć zatem dający się wyodrębnić element większej całości”. Podobnie stwierdzono w wyrokach Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 26 stycznia 2007 r., sygn. akt I SA/GD 430/06 oraz z dnia 25 maja 2007 r., sygn. akt I SA/GD 163/07. Czyli dostawa odkuwki tarczy korbowej oraz innych części montowanych w myśl przytoczonych wykładni, będzie dotyczyć „dostaw części” w rozumieniu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Co oznacza, iż przy takiej dostawie będzie miała zastosowanie preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 0%.

Dodatkowo Wnioskodawca chce zauważyć, iż przepisy ustawy o VAT nie wskazują, w jaki sposób można udowodnić, że dostawa części dotyczyła statków wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Dlatego należy przyjąć, iż oświadczenia, które Wnioskodawca zamierza uzyskiwać od swoich kontrahentów spełniają rolę dowodów w zakresie zastosowania stawki 0 %. Przepisy ustawy o VAT w art. 83 ust. 2 dotyczą wyłącznie prowadzenia dokumentacji potrzebnej do zastosowania stawki 0% dla czynności, które są określone w art. 83 ust. 1 pkt 7-18 i 20-22 ustawy. Wnioskodawca jednak mając na uwadze regulacje art. 180 Ordynacji podatkowej zamierza prowadzić odpowiednią dokumentację w postaci oświadczeń kontrahentów, iż dana część dotyczy dostawy określonej w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

Ad. 2

Ustawa o VAT nie zawiera definicji „armatora morskiego”, który jest podmiotem wymienionym w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Dlatego w takiej sytuacji w ramach wykładni systemowej można odnieść się do definicji zawartych w innych aktach prawnych. Według art. 7 ustawy z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski (t.j. Dz.U. z 2013 nr 0 poz. 758) armatorem „jest ten, kto we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem morskim własnym lub cudzym”. Z wykładni art. 83 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, iż preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 0% stosuje się m.in. do dostaw armatorom morskim, statków, które są enumeratywnie wyliczone w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Oznacza to, iż przedmiotem dostawy określonej w art. 83 ust. 1 pkt 1 jest cały statek, tankowiec, prom itp. Dodatkowo dostawa określona w tym przepisie może być dokonana wyłącznie na rzecz armatora morskiego.

W myśl art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT nie ma już mowy o dokonywaniu dostaw wyłącznie na rzecz armatora morskiego. Są natomiast wymienione dwa warunki konieczne, aby zastosować preferencyjną stawkę VAT określoną w art. 83 ust. 1 ustawy o VAT. Pierwszy warunek związany jest z przedmiotem dostawy, którym mogą być wyłącznie części oraz wyposażenie z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu. Drugi warunek dotyczy tego, aby dostawa była związana z przedmiotami enumeratywnie wymienionymi w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W takim wypadku dla zastosowania art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT nie ma znaczenia, czy dostawa części jest dokonywana na rzecz armatora morskiego.

Wielokrotnie w tej kwestii wypowiadał się Minister Finansów. m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2010 r., sygn. ILPP/443-142/10-4/PG, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zauważył, iż: „Z powyższych regulacji wynika, iż stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie do dostawy części do ww. środków transportu morskiego oraz wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu, bez względu na to, kto jest ich dostawcą, lub nabywcą. Wskazane przepisy dokonują jedynie odesłania w zakresie wymienionych enumeratywnie środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich (kryterium przedmiotowe), a nie odesłania w zakresie podmiotu, na rzecz którego dokonywana jest sprzedaż (kryterium podmiotowe). W efekcie, dla możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0%, na podstawie powołanego przepisu, decydujące znaczenie ma rodzaj środka transportu morskiego, rybołówstwa morskiego lub morskiego statku ratowniczego, dla którego następuje dostawa części i wyposażenia. Natomiast bez znaczenia pozostaje fakt, na rzecz jakiego podmiotu (armatora morskiego, czy innego podmiotu) będzie dokonywana ta dostawa”. Podobnie stwierdzono w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 6 kwietnia 2011 r., sygn. ITPP2/443-134/11/RS oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 17 czerwca 2013 r., sygn. ITPP/443-291/13/AP. Na podstawie ww. interpretacji Wnioskodawca jest zdania, iż bez znaczenia jest na rzecz kogo będzie dokonywana dostawa części określona w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. Dostawa może być równie dobrze dokonana na rzecz podmiotu pośredniczącego w dostawie jak i na rzecz ostatecznego odbiorcy jakim jest np. armator morski. Najważniejszym kryterium w tym względzie jest fakt, iż art. 83 ust. 3 ustawy o VAT odsyła wyłącznie do katalogu zawartego w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT czyli „kryterium przedmiotowego”. Liczy się tylko końcowy efekt, w którym dany towar, przedmiot stanie się częścią lub wyposażeniem m.in. środka transportu morskiego, rybołówstwa morskiego lub morskiego statku ratowniczego wymienionego w art. 83 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, iż dokonanie przez Wnioskodawcę dostawy m.in. odkuwki tarczy korbowej będącej elementem morskiej przekładni nastawczej statku oraz innych części podlega opodatkowaniu 0% stawką podatku VAT i bez znaczenia jest fakt, czy kontrahent Wnioskodawcy jest armatorem morskim. Jeżeli zatem, Wnioskodawca będzie dysponował oświadczeniem od swoich kontrahentów (nie będących armatorami) z którego będzie wynikało, że zakupione towary (części) będą montowane bezpośrednio w jednostkach pływających lub z oświadczenia będzie wynikało, ze będą montowane w większych urządzeniach montowanych na/w jednostkach pływających wskazanych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT Wnioskodawca będzie miał prawo do zastosowania stawki 0% zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do zapisu art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

Na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

W treści ust. 1 pkt 1 powołanego artykułu, zostały wymienione następujące jednostki pływające:

1. pełnomorskie liniowce pasażerskie, pełnomorskie statki wycieczkowe i tym podobne jednostki pływające do przewozu osób; pełnomorskie promy wszelkiego typu (PKWiU ex 30.11.21.0),
2. pełnomorskie tankowce do przewozu ropy naftowej, produktów przerobu ropy naftowej, chemikaliów oraz gazów skroplonych (PKWiU ex 30.11.22.0),
3. pełnomorskie chłodniowce, z wyłączeniem tankowców (PKWiU ex 30.11.23.0),
4. pozostałe statki pełnomorskie do przewozu ładunków suchych (stałych), z wyłączeniem barek morskich bez napędu (PKWiU ex 30.11.24.0),
5. pełnomorskie statki rybackie, pełnomorskie statki przetwórni oraz pełnomorskie pozostałe jednostki pływające do przetwarzania lub konserwowania produktów rybołówstwa (PKWiU ex 30.11.31.0),
6. pchacze pełnomorskie (PKWiU ex 30.11.32.0),
7. statki szkolne i badawcze rybołówstwa morskiego oraz statki ratownicze morskie (PKWiU ex 30.11.33.0).
   
   

Z treści ww. art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy wynika zatem, że stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie wyłącznie w sytuacji kiedy łącznie spełnione są następujące przesłanki:

• przedmiotem dostawy są części lub wyposażenie (za wyjątkiem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu), których charakter wymusza użycie ich jako elementu części czy wyposażenia statku,
• powyższe części lub wyposażenia dotyczą środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, enumeratywnie wymienionych w ust. 1 pkt 1 ww. artykułu.
  
  

Nie spełnienie chociażby jednej z wyżej wymienionych przesłanek powoduje, że powyższa stawka preferencyjna nie ma zastosowania.

Przepisy ww. ustawy nie zawierają regulacji stanowiącej o możliwości zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w przypadku dostawy wszelkich towarów przeznaczonych do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich. Opodatkowaniu obniżoną do wysokości 0% stawką podatku podlega natomiast dostawa części do określonych środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego, a także wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

Ustawodawca posługując się w ww. regulacji określeniem „części” nie definiuje tego pojęcia ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisach wykonawczych. W tej sytuacji, przy dokonywaniu interpretacji ww. normy prawnej, należy posłużyć się wykładnią językową. W związku z tym, należy odwołać się do językowego znaczenia tego wyrazu. Zgodnie z potocznym rozumieniem słowo „część” oznacza samodzielny przedmiot mogący (wraz z innymi) wejść w skład większej całości. Zatem częścią jest dający się wydzielić z całości fragment.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza produkować części pod konkretne indywidualne zamówienie i na konkretny typ statku, uwzględniając specyficzne, indywidualne wymogi technologiczne stawiane przez zamawiającego i uzyskując w tym zakresie od niego odpowiednie oświadczenie (potwierdzające, że dana część zostanie zainstalowana na jednostce morskiej, o której mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. a - g ustawy o VAT). Nadto, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, zamawiane części mają być tworzone na podstawie specjalnych rysunków technicznych Wnioskodawcy i służyć mają wyłącznie celom związanym z jednostkami morskimi, o których mowa w art. 83 ust. 1 ustawy o VAT. Jednymi z głównych produktów oferowanych przez Spółkę mają być odkuwki wału oraz odkuwki tarczy korbowej będącej elementem morskiej przekładni nastawczej statku.

Uwzględniając powyższe, zgodnie z orzeczeniem sądowym, produkowane przez Spółkę części będą na tyle specyficzne, że ich charakter wymusi użycie tych części jako elementu (czy wyposażenia) konkretnego statku.

Równocześnie mając na uwadze opis przedstawiony przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, że wysoka specyfika produkowanych części, wykonywanie ich na konkretne zamówienie indywidualnego kontrahenta („pod konkretny statek”) powoduje, że dokonanie ewentualnej obróbki związanej z montażem tych części na statku, już po ich dostarczeniu od producenta - nie zmienia w żaden sposób ich charakteru, a tym samym ich pierwotnego przeznaczenia. Dokonanie pewnych modyfikacji części w momencie ich instalowania na statku (czy też dla potrzeb tej czynności), zwłaszcza kiedy mamy do czynienia z produkcją odlewniczą, będzie niejednokrotnie konieczne. Tym samym wprowadzenie pewnych zmian polegających np. na frezowaniu, toczeniu, skrawaniu, by części te zamontować, nie pozbawi ich pierwotnego zindywidualizowanego charakteru o jakim mowa w art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, a więc tego, że dalej będą to części dedykowane do konkretnych środków transportu morskiego, statków a więc mogące mieć jedynie na nich swoje zastosowanie (w ramach ich budowy renowacji, remontu itp.).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy części montowanych na jednostce pływającej jako samodzielne elementy lub jako części innych urządzeń o których mowa w art. 83 ust. l pkt 1 będą podlegać opodatkowaniu 0% stawką podatku.

Wnioskodawca ma również wątpliwości czy dla dostaw części dla jednostek pływających wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT ma znaczenie czy te dostawy są dokonywane bezpośrednio na rzecz armatora morskiego czy też części te mogą być sprzedawane do innych kontrahentów montujących nabyte od Wnioskodawcy części bezpośrednio na statkach lub montujących je w większych urządzeniach instalowanych na/w statkach.

Należy zauważyć, że przepis art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy nie uzależnia zastosowania 0% stawki podatku od podmiotu, na rzecz którego dokonywana jest sprzedaż. Decydujące znaczenie ma jedynie rodzaj środka transportu morskiego, rybołówstwa morskiego lub morskiego statku ratowniczego, dla którego następuje dostawa części i wyposażenia.

Stosownie do powyższego należy stwierdzić, iż dokonywane przez Wnioskodawcę dostawy odkuwek wału oraz odkuwek tarczy korbowej - będących elementem morskiej przekładni nastawczej statku - lub innych części montowanych na jednostce pływającej o których mowa w art. 83 ust. l pkt 1, bez względu na to, czy zamawiającym będzie armator, czy podmiot niebędący armatorem, będą podlegać opodatkowaniu 0% stawką podatku.

Stosownie do powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.