Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-510/16/JG
z 8 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 18 kwietnia 2016 r. (data otrzymania 25 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem pracowników Spółki Polskiej w programie motywacyjnym organizowanym przez Spółkę Szwajcarską – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem pracowników Spółki Polskiej w programie motywacyjnym organizowanym przez Spółkę Szwajcarską.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

U. G. z siedzibą w Szwajcarii (dalej „U. G.”, „Spółka Szwajcarska”) jest podmiotem świadczącym usługi finansowe, w szczególności w zakresie bankowości i planowania finansowego. Spółka Szwajcarska oferuje wybranym pracownikom U. G. oraz pracownikom spółek zależnych lub powiązanych z U. G., w tym pracownikom U. Sp. z o.o. (dalej „Spółka Polska”, „Wnioskodawca”), możliwość otrzymania nagród w postaci akcji U. G. Akcje U. G. mogą być otrzymane w ramach programu (dalej „Program EPP”). Zasady uczestnictwa w Programie EPP, w tym również grono osób uprawnionych do uczestnictwa w Programie EPP (dalej „Uczestnicy”) zostały ustalone przez Spółkę Szwajcarską. Na moment złożenia niniejszego wniosku Program EPP w Spółce Polskiej nie został jeszcze wdrożony.

Uprawnienie do uczestnictwa w Programie EPP nie będzie wynikać z umów o pracę zawartych między Uczestnikami a Wnioskodawcą, nie będzie też zapisane w jakichkolwiek innych dokumentach obowiązujących w Spółce Polskiej (regulaminie pracy, regulaminie wynagradzania, itp.). Uprawnienie to wynikać będzie z odrębnych porozumień pomiędzy Spółką Szwajcarską a Uczestnikami w postaci wypełnianych przez nich „Formularzy Przystąpienia” (z ang. Enrollment Forms). Programem EPP administrował będzie Komitet składający się z większej liczby osób działających na rzecz U. G.. W skład Komitetu nie będą wchodzić przedstawiciele Spółki Polskiej.

Zgodnie z postanowieniami Programu EPP, uczestniczyć w nim będą mogli wszyscy Pracownicy U. poza pracownikami na stanowisku dyrektora zarządzającego lub wyższym. W ramach Programu EPP, Uczestnicy będą mieli możliwość: (1) nabycia ze swojego wynagrodzenia netto akcji U. G., z ang. Purchased Shares (dalej „Akcje Zakupione”) oraz (2) zostanie im przyznane warunkowe prawo do otrzymania dodatkowych akcji U. G., z ang. Notional Shares, o ile spełnione będą określone warunki (dalej „Akcje Przyrzeczone”). Za każde nabyte trzy Akcje Zakupione, Uczestnik Programu EPP otrzyma nieodpłatnie jedną Akcję Przyrzeczoną. Zarówno Akcje Zakupione jak i Akcje Przyrzeczone przekazywane będą na osobiste, wewnętrzne rachunki maklerskie Uczestników Programu EPP (dalej „Rachunek EPP”) prowadzone przez administratora Programu EPP. Akcje Zakupione nabywane będą po cenie rynkowej z dnia ich nabycia.

Od momentu zakupu Akcji Zakupionych, Uczestnik nabędzie prawa akcjonariusza, tj. prawo głosu i prawo do dywidendy. Akcje Zakupione nie będą mogły być utracone przez Uczestnika, niemniej jednak muszą one pozostawać na Rachunku EPP do dnia uwolnienia Akcji Przyrzeczonych, tj. w tym okresie Uczestnikowi nie wolno m.in. zarządzać, przenosić, zastawiać ani sprzedać Akcji Zakupionych (dalej „Okres Przetrzymania”). W przeciwnym wypadku utraci on uprawnienia do Akcji Przyrzeczonych.

W przeciwieństwie do Akcji Zakupionych, Akcje Przyrzeczone nie będą dawać Uczestnikom prawa głosu ani prawa do dywidendy aż do dnia nabycia uprawnień do Akcji Przyrzeczonych (dalej „Dzień Nabycia Uprawnień”)/zakończenia Okresu Przetrzymania. Ponadto, Uczestnicy nie będą mogli sprzedać, przenieść ani zastawić Akcji Przyrzeczonych. Jeśli jednak w tym czasie będą wypłacane dywidendy z tytułu Akcji Zakupionych, Uczestnik Programu EPP otrzyma na swój Rachunek EPP ekwiwalent dywidendy. Będzie on stanowił kolejną nagrodę (w postaci kolejnych Akcji Przyrzeczonych i/lub gotówki), którą Uczestnik nabędzie w Dniu Nabycia Uprawnień proporcjonalnie do liczby Akcji Przyrzeczonych, w stosunku do których Okres Przetrzymania upłynął. Zgodnie z zasadami Programu EPP, kwota ekwiwalentu dywidendy, która będzie zapewniana jako dodatkowa nagroda w postaci Akcji Przyrzeczonych, będzie ustalana poprzez podzielenie wartości dywidendy przez wartość akcji U. G. z chwili zamknięcia notowań. W przypadku, gdy pozostanie kwota niepozwalająca na nabycie pełnej Akcji Przyrzeczonej, zostanie ona zapisana na Rachunku EPP.

W dniu Nabycia Uprawnień, U. G. przekaże Uczestnikom akcje U. G. (dalej „Akcje U. G.”) w ilości odpowiadającej liczbie Akcji Przyrzeczonych, których Okres Przetrzymania upłynął oraz przekaże Uczestnikowi ewentualne środki pieniężne pochodzące z ekwiwalentu dywidendy.

W określonych przypadkach Uczestnik Programu EPP będzie mógł utracić Akcje Przyrzeczone m.in. w przypadku zakończenia umowy o pracę ze spółką z grupy U. z określonych przyczyn, nakłaniania innych osób do zakończenia pracy w spółce z grupy U. i dołączenia do innej spółki spoza grupy U., czy ujawniania osobom trzecim informacji zastrzeżonych.

W związku z powyższym zdarzeniem przyszłym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z uczestnictwem w Programie EPP, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu powstanie po stronie Uczestników w momencie otrzymania przez nich Akcji U. G. i/lub środków pieniężnych pochodzących z ekwiwalentu dywidendy w Dniu Nabycia Uprawnień/upływu Okresy Przetrzymania (a nie na żadnym wcześniejszym etapie) i będzie stanowił przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10. ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, na Spółce Polskiej nie będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu powstanie po stronie Uczestników w momencie otrzymania Akcji U. G. i/lub otrzymania środków pieniężnych pochodzących z ekwiwalentu dywidendy w Dniu Nabycia Uprawnień/upływu Okresy Przetrzymania (a nie na żadnych wcześniejszym etapie) i będzie stanowił przychód z innych źródeł w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, na Spółce Polskiej nie będą ciążyć obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

1. Moment powstania przychodu u Uczestników Planu EPP.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne – to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie w majątku danej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych –wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ww. ustawy ¬– wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Wnioskodawca uważa, że samo przyznanie Uczestnikom Akcji Przyrzeczonych oraz ekwiwalentu dywidendy w formie dodatkowych Akcji Przyrzeczonych i/lub zapisu środków pieniężnych na Rachunku EPP nie powoduje powstania u nich przychodu w dacie ich nieodpłatnego otrzymania, gdyż przysporzenie to ma jedynie potencjalny, a nie rzeczywisty charakter. Uczestnicy Programu EPP nabędą bowiem nieodpłatnie Akcje Przyrzeczone, które dopiero w Dniu Nabycia Uprawnień (po upływie Okresu Przetrzymania) zostaną przekazane Uczestnikom w postaci Akcji U. G. Do momentu przekazania Uczestnicy nie będą mieli prawa głosu ani prawa do dywidendy w stosunku do Akcji Przyrzeczonych. Nie będą mogli również swobodnie rozporządzać nagrodami w postaci Akcji Przyrzeczonych. Uczestnicy będą mogli otrzymać ekwiwalent dywidendy, który automatycznie zostanie zamieniony na Akcje Przyrzeczone i/lub zapis pieniężny na Rachunku Uczestnika, jednakże ekwiwalent ten również będzie podlegał Okresowi Przetrzymania do Dnia Nabycia Uprawnień. Dopiero po jego upływie/w Dniu Nabycia Uprawnień, Akcje Przyrzeczone za ekwiwalent dywidendy będą przekazane Uczestnikowi, jako Akcje U. G., a ewentualne środki pieniężne pozostawione do jego dyspozycji.

Ze względu na to, że do Dnia Nabycia Uprawnień/upływu Okresu Przetrzymania Uczestnik będzie mógł utracić Akcje Przyrzeczone i środki pieniężne pochodzące z ekwiwalentu dywidendy, np. w przypadku rozwiązania stosunku pracy z określonych w Planie EPP przyczyn, korzyści z uczestnictwa w Programie EPP jawią się, jako przyszłe i niepewne. Akcje Przyrzeczone nie będą mogły być bowiem przedmiotem obrotu, a ich posiadanie nie będzie dawać przywilejów jakie zwykle przysługują akcjonariuszom. Podobnie, Uczestnicy nie będą mieli możliwości dysponowania ewentualnymi środkami pieniężnymi pochodzącymi z ekwiwalentu dywidendy, zapisanymi na ich Rachunku EPP do Dnia Nabycia Uprawnień/upływu Okresu Przetrzymania. Stąd też ani przyznanie Akcji Przyrzeczonych ani dokonanie zapisu środków pieniężnych pochodzących z ekwiwalentu dywidendy na Rachunku EPP nie spowoduje powstania po stronie Uczestników przysporzenia majątkowego mającego konkretny wymiar finansowy. Wobec tego, w opinii Wnioskodawcy, przyznanie Akcji Przyrzeczonych nie będzie skutkować powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Analogicznie, dokonanie zapisu środków pieniężnych pochodzących z ekwiwalentu dywidendy na rachunkach Uczestników również nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż środki te nie będą pozostawione do ich dyspozycji do Dnia Nabycia Uprawnień/upływu Okresu Przetrzymania.

Zdaniem Wnioskodawcy, o ewentualnym przychodzie po stronie Uczestników można mówić dopiero na etapie (1) otrzymania od U. G. w dniu Nabycia Uprawnień/upływu Okresu Przetrzymania Akcji U. G. w ilości odpowiadającej liczbie Akcji Przyrzeczonych (w tym również nabytych w ramach środków pochodzących z ekwiwalentu dywidendy) oraz (2) wypłaty środków pieniężnych uzyskanych z ekwiwalentu dywidendy w Dniu Nabycia Uprawnień/po upływie Okresu Przetrzymania. W momencie otrzymania Akcji U. G., Uczestnik osiągnie przysporzenie majątkowe, bowiem będzie dysponował prawami i przywilejami należnymi akcjonariuszowi, tj. uzyska on prawo do czerpania korzyści wynikających z akcji oraz będzie miał prawo dysponowania tymi Akcjami. Gdyby nie uczestnictwo w Programie EPP, Uczestnik musiałby nabyć Akcje za określoną cenę, powodując tym samym uszczuplenie swojego majątku. W związku z nieodpłatnym nabyciem akcji od U. G. nie poniesie takich wydatków. Zatem w związku z nieodpłatnym nabyciem Akcji U. G. po stronie Uczestnika powstanie przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia równy wartości rynkowej otrzymanych Akcji.

2. Klasyfikacja przychodu uzyskanego przez Uczestników w momencie otrzymania Akcji U. G./wypłaty środków pieniężnych pochodzących z ekwiwalentu dywidendy jako przychodu „z innych źródeł”.

Biorąc po uwagę, że (i) Program EPP jest organizowany i administrowany przez U. G., nie zaś Wnioskodawcę, (ii) Akcje U. G. będą przyznawane Uczestnikom przez podmiot inny niż pracodawca, (iii) Spółka Polska nie będzie dokonywać wypłaty ewentualnych środków pieniężnych pochodzących z ekwiwalentu dywidendy po Dniu Nabycia Uprawnień/upływie Okresu Przetrzymania, (iv) Wnioskodawca nie ma wpływu na określenie grona osób uczestniczących w Planie EPP, a także fakt, że (v) możliwość udziału w Planie EPP nie będzie wynikać z postanowień umów o pracę zawartych przez Uczestników z Wnioskodawcą, ani żadnych aktów obowiązujących w Spółce Polskiej (jak np. regulamin pracy, regulamin wynagradzania), przychód uzyskiwany przez Uczestników w momencie otrzymania Akcji UBS G./wypłaty środków pieniężnych pochodzących z ekwiwalentu dywidendy należy rozpoznać, jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie przychód ze stosunku pracy. Do takiego wniosku prowadzi analiza poniższych przepisów.

Zgodnie z art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Z przepisu tego wynika zatem, że przychodami z tego źródła są wszelkie wskazane wyżej świadczenia pieniężne i niepieniężne, które otrzymuje pracownik i które jednocześnie pozostają w związku prawnym i faktycznym ze stosunkiem pracy.

Ponadto, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „stosunek pracy”. W celu ustalenia znaczenia pojęcia „stosunek pracy” należy w ramach wykładni językowej i systemowej zewnętrznej, odwołać się do definicji tego pojęcia zawartej w ustawie z dnia 26 czerwca I974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014. poz.1502 ze zm.). Zgodnie z art. 22 § 1 Kodeksu pracy poprzez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca – do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. Zgodnie z art. 11 Kodeksu pracy – nawiązanie stosunku pracy oraz ustalenie warunków pracy i płacy, bez względu na podstawę prawną tego stosunku, wymaga zgodnego oświadczenia woli pracownika i pracodawcy. Stosunek pracy nawiązywany jest zatem między dwoma podmiotami – pracownikiem i pracodawcą.

Kwestia ta znajduje odzwierciedlenie w licznym orzecznictwie NSA i WSA m. in. w wyroku NSA z 21 maja 2014 r. sygn. akt II FSK 1428/12, w wyroku NSA z 3 lipca 2013 r. sygn. akt II FSK 2232/11, w wyroku NSA z 27 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1665/10, w wyroku NSA z 27 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 1410/10, w wyroku NSA z 24 czerwca 2009 r. sygn. akt II FSK 251/08.

Zgodnie z uzasadnieniem wyroku NSA z 13 lutego 2015 r. (sygn. akt II FSK 640/12), „skoro między świadczeniem a stosunkiem pracy musi istnieć związek co najmniej faktyczny, to spełniającym te świadczenia musi być pracodawca, on bowiem jest drugą stroną stosunku pracy, zobowiązaną w jego ramach do spełniania świadczeń wynikających z umowy o pracę, układów zbiorowych pracy czy też wprost z przepisów prawa pracy, regulujących obowiązki pracodawcy względem pracowników”. Jak argumentuje NSA „żaden inny podmiot, w ramach tego stosunku, nie ma obowiązku świadczenia na rzecz pracownika. Nie zmienia tego zawarte w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. zastrzeżenie, że świadczenie to nie musi być finansowane z własnych środków pracodawcy (przychód powstaje bez względu na źródło jego finansowania). Źródłem finansowania przychodów, wskazanych w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f. mogą być zatem środki, które pracodawca otrzymuje z innego źródła (przykładowo z dotacji czy środków pochodzących od podmiotów wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 46a u.p.d.o.f.). Istotne dla uznania, że dany przychód pochodzi ze źródła jakim jest stosunek pracy, jest jednak uzyskanie go przez pracownika od pracodawcy”.

Podobne stanowisko zajął NSA w wyroku z 27 kwietnia 2011 r. sygn. akt II FSK 2176/09 wskazując, że przychód z tytułu uczestnictwa w planie opcji na akcje powinien zostać uznany za przychód z kapitałów pieniężnych, nie zaś przychód z tytułu stosunku pracy i podkreślając, że „ze stanu faktycznego rozpoznawanej sprawy wynika, że objęcie czy też określone nabycie akcji zagranicznej spółki kapitałowej realizowane jest przez tą spółkę, natomiast okoliczność, że beneficjentami tych czynności są pracownicy spółki krajowej, nie uzasadnia jeszcze twierdzenia, że uzyskanie wzmiankowanych akcji jest świadczeniem ze stosunku (prawnego) pracy łączącego spółkę krajową z jej pracownikami. Ze stanu faktycznego nie wynika, że objęcie lub nabycie na preferencyjnych warunkach akcji spółki przez pracowników spółki „polskiej” stanowiło element warunków pracy i płacy tych pracowników, aby – na przykład – objęte było zapisami umów o pracę, zgodnych z prawem pracy regulaminów pracy, płacy lub nagradzania pracowników”.

Zdaniem Wnioskodawcy biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, przychód uzyskany przez Uczestników z tytułu otrzymania Akcji U. G. oraz środków pieniężnych pochodzących z ekwiwalentu dywidendy powinien zostać zaliczony do przychodów z innych źródeł. Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” oznacza, że jest to tylko wyliczenie przykładowe i przychodami z innych źródeł są jeszcze inne przychody nie wymienione wprost w tym przepisie. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe, których nie można przyporządkować do żadnej innej kategorii przychodu. A zatem, do tego rodzaju przychodów należy również zaliczyć świadczenia otrzymywane przez Uczestnika od podmiotu trzeciego, innego niż jego pracodawca.

Przychód z innych źródeł podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej. Podatnik zobowiązany jest wykazać go samodzielnie w zeznaniu rocznym, które powinno zostać złożone w terminie do 30 kwietnia kolejnego roku za rok, w którym został osiągnięty oraz uiścić należny podatek w tym samym terminie.

3. Brak obowiązków płatnika w stosunku do przychodów uzyskiwanych przez Uczestników.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – „zakłady pracy” są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów ze (...) stosunku pracy (...).

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych – imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

Zatem zdaniem Wnioskodawcy biorąc pod uwagę powyższe, warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest dokonywanie świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących jego pracownikami. Tymczasem Uczestnicy otrzymają nieodpłatnie Akcje Przyrzeczone (które są im później przekazywane w formie Akcji U.) i/lub środki pieniężne pochodzące z ekwiwalentu dywidendy w formie zapisu na Rachunku EPP od Spółki Szwajcarskiej, nie zaś od Spółki Polskiej, będącej ich pracodawcą.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca nie będzie miał w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają także orzeczenia sądów administracyjnych np.:

• wyrok WSA w Warszawie z 15 września 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 570/09), w którym Sąd stwierdził, że „(...) pomimo, iż beneficjentami planów są także pracownicy Spółki (...) a ona sama ponosi ekonomiczny ciężar przydzielanych jej pracownikom w sposób preferencyjny akcji, gdyż w ramach korporacyjnych uzgodnień refunduje te koszty na rzecz A. (GB), nie ma wystarczających przesłanek, aby przyjąć, że mamy do czynienia z przychodami ze stosunku pracy, a Spółka jako pracodawca nie jest zobowiązana m.in. do wykonywania obowiązków wynikających z funkcji płatnika, zgodnie z art. 31 u.p.d.o.f”.
  

oraz interpretacje indywidualne wydane w analogicznych stanach faktycznych m.in.:

• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 czerwca 2013 r. Znak: IPPB2/415-290/13-3/MK, w której Organ stwierdził, że „pracownicy spółki otrzymają w ramach nagrody DSU niezbywalne, warunkowe prawo do nieodpłatnego nabycia w przyszłości akcji spółki amerykańskiej (...), od podmiotu, z którym nie wiąże ich stosunek pracy. Podmiotem udostępniającym akcje będzie spółka amerykańska, a nie spółka polska, która jest pracodawcą (...). Zatem na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika czy też obowiązki informacyjne”;
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 września 2011 r. Znak: IPPB2/415-516/11-4/MK, w której Organ podatkowy zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy stwierdzając, że „Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż po stronie Wnioskodawcy pomimo pokrycia przez pracodawcę kosztów związanych z nieodpłatnym nabyciem akcji nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu. Natomiast ewentualne zbycie przez Wnioskodawcę akcji, nabytych nieodpłatnie w ramach opisanego we wniosku Planu Nabywania Akcji należy zakwalifikować do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych”;
• interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 grudnia 2014 r. Znak: ILPB2/415-922/14-2/JK, w której Organ podatkowy potwierdził, że „na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, związane z przyznaniem pracownikom akcji, gdyż jak już powyżej wskazano, warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu, co w przedmiotowej sprawie miejsca nie będzie miało bowiem „świadczeniodawcą” jest spółka norweska – mimo, że koszt programu zostaje refakturowany na spółkę polską”.
  
  

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychód z tytułu uczestnictwa w Programie EPP powstanie dopiero w Dniu Nabycia Uprawnień/w momencie upływu Okresu Przetrzymania i otrzymania przez Uczestników Akcji U. G. (w ilości odpowiadającej liczbie Akcji Przyrzeczonych) i/lub wypłaty środków pieniężnych pochodzących z ekwiwalentu dywidendy. Przychód ten powinien zostać zaklasyfikowany jako przychód z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. l pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinien podlegać opodatkowaniu według skali podatkowej. W związku z powyższym, na Wnioskodawcy – Spółce Polskiej nie będą ciążyły obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne, o których mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) – płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższą definicję na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

-podatku, zaliczki lub raty.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że w myśl przepisu art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy – płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy – osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania (art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu, na rzecz osób związanych z podmiotem umową cywilnoprawną czy też powołanych i należących do składu zarządu tego podmiotu.

W myśl art. 42a ww. ustawy – osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka Szwajcarska oferuje wybranym pracownikom oraz pracownikom spółek zależnych lub powiązanych, w tym pracownikom Spółki Polskiej będącej Wnioskodawcą możliwość otrzymania nagród w postaci akcji Spółki Szwajcarskiej. Akcje Spółki Szwajcarskiej mogą być otrzymane w ramach Programu EPP. Uprawnienie do uczestnictwa w Programie EPP będzie wynikać z odrębnych porozumień pomiędzy Spółką Szwajcarską a Uczestnikami Programu. W ramach Programu Uczestnicy będą mieli możliwość nabycia ze swojego wynagrodzenia netto akcji Spółki Szwajcarskiej oraz zostanie im przyznane warunkowe prawo do otrzymania dodatkowych akcji Spółki Szwajcarskiej. W dniu nabycia uprawnień Spółka Szwajcarska przekaże Uczestnikom swoje akcje oraz przekaże Uczestnikowi ewentualne środki pieniężne pochodzące z ekwiwalentu dywidendy. Program jest organizowany i administrowany przez Spółkę Szwajcarską.

Z powyższych informacji wynika zatem, że pracownicy Wnioskodawcy mogą uczestniczyć w Programie motywacyjnym (Program EPP) organizowanym i administrowanym przez Spółkę Szwajcarską. Wnioskodawca w związku z Programem nie będzie dokonywał żadnych świadczeń na rzecz swoich pracowników, ponieważ to Spółka Szwajcarska będzie przekazywała swoje akcje oraz będzie dokonywała wypłat ewentualnych środków pieniężnych pochodzących z ekwiwalentu dywidendy na rzecz Uczestników Programu.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa i przedstawione we wniosku zdarzenie należy stwierdzić, że w związku z uczestnictwem pracowników Wnioskodawcy w Programie organizowanym i administrowanym przez Spółkę Szwajcarską na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika ani obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jak już powyżej wyjaśniono warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu, co w omawianej sprawie miejsca nie będzie miało, bowiem „świadczeniodawcą” jest Spółka Szwajcarska.

W konsekwencji powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym zdarzeniu przyszłym nie będą ciążyły na nim obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – uznać należało za prawidłowe.

Skoro w omawianej sprawie Wnioskodawca nie będzie wykonywać wobec swoich pracowników praw i obowiązków płatnika, to nieuprawnionym jest rozpatrywanie w niniejszej interpretacji skutków podatkowych jakie powstaną po stronie pracowników Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w Programie motywacyjnym organizowanym i administrowanym przez Spółkę Szwajcarską w tym m.in. w zakresie ustalenia dla tych pracowników momentu powstania przychodu oraz określenia źródła tego przychodu.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie dokonał w tym zakresie oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie bowiem z art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa – minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Ww. przepis wprowadza bardzo istotne ograniczenie w zakresie możliwości wystąpienia o interpretację. Mianowicie, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej może złożyć zainteresowany podmiot w swojej indywidualnej sprawie dotyczącej określonych przepisów prawa podatkowego, kształtujących prawa lub obowiązki zainteresowanego w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym.

Status zainteresowanego posiada zatem każdy podmiot, który chce uzyskać interpretację indywidualną w celu prawidłowej realizacji swoich praw i obowiązków w sferze prawa podatkowego – w celu wyjaśnienia, bądź ułożenia, swoich interesów w sferze prawa podatkowego. Innymi słowy, do uzyskania interpretacji indywidualnej legitymowany jest podmiot, dla którego określony stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe może rodzić konsekwencje w sferze stosunków prawnopodatkowych.

Przekładając powyższą argumentację prawną na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że – w świetle ww. art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – status podmiotu zainteresowanego w kwestii ustalenia momentu powstania przychodu oraz określenia źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiadają uczestnicy programu motywacyjnego (pracownicy Wnioskodawcy), a nie Wnioskodawca.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji Ministra Finansów, Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.