Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.192.2.2016.OS
z 7 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 28 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od faktury naprawy ciągnika siodłowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT od faktury naprawy ciągnika siodłowego oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 28 czerwca 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

... Spółka Jawna (dalej: Wnioskodawca, Leasingobiorca) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). Wnioskodawca dnia 03 stycznia 2012 r. zawarł Umowę Leasingu na ciągnik siodłowy RENAULT Premium (dalej: Przedmiot Leasingu) dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zabezpieczeniem Umowy Leasingu była Gwarancja Odkupu. Pod pojęciem Gwarancji Odkupu rozumie się trójstronne porozumienie (Leasingodawca/Gwarant/Leasingobiorca), w której Gwarant zobowiązuje się po wygaśnięciu Umowy Leasingu do odkupu Przedmiotu Leasingu od Leasingodawcy. Jeżeli Leasingobiorca spełni warunki zawarte w Gwarancji Odkupu i nie skorzysta z prawa pierwokupu. Wnioskodawca nie skorzystał z prawa pierwokupu Przedmiotu Leasingu. Niezwłocznie po wygaśnięciu umowy Leasingu dnia 14 stycznia 2016 roku Leasingobiorca na podstawie protokołu przekazał do siedziby Gwaranta Przedmiot Leasingu.

Gwarant po odebraniu Przedmiotu Leasingu od Wnioskodawcy sprawdził stan techniczny przekazanego pojazdu. W protokole przekazania pojazdu został opisany stan techniczny zdanego Przedmiotu Leasingu m. in. uszkodzenia.

Zgodnie z art. 2 pkt 3 Gwarancji Odkupu do Umowy Leasingu, „Jeżeli Przedmiot Leasingu nie spełnia technicznych warunków odkupu to Leasingobiorca zobowiązany jest do dokonania na swój koszt - napraw w autoryzowanym serwisie ... w celu doprowadzenia Przedmiotu Leasingu do stanu technicznego zawartego w warunkach Gwarancji Odkupu, pod rygorem odstąpienia Gwaranta od oferty odkupu Przedmiotu Leasingu lub pokrycia różnicy pomiędzy ceną odkupu zaproponowaną przez Gwaranta a wartością końcową podaną w niniejszej Gwarancji do Umowy Leasingu”. Zgodnie z powyższym Gwarant (Dealer ...) dokonał na koszt Wnioskodawcy – naprawy Przedmiotu Leasingu. Dnia 29 lutego 2016 roku wystawił na rzecz Wnioskodawcy Fakturę VAT nr ... z datą wykonania usługi 29 luty 2016 rok na kwotę brutto 4000,97 zł (3252,82 zł netto + 748,15 VAT) za naprawę Przedmiotu Leasingu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że ciągnik siodłowy RENAULT Premium (Przedmiot Leasingu) o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdu 40 000 kg był wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT z Faktury VAT Nr ... z datą wykonania usługi 29 luty 2016 rok?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z zaistniałą przedmiotową sprawą Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT z faktury otrzymanej za naprawę Przedmiotu Leasingu, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz zaliczenie kosztu naprawy w koszty podatkowe zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca zobowiązany był art. 2 pkt 3 Gwarancji Odkupu do Umowy Leasingu do poniesienia kosztu naprawy Przedmiotu Leasingu w celu doprowadzenia stanu technicznego pojazdu do warunków zawartych w Gwarancji. W przypadku nie wypełnienia przez Leasingobiorcę warunków niezbędnych do dokonania wykupu Przedmiotu Leasingu przez Gwaranta, Leasingobiorca na pisemne wezwanie Leasingodawcy zobowiązany byłby do bezwarunkowego odkupienia Przedmiotu Leasingu za wartość wskazaną w Gwarancji do Umowy Leasingu (art. 2 pkt 4 Gwarancji Odkupu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przez pojazdy samochodowe, stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
   
2. należnego z tytułu:
   1. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
      
   2. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
      
   3. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
3. należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
   
4. wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
   
   

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Na mocy art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
      
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Mocą art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012r. poz. 1137, z późn. zm.) stanowi, że pojazd samochodowy - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego. Natomiast stosownie do art. 2 pkt 42a ustawy Prawo o ruchu drogowym - ciągnik samochodowy - pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie wyłącznie do ciągnięcia przyczepy; określenie to obejmuje ciągnik siodłowy i ciągnik balastowy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, dnia 03 stycznia 2012 r. zawarł Umowę Leasingu na ciągnik siodłowy RENAULT Premium o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdu 40 000 kg, dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Niezwłocznie po wygaśnięciu umowy Leasingu dnia 14 stycznia 2016 roku Leasingobiorca na podstawie protokołu przekazał do siedziby Gwaranta Przedmiot Leasingu. Gwarant po odebraniu Przedmiotu Leasingu od Wnioskodawcy sprawdził stan techniczny przekazanego pojazdu. W protokole przekazania pojazdu został opisany stan techniczny zdanego Przedmiotu Leasingu min. uszkodzenia. Gwarant (Dealer ...) dokonał na koszt Wnioskodawcy – naprawy Przedmiotu Leasingu. Dnia 29 lutego 2016 roku Gwarant wystawił na rzecz Wnioskodawcy Fakturę VAT nr ... z datą wykonania usługi 29 luty 2016 rok za naprawę Przedmiotu Leasingu. Ciągnik siodłowy RENAULT Premium (Przedmiot Leasingu) był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W ocenie tut Organu rozważenia wymaga, czy pojazd, będący przedmiotem wniosku jest pojazdem samochodowym, którego dotyczą przepisy art. 86a ustawy. Mając na uwadze powyżej przytoczoną definicję pojazdu samochodowego – w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług – art. 2 pkt 34 tej ustawy a także definicję ciągnika samochodowego w rozumieniu ustawy Prawo o ruchu drogowym, stwierdzić należy, iż ciągnik samochodowy jest przeznaczony wyłącznie do ciągnięcia naczepy oraz – jak wskazał Wnioskodawca – dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdu wynosi 40 000 kg. Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że pojazd ten nie jest pojazdem, o którym mowa w art. 2 pkt 34 ustawy.

Zatem w stosunku do powyższego pojazdu nie mają zastosowania przepisy art. 86a ustawy.

Zgodnie z regulacją art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie są spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z wydatkami dotyczącymi pojazdu, objętego zakresem pytania. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a pojazd był wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawcy – zarejestrowanemu czynnemu podatnikowi VAT, na podstawie przepisu art. 86 ust. 1 ustawy – przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku VAT z faktury dokumentującej naprawę ciągnika siodłowego.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.