Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-128/16-2/JK
z 28 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14s § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko SPÓŁKI przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2016 r. (data wpływu 13 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy czasopisma lokalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla dostawy czasopisma lokalnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„A” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, dalej „Spółka”, jest jednoosobową spółką gminy. Przeważającym przedmiotem działalności Spółki jest działalność objęta kodem PKD 58.14.Z, tzn. wydawanie czasopism i pozostałych periodyków. Spółka wydaje czasopismo lokalne pt. „B.”, dalej „C.” lub „D.”. D. jest tygodnikiem związanym z powiatem nowosolskim, publikującym treści o charakterze lokalnym. Wydawany jest w nakładzie 7600 egzemplarzy, a powierzchnia przeznaczona na ogłoszenia handlowe/reklamowe przekracza 33%, jest jednak mniejsza niż 67% całości zadrukowanej gazety. D. posiada symbol ISSN. Spółka ogłosiła przetarg w trybie zamówień publicznych na drukowanie z dostawą tygodnika.

Proces drukowania przez podmiot, który wyłoniony zostanie w drodze przetargu, dalej „Drukarnia” będzie obejmował proces przeniesienia otrzymanego materiału na formy drukowane, druk oraz oprawę introligatorską, dające w rezultacie produkt finalny w postaci „C”. Drukarnia nie będzie ingerować w treść merytoryczną C. Drukarnia nie będzie również prowadzić dystrybucji C. do ostatecznego odbiorcy. Sprzedaż odbywać się będzie na podstawie indywidualnych zamówień uzyskanych przez Spółkę, która będzie prowadzić dystrybucję wydrukowanych egzemplarzy do ostatecznego odbiorcy. Zlecenia (druk C.) wykonywane będą przez Drukarnię z wykorzystaniem własnych materiałów (papier, kleje, środki chemiczne stosowane w procesie druku). Drukarnia dysponować będzie również własnym parkiem maszynowym, obejmującym maszyny i urządzenia poligraficzne wykorzystywane w procesie wytwarzania (druku i oprawy) towarów. Podkreślić również należy, że Drukarnia nie będzie wykorzystywała do produkcji materiałów wydawcy innych niż gotowe treści przekazane w formie plików komputerowych przeznaczone do wydruku. Dotychczas współpracujące ze Spółką firmy poligraficzne stosowały dla przedmiotowej usługi (druk i dostawa gotowych egzemplarzy C.) stawkę VAT 23% (22% podwyższone), podczas gdy inne firmy poligraficzne (które również mogą wziąć udział w przetargu) stosują stawkę obniżoną, określoną ustawą o podatku od towarów i usług w wysokości 8%. Rozbieżność ofert w zakresie stawek VAT na drukowanie C. uniemożliwi Spółce dokonanie rozstrzygnięcia przetargu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługa Drukarni, polegająca na czynnościach opisanych w stanie faktycznym, powinna być opodatkowana stawką VAT 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie natomiast z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Należy wskazać, iż o kwalifikacji danej czynności jako dostawy towarów, bądź świadczenia usług, rozstrzyga każdorazowo zindywidualizowany stan faktyczny. O przedmiocie świadczenia przesądza zakres oraz specyfika wykonywanych czynności, użytych materiałów, obowiązujące klasyfikacje statystyczne oraz treść umów zawartych każdorazowo przez podatnika i jego kontrahenta. Jedynie analiza czynników takich jak m.in. przedmiot świadczenia, udział materiałów własnych oraz udział materiałów powierzonych przez kontrahenta w ogólnym zużyciu materiałów, obowiązki stron, sposób wzajemnego rozliczenia, pozwala określić, czy wykonywane czynności powinny być traktowane jako usługa czy też jako dostawa towarów.

Zasady kwalifikacji danej czynności jako dostawy towaru doprecyzował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 2 maja 1996 r. – sprawa C-231/94 Faaborg – Gelting Linien, w którym uznał, że wytworzenie towaru z materiału własnego zleceniobiorcy i przekazanie zleceniodawcy należy traktować jako dostawę towarów. Nie mają przy tym znaczenia okoliczności, czy podatnik efekt swoich czynności osiągnął w wyniku realizacji własnej woli, czy też działał on na zlecenie zleceniodawcy. Definicje zawarte w ustawie o VAT należy interpretować autonomicznie, nie należy dostawy towarów na gruncie ustawy o VAT utożsamiać z cywilnoprawną umową dostawy.

Proces wydrukowania czasopisma D. w oparciu o własne materiały jest procesem wytworzenia nowego dobra materialnego (rzeczy), o funkcji całkiem odmiennej od tej, związanej z wykorzystanymi materiałami, które staje się przedmiotem obrotu, w momencie przeniesienia na Spółkę prawa do rozporządzania nim jak właściciel. Bez znaczenia są przy tym prawa autorskie, przynależne wydawcy do drukowanego utworu, gdyż nie one są w tym przypadku przedmiotem obrotu, lecz rzeczowa postać tego utworu, jakim jest gazeta. Innymi słowy Drukarnia niewątpliwie wyzbywać będzie się własności użytych do tej produkcji materiałów, które w ramach tego procesu produkcyjnego przybierać będą postać rzeczową gazety D.

Przeniesienie własności tych towarów na Spółkę wymaga ich wydania, jako rzeczy określonych co do gatunku – art. 155 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), czyli przeniesienia również ich posiadania na wydawcę, co pozwala temu ostatniemu na rozporządzanie tymi rzeczami jak właściciel. Mając na uwadze powyższe, w opinii Spółki przedmiotem przetargu będzie w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, dostawa towarów.

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy,wynosi 8% (…).
   
   

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy, w związku z poz. 74 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. z zastrzeżeniem art. 146f podlegają, objęte symbolem PKWiU 2008 – ex 58.14.1 – czasopisma i pozostałe periodyki drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych) – wyłącznie czasopisma i pozostałe periodyki oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN, wytwarzane metodami poligraficznymi, z wyłączeniem wydawnictw, w których nie mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Z przytoczonej treści poz. 74 załącznika nr 3 do ustawy wynika więc, że 8% stawce VAT podlegają m.in. dostawy towarów spełniających łącznie następujące warunki:

1. sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 58.14.1,
2. stanowiące czasopisma i pozostałe periodyki wytwarzane metodami poligraficznymi,
3. oznaczone stosowanymi na podstawie odrębnych przepisów symbolami ISSN,
4. mniej niż 67% powierzchni tych wydawnictw jest przeznaczone na nieodpłatne lub odpłatne ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.
   
   

Tygodnik jest drukowanym wydawnictwem periodycznym oznaczonym nadanym mu symbolem ISSN, objętym kodem PKWiU 58.14.1, o tematyce lokalnej, publikowanym nie częściej niż raz w tygodniu w postaci odrębnych zeszytów (numerów) objętych wspólnym tytułem, którego zakończenia nie przewiduje się, ukazującym się w regularnych odstępach czasu (co 7 dni) w nakładzie równym 7600 egzemplarzy, tj. nie wyższym niż 15 000 egzemplarzy, w którym jednak więcej niż 33% i mniej niż 67% powierzchni jest przeznaczone nieodpłatnie lub odpłatnie na ogłoszenia handlowe, reklamy lub teksty reklamowe.

Niewątpliwie zatem C. jest czasopismem w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 3 ustawy Prawo prasowe, zgodnie z którym czasopismem jest druk periodyczny ukazujący się nie częściej niż raz w tygodniu, a nie rzadziej niż raz w roku, nie jest jednak czasopismem specjalistycznym w rozumieniu art. 2 pkt 27f ustawy, gdyż więcej niż 33% jego powierzchni przeznaczone jest na reklamy i ogłoszenia. Niewątpliwie, co wynika ze stanu faktycznego, Tygodnik wytwarzany jest metodami poligraficznymi. Tym samym tygodnik spełnia wszystkie warunki określone w poz. 74 załącznika nr 3 do ustawy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wytwarzanie z własnych materiałów czasopisma D. sklasyfikowanego pod symbolem PKWiU 58.14.1, oznaczonego stosowanym na podstawie odrębnych przepisów, a nadanym mu symbolem ISSN i przekazanie go Spółce stanowi dostawę towarów. Dostawa tych towarów powinna podlegać opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W opinii Spółki, stawką właściwą jest zatem stawka w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.