Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/4512-1-158/16-4/AK
z 11 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 25 maja 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 lipca 2016 r. (data wpływu 5 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania planowanej sprzedaży działki. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 lipca 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od dnia 21 października 1999 r. jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości rolnej na zasadach małżeńskiej majątkowej wspólności ustawowej. Jest to działka nr 857/3 położona w A. o obszarze 2,1521 ha. Grunt ten Wnioskodawca nabył wraz z małżonką, od osób prywatnych, na podstawie aktu notarialnego. Zainteresowany wraz z małżonką dokonał zakupu ze środków własnych, celem ulokowania oszczędności z myślą o przyszłym, finansowym zabezpieczeniu dorastających dzieci.

Od momentu zakupu działki gruntu Wnioskodawca wraz z małżonką nie dokonali na niej żadnych inwestycji. Zainteresowany nie odliczył podatku VAT ani od zakupu, ani od nakładów, ponieważ żadnych nakładów nie poczynił, a transakcja nie była obłożona podatkiem VAT. Grunt ten pozostał w takim samym stanie, w jakim go Wnioskodawca wraz z małżonką nabyli.

Aktualnie obszar, na którym znajduje się działka, objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (uchwała Rady Gminy nr z dnia) i przeznaczony jest pod aktywizację gospodarczą, poszerzenie drogi lokalnej i zieleń izolacyjną.

W dniu 15 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca wraz z małżonką podpisał akt notarialny potwierdzający przedwstępną umowę sprzedaży opisanej na wstępie działki.

W latach 2009-2013 Zainteresowany był wspólnikiem spółki komandytowej i nie był podatnikiem VAT. Aktualnie nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca nie zajmuje się profesjonalnie i w sposób ciągły handlem nieruchomościami dla celów zarobkowych. W ciągu ostatnich kilku lat nie dokonał sprzedaży nieruchomości i nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży.

Informacja dla potencjalnych inwestorów o możliwości dokonania zakupu, między innymi opisanej wyżej działki stanowiącej własność Wnioskodawcy i małżonki, została umieszczona w publicznie dostępnych zasobach Urzędu Gminy. Gmina publikuje dane o niezagospodarowanych nieruchomościach objętych planem zagospodarowania przestrzennego, ponieważ jest zainteresowana, aby określone obszary były ekonomicznie użyteczne. Przedstawiciel Urzędu Gminy Tarnowo Podgórne skontaktował się z Wnioskodawcą i jego małżonką celem wyrażenia zgody na opublikowanie informacji o możliwości nabycia wskazanego gruntu przez potencjalnego inwestora. W ten sposób skontaktował się z Zainteresowanym spodziewany nabywca nieruchomości.

W związku z tym, że opis sprawy budził wątpliwości, tut. Organ w celu jego doprecyzowania w wezwaniu z dnia 23 czerwca 2016 r., nr ILPP5/4512-1-158/16-2/AK zadał następujące pytania:

1. Z czyjej inicjatywy uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem pod aktywizację gospodarczą, poszerzenie drogi lokalnej i zieleń izolacyjną? Czy Wnioskodawca wnioskował o objęcie przedmiotowej działki planem zagospodarowania przestrzennego?
2. W jaki sposób działka będąca przedmiotem sprzedaży była/jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę od momentu nabycia do momentu sprzedaży?
3. Czy nieruchomość była wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej?
4. Czy Wnioskodawca udostępniał/udostępnia działkę mającą być przedmiotem sprzedaży osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najem, dzierżawa)? Jeżeli tak, to czy były/są to umowy odpłatne i kiedy zostały zawarte?
5. Czy Wnioskodawca dokonywał jakichkolwiek czynności (poniósł nakłady) w celu przygotowania działki do sprzedaży (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o warunki zabudowy lub podjął inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki? Jeśli tak, to jakie to były czynności (nakłady)?
   
   

Wnioskodawca na ww. pytania udzielił w piśmie z dnia 2 lipca 2016 r. – stanowiącym uzupełnienie do wniosku – następujących odpowiedzi:

1. „Wnioskodawca nie wnioskował o objęcie przedmiotowej działki planem zagospodarowania przestrzennego. Mogę jedynie przypuszczać, że była to czynność wykonana przez samą Gminę w ramach wykonywania zwyczajnych obowiązków Gminy.
2. Działka nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę w żaden sposób. Grunt pozostaje w takim samym stanie, w jakim został nabyty.
3. Nieruchomość nie była w żaden sposób wykorzystywana w prowadzonej w przeszłości przez mnie działalności gospodarczej.
4. Działka mająca być przedmiotem sprzedaży nie była i nie jest udostępniana osobom trzecim.
5. Wnioskodawca nie dokonywał żadnych czynności (nie poniósł żadnych nakładów) w celu przygotowania działki do sprzedaży”.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jednorazowa transakcja sprzedaży działki gruntu rolnego położonego o obszarze 2,1521 ha, który znajduje się na obszarze objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jako przeznaczony pod aktywizację gospodarczą, poszerzenie drogi lokalnej i zieleń izolacyjną – powinna być opodatkowana podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja ta nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT. Art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) definiuje podatników podatku VAT jako „osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności”. Z kolei działalność gospodarczą zdefiniowano jako „wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Choć jednorazowa transakcja sprzedaży nieruchomości ma niewątpliwie charakter zarobkowy, to już nie można jej uznać za wykonywaną w sposób ciągły.

Ponieważ transakcja sprzedaży jednej działki gruntu nie spełnia definicji działalności gospodarczej dla celów podatku od towarów i usług, zdaniem Wnioskodawcy, czynność ta nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego – współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Natomiast w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.) – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W świetle art. 35 tego Kodeksu – w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Natomiast zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Jednak w myśl § 2 umowa majątkowa małżeńska może być zmieniona albo rozwiązana. W razie jej rozwiązania w czasie trwania małżeństwa, powstaje między małżonkami wspólność ustawowa, chyba że strony postanowiły inaczej.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów – w rozumieniu art. 7 ustawy – podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej – zawarta w ustawie – ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od dnia 21 października 1999 r. jest właścicielem niezabudowanej nieruchomości rolnej na zasadach małżeńskiej majątkowej wspólności ustawowej. Jest to działka nr 857/3. Grunt ten Zainteresowany nabył wraz z małżonką, od osób prywatnych, na podstawie aktu notarialnego. Wnioskodawca wraz z małżonką zakupu dokonał ze środków własnych, celem ulokowania oszczędności z myślą o przyszłym, finansowym zabezpieczeniu dorastających dzieci. Od momentu zakupu działki gruntu Wnioskodawca wraz z małżonką nie dokonali na niej żadnych inwestycji. Zainteresowany nie odliczył podatku VAT ani od zakupu, ani od nakładów, ponieważ żadnych nakładów nie poczynił, a transakcja nie była obłożona podatkiem VAT. Grunt ten pozostał w takim samym stanie, w jakim go Wnioskodawca wraz z żoną nabyli. Aktualnie obszar, na którym znajduje się działka, objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i przeznaczony jest pod aktywizację gospodarczą, poszerzenie drogi lokalnej i zieleń izolacyjną. Przy czym Zainteresowany wskazał, że nie wnioskował o objęcie przedmiotowej działki planem zagospodarowania przestrzennego. Może On jedynie przypuszczać, że była to czynność wykonana przez samą Gminę w ramach wykonywania zwyczajnych obowiązków Gminy.

W dniu 15 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca wraz z małżonką podpisał akt notarialny potwierdzający przedwstępną umowę sprzedaży ww. działki. W latach 2009-2013 Zainteresowany był wspólnikiem spółki komandytowej i nie był podatnikiem VAT. Aktualnie Wnioskodawca nie prowadzi indywidualnej działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku VAT. Działka nie była i nie jest wykorzystywana przez Zainteresowanego w żaden sposób. Grunt pozostaje w takim samym stanie, w jakim został nabyty. Nieruchomość nie była w żaden sposób wykorzystywana w prowadzonej w przeszłości przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. Działka mająca być przedmiotem sprzedaży nie była i nie jest udostępniana osobom trzecim. Zainteresowany nie dokonywał żadnych czynności (nie poniósł żadnych nakładów) w celu przygotowania działki do sprzedaży. Wnioskodawca nie zajmuje się profesjonalnie i w sposób ciągły handlem nieruchomościami dla celów zarobkowych. W ciągu ostatnich kilku lat nie dokonał sprzedaży nieruchomości i nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych do sprzedaży. Informacja dla potencjalnych inwestorów o możliwości dokonania zakupu, między innymi opisanej wyżej działki, została umieszczona w publicznie dostępnych zasobach Urzędu Gminy. Gmina publikuje dane o niezagospodarowanych nieruchomościach objętych planem zagospodarowania przestrzennego, ponieważ jest zainteresowana, aby określone obszary były ekonomicznie użyteczne. Przedstawiciel Urzędu Gminy skontaktował się z Wnioskodawcą i jego małżonką celem wyrażenia zgody na opublikowanie informacji o możliwości nabycia wskazanego gruntu przez potencjalnego inwestora. W ten sposób skontaktował się z Zainteresowanym spodziewany nabywca nieruchomości.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Zainteresowany ma wątpliwości, czy transakcja sprzedaży działki, będąca przedmiotem zapytania, powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowany będzie działał w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Przy czym uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Zainteresowanego – w związku z planowaną sprzedażą działki – za podatnika podatku od towarów i usług. Z informacji przedstawionych we wniosku nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak np. wystąpienie o objęcie gruntu planem zagospodarowania przestrzennego). Zainteresowany nie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj.: nie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanej we wniosku działki porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, nie dokonywał również żadnych czynności wskazujących na jego aktywne działanie w zakresie obrotu nieruchomościami, przez które można rozumieć korzystanie z usług pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, czy też zamieszczanie ogłoszeń o sprzedaży przy użyciu środków masowego przekazu, gdyż informacja dla potencjalnych inwestorów o możliwości dokonania zakupu działki została umieszczona w publicznie dostępnych zasobach Urzędu Gminy, z inicjatywy Gminy. W ten sposób skontaktował się z Zainteresowanym spodziewany nabywca nieruchomości. Wnioskodawca nie poniósł również żadnych inwestycji, grunt pozostaje w takim samym stanie w jakim go nabył. Ponadto działka – będące przedmiotem zapytania – nie była i nie jest udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy, użyczenia oraz nie była i nie jest przedmiotem prowadzenia działalności gospodarczej. Zainteresowany nie był podatnikiem VAT, aktualnie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest płatnikiem podatku VAT. Z opisu sprawy wynika, że grunt został nabyty na cele osobiste w celu ulokowania oszczędności z myślą o przyszłym zabezpieczeniu finansowym dzieci.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując sprzedaży przedmiotowych działek Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W rozpatrywanej sprawie sprzedaż działki można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tym, Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedstawionych okolicznościach jednorazowa transakcja sprzedaży działki przez Wnioskodawcę nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych na wniosek, zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w niniejszej sprawie powyższa interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.