Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-401/16/BK
z 14 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 13 kwietnia 2016 r. (data wpływu 19 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z rozliczenia w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni z mężem wychowywała dwóch synów. W dniu 25 kwietnia 2008 r. orzeczono rozwód. Od chwili rozwodu synowie byli pod opieką Wnioskodawczyni i są nadal. Wiek synów to 18 i 19 lat. Obaj są osobami uczącymi się. Od czasu orzeczenia rozwodu ten stan nie zmienił się. Synowie przez ten czas nie uzyskiwali żadnych dochodów podlegających opodatkowaniu, Wnioskodawczyni natomiast uzyskiwała dochody tylko i wyłącznie z pracy. Synowie mieszkają z Wnioskodawczynią cały czas.

Składając zeznanie podatkowe PIT-37 za lata 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 i 2014 Wnioskodawczyni nie korzystała z możliwości rozliczenia rocznego przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci. Za 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła rozliczenie roczne i skorzystała z preferencyjnych zasad opodatkowania przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Wybór metody rozliczenia rocznego za lata poprzednie od 2008-2014 wynikał z braku Jej wiedzy. Ta sytuacja, która zaskoczyła Wnioskodawczynię w związku z rozwodem spowodowała, że niezbyt wnikliwie przeanalizowała przepisy i nie korzystała z preferencyjnego prawa, które jej dotyczyło.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może złożyć korektę rozliczeń PIT za lata ubiegłe i skorzystać z preferencyjnych zasad opodatkowania dla osób samotnie wychowującej dzieci?

Zdaniem Wnioskodawczyni powinna mieć możliwość złożenia korekt za lata ubiegłe, tj. 2010, 2011, 2012, 2013 i 2014. Wnioskodawczyni podkreśla, że sytuacja Jej w tym czasie nie odbiegała od tej, która ma miejsce obecnie. Przez cały ten okres od roku 2008 do chwili obecnej jest samotną matką wychowującą uczące się dzieci. To, że na skutek różnych okoliczności oraz braku wiedzy nie korzystała z preferencyjnych zasad opodatkowania nie powinno być – zdaniem Wnioskodawczyni – przeszkodą do złożenia korekt zeznań podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r., od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

1. małoletnie,
   
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
   
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 5 ww. ustawy, za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Natomiast stosownie do art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu mającym zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionych strat) od dnia 1 stycznia 2011 r., od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
   
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
   
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Z powołanych unormowań prawnych wynika, że prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje podatnikowi, który:

1. w danym roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci;
2. posiada odpowiedni, określony przez ustawodawcę stan cywilny;
3. nie mają do niego, ani do jego dziecka zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz ustawy o podatku tonażowym;
4. złoży stosowny wniosek (wyrażony w zeznaniu rocznym) w przewidzianym terminie.

Tym samym, możliwość skorzystania z uprzywilejowanej formy opodatkowania przewidzianej dla osób samotnie wychowującej dzieci została z woli ustawodawcy w sposób wyraźny uzależniona od spełnienia ściśle określonych warunków, a jednym z nich jest konieczność złożenia wniosku w terminie do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, za który dokonywane jest rozliczenie. Złożenie zaś takiego wniosku po terminie powoduje jego bezskuteczność.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni z mężem wychowywała dwóch synów. W dniu 25 kwietnia 2008 r. orzeczono rozwód. Od chwili rozwodu synowie byli pod opieką Wnioskodawczyni i są nadal. Wiek synów to 18 i 19 lat. Obaj są osobami uczącymi się. Od czasu orzeczenia rozwodu ten stan nie zmienił się. Synowie przez ten czas nie uzyskiwali żadnych dochodów podlegających opodatkowaniu, Wnioskodawczyni natomiast uzyskiwała dochody tylko i wyłącznie z pracy. Synowie mieszkają z Wnioskodawczynią cały czas.

Składając zeznanie podatkowe PIT-37 za lata 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013 i 2014 Wnioskodawczyni nie korzystała z możliwości rozliczenia rocznego przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci. Za 2015 r. Wnioskodawczyni złożyła rozliczenie roczne i skorzystała z preferencyjnych zasad opodatkowania przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że sam fakt wychowywania przez osobę samotną w roku podatkowym dziecka, nie jest wystarczający, aby dokonać rozliczenia dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 6 ust. 10 ustawy w sposób jednoznaczny stanowi bowiem, że wybór tego sposobu opodatkowania uwarunkowany jest terminem złożenia w tym przedmiocie stosownego oświadczenia.

W konsekwencji Wnioskodawczyni nie może złożyć korekty deklaracji za lata 2010-2014 i dokonać wyboru sposobu opodatkowania przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci, gdyż złożenie wniosku o jego zastosowanie po terminie określonym w art. 6 ust. 10 ustawy jest bezskuteczne. Upływ terminu dla dokonania tej czynności spowodował więc utratę możliwości rozliczenia przez Wnioskodawczynię uzyskanych w latach 2010-2014 dochodów na preferencyjnych - przewidzianych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - zasadach.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.