Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-597/16-3/AA
z 15 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2016 r. (data wpływu 23 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• sposobu ustalenia wartości początkowej praw ochronnych na znaki towarowe otrzymane w drodze darowizny – jest prawidłowe,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od praw ochronnych na znaki towarowe otrzymane w drodze darowizny – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

• sposobu ustalenia wartości początkowej praw ochronnych na znaki towarowe otrzymane w drodze darowizny,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od praw ochronnych na znaki towarowe otrzymane w drodze darowizny.
  
  

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 138c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 10 czerwca 2016 r. znak ILPB1/4511-1-597/16-2/AA na podstawie art. 155 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 13 czerwca 2016 r., a zatem wyznaczony termin upłynął z dniem 20 czerwca 2016 r. i w tym czasie nie wskazano adresu elektronicznego.

W związku z powyższym zgodnie z pouczeniem zawartym w ww. wezwaniu zastosowanie znajdzie art. 144 § 3 Ordynacji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca zawarł umowę darowizny, na podstawie której otrzymał od swojej żony pozostającej z Wnioskodawcą w ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej prawa ochronne na znaki towarowe zarejestrowane w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, (dalej Prawo) zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410 oraz z 2015 r. poz. 1266).

Umowa darowizny została zawarta w formie aktu notarialnego, na terytorium Polski. Wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę Praw została określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa. Wartość każdego z Praw przekroczyła 3.500 zł. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą.

Otrzymane tytułem darowizny Prawo Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Wprowadził je do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca zawarł umowy, na mocy których upoważnił inne podmioty do odpłatnego korzystania z Praw i wykazuje przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawianych faktur VAT. Przychody te stanowią dla Wnioskodawcy przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci Praw na zarejestrowane znaki towarowe nabyte w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę?
2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci praw na znaki towarowe nabyte w drodze umowy darowizny i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów w ramach działalności gospodarczej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, wartość początkową Praw nabytych w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę należy ustalić wedle wartości rynkowej określonej w umowie darowizny.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, będzie on uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci Praw nabytych w drodze umowy darowizny i zaliczania ich do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g updof. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 updof, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób wartość rynkową z dnia nabycia chyba, że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Odnosząc powyższe przepisy do zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę wskazać trzeba, że w ramach planowanej darowizny wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę Praw zostanie określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa. Zatem w sytuacji Wnioskodawcy prawidłowym będzie przyjęcie jako wartości początkowej Praw - wartości rynkowej wynikającej z treści umowy darowizny.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że wartość początkowa Praw nabytych w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę należy ustalić wedle ich wartości rynkowej określonej w umowie darowizny.

Interpretacje podatkowe potwierdzające stanowisko Wnioskodawcy:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 stycznia 2016 r., sygnatura IPPBI/4511-1406/15-2/EC,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 16 grudnia 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1271/15-4/AA,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 listopada 2015 r., sygnatura ITPB4/4511-372/15-2/PST,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 listopada 2015 r., sygnatura IBPB-1-1/4511-561/15/EN,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 listopada 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1228/15-2/AG,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 listopada 2015 r., IPPB1/4511-1224/15-2/EC,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 listopada 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1224/15-5/AG,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 24 czerwca 2015 r., IBPB-1-1/4511-22/15/AB,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 kwietnia 2014 r., IBPBI/1/415-1287/13/AB,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 października 2015 r., ILPB4/4510-1-393/15-2/MC.
  
  

Ad. 2

Zgodnie z art. 22 ust. 1 updof kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 22 ust. 8 updof kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 pkt 6 updof amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, m.in. nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.; dalej: Pwp), o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej. Zgodnie z art. 6 ust. 1 Pwp na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Zgodnie z powołanym wcześniej art. 22b ust. 1 pkt 6 updof prawo ochronne na znak towarowy może stanowić wartości niematerialne i prawne - jako prawa określone w Pwp.

Jak wynika z art. 22b ust. 1 updof podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 updof.
  
  

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wszystkie powyżej wskazane warunki zostaną spełnione.

Z powołanego wcześniej art. 22 ust. 8 updof wynika, że kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. W myśl art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) updof, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Wyłączenie zawarte w powołanym przepisie art. 23 ust. 1 pkt 45a updof nie dotyczy bowiem wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych w postaci Praw nabytych w drodze umowy darowizny. Odpisy amortyzacyjne będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę.

Interpretacje podatkowe potwierdzające stanowisko Wnioskodawcy:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 listopada 2015 r., sygnatura IBPB-1-1/4511-560/15/EN,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 listopada 2015 r.. sygnatura ILPB1/4511-1-1224/15-5/AG,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 października 2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1053/15-4/IM,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 kwietnia 2014 r., IBPBI/1/415-1287/13/AB,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26 czerwca 2015 r., IBPB-1-1/4511-29/15/SK,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 września 2013 r., ILPB4/423-188/13-3/DS.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny od żony - pozostającej z Wnioskodawcą w ustroju rozdzielności majątkowej – prawa ochronne na znaki towarowe. Te składniki majątku Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W umowie darowizny wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę praw została określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości (art. 22g ust. 1 pkt 3 powołanej ustawy).

W myśl art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić że wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (znaków towarowych) nabytych w drodze darowizny, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem ww. art. 19.

W konsekwencji, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość początkowa nie może być wyższa niż wartość rynkowa tego składnika.

Wnioskodawca wskazał, że wartość otrzymanych praw została określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa.

Podsumowując, wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny, należy ustalić według wartości rynkowej z dnia nabycia, z zastosowaniem cytowanego wyżej przepisu art. 19.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia wartości początkowej znaku towarowego uznano za prawidłowe.

Przechodząc do zagadnienia dotyczącego możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od praw ochronnych na znaki towarowe otrzymane w drodze darowizny, zauważyć należy co następuje.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych – wydatki na nabycie, wytworzenie i ulepszenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

Stosownie do treści art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) powołanej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny, jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe.

Zgodnie z treścią art. 22b ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnym i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

• zostały nabyte,
• nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
• przewidywany okres ich używania przekracza rok,
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, na nabycie których wydatki rozpoznawane powinny być jako koszt podatkowy w formie odpisów amortyzacyjnych.

Oznacza to, że prawa które nie zostały wymienione wprost w tej ustawie jako wartości niematerialne i prawne nie mogą zostać zaliczone do tej kategorii. Tym samym nie podlegają amortyzacji.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzyma w drodze darowizny znaki towarowe, które w chwili nabycia podlegały ochronie wynikającej z rejestracji w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca otrzymane prawa do znaków wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Przedmiotowe znaki Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze powyższe, w pierwszej kolejności należy określić, czy prawa do znaków towarowych spełniają przesłanki uznania ich za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 22b ust. 1 omawianej ustawy podatkowej.

Prawa, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normuje ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy – Prawo własności przemysłowej na warunkach w niej określonych udzielane są m.in. prawa ochronne na znaki towarowe.

Znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa (art. 120 ust. 1 ww. ustawy), przy czym może nim być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 120 ust. 2 ww. ustawy). Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 ww. ustawy).

Uzyskanie przez podatnika prawa ochronnego na znak towarowy, potwierdzonego wydaną przez Urząd Patentowy decyzją, skutkuje kwalifikacją ww. znaku – w myśl art. 22b ust. 1 pkt 6 – ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kategorii wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji podatkowej. Decyzja ta bowiem tworzy podmiotowe prawo używania znaku towarowego i oznaczania nim towarów i usług jako bezwzględne prawo majątkowe. Prawo ochronne jest więc wyłącznym prawem podmiotowym o czasowej i terytorialnej skuteczności. Oczywiście muszą zostać spełnione również pozostałe przesłanki, tj. prawo takie musi być nabyte i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok.

Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, że skoro otrzymane przez Wnioskodawcę w formie darowizny prawa majątkowe w postaci praw ochronnych na znaki towarowe stanowią przedmiot prawa własności przemysłowej w rozumieniu ustawy Prawo własności przemysłowej – to mogą zostać uznane za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne, o których mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w związku z nabyciem przez Wnioskodawcę w drodze darowizny praw do znaków towarowych, Zainteresowany będzie miał prawo do amortyzowania i zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, odpisów amortyzacyjnych od ww. znaków.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism urzędowych co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.