Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.345.2016.2.KU
z 27 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2016 r. (data wpływu 18 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 czerwca 2016 r. (data wpływu 16 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych z dotacji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 2 czerwca 2016 r., Nr IPTPB1.4511.345.2016.1.KU, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 2 czerwca 2016 r. (data doręczenia 8 czerwca 2016 r.). Wnioskodawca uzupełnił wniosek pismem z dnia 14 czerwca 2016 r. (data wpływu 16 czerwca 2016 r.), nadanym za pośrednictwem ….. dnia 14 czerwca 2016 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawcy w dniu 17 listopada 2015 r. została przyznana dotacja w kwocie 20 000 zł na podjęcie działalności gospodarczej w ramach projektu „Aktywizacja zawodowa osób bezrobotnych”. Zgodnie z umową zawartą z Powiatowym Urzędem Pracy, Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą w dniu 1 grudnia 2015 r. Wszystkie otrzymane środki Wnioskodawca wydał, zgodnie z zapisami zawartymi w umowie, na zakup środków trwałych i wyposażenia niezbędnego do prowadzenia zaplanowanej działalności, takich jak: przyrządy pomiarowe, narzędzia, notebook i inne. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza mieści się w zakresie wskazanym we wniosku o przyznanie dotacji: PKD – 71.20.B.

Działalność ta opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych. Dla potrzeb rozliczenia podatku dochodowego Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W piśmie z dnia 14 czerwca 2016 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że dotacja została Mu przyznana na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Działalność Wnioskodawcy obejmuje PKD 71.20.B, czyli Pozostałe badania i analizy techniczne. Podklasa ta obejmuje:

1. wykonywanie fizycznych, chemicznych i innych rodzajów badań, pomiarów i analiz wszystkich typów materiałów i wyrobów, włączając:
   1. wykonywanie badań akustycznych i związanych z wibracjami,
   2. wykonywanie badań składu i czystości minerałów itp.,
   3. wykonywanie badań wytrzymałościowych, dotyczących gęstości, trwałości oraz wykonywanie pomiarów poziomu radioaktywności itp.,
   4. wykonywanie badań na zgodność z wymaganiami i niezawodność,
   5. wykonywanie badań silników, pojazdów samochodowych, sprzętu elektronicznego itp.,
   6. wykonywanie badań radiograficznych spawów i spoin,
   7. wykonywanie pomiarów uszkodzeń,
   8. wykonywanie badań, pomiarów i analiz chemicznych i biologicznych składu i czystości wody i powietrza,
2. wydawanie atestów dla pojazdów silnikowych, statków, samolotów, pojemników ciśnieniowych, elektrowni jądrowych itp.,
3. wykonywanie okresowych przeglądów technicznych pojazdów silnikowych,
4. wykonywanie prób przy użyciu modeli lub makiet (np. samolotów, statków, tam itp.),
5. działalność laboratoriów policyjnych.
   
   

Ponadto, Wnioskodawca dodał, że do wykonywania tejże działalności zakupił następujące urządzenia, narzędzia i przyrządy pomiarowe o wartości:

1. Notebook Lenovo S20-30 – 1 249 zł,
2. Program Microsoft Office 2013 – 841,86 zł,
3. Urządzenie wielofunkcyjne atramentowe MFC – J200 – 519 zł,
4. Nawigacja GPS Modecom FREEWAY MX4 – 469 zł,
5. Kamera termowizyjna Flir E4 – 4 891 zł,
6. Miernik cęgowy AB-330 – 125 zł,
7. Miernik ST-5301 rezystancji pętli zwarcia – 535,01 zł,
8. Świadectwo wzorcowania AB/ST – 5301 – 184 zł,
9. Miernik ST-5554 zabezpieczenia różnicowoprądowego – 590,01 zł,
10. Świadectwo wzorcowania ST-5554 – 184 zł,
11. Miernik ST-5500 izolacji – 450 zł,
12. Świadectwo wzorcowania AB/ST-5500 – 184 zł,
13. Miernik AB-5300B uziemienia – 450 zł,
14. Świadectwo wzorcowania AB/ST5300B – 184 zł,
15. Miernik AB-6900 uniwersalny – 175 zł,
16. Miernik AB-901 wskaźnik rotacji faz – 179 zł,
17. Luksomierz ST-1308 – 245 zł,
18. Świadectwo wzorcowania AB/ST-1308 – 120 zł,
19. MI 2592 PowerQ4 analizator jakości zasilania – 7 125,39 zł,
20. Aktówka na notebook – 139 zł,
21. Wiertarko-wkrętarka akumulatorowa – 537,01 zł,
22. Zestaw kluczy nasadowych – 428 zł,
23. Zestaw wkrętaków izolowanych – 57,99 zł,
24. Skrzynka narzędziowa – 64,06 zł,
25. Szczypce boczne – 38,88 zł,
26. Szczypce elektrotechniczne – 30 zł,
27. Wiertła do metalu – 4,08 zł,

Razem: 20 000 zł.

Stanowią one w większości przedmioty, których wartość jednostkowa nie przekracza kwoty 3 500 zł. Dwa urządzenia: kamera termowizyjna (pozycja 5) i analizator jakości zasilania (pozycja 19), których wartość jednostkowa przekracza tę sumę, zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, i zastosowano jednorazowy odpis amortyzacyjny w wysokości 100%, który został zarachowany jako koszt uzyskania przychodów.

Wnioskodawca dodał również, że dotacja była przyznana w ramach pomocy de minimis. Wydatki na zakupione środki trwałe i elementy wyposażenia były w całości pokryte ze środków dotacji. Wyjątek stanowiły przedmioty z pozycji 27 (wiertła do metalu), za które Wnioskodawca zapłacił kwotę brutto 17,48 zł, podzieloną odpowiednio: 4,08 zł (środki z dotacji) i 13,04 zł (środki własne).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na środki trwałe i drobne wyposażenie poniesione ze środków dotacji de minimis Wnioskodawca może zaksięgować w ramach działalności gospodarczej w kosztach uzyskania przychodów, mimo że dotacja nie stanowi przychodu do opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), w oparciu o istniejący stan prawny można przyjąć, że wydatki sfinansowane ze środków przyznanych bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej, na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w ramach pomocy de minimis, stanowią koszt uzyskania przychodów. Spełniają one bowiem wszelkie przesłanki zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 23 ww. ustawy, mimo że przychód z dotacji jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są wszystkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy,
  

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Stosowanie do treści art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem, gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

1. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
2. ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
   
   

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Zatem, sfinansowanie wydatków na zakup składników majątku niestanowiących środków trwałych ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z urzędu pracy na podjęcie działalności gospodarczej nie wyklucza możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, mimo że przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten nie został bowiem wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Jednocześnie należy zauważyć, że nie ma możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup składników majątku zaliczonych do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywania z tego tytułu odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie bowiem z treścią art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Odpisy amortyzacyjne od tej części wartości środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, która sfinansowana została z otrzymanych środków przyznanych bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawcy została przyznana dotacja w kwocie 20 000 zł na podjęcie działalności gospodarczej w ramach projektu „Aktywizacja zawodowa osób bezrobotnych”. Zgodnie z umową zawartą z Powiatowym Urzędem Pracy, Wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą w dniu 1 grudnia 2015 r. Otrzymane środki Wnioskodawca wydał zgodnie z zapisami zawartymi w umowie, na zakup środków trwałych i wyposażenia niezbędnego do prowadzenia zaplanowanej działalności, takich jak: przyrządy pomiarowe, narzędzia, notebook i inne. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza mieści się w zakresie wskazanym we wniosku o przyznanie dotacji PKD – 71.20.B.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że analiza zarówno art. 22 ust. 1, jak i art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że sfinansowane ze środków z przyznanej dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej Wnioskodawcy wydatki na zakup składników majątku niestanowiących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej działalności gospodarczej można bezpośrednio zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tej działalności. Natomiast sfinansowane z tej dotacji wydatki na zakup składników majątku zaliczonych do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (w przedmiotowej sprawie: kamera termowizyjna Flir E4 oraz MI 2592 PowerQ4 analizator jakości zasilania), nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów ze źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Dotyczy to zarówno wydatków na ich nabycie, jak i odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od tej części ich wartości, która została sfinansowana dotacją.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, w którym stwierdził, że wszystkie poniesione wydatki spełniają przesłanki pozwalające na zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów, uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.