Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-645/16-3/AN
z 29 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 138c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 29 czerwca 2016 r. nr ILPB1/4511-1-645/16-2/AN Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 155 § 1 tej ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez wskazanie adresu elektronicznego Wnioskodawcy, pod rygorem doręczenia pisma w sposób określony w art. 144 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Wezwanie wysłano w dniu 29 czerwca 2016 r., skutecznie doręczono w dniu 5 lipca 2016 r., jednakże nie uzupełniono braków wskazanych w wezwaniu.

Zatem, zgodnie z treścią pouczenia, niniejsze rozstrzygnięcie doręcza się za pokwitowaniem, za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina planuje zorganizować szkolenie dla sołtysów, radnych Rady Miejskiej i przedstawicieli urzędu pn. „Rola sołtysa we współpracy (…)” przyjmując, że szkolenie wiąże się z wykonywaniem funkcji statutowej sołtysa oraz, że jest niezbędne w realizacji codziennych obowiązków związanych z pełnionymi funkcjami.

Koszt organizacji dwudniowego szkolenia będzie obejmował wykłady, zakwaterowanie, wyżywienie oraz zorganizowany przez gminę transport na miejsce szkolenia wraz z powrotem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszt udziału sołtysa i radnego Rady Miejskiej, pokrywany z budżetu gminy, będzie dla sołtysa i radnego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy ewentualny podatek powinien być naliczony od wartości obejmującej szkolenie i transport, czy jedynie od wartości szkolenia lub transportu?

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesiony przez gminę wydatek będzie związany z pełnieniem funkcji sołtysa i radnego Rady Miejskiej, zatem sołtys i radny nie uzyskuje przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), organami gminy są:

1. rada gminy,
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

Zgodnie z art. 11a ust. 2 tej ustawy, zasady i tryb przeprowadzania wyborów do rady gminy oraz wyboru wójta (burmistrza, prezydenta miasta) określają odrębne ustawy.

Zauważyć tu należy, że decyzje rady gminy, jako organu kolegialnego, mają formę uchwały, i zapadają zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowego składu rady, w głosowaniu jawnym, chyba że ustawa stanowi inaczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, z zastrzeżeniem art. 12 organem stanowiącym i kontrolnym w gminie jest rada gminy. Jeżeli siedziba rady gminy znajduje się w mieście położonym na terytorium tej gminy, rada nosi nazwę rady miejskiej (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 17 ww. ustawy, radę gminy tworzą radni. Przy czym radni, jak wskazuje przepis art. 24 ww. ustawy, są obowiązani brać udział w pracach rady gminy i jej komisji oraz innych instytucji samorządowych, do których zostali wybrani lub desygnowani.

Dla zabezpieczenia skutecznego realizowania obowiązków przez radnych ustawodawca objął ochroną ich stosunek pracy (art. 24c i 25 ust. 2 ww. ustawy) oraz zagwarantował im prawo do diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowych (art. 25 ust. 4 ww. ustawy), a także przyznał radnym status funkcjonariuszy publicznych (art. 25 ust. 1 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 5 ust. 1 cytowanej ustawy, gmina może tworzyć jednostki pomocnicze: sołectwa oraz dzielnice, osiedla i inne. Jednostką pomocniczą może być również położone na terenie gminy miasto.

Przepis art. 36 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż organem uchwałodawczym w sołectwie jest zebranie wiejskie, a wykonawczym - sołtys. Działalność sołtysa wspomaga rada sołecka.

Zgodnie z art. 37b ust. 1 ww. ustawy, rada gminy może ustanowić zasady, na jakich przewodniczącemu organu wykonawczego jednostki pomocniczej będzie przysługiwała dieta oraz zwrot kosztów podróży służbowej.

Rada gminy może ustanowić zasady, na jakich członkom organu wykonawczego jednostki pomocniczej oraz członkom rady dzielnicy (osiedla), rady sołeckiej, będzie przysługiwała dieta lub zwrot kosztów podróży służbowej (art. 37b ust. 2 ustawy).

Przechodząc na grunt przepisów odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych należy podkreślić, że zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Źródła przychodów wymienione zostały w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest działalność wykonywana osobiście. Stosownie do przepisu art. 13 pkt 5 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji wykonywania obowiązków społecznych lub obywatelskich. Jednakże zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 listopada 1997 r. (sygn. akt U. 6/97), „o pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych natomiast, mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie.” Z tych względów za wykonywanie obowiązków społecznych lub obywatelskich należy rozumieć przede wszystkim wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej. Będą to również obowiązki związane z wykonywaniem określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe).

W świetle powyższego, mimo że ustawa nie definiuje pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, to niewątpliwie sprawowanie funkcji sołtysa oraz radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności ma działać na jej rzecz, mieści się w tym terminie.

Do przychodów sołtysa oraz radnego należy zatem zaliczyć wymienione w ustawie o samorządzie gminnym diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych. Przy czym, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy, wolne od podatku są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zorganizować szkolenie dla sołtysów, radnych Rady Miejskiej i przedstawicieli urzędu przyjmując, że szkolenie wiąże się z wykonywaniem funkcji statutowej sołtysa oraz, że jest niezbędne w realizacji codziennych obowiązków związanych z pełnionymi funkcjami. Koszt organizacji dwudniowego szkolenia będzie obejmował wykłady, zakwaterowanie, wyżywienie oraz zorganizowany przez gminę transport na miejsce szkolenia wraz z powrotem.

Zauważyć należy, że dla prawidłowego funkcjonowania jednostki pomocniczej jaką jest sołectwo, jej jednostkom wykonawczym, tj. sołtysom oraz dla prawidłowego funkcjonowania organu gmin jakim jest rada gminy, członkom tej rady (radnym) powinny być stworzone odpowiednie warunki, pozwalające na efektywne sprawowanie ich funkcji. Stąd też, uczestnictwo sołtysów oraz radnych w szkoleniach jeżeli wiążą się z wykonywaniem funkcji sołtysa oraz radnego, należy zaliczyć do świadczeń niezbędnych w realizowaniu codziennych ich obowiązków.

Uczestnictwo radnych w szkoleniach finansowanych ze środków budżetu gminy, jeżeli wiąże się to z wykonywaniem funkcji mandatu radnego należy zaliczyć do narzędzi niezbędnych w realizowaniu codziennych ich obowiązków. Podobnie korzystanie przez sołtysów ze szkoleń finansowanych z budżetu gminy. Wydatki Gminy w tym zakresie nie generują po stronie radnych i sołtysów przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te poniesione przez Gminę są bowiem w istocie wydatkami poniesionym na funkcjonowanie jej organu jakim jest rada gminy, w skład której wchodzą radni. Zatem jako takie wydatki te nie mogą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla osób wchodzących w skład tego organu. Oczywistym bowiem jest, że korzystanie na koszt Gminy ze wskazanych narzędzi jest niezbędne w realizowaniu codziennych obowiązków radnego oraz sołtysa.

W takiej sytuacji wartość świadczeń w postaci uczestnictwa w szkoleniach, nie można uznać za nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować od przychodów określonych w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, koszt udziału sołtysa i radnego Rady Miejskiej, pokrywany z budżetu gminy, nie będzie dla sołtysa i radnego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.