Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2-3/4512-1-6/16-4/WB
z 5 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2016 r. (data wpływu 8 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: „Przebudowa drogi gminnej (…) ” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości ”. Wniosek uzupełniono w dniu 1 sierpnia 2016 r. o wskazanie numeru rachunku bankowego, informacje dotyczące adresu ePUAP, przesyłania korespondencji oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykonuje czynności opodatkowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W roku 2016 Gmina zawarła umowę z Samorządem Województwa o przyznaniu pomocy na dofinansowanie inwestycji pod nazwą: „Przebudowa drogi gminnej (…) ” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Inwestycja ma być realizowana w roku 2016.

Zgodnie z Instrukcją wypełniania wniosku o przyznanie pomocy na operację typu „Budowa lub modernizacja dróg lokalnych” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszaniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycji w energię odnawialną i w oszczędzanie energii” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 Wnioskodawca, który ubiega się o uznanie podatku VAT jako kosztu kwalifikowalnego powinien wystąpić do organu upoważnionego przez Ministra Finansów (dyrektora właściwej izby skarbowej) o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie braku możliwości odzyskania VAT, którą koniecznie należy złożyć wraz z wnioskiem o płatność (formularz ORD-IN, art. 14b par. 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Ordynacji podatkowej. Instrukcja dostępna pod adresem: (…).

W ramach zadania pn.: „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości” zostaną wykonane następujące prace:

1. Jezdnia:
   • Od km 0+000 do km 0+030 – Jezdnia szerokości 3,50 m o nawierzchni asfaltowej,
   • Od km 0+030 do km 0+290 – Jezdnia szerokości 3,50 m o nawierzchni z kostki betonowej gr. 8 cm,
   • Od km 0+000 do km 0+053 (łącznik) – Jezdnia szerokości 5,00 m o nawierzchni z kostki betonowej gr. 8 cm,
   • Ścieki przykrawężnikowe z kostki betonowej gr. 8 cm na ławach betonowych,
   • Krawężniki betonowe o wymiarach 30x15 cm (stojące, wtopione i leżące) na ławach betonowych.
2. Zjazdy do posesji (bram):
   • Zjazdy do posesji (bram) o nawierzchni z kostki betonowej gr. 8 cm,
   • Krawężniki betonowe o wymiarach 25x12 cm (wtopione) na ławach betonowych.
3. Chodniki:
   • Od km 0+000 do km 0+070 – Chodnik szerokości 0,80 m o nawierzchni z kostki betonowej gr. 6 cm,
   • Od km 0+070 do km 0+223 – Chodnik szerokości 1,50 m o nawierzchni z kostki betonowej gr. 6 cm,
   • Od km 0+223 do km 0+240 – Chodnik o szerokości 0,75+1,50 m o nawierzchni z kostki betonowej gr. 6 cm,
   • Obrzeża betonowe o wymiarach 20x6 cm.
4. Kanalizacja deszczowa:
   • Studnie rewizyjne betonowe o średnicy wewnętrznej 1000 mm,
   • Rurociąg z rur PCV średnicy 250 mm,
   • Rurociąg z rur PCV średnicy 315 mm,
   • Przykanaliki do wpustów ulicznych z rur PCV średnicy 200 mm,
   • Studzienki ściekowe betonowe średnicy 500 mm (wpusty uliczne).
   
   

Poniżej przedstawiono skrócony opis robót:

1. Roboty pomiarowe i rozbiórkowe, a w nich:
   1. roboty pomiarowe,
   2. cięcie nawierzchni z mas asfaltowych,
   3. rozebranie chodnika z płyt 35x35cm, rozebranie krawężników, rozebranie obrzeży, rozebranie nawierzchni bitumicznej, frezowanie nawierzchni bitumicznej oraz wywiezienie materiału z rozbiórki.
2. Roboty ziemne, a w nich:
   1. mechaniczne wykonanie koryta jezdni,
   2. wywóz urobku z korytowania.
3. Wykonanie podbudowy, a w tym:
   1. wykonanie podbudowy z betonu o Rm=5,0 MPa gr. 10 cm,
   2. wykonanie dolnej warstwy podbudowy z kruszywa łamanego GRH-31,5 mm gr. 10 cm.
4. Wykonanie elementów ulic:
   1. wykonanie ław betonowych z oporem pod krawężniki,
   2. ustawienie krawężników betonowych stojących wtopionych i leżących,
   3. wykonanie ścieków z kostki betonowej gr. 8 cm szerokości 20 cm.
5. Wykonanie nawierzchni jezdni, w tym:
   1. wykonanie nawierzchni z kostki betonowej gr. 8 cm na podsypce cementowo-piaskowej.
6. Wykonanie chodnika, a w tym:
   1. ręczne wykonanie koryta,
   2. ustawienie obrzeży betonowych,
   3. ułożenie nawierzchni z kostki betonowej gr. 6 cm,
   4. wywiezienie urobku z korytowania.
7. Wykonanie zjazdów do bram, w tym:
   1. mechaniczne wykorytowanie zjazdów,
   2. wykonanie podbudowy z betonu o Rm=5,0 MPa gr. 10 cm,
   3. wykonanie dolnej warstwy podbudowy z kruszywa łamanego gr. 10 cm,
   4. wykonanie ław pod krawężniki,
   5. ustawienie krawężników betonowych,
   6. ułożenie nawierzchni z kostki betonowej gr. 8 cm.
8. Wykonanie kanalizacji deszczowej, w tym:
   1. wykonanie studni rewizyjnych z kręgów betonowych fi 1000 mm.
   2. wykonanie studzienek ściekowych fi 500 mm,
   3. wykonanie przykanalików z rur PCV fi 200 mm,
   4. wykonanie kanału z rur PCV fi 250 mm i fi 300 mm.
9. Roboty odtworzeniowe, w tym:
   1. wykorytowanie celem poszerzenia jezdni,
   2. wykonanie podbudowy z betonu o Rm=5,0 MPa na poszerzeniu gr. 10 cm,
   3. wykonanie warstwy dolnej podbudowy z kruszywa łamanego gr. 10 cm,
   4. uzupełnienie nawierzchni bitumicznej.
10. Roboty wykończeniowe i pozostałe, w tym:
    1. ustawienie słupków do znaków drogowych,
    2. montaż znaków drogowych do słupków,
    3. montaż sączków liniowych węchowych,
    4. opracowanie projektu organizacji ruchu na czas trwania robót,
    5. opracowanie dokumentacji geodezyjnej powykonawczej.
    
    

Obecnie zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. 2015 r., poz. 460, z dnia 31 marca 2015 r.) droga ta ma charakter drogi wewnętrznej, której Gmina jest właścicielem i jednocześnie zarządcą. Droga po zrealizowaniu przedmiotowej inwestycji otrzyma status gminnej, publicznej drogi dojazdowej.

Ponadto, w piśmie z dnia 27 lipca 2016 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał, że towary i usługi zakupione w celu realizacji inwestycji nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn.: „Przebudowa drogi gminnej (…)”, na którą Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy z Programu Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie może odliczyć podatku od towarów i usług związanego z planowaną inwestycją ze względu na brak bezpośredniego i bezspornego związku pomiędzy planowanymi zakupami dotyczącymi inwestycji a wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi. W takiej sytuacji VAT naliczony przy fakturach zakupowych dotyczących inwestycji będzie w całości kosztem kwalifikowalnym.

Zgodnie z art. 7 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), do zadań własnych gminy należą sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, Gmina nie jest podatnikiem VAT w ramach wykonywania zadań własnych. Zatem przy realizacji przedmiotowej inwestycji nie będzie możliwości odliczenia podatku VAT, a podatek VAT można uznać w całości za koszt kwalifikowalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego (art. 7 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i wykonuje czynności opodatkowane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W 2016 r. Gmina zawarła umowę z Samorządem Województwa o przyznaniu pomocy na dofinansowanie inwestycji pod nazwą: „Przebudowa drogi gminnej (…)” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Inwestycja ma być realizowana w roku 2016. W ramach ww. zadania zostaną wykonane: jezdnia, zjazdy do posesji (bram), chodniki oraz kanaliza deszczowa. Obecnie droga ma charakter drogi wewnętrznej, której Gmina jest właścicielem i jednocześnie zarządcą. Droga po zrealizowaniu przedmiotowej inwestycji otrzyma status gminnej, publicznej drogi dojazdowej. Towary i usługi zakupione w celu realizacji inwestycji nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że Gmina nie nabywa ich w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym dokonując zakupów nie działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w analizowanej sprawie – mimo, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT – warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisaną inwestycję pn.: „Przebudowa drogi gminnej w miejscowości”, nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji tej inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z realizacją ww. projektu.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją inwestycji pn.: „Przebudowa drogi gminnej (…)” Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją projektu nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie zasad kwalifikowalności wydatków, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2016 r., poz. 383), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.